ΖΗΤΩ Η 28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 2010 ********************* ΖΗΤΩ Η ΑΘΗΝΑ ΤΑΧΑ ****************************** ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΚΑΛΩΝ ΤΕΧΝΩΝ

Ο σημαιοστολισμός 

για την εθνική μας επέτειο 

στη  νέα αυτή υπό κατασκευή προσθήκη...
(ψιλο αυθαιρετάκι!!!)

... στην οδό Κύμης 91, 
ακριβώς απέναντι από την μεγαλιώδη δημόσια είσοδο 
των  Ολυμπιακών  εγκαταστάσεων  του Calatrava

 μας κάνει εθνικά υπερήφανους!!!

είσοδος Ολυμπιακών εγκαταστάσεων από τη οδό Κύμης

από την άλλη  η έκθεση της Αθηνάς Τάχα 
«από το Ιδιωτικό στο Δημόσιο»
στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών  της Αθήνας

θα έπρεπε επίσης να μας κάνει  εθνικά υπερήφανους, αλλά...

Athena Tacha,  in front of Expressions #1 , 1971

Βρέθηκα  στην έκθεση της Αθηνάς Τάχα το βράδυ των εγκαινίων, την Παρασκευή στις 22 Οκτ 2010

Χάρηκα  κατ΄ αρχήν που ο σημαντικός αυτός χώρος της ΑΣΚΤ, που τον χρωστάμε στην αποφασιστικότητα   του Νίκου Κεσσανλή, επαναλειτούργησε για το ευρύτερο κοινό. Μια  σειρά σημαντικών εκθέσεων τόσο για το Αθηναϊκό κοινό όσο και για τους φοιτητές και διδάσκοντες είχαν παρουσιαστεί εδώ, πριν ακόμη ανοίξει το Νέο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς.

Η βραδιά των εγκαινίων ήταν λίγο  θαμπή, μελαγχολική θα έλεγα. Λίγος  κόσμος, ελάχιστοι καθηγητές-καλλιτέχνες, ελάχιστοι φοιτητές, μέσα σε ένα γκρίζο φως. Η έκθεση έδινε την εντύπωση ότι  υπήρχε εκεί από παλιά  σε μια αίθουσα που έχει πια παλιώσει.

Αναρωτήθηκα αν ανεξάρτητα από τις γνωστές οικονομικές περικοπές, θα ήταν δυνατή η ενεργοποίηση καθηγητών και των φοιτητών με στόχο να  ανατρέψουν αυτή την εικόνα μιζέριας και φθοράς, που δυστυχώς συμβαίνει σε πολλούς  ακαδημαϊκους χώρους, τα τελευταία χρόνια. 

Muhammad Ali Plaza, Louisville,2007

Την επόμενη Τρίτη το βράδυ βρέθηκα πάλι εκεί, για την διάλεξη της κας Τάχα. Όσο ψάχναμε να βρούμε το αμφιθέατρο,  πίστευα ότι δεν θα βρίσκαμε θέση να καθίσουμε. Το αμφιθέατρο όμως ήταν σχεδόν άδειο. Ντράπηκα !

Ντράπηκα για την απουσία των ανθρώπων της σχολής και για την αδέξια παρουσίαση-εισαγωγή, που της επεφύλαξαν. Ντράπηκα για την προφανή ελλειπή ενημέρωση του ευρύτερου κοινού και των φοιτητών. Μάταια αναζήτησα σχετικές ανακοινώσεις στους χώρους και στον ιστότοπο της Σχολής. 

 Η Αθηνά Τάχα μία πολυσύνθετη προσωπικότητα που διαπρέπει στην Αμερική επί χρόνια, μας παρουσίασε στη συνέχεια το έργο της με σεμνότητα . Πέρα από το διδακτικό της έργο ως καθηγήτρια Πανεπιστημίου,  θεωρείται η μοναδική καλλιτέχνης που έχει ίσως την μεγαλύτερη  δραστηριότητα στην δημόσια γλυπτική στις ΗΠΑ. Έχει πραγματοποιήσει περίπου 50 πλατείες και διαμορφώσεις πάρκων μετά από επιλογή από τις συμμετοχές της σε  150 σχετικούς διαγωνισμούς. Στην συνέχεια παραθέτω ενδεικτικά, τέσσερα έργα της:  

Dancing Steps amphitheater and Star Fountain designed by Athena Tacha at the Muhammad Ali Plaza, Louisville, KY (aerial view, 2009)

Marianthe, University of S. Florida, Fort Myers (1985-86)

 Connections 2-acre park, between 18th & 19th Sts. at Hamilton St., Philadelphia (1981-92)

Η διάλεξή της ήταν ένα μάθημα αρχιτεκτονικής για όλους εμάς σε αυτόν τον τόπο που διαρκώς διαπιστώνουμε την μεγάλη αδυναμία μας τα τελευταία χρόνια και τις συχνές αστοχίες μας στους δημόσιους χώρους. Αδυναμίες που εκτιμώ έχουν να κάνουν με την έλλειψη υψηλού επιπέδου ανάλογης εκπαίδευσης, εμπειρίας και φυσικά με την διαδικασία παραγωγής που συχνά πραγματοποιείται μόνο με εργολαβικά κριτήρια. Δεν παραβλέπω βέβαια τις ελάχιστες φωτεινές εξαιρέσεις.

Ενδεικτικά επίσης θα ήθελα να αναφερθώ και  στην εννοιολογική  τέχνη  της Αθηνάς Τάχα, που σχετίζεται με την φύση και τον άνθρωπο.

 Athena Tacha, When All Birds Are Gone, (2007)

Η  Αθηνά Τάχα  γεννήθηκε στην Λάρισα,  όπως η  Γκόλαντα και  ο Φιλόλαος που έχουν και αυτοί διακριθεί στην γλυπτική δημόσιων χώρων.

Η έκθεση αυτή έρχεται από την Θεσσαλονίκη και την Λάρισα και πραγματοποιείται σε συνεργασία με το Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και το Ίδρυμα Ιωάννου Φ. Κωστοπούλου, σε συνεργασία

με τη Δημοτική Πινακοθήκη Λάρισας - Μουσείο Γ.Ι. Κατσίγρα και με την επιμέλεια της Κατερίνας Κοσκινά και της Συραγούς Τσιάρα.

Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών όμως  ως συν-διοργανώτρια, είναι ανησυχητικό που δεν κατάφερε να απογειώσει, όπως έπρεπε,  αυτή την εκδήλωση στην έδρα της,  τόσο για το δικό της γόητρο, ως σχολή των Τεχνών, όσο και για να υπηρετήσει τουλάχιστον  την γνωστή υπόθεση της φιλοξενίας σε ένα καταξιωμένο πρόσωπο, που τιμά την χώρα μας επί δεκαετίες στο εξωτερικό. Και δεν μιλώ για πολυτέλειες, αλλά για μια θερμή ανθρώπινη παρουσία και ενεργή συμμετοχή. Το πρόβλημα τώρα δεν είναι τα χρήματα, απλά πρόκειται για ένα καινούργιο δεδομένο, με το οποίο πρέπει να πορευτούμε

Νομίζω ότι οφείλουμε γρήγορα να αντιστρέψουμε αυτήν την υπόθεση της αδιαφορίας που τελικά η γένια μας έχει εμφυσήσει.

Θα επαναλάβω με έμφαση αυτό που έγραψα κλείνοντας το προηγούμενο σχόλιο μου για το ΕΜΣΤ: « Ίσως ήρθε η ώρα να ενεργοποιήσουμε το ελληνικό φιλότιμο, να εμπνεύσουμε νέες ανενεργές δυνάμεις, αφού πρώτα σχεδιάσουμε προσεκτικά αυτό ακριβώς που πρέπει να γίνει σε αυτήν την δύσκολη  εποχή, αποφεύγοντας εύκολες λύσεις.»

 RiverCloud 

temporary installation for the second venue of  retrospective in Larissa