ΑΝΝΑ ΚΑΦΕΤΣΗ - annexM : 

«META TH ΒΑΒΕΛ» 

ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

αναπόφευκτη η σύγκριση με το ΕΜΣΤ

Μετά την Βαβέλ, Gary Hill,«Viewer», 1996

Δεν μπορώ να μην το πω! Δεν μπορώ να αποφύγω τις συγκρίσεις. Πρόκειται για μια θεαματική απόσταση ανάμεσα σε ότι έγινε επί τέσσερα σχεδόν χρόνια στο ΕΜΣΤ και στο τι κατάφερε η Άννα Καφέτση σε περιορισμένο χρόνο, μέσα σε πραγματικά αντίξοες συνθήκες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών. Αφορμή η αναπάντεχη σε μέγεθος, ποιότητα και έμπνευση έκθεση σύγχρονης τέχνης που εγκαινιάστηκε την Τετάρτη 5 Δεκ. 2018 με τίτλο «Μετά τη Βαβέλ», δεύτερο μέρος της εκθεσιακής τριλογίας «Η άγραφη βιβλιοθήκη», στο πλαίσιο της «Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου». 

Μετά τη Βαβέλ, Shilpa  Gupta, For In Your Tongue 

I  Cannot Fit 100 Jailed Poets, 2017 -18 

Η Καφέτση βρέθηκε στο Μέγαρο το 2016 και υπέστη με υπομονή όλη την ατμόσφαιρα ενός δημόσιου οργανισμού, με τις γνωστές καθυστερήσεις, έχοντας διατυπώσει ένα πραγματικά τεκμηριωμένο φιλόδοξο όραμα. Έστησε μεθοδικά το νέο κέντρο για τις εικαστικές τέχνες με τίτλο AnnexM, δανεισμένο από το κτήριο στο «Ημερολόγιο της Άννας Φρανκ» ονομαζόμενο Annex, που φιλοξενούσε - για την ακρίβεια έκρυβε - τρεις εβραϊκές οικογένειες. 

Έχοντας την πρόθεση να ξεπεράσει την γνωστή συντηρητική ατμόσφαιρα, της «χλιδής» και του καθωσπρεπισμού του Μεγάρου και να μετατρέψει σε εκθεσιακούς, αχανείς και ανεκμετάλλευτους βοηθητικούς χώρους, ξεκίνησε το 2017 στήνοντας τολμηρές εκθέσεις στον κήπο του Μεγάρου και ταυτόχρονα πέρασε σταδιακά και σε άγνωστους εσωτερικούς χώρους. 

Μετά τη Βαβέλ, Υπηρεσιακή Αυλή, 

Jorge Mendez Blake,  Castle courtesy the_artist

Η Άννα Καφέτση απέδειξε για άλλη μια φορά τις ικανότητες της, την επίμονή της για την υλοποίηση των οραμάτων της, την τελειομανία της. Παρά την, μετά από προσπάθεια 14 ετών, επώδυνη εκδίωξή της από το ΕΜΣΤ, κατάφερε να ξαναστήσει  ένα νέο κέντρο για εικαστικές τέχνες. Έναν άλλο Χώρο Σύγχρονης Τέχνης σε έναν δύσκολο, φορτισμένο αρνητικά κτίριο, πραγματοποιώντας εκθέσεις ευρωπαϊκού επιπέδου βασισμένες σε ένα συγκροτημένο σύστημα ιδεών, με επιλεγμένα σημαντικά και αξιόλογα έργα. 

Μετά τη Βαβέλ, Βλάσης Κανιάρης

Μετά τη Βαβέλ, Γιώργος Χατζημιχάλης

Σε αυτή την νέα έκθεση κατάφερε την λαβυρινθώδη δομή, το βασικό μειονέκτημα της νέας πτέρυγας του Μεγάρου, να το μετατρέψει σε πλεονέκτημα αξιοποιώντας την έννοια του Λαβυρίνθου με “αναγνωστήρια”, “αρχεία” και “βιβλιοστάσια”, σε δημόσιους και κρυφούς χώρους σε τέσσερα διαφορετικά επίπεδα, μετατρέποντας το κτίριο και τις δαιδαλώδεις υπόγειες διαδρομές του σε μεταφορά μιας μετα-μπορχεσιανής δαιδαλώδους βιβλιοθήκης της Βαβέλ». 

Μετά τη Βαβέλ, Jorge Mendez Blake, Castle courtesy the artist

Είναι νομίζω σαφές ότι σήμερα έχει αποδειχθεί ότι η Άννα Καφέτση έχει τις δυνατότητες να στήσει μεγάλες σοβαρές εκθέσεις σε επίπεδο Ευρωπαϊκό, με κεντρικό θέμα και συνέπεια, σε οποιοδήποτε χώρο και κάτω από δυσμενείς συνθήκες. 

Δεν θα ξεχάσω όταν στις 16 Μαΐου 2015, στα θυρανοίξια του ΕΜΣΤ, σχεδόν τέσσερα χρόνια πριν, που είχα την τύχη να ξεναγηθώ σε όλο το καινούργιο κτίριο, από την συνεργάτιδα της Καφέτση την Νικολέτα, συνάδελφο και συνεργάτη του Άκτωρα. Μου εξηγούσε για κάθε χώρο σε όλους τους ορόφους ποια έργα είχαν προβλεφθεί από την Καφέτση και γιατί είχαν διαμορφωθεί έτσι τα μεγέθη και η διάταξη των χώρων, δίνοντάς μου την αίσθηση ότι όλα είχαν προετοιμαστεί και ήταν έτοιμα για να στηθούν τα έργα και να ανοίξει το  Εθνικό μας Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης. 

Μετά τη Βαβέλ, William Kentridge,

Δεν μπόρεσα ποτέ να καταλάβω γιατί όλα αυτά τα χρόνια τα έργα αυτά της συλλογής του Μουσείου δεν βρήκανε την θέση που είχε οριστεί, Το μουσείο θα μπορούσε να είχε ανοίξει έστω και κατά όροφο, αν υπήρχε πρόβλημα φυλάκων. Δεν μπόρεσα  να καταλάβω γιατί οι αίθουσες του ΕΜΣΤ παραμένουν κλειστές και «εγκαινιάστηκαν» μόνο με την ξενόφερτη Documenta 14, ενώ παράλληλα φιλοξενήθηκαν μέτριες περιοδικές εκθέσεις με, αποδεδειγμένα από τις στατιστικές, περιορισμένη προσέλευση του κοινού. Δεν νομίζω ότι είναι απλά θέμα προσωπικού και χρημάτων γιατί και στο Μέγαρο υπάρχουν μεγάλες δυσκολίες. 

Μετά τη Βαβέλ, Η Άννα Καφέτση ξεναγεί τους δημοσιογράφους

Η Καφέτση υλοποιώντας το όραμά της μπορεί να γίνεται δύσκολη, να δημιουργεί αντιπαλότητες, να έχει εμμονές, να δηλώνει ότι επιλέγει να προβάλει καλλιτέχνες που εκτιμά και της αρέσουν, να επιμένει άκαμπτη και σταθερή προς τον στόχο της. 

Michael_Mandiberg, Print Wikipedia

from Aachen to Zylinderdruckpresse, 2009-2016, 

In situ εγκατάσταση. 

Κανείς όμως δεν μπορεί να αμφισβητήσει τις δυνατότητές της, που έχουν περίτρανα αποδειχθεί από τους αγώνες της για το ΕΜΣΤ, όπως αυτή το οραματίστηκε και τις σημαντικές εκθέσεις που έχει στήσει στην διαδρομή της, την επιστημονικής της κατάρτιση και την διεθνή της αναγνώριση. Έχει μια τεράστια εμπειρία, μοναδική θα έλεγα για τα ελληνικά δεδομένα. 

Πιστεύω ότι τα σημαντικά πράγματα στην τέχνη δεν προκύπτουν από συμβούλια, συνεδριάσεις και πολιτικές. Χρειάζεται να εμπιστευόμαστε πρόσωπα με όραμα, που με την διαδρομή τους έχουν επιδείξει δύναμη, επιμονή και συνέπεια. 

ΤΟ ΕΜΣΤ φοβάμαι, αν συνεχίσει με έναν νέο «επισκέπτη» διευθυντή, θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας ακόμη χρόνος για να προσαρμοστεί να καταλάβει και να ανοίξει το Μουσείο, πιθανώς και μετά τις εκλογές. Είδαμε τα προβλήματα με τους «επιλεγμένους διευθυντές» στο Μουσείο Μπενάκη και στο Φεστιβάλ Αθηνών. Η λύση του διαγωνισμού θα είναι εφικτή μόνον από την στιγμή που ανοίξει και λειτουργήσει το Μουσείο, εγκατασταθούν τα έργα κι ο τεχνικός εξοπλισμός, αρχίσει η ροή των εκθέσεων και των επισκέψεων του κοινού. Η ιστορία των μουσείων σε όλο τον κόσμο επιβεβαιώνει αυτή την αρχή. 

Εκτιμώ ότι όλοι κατά βάθος ξέρουμε ποιος έχει την λύση στα χέρια του. Ας την εμπιστευτούμε, ας την ενθαρρύνουμε. Της αξίζει. 

Για την Έκθεση

Συνέντευξη τύπου: Αντώνης Στεφάνου, Άννα Καφέτση, 

Νικόλαος Θεοχαράκης

Στην συνέντευξη τύπου η Άννα Καφέτση τόνισε ότι η έκθεση αυτή αποτελεί το δεύτερο μέρος της τριλογίας «Η άγραφη βιβλιοθήκη», στο πλαίσιο της «Αθήνα 2018 Παγκόσμια Πρωτεύουσα Βιβλίου». Πρόκειται για μια μεγάλη έκθεση που απλώνεται σε τέσσερα επίπεδα, ένας πραγματικός Λαβύρινθος με είσοδο από την οδός Κόκκαλη, με 25 καλλιτέχνες και 100 έργα. Μια τεράστια προσπάθεια που πραγματοποιήθηκε σε συνεργασία με έναν-έναν τους καλλιτέχνες. Το θέμα της είναι τα βιβλία με την φυσική, υβριδική του άυλη μορφή και την σχέση της σύγχρονης τέχνης με την λογοτεχνία που δίνουν μια νέα διάσταση σε ένα καλλιτεχνικό φαινόμενο που είναι πολύ ευρύ στην εποχή μας και έχει ήδη τις ρίζες του στην δεκαετία του ΄80. 

ο Gary Hill  

Πρωταγωνιστής σε αυτή την σχέση είναι ο αμερικανός καλλιτέχνης Gary Hill που πραγματικά μας συγκινεί και είναι μεγάλη τιμή που πραγματικά πρώτη φορά έρχεται στην Ελλάδα. Το έργο του Gary Hill είναι όλο και περισσότερο επίκαιρο. 

Μετά τη Βαβέλ, Estefania Penafiel Loaiza,
sismographies 3 entrenerfs, 2013

Επίσης αναφέθηκε στους παρόντες καλλιτέχνες της νεότερης γενιάς όπως ο Jorge Mendez Blake και η Estefania Penafiel Loaiza, που έχουν στην καρδιά του έργου τους σχέση τους με το βιβλίο, την λογοτεχνία και τον λογοτεχνικό ακτιβισμό.

Ο Γιώργος Ξένος είπε, παρουσιάζει στην υπόγεια στοά για πρώτη φορά ένα σημαντικό του έργο ένα έργο έκπληξη με τίτλο: Οιωνός, 2018. Ένα εγχείρημα 2500 όφεων από πηλό. 

Μετά τη Βαβέλ, Γιώργος Ξένος, Οιωνός, 2018.

Ξεκίνησε στην Αίγινα το 2013 από αιγινήτικο πηλό (πασπάρα) που ψήθηκε στο καμίνι του Νεκτάριου Γκαρή. Η εξέλιξή του ολοκληρώθηκε στο εργαστήριο κεραμικής της Ελένης Βερναδάκη. Το φίδι σύμβολο της παγκόσμιας μυθολογίας.

Στην έκθεση υπάρχουν πολλές εκπλήξεις, σε χώρους που για πρώτη φορά δείχνονται στο Μέγαρο, σε τελείως εναλλακτικούς χώρους. 

Μετά τη Βαβέλ, ο Garry Hill μιλάει για το έργο του
στην διάρκεια της ξενάγησης με Άννα Καφέτση.

Χαρακτηριστικό είναι ένα κομμάτι που θυμίζει τον Piranesi, ένας χώρος που προβλεπόταν για την σύνδεση του Μεγάρου με το Μετρό και που δεν προχώρησε ποτέ. Ένας χώρος που ανακαλύφθηκε πρόσφατα και είναι πραγματικά μαγικός.  Είναι μια έκπληξη με ένα συγκλονιστικό έργο του Garry Hill. 

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι 10 Μαρτίου 2019.

Χρειάζεται ικανός  χρόνος και διάθεση να περιπλανηθείτε σε όλους τους χώρους. Πραγματοποιούνται ξεναγήσεις για το κοινό καθώς και εκπαιδευτικά προγράμματα για όλες τις ηλικίες με την επιμέλεια της εικαστικού Κατερίνας Ζαχαροπούλου.

Συνεργάτες:
Αρχιτεκτονική μελέτη-επίβλεψη των χώρων της Έκθεσης | Καλλιόπη Κοντόζογλου
Συνεργάτης αρχιτέκτων| Μάνθος Ντάβος
Ιστορικός Τέχνης | Νίκη Παπασπύρου
Σύμβουλος πολιτιστικής διαχείρισης και μάρκετινγκ | Ναυσικά Χατζηχρήστου

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΣΗΘΙΩΤΑΚΗΣ:

«ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ» ΣΤΗΝ ΔΛ GALLERY ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ

χώρος και έργα συνομιλούν 

στο πλαίσιο μιας ακραίας αφαιρετικότητας

Γιάννης Λασηθιωτάκης

Οδηγούσα, σε άγνωστα σε μένα μέρη της πόλης του Πειραιά, με κατεύθυνση την ΔΛ gallery έχοντας στο μυαλό μου την προηγούμενη δουλειά του Λασηθιωτάκη στο Βυζαντινό και Χριαστιανικό Μουσείο της Αθήνας το 2012, με τίτλο «πρόσωπα».

Γιάννης Λασηθιωτάκης, από την έκθεση «πρόσωπα» στο ΒΧΜ το 2012 

Βρέθηκα στους πίσω από τα κτίρια των ναυτιλιακών εταιρειών δρόμους, βόρεια από την Ακτή Κονδύλη στο Λιμάνι, ανάμεσα στα Ταμπούρια και την Δραπετσώνα, μπαίνοντας στο κλίμα μιας διαφορετικής πραγματικότητας, άγνωστης σχεδόν, ξεχασμένη για μας τους Αθηναίους, έρημη και ζωντανή ταυτόχρονα με παράξενες ετερόκλητες εικόνες, εγκατάλειψης και ανανέωσης που τέμνονται από ράγες του τραίνου και του τραμ. Ράγες που δεν χρησιμοποιούνται πια και ενίοτε αποκόπτονται αιφνίδια.

Ετερόκλητες χρήσεις, κατοικίες, βιοτεχνίες, ειδικά καταστήματα, κτίσματα υπό εγκατάλειψη, καμινάδες αδρανείς, βάρκες που βγήκαν στην στεριά, νέα φιλόδοξα μοντερνίζοντα ημιτελή παράδοξα κτίρια κατοικίας με μια αλλοπρόσαλλη τελικά αρχιτεκτονική, σε δρόμους έρημους με μετανάστες να κυκλοφορούν με μαντήλες. 

Ετερόκλητες χρήσεις σε βιοτεχνικό επίπεδο

κτίρια ακατοίκητα

καμινάδες αδρανείς, βάρκες που βγήκαν στην στεριά

νέα φιλόδοξα μοντερνίζοντα, ημιτελή 

και ακατοίκητα παράδοξα επιθετικά κτίρια…   

…σε δρόμους έρημους με μετανάστες να κυκλοφορούν με μαντήλες.

Μετά από αυτή την περιπλάνηση, βρέθηκα τελικά στην οδό Μεσολογγίου 55, ανάμεσα σε δύο αντικρυστές γκαλερί (ΕΝΙΑ GALLERY και ΔΛ gallery) που έστησε ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος, με πολύχρονη πείρα στο χώρο της τέχνης, προερχόμενος από τον Εικαστικό Κύκλο.

Η έκθεση του Γιάννη Λασηθιωτάκη με τίτλο ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ πραγματοποιείται στην ΔΛ gallery, ένα βιομηχανικό κτίριο, λιτό,  με μια αφοπλιστική αναφορά στο μοντέρνο τόσο στην εξωτερική όψη, όπου δεσπόζει το έργο γκράφιτι του Λεωνίδα Γιαννακόπουλου όσο και στο εσωτερικό...

...όπου επικρατεί μία ηρεμία μια αποκορύφωση της αφαίρεσης, του ελάχιστου και του απολύτως αναγκαίου. Τόσο ο χώρος όσο και τα έργα συνομιλούν με ένα κοινό κώδικα. Την «μαγεία του απλού». Μια ιδανική σχέση χώρου και έργων που από μία άποψη συγκροτείται μια συνολική εικαστική εγκατάσταση, που αποκαλύπτει μια σπάνια σχέση τέχνης και αρχιτεκτονικής.

Ο Λασηθιωτάκης μας αιφνιδιάζει. Έξη χρόνια μετά την μεγάλη έκθεση του στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας με τίτλο «πρόσωπα» περνά από την νεφελώδη παραστατική του προσέγγιση σε μια αφαιρετική εικαστική γλώσσα στοχεύοντας σε μια αφηρημένη οικουμενικότητα. 

Θίγει με τον δικό του τρόπο μια σειρά οικουμενικά θέματα και χρησιμοποιεί τίτλους με εννοιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο που παίζουν ένα κατευθυντήριο ρόλο κεντρίζουν τη φαντασία του θεατή, συμβάλλοντας στο να προσλάβουμε με τον καλύτερο τρόπο την εικαστική του γλώσσα.

Μέσα στην πολυσήμαντη ακαταστασία του περιαστικού τοπίου της Δραπετσώνας, ο χώρος οι τίτλοι και η απλή γλώσσα των έργων του Λασηθιωτάκη στο πλαίσιο μιας ακραίας αφαιρετικότητας, λειτουργούν λυτρωτικά:
-

Αριστερά: Η μαύρη γραμμή, Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120 / Δεξιά: Ελπίδα Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120

Οι τίτλοι των έργων: 

Κιβώτια, Η Μαύρη Γραμμή, Ματαιοδοξία, Το Μάτι του Θεού, Ελπίδα, Διάλογος, Μίσος, Ο Δρόμος προς την Ελευθερία, Μαζί για Πάντα / Αποχωρισμός, Μίσος ή Αγάπη, Απουσία-Απώλεια, Το Παράθυρο των Ονείρων μου.

Είναι τίτλοι που ενεργοποιούν έναν συμβολισμό σε συνθέσεις που ακολουθούν την κάθετη και οριζόντια διάσταση, με έμφαση στη γραμμή και στο επίπεδο και την τήρηση αρμονικών αναλογιών καθώς και το χρώμα. Όπως γράφει και ο Χάρης Χατζηιωάννου, Δρ Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο κείμενό του στον κατάλογο της έκθεσης «η γλώσσα αυτή προέρχεται από την παράδοση που ξεκινά από τον Σουπερματισμό και το Μπάουχαους και περνά πιο κοντά στην εποχή μας από τον Μινιμαλισμό και την Εννοιολογική Τέχνη».

Αριστερά: Η μαύρη γραμμή, Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120 /
Δεξιά: Ελπίδα Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120

Απουσία-Απώλεια, Λάδι πλαστικό σε καμβά 180Χ140cm

Μίσος ή αγάπη, Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ140

Το μάτι του Θεού, Πλαστικό σε καμβά, 210Χ180

Ο Γιάννης Λασηθιωτάκης εκτός από την ΔΛ gallery συνεργάζεται επίσης με την Alfa gallery στο Μαϊάμι, και επίσης την Gallery 104 NYC στην Νέα Υόρκη, την L' Αrtiste gallery Kaunas στην Λιθουανία, την Art forum gallery Thessaloniki και τον Ikastikos kiklos στην Αθήνα. Επίσης θα συμμετάσχει στην έκθεση για τα 100 χρόνια του Bauhaus στο Βερολίνο.

Διάρκεια έκθεσης μέχρι 26 Ιανουαρίου 2019.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση  

Ο Ρ Θ Η   Ε Π Α Ν Α Λ Η Ψ Η

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΔΙΑΚΡΙΣΕΙΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΓΡΑΦΕΙΩΝ 

ΤΣΑΜΠΙΚΟΣ ΠΕΤΡΑΣ + "ΔΟΜΟΡΙΝΘΟΣ" + "AMK ARCHITECTURE & DESIGN"

1.

ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΕΚΘΕΣΗΣ ΜΑΡΜΑΡΟΥ 2018
Α΄ Διεθνές Βραβείο

 "Best communicator awards,"
Στην κατηγορία Stone

ΒΕΡΟΝΑ ΙΤΑΛΙΑΣ, 2018

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ:Τσαμπίκος Πετράς

 

Στο πλαίσιο της φετινής Marmomacc, στην Βερόνα Ιταλίας και των Best Communicator Awards στην κατηγορία Design, από τις διεθνείς συμμετοχές η κριτική επιτροπή εντόπισε την ιδιαίτερη αισθητική και βράβευσε την εταιρεία ΜΑΡΜΥΚ – Ηλιόπουλος για το περίπτερο εμβαδού 64 τ.μ. που σχεδίασαν ο αρχιτέκτονας Τσαμπίκος Πετράς με εκθεσιακούς συμβούλους τους Post-Spectacular office - Στέργιος Γαλίκας, Εβελίνα Γκαρανζιώτη, Έλλη Χρηστάκη και Σύμβουλο Κατασκευής: Loculus Design - Στέλιος Τσαπάρας.

Τσαμπίκος Πετράς

Οι μελετητές επισημαίνουν σχετικά με την πρότασή τους:

Όσο και αν προχωράει η κοινωνία προς μια καθολική ψηφιοποίηση, τόσο μας γεννιέται η ανάγκη να επιστρέψουμε στην απτή πραγματικότητα των υλικών. Το μάρμαρο - ένα πέτρωμα που προέρχεται από καταβολής κόσμου - είναι ίσως ότι πιο πολύτιμο έχει να μας δώσει η μητέρα γη, ένα κόσμημα που έπλασε μέσα από διαδικασίες στα βάθη των αιώνων. Αιώνιο και ταυτόχρονα ζωντανό με κάθε κομμάτι του να διατηρεί την δική του μοναδική και ανεπανάληπτη προσωπικότητα.

Η πρόταση επιχειρεί να επανακατασκευάσει τον κύκλο του χρόνου εξόρυξης και επεξεργασίας του μαρμάρου από το λατομείο - το πρωτογενές τοπίο του μαρμάρου - στην τελική μαρμάρινη πλάκα - το επεξεργασμένο αντικείμενο από τον ανθρώπινο πολιτισμό - και αντίστροφα.

Μια ακριβής χωρική και γεωμετρική κατασκευή από μαρμάρινες επιφάνειες, αποκτά όγκο σε ένα μαρμάρινο γλυπτό δύο όψεων: Η μια όψη γίνεται αντιληπτή ως μια σχεδόν λευκή μονοχρωματική εναλλαγή πλαστικών εξάρσεων, κάνοντας αναφορά στο χώρο του λατομείου, ενώ η άλλη σε μια διαδοχική χρωματική παλέτα από πλάκες διαφορετικής υφής και χρωματισμών.

Το γλυπτό ακτινοβολεί την παρουσία του στις περιμετρικές διαδρομές του εκθεσιακού χώρου, οι οποίες γίνονται μέρος της αντίληψης του έργου από τους επισκέπτες. Οι επισκέπτες καλούνται να πλησιάσουν και να αντιληφθούν το έργο από διαφορετικές οπτικές γωνίες και θεάσεις, την στιγμή που μετασχηματίζεται από ένα τοπίο σε ένα δειγματολόγιο μοναδικών υλικών.

2.

ΠΕΡΙΠΤΕΡΟ ΕΚΘΕΣΗΣ ΜΑΡΜΑΡΟΥ 2018 

Α΄ Διεθνές Βραβείο 

"Best communicator awards" 

κατηγορίας Design 

ΒΕΡΟΝΑ ΙΤΑΛΙΑΣ, 2018 

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: 

Γιώργος Αραχωβίτης +Λιάνα  Μπόμπου Αραχωβίτου

ΔΟΜΟΡΙΝΘΟΣ Α.Ε.

Στο πλαίσιο επίσης της φετινής Marmomacc, στην Βερόνα Ιταλίας και των Best Communicator Awards στην κατηγορία Design, από τις διεθνείς συμμετοχές η κριτική επιτροπή εντόπισε ακόμη και  την ιδιαίτερη αισθητική και βράβευσε την εταιρεία HS MARBLES – HELLENIC SUPERIOR MARBLES για το περίπτερο που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες Γιώργος Αραχωβίτης & Λιάνα Μπόμπου Αραχωβίτου υπεύθυνοι της εταιρείας "ΔΟΜΟΡΙΝΘΟΣ".

Γιώργος Αραχωβίτης

Κάτοψη

Πρόκειται για ένα περίπτερο 200.00 Μ2 που διαμορφώνεται σε δύο ενότητες: 

Τον στεγασμένο χώρο (100.00 μ2), όπου λαμβάνουν χώρα οι συναντήσεις και τον υπαίθριο (100.00 μ2) χώρο, αριστερά - σε μικρή επιφάνεια - και δεξιά του στεγασμένου, όπου εκτίθενται οι όγκοι και οι πλάκες των μαρμάρων.

Αφετηρία της σύνθεσης υπήρξε η αίσθηση της λευκότητας του συγκεκριμένου μαρμάρου "Βόλακα", η οποία αποδόθηκε με την απλότητα και την λιτότητα των γραμμών, την απολυτότητα του λευκού και την αντίθεση λευκού - μαύρου.

Ο στεγασμένος χώρος, μια ελαφρά μεταλλική κατασκευή αποτελείται από δύο, οπτικά, ανεξάρτητα κυβόσχημα, λευκά παραλληλεπίπεδα (4.00/10.00/4.00μ), σχήματος Π στην τομή τους. Το δάπεδο είναι από πλάκες μαρμάρου Βόλακα 0,60/1,20 εκ. 

Ο κύριος ελεύθερος χώρος διαμορφώνεται με ξύλινο δάπεδο, το οποίο περιμετρικά φέρει λωρίδα πλάτους 0.50 μ. πληρούμενη με θραύσματα του ίδιου μαρμάρου. 

Την όλη κατασκευή διασχίζουν εγκάρσια και κατακόρυφα, δύο πανέλα χρώματος μαύρου, 17.50 μ και 9.50 μ και ύψους 2.00 μ. για την ανάδειξη των λίθινων όγκων.

Τα μαρμάρινα εκθέματα αναδύονται από ανοίγματα στο δάπεδο τα οποία περιμετρικά γεμίζουν ομοίως με μαρμάρινα θραύσματα. 

Εσωτερικά τα έπιπλα είναι σε χρωματισμούς άσπρου - μαύρου εκτός από το κόκκινο μπάρ.

Σύμφωνα με τις απόψεις της Κριτικής Επιτροπής το έργο έλαβε το διεθνές βραβείο "Best communicator awards" κατηγορία "Design" της έκθεσης : "Για την συνολική του ένταξη στον εκθεσιακό χώρο, για την επιλογή των υλικών και για την υψηλής αισθητικής εκφραστικές φόρμες του".

Όψεις

3.

CRUISE INDUSTRY NEWS:

TO ΓΡΑΦΕΙΟ AMK ARCHITECTURE & DESIGN 

ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΑ ΕΙΚΟΣΙ ΚΟΡΥΦΑΙΑ ΓΡΑΦΕΙΑ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ ΚΡΟΑΖΕΡΟΠΛΟΙΩΝ 

Ένα δικό μας ξεχωριστό γραφείο, το AMK Architecture & Design που παρουσιάστηκε εδώ σε αυτό το blog το καλοκαίρι του 2017 με τίτλο «43 χρόνια σεμνής αρχιτεκτονικής και design υψηλών προδιαγραφών, ενός γραφείου με διεθνή αναγνώριση», βρέθηκε ανάμεσα στα 20 κορυφαία γραφεία σχεδιασμού κρουαζερόπλοιων στον κόσμο, σύμφωνα με το περιοδικό Cruise Industry News, με έδρα την Νέα Υόρκη. Το γραφείο προβάλλεται στο τεύχος (24 ΟΚΤ 2018) που παρουσιάζει ειδικό αφιέρωμα με τίτλο "2019 Design Trends Report, The Top Cruise Ship Designers".

Ειρήνη Φιλιππίδη,

(φωτό Δημήτρης Φιλιππίδης)

Η Ειρήνη Φιλιππίδη, Principal Interior Designer και εταίρος του γραφείου AMK Architecture & Design επισημαίνει στο σχετικό κείμενο που δημοσιεύεται, ότι το γραφείο αναλαμβάνει μελέτες που αφορούν όχι μόνο κρουαζιερόπλοιααλλά και ξενοδοχεία, εστιατόρια, κλπ.

Το γραφείο AMK έχει εκπονήσει μελέτες για περίπου 60 διαφορετικά κρουαζιερόπλοια που χρονολογούνται από τη δεκαετία του '70 και με προϋπολογισμούς που κυμαίνονται σε ποσά από επτά έως εννέα ψηφία. 

Οι πελάτες δίνουν συχνά στην ομάδα ΑΜΚ μεγάλη ελευθερία στον σχεδιασμό.

Luxurious suite rendering

Έχουν ένα συγκεκριμένο ποσό για να δαπανήσουν και όλοι θέλουν ένα τελικό αποτέλεσμα που να είναι εντυπωσιακό και να δείχνει ακριβό, ανεξάρτητα από τον προϋπολογισμό. 

Παλαιότερα, οι πελάτες ήθελαν στο εσωτερικό των κρουαζερόπλοιων μια αίσθηση σπιτιού, σημειώνει η Ειρήνη Φιλιππίδη. Τώρα αναζητούν το λιτό, το καθαρό, και το πολυτελές που να διαθέτει επίσης μια φρεσκάδα. Αυτό είναι πολύ σημαντικό. Οι ταξιδιώτες πηγαίνουν σε αυτά τα ταξίδια για να χαλαρώσουν. 

Οι σύγχρονες τάσεις του γραφείου για τον εσωτερικό σχεδιασμό των κρουαζιερόπλοιων συνομιλούν με την τεχνολογία με στόχο να εντυπωσιάσουν τον επισκέπτη προσδίδοντας παράλληλα μια πολυτελή εμφάνιση. 

Η λειτουργικότητα επίσης μπορεί να είναι η μυστική συνταγή στο σχεδιασμό. 

"Η λειτουργικότητα κάνει τα πλοία να παραμένουν πιο μοντέρνα.

Και αυτό είναι το πρώτο πράγμα που επιδιώκουμε, και μετά είναι το στυλ. Γνωρίζουμε πώς να σχεδιάσουμε συνδυάζοντας την λειτουργικότητα με το στυλ."

Office suite aboard a yacht, designed by AMK

Το γραφείο AMK Architecture & Design ασχολείται παράλληλα και με τον σχεδιασμό ιδιωτικών γιοτ και διαθέτει επίσης και ένα ευρύ πελατολόγειο. 

Ένα πολυτελές θέμα, επισημαίνει η Ειρήνη Φιλιππίδη, δεν σημαίνει αναγκαστικά και μεγάλο προϋπολογισμό. "Δεν χρειάζεται να ξοδεύετε πολλά χρήματα για να κάνετε κάτι να φαίνεται πολυτελές. Είναι περισσότερο το πώς το σχεδιάζετε. Είναι το πόσο πρωτότυπο γίνεται όταν σχεδιάζετε αυτά τα πράγματα. 

Τα εντυπωσιακά αποτελέσματα δεν εξαρτώνται από το κόστος αλλά από τις ιδέες του σχεδιαστή ".

Κρουαζιερόπλοιο EUROPEAN STARS, κτίστηκε το 2001 και ο σχεδιασμός του ανατέθηκε εξ ολοκλήρου στο γραφείο ΑΜΚ

Πρέπει να σημειωθεί ότι το γραφείο AMK Architecture & Design αποτελεί την νεότερη εκδοχή του αρχικού σχήματος που ξεκίνησαν το 1974 η Αγνή και ο Μιχάλης Κατζουράκης με κύριο αντικείμενο την εσωτερική αρχιτεκτονική και διακόσμηση εσωτερικών χώρων φιλοξενίας.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση.