ΕΛΠΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΝΕΟΥΣ...

"Τι βλέπω περπατώντας στους δρόμους της Αθήνας; Αγένεια που πολλές φορές με σοκάρει. Απανθρωπιά. Μια πόλη που έχει αφεθεί στη μοίρα της. Ανθρώπους που καταστρέφονται και κανείς δεν επεμβαίνει. Ανθρώπους που πεινούν, που ζουν στο δρόμο, αλλά κανείς δεν ασχολείται. Κακογουστιά."  Τάδε έφη:

 Θέμελης Γλυνάτσης 

Ιδρυτής της ΚΝΟΤ, μαζί με τους Γιάννη Κοτσώνη και Βαγγέλη Μουσίκα, σκηνοθέτης με Διδακτορικό θεατρικών σπουδών, έχει ξεκάθαρη άποψη για το τι θέλει να πει μέσα από την τέχνη του διαχωρίζοντας το όραμά του από τα trends της εποχής.

 και συμπληρώνει:

"Η δεινή οικονομική κατάσταση της χώρας φυσικά και μου δημιουργεί ανασφάλεια, και σε μένα και στους συνεργάτες μου. Αλλά η ανασφάλεια πρέπει να ακολουθείται από το αναγκαίο και συνάμα υπέροχο συναίσθημα τυφλής πίστης μαζί με τη διάθεση να παλέψουμε, να επιμείνουμε, να φάμε άσχημα τα μούτρα μας και να κάνουμε μισό βήμα μπροστά."

Αυτά και άλλα πολλά διαβάστε στο  protagon.gr 

 

Υ.Γ. Ο Μικές Γλυνάτσης συμμαθητής μου από το Βαρβάκειο είναι ένας σεμνός και εξαίρετος Γιατρός, Διευθυντής γνωστού Νοσοκομείου και πατέρας αυτού του ταλαντούχου νέου που είχα την χαρά να γνωρίσω σε μια  πειραματική παράσταση του Εθνικού Θεάτρου.  Μικέ  πρέπει να χαίρεσαι μαζί μας, για τον Θέμελη!!!