TA “ΜΟΝΟΠΑΤΙΑ ΤΩΝ ΤΡΑΓΟΥΔΙΩΝ”

“SONGLINES”

ΤΗΣ ΚΑΤΕΡΙΝΑΣ ΚΑΤΣΙΦΑΡΑΚΗ

απο την μικρή νηματουργία του Μέντη 

στις φυλλωσιές του Κήπου του Μεγάρου

Άνω: Κατερίνα Κατσιφαράκη

Κάτω: Διαδρομές 2019, στον κήπο του Μεγάρου

Την γνώρισα το φθινόπωρο του 2020 στους δύο μικρούς χώρους της νηματουργίας ΜΕΝΤΗΣ-ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ του Μουσείου Μπενάκη, όπου ανάμεσα σε εν λειτουργία μηχανήματα, νήματα και ράφια με προϊόντα, είχε εκθέσει διακριτικά φωτογραφίες, βίντεο, και μικρές εγκαταστάσεις με τίτλο «ΟΙΚΕΙΟ/ΟΙΚΕΙΝ», που συνοδευόταν με ένα εξαιρετικό κείμενο με τίτλο «Έχω ρίζες αλλά ρέω» του Χριστόφορου Μαρίνου, που επιμελήθηκε αυτήν την έκθεση.

έργα ανάμεσα σε εν λειτουργία μηχανήματα, νήματα και ράφια με προϊόντα, βίντεο, στην νηματουργία ΜΕΝΤΗΣ-ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ του Μουσείου Μπενάκη, Οκτ. 2020

Μιλήσαμε τότε με την Κατερίνα Κατσιφαράκη, που έτυχε να βρίσκεται εκεί. Μας ξενάγησε στα έργα της και μας αφηγήθηκε με συστολή και ευαισθησία τις αναζητήσεις της, σε μια διαδρομή, που από μικρή ηλικία βίωνε, με συνεχείς μετακινήσεις, με αλλαγές τόπων, περιβάλλοντος, σπιτιών, εικόνων, ανθρώπων.

‘Χαλί’, 2019, εγκατάσταση (ιστοί φραγκοσυκιάς), στην νηματουργία ΜΕΝΤΗΣ-ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ του Μουσείου Μπενάκη, Οκτ, 2020

Διαπίστωσα τότε ότι η όποια πολυτέλεια απουσιάζει παντελώς από τα έργα της, και ότι πρόκειται για μια τέχνη «φτωχή», αποτελούμενη από τα ουσιώδη, όσα απλόχερα μας προσφέρει η φύση και που συνήθως περνούν απαρατήρητα. Με δεδομένο ότι ανέκαθεν με συγκινεί το ατελές και το εφήμερο δημοσίευσα τότε ένα άρθρο σχετικά με την δουλειά της (εδώ) που φαίνεται ότι ενίσχυσε και την επισκεψιμότητα αυτής της μοναδικής έκθεσης.

Κατερίνα Κατσιφαράκη, στις φυλλωσιές του κήπου του Μεγάρου

Αυτή την φορά την συνάντησα απόμακρη, στις φυλλωσιές του κήπου του Μεγάρου, έχοντας μια ανησυχία για την έκβαση αυτού του εγχειρήματος. Ανησυχία για το πώς περνάς από την μία κλίμακα των μικρών έργων σε μικρούς χώρους και πας στην άλλη άκρη σε χώρους ανοιχτούς, δημόσιους και σχετικά αχανείς, στήνοντας μια έκθεση στο πλαίσιο του annexM με τίτλο “SONGLINES”, με την επιμέλεια της Άννας Καφέτση.

Διάταξη των έργων στον Κήπο του Μεγάρου

Με την ίδια συστολή, εκπέμποντας παράλληλα ένα επίσης αίσθημα αγωνίας και αβέβαιας ικανοποίησης, η Κατσιφαράκη μας εξομολογήθηκε:

Όταν με κάλεσε η Καφέτση, μετά την έκθεση μου στου Μέντη, να κάνω έκθεση στον κήπο, τα έχασα.

…και αρχίσαμε να συναντιόμαστε. Και έτσι αρχίζει ένα ταξίδι στο οποίο ενωθήκαμε πάρα πολύ. … με εξουθένωσε.. είναι μαγική και την ευχαριστώ.

Πήγαινα πάντα με ιδέες, ήμουνα χαρούμενη, ήμουν σίγουρη αλλά… την κοίταζα… μου έλεγε πάρα πολύ ωραία και καταλάβαινα πότε ήταν ναι και πότε ότι θέλουνε και άλλο…

Και μετά μου έλεγε: Δες την κορυφογραμμή αυτή του Υμηττού…

Άλλοτε διαβάζαμε έναν ποιητή και με τρέλαινε. Και μετά πήγαινα στο σπίτι μου με τα πόδια, για να ηρεμήσω… ήταν σαν να είχα πιεί δέκα μπουκάλια κρασί! 

Τι να πω, είμαι ευγνώμων από την ζωή, πραγματικά. Αυτή είναι η έκθεση μαζί με την Άννα Καφέτση, δεν είμαι η Κατερίνα. Είναι η Κατερίνα με την Άννα Καφέτση.

Πορεία 2019

Φωτογραφία έγχρωμη σε TV monitor

35 Χ 62 εκ.

Aνατομία του αεικίνητου I-III 2017/22

Φωτογραφία έγχρωμη σε gaming monitor

Τρίπτυχο 27 Χ 67 εκ. εκάστη

Γνωρίζω ότι η Άννα Καφέτση λειτουργεί με την δική της «μαιευτική» με τους καλλιτέχνες. Έχει εκτός των άλλων και αυτό το ταλέντο και κατάφερε για άλλη μια φορά να αντλήσει τα καλύτερα από την Κατσιφαράκη, μέσα από ένα πετυχημένο καλλιτεχνικό τοκετό. Συνέβαλε στο να κάνει ένα πολύ μεγάλο βήμα από την μία κλίμακα και να πάει στην άλλη, και να μας συγκινήσει μέσα στην ηρεμία και την σιωπή του Κήπου, με το απόμακρο βουητό της πόλης που μας υπενθύμιζε ότι βρισκόμαστε σε αστικό τοπίο, ταξιδεύοντας παράλληλα στους μαγικούς κόσμους της Κατσιφαράκη.

Πορεία 2017

Φωτογραφία έγχρωμη σε TV monitor, 35 Χ 62 εκ.

Πουλί, 2016

Έργα στημένα με έμπνευση και φαντασία, αναπάντεχες εκπλήξεις ανάμεσα στο ημίφως και το σκοτάδι που άλλοτε φάνταζαν με το μέγεθός τους και τον έντονο φωτισμό και άλλοτε έπρεπε να τα ανακαλύψεις κάπου ψηλά να ίπτανται, να αιωρούνται ανάμεσα στα δένδρα και τον έναστρο ουρανό. Αξίζει να δείτε αυτή την έκθεση όταν έχει πιά νυχτώσει. Είναι πραγματικά μια διαφυγή από τους έντονους ρυθμούς της πόλης σε μια εικαστική όαση που έστησαν δύο χαρισματικές κυρίες.

Ρίζα, 2020 βίντεο 0:23 σε λούπα

Αποχαιρετισμός, 2017, βίντεο 0:36 σε λούπα

Η Άννα Καφέτση σημειώνει μεταξύ άλλων στο σχετικό κειμενό της:

Με την έκθεση στον Κήπο του Μεγάρου και την εφήμερη κατοίκηση στο δημόσιο χώρο, η καλλιτέχνις επιστρέφει εκεί όπου ανήκει, στο ύπαιθρο και στην κοινότητα. Παρατηρεί επί τόπου και συλλέγει τα υλικά και τις μεταφορές της. Συγκροτεί αρχείο κινούμενων σημειώσεων και εικόνων. Μεταφέρει σπόρους, ρίζες και “νεκρές φύσεις” από άλλους τόπους και χρόνους. “Μεταφυτεύει”, διασταυρώνει, προετοιμάζει υπομονετικά, με χειρωνακτικό μόχθο, τη δημιουργική μεταμόρφωση. Με ταπεινότητα και διακριτικές παρεμβάσεις στο τοπίο. Άλλοτε ως συναισθηματική παρατήρηση και σχόλιο, και άλλοτε ως άμεση καλλιτεχνική χειρονομία υφαίνει μια οικο-ποιητική του ελάχιστου που ανακυκλώνει τα “άχρηστα” υλικά της γης (ξερά φύλλα και φλοιούς, κομμένους κορμούς και κλαδιά), καλλιεργεί τη διαφορετικότητα και τη συνύπαρξη με το αν-ανθρώπινο και άλλες μορφές ζωής, ενσωματώνει στην καλλιτεχνική διαδικασία την κοινοτική δράση και συμμετοχική εκμάθηση νέων στρατηγικών αναγεννητικής συν-δημιουργίας με τη φύση. Η φύση και η κίνηση/βάδιση παραμένουν πάντα στα έργα της Κατερίνας Κατσιφαράκη πηγή ποιητικής σκέψης και αυθεντικού αισθήματος.

Στάση 2022

Εγκατάσταση in situ: λιόπανο, νήματα πλεγμένα με το χέρι, κορμός δέντρου

Μεταβλητές διαστάσεις (π. 125 Χ 1100 Χ 200 εκ.)

Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να πω κάτι περισσότερο. Τα έργα που παραθέτω στη συνέχεια, επιλεγμένα από τα διάσπαρτα σε 19 σημεία του Κήπου, όπως τα κατέγραψα φωτογραφικά νομίζω ότι μιλούν από μόνα τους. Απολαύστε τα για να προετοιμαστείτε για μια νυχτερινή σας επίσκεψη in situ, μετά την δύση του Ηλίου. Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 18 Σεπτεμβρίου 2022.

Χορός 2021

Βίντεο-προβολή, έγχρωμο, ήχος, διάρκεια 2΄:14΄΄ σε λούπα

Σβόλοι 2022

Εγκατάσταση in situ: λιόπανο, ιστοί φραγκοσυκιάς, χώμα, σπόροι

Μεταβλητές διαστάσεις (π. 10 Χ 1000 Χ 100 εκ.)

Παράλληλα με το συγκεκριμένο έργο παρουσιάζεται επίσης το ντοκιμαντέρ της Δήμητρας Κουζή «Do-Nothing Farming 2022», όπου καταγράφεται η συμμετοχική διαδικασία παραγωγής των σβόλων με σπόρους κηπευτικών και σιτηρών στο εργαστήριο που οργάνωσε γι’ αυτόν τον σκοπό ο φυσικός καλλιεργητής Παναγιώτης Μανίκης στην Αλαγονία του Ταϋγέτου τον Μάιο του 2022.

Προσφορά 2022

Βίντεο-προβολή, έγχρωμο, χωρίς ήχο, διάρκεια 1΄:22΄΄ σε λούπα

Ρίζα 2021

Φωτογραφία έγχρωμη σε TV monitor

35 Χ 46,6 εκ.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Η Κατερίνα Κατσιφαράκη (Αθήνα, 1970) σπούδασε στην Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας και στο D.A.I. στην Ολλανδία. Έχει συμμετάσχει σε εκθέσεις, residencies και περφόρμανς στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Διαμόρφωσε και πραγματοποίησε in situ εγκαταστάσεις σε διάφορους χώρους:

Πρώτη Τελευταία και Παντοτινή Μπιενάλε του Ψηλορείτη (Κρήτη), Μουσείο Μπενάκη/ΝΗ.Μ.Α. (Αθήνα), Rencontres Internationales Al Maken d’Art Actuel (Tυνησία), Libby Sacer Foundation, Μουσείο της Γιουγκοσλαβίας-Μουσείο της 25ης Μαΐου, Studentski Kulturni Centar, Outdoors Touring Balkan Project (Σερβία), Villa Weiner (Γερμανία), Nomadic/Topos/Athena, Akademietheater της Ουτρέχτης, Μουσείο της Κεντρικής Βοημίας στο Ροστόκυ της Τσεχίας, El Estudio Ammeba κ.ά.

Έχει εργαστεί ως εκπαιδευτικός στην Αρχιτεκτονική του Πολυτεχνείου Κρήτης, στο Κολλέγιο Αθηνών και σε δημόσια σχολεία.

www.katerinakatsifaraki.com

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση

«ΜΗΔΕΙΑ» ΤΟΥ ΜΠΟΣΤ 

ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΗΣ ΕΠΙΔΑΥΡΟΥ

από τον Κουν στον Καλαβριανό, 45 χρόνια μετά

Όταν τα φώτα σβήνουν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου…

Μετά την μαγική στιγμή που τα φώτα σβήνουν στο Αρχαίο Θέατρο της Επιδαύρου, απολαύσαμε το Σάββατο 9 Ιουλίου 2022, μια ξεχωριστή θεατρική παράσταση του πολυτάλαντου Γιάννη Καλαβριανού, απόφοιτου της Ιατρικής Σχολής του ΑΠΘ, του Τμήματος Θεάτρου της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, διδάκτορα του ίδιου Τμήματος και ταυτόχρονα σημαντικού θεατρικού συγγραφέα και σκηνοθέτη, που σκηνοθέτησε το έργο ενός άλλου πολυτάλαντου ζωγράφου, γελοιογράφου, συγγραφέα, διαφημιστή, πεζογράφου και στιχουργού, του ανεξάντλητου Μέντη Μποσταντζόγλου ή Μποστ.

Μέντης Μποσταντζόγλου ή Μποστ 1918-1995, Γιάννης Καλαβριανός

Ο Καλαβριανός μαζί με μία ομάδα άξιων συνεργατών απογείωσαν την παράσταση «Μήδεια», μια εκρηκτική κωμωδία επίκαιρη για τη σύγχρονη πραγματικότητά, παραγωγή του Εθνικού Θεάτρου. Ένα έργο γραμμένο το 1993 σε δεκαπεντασύλλαβο, για τον υπέρμαχο του νεοελληνικού έργου σκηνοθέτη Θανάση Παπαγεωργίου του Θεάτρου ΣΤΟΑ, που παίχτηκε με επιτυχία με σκηνικά του Μπόστ, και την ανεπανάληπτη Λήδα Πρωτοψάλτη στον ρόλο της Μήδειας το 1993-1994 και επαναλήφθηκε το 2015 στο Ηρώδειο στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών.

Η Λήδα Πρωτοψάλτη στον ρόλο της Μήδειας στο Θέατρο Στοά, 1993

Από την παράσταση Μήδεια, 2022

Φέτος στο κατάμεστο μαγικό θέατρο της Επιδαύρου, μετά την ακύρωση της πρεμιέρας της Παρασκευής, παρακολουθώντας την παράσταση, την εκφορά του λόγου, την ζωντάνια και τον ρυθμό της κίνησης, την μουσική, τα σκηνικά και τα κοστούμια, καθώς και το «μπρίο» του έργου, αυτόματα ήρθαν στην μνήμη μου δύο εμβληματικές παραστάσεις του Θεάτρου Τέχνης, που έζησα στο ίδιο θέατρο 45 χρόνια πριν, το 1977, την «Ειρήνη» και την Πολιτική Κωμωδία «Αχαρνής» ή «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, σκηνοθετημένες από τον Κάρολο Κούν.

Και ένοιωσα όσο παρακολουθούσα την παράσταση, αυτό το παράξενο, το λεγόμενο “déjà vu”, κάνοντας αυτόματους και αυθόρμητους συσχετισμούς που ενισχύοντο και από τις θερμές αντιδράσεις του κοινού. Ομολογώ είχα καιρό να απολαύσω και να χαρώ έτσι με αυτό τον τρόπο μια παράσταση στην Επίδαυρο.

Από τις παραστάσεις στο θέατρο της Επιδαύρου

Άνω: «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, 1977, φωτό από την έκδοση του Μουσείου Μπενάκη Διονύσης Φωτόπουλος, σκηνογράφος, Αθήνα. 2005

Κάτω: «Μήδεια» του Μπόστ, 2022

Ο Καλαβριανός βρέφος τότε, (γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1974) σκηνοθέτησε με την ίδια εκείνη τότε «τρέλα» και ρυθμό αυτή την παράσταση, και ο Θοδωρής Οικονόμου έγραψε μουσική που εκτελούσαν επί σκηνής οι Παρασκευάς Κίτσος (κοντραμπάσο), Θοδωρής Οικονόμου (πιάνο–μουσική διεύθυνση), Δημήτρης Χουντής (σοπράνο σαξόφωνο) και Μαρία Χριστίνα Harper (άρπα).

Οι επί σκηνής μουσικοί

Μια μουσική αντάξια θα έλεγα της υπέροχης τότε μουσικής του Χρήστου Λεοντή που είχε γράψει και για τις δύο παραστάσεις. Η ενδυματολόγος Βάνα Γιαννούλα σχεδίασε πολύχρωμα, παράταιρα, πολυσύνθετα και χαρούμενα κοστούμια, με μια γοητευτική υπερβολή που με τις περούκες της Ελένης Πανέτσου, συναγωνίζονται την αντίστοιχη εμπνευσμένη δουλειά του Διονύση Φωτόπουλου στις παραστάσεις του Κουν. Αφήνω τελευταία τα σκηνικά.

Από τις παραστάσεις στο θέατρο της Επιδαύρου

Άνω: «Μήδεια» του Μπόστ, 2022

Κάτω: «Αχαρνείς» του Αριστοφάνη, 1977, φωτό από την έκδοση του Μουσείου Μπενάκη Διονύσης Φωτόπουλος, σκηνογράφος, Αθήνα, 2005

Ο Φωτόπουλος τότε επέλεξε ξύλινες καλύβες, ικριώματα και λαϊκές κατασκευές, ανατρέποντας τις κλασσικότροπες σκηνογραφικές χειρονομίες που κυριαρχούσαν επί χρόνια στο θέατρο της Επιδαύρου, φέρνοντας ένα νέο πνεύμα με έναν ισχυρό και τολμηρό ρεαλισμό. Και εδώ, αυτή την φορά, η Εύα Μανιδάκη, κινήθηκε στο απόσταγμα των επιλογών του Φωτόπουλου, με μια γλυπτική σύνθεση με τσιμεντόλιθους, που παραπέμπει τόσο στο χρυσό «Σινικό Τείχος» του Μπόστ, η αλλά και στην ταπεινότητα και ίσως την ευτέλεια των κτισμάτων, των αυθαιρέτων, και του ερειπίου, μιας ανώνυμης λαϊκής αρχιτεκτονικής. Μία διευρυμένη απέριττη σύνθεση που τοποθετείται διαγώνια στην ορχήστρα σε ένα ορθογώνιο κάναβο, και επεκτείνεται και συνομιλεί με τα ερείπια του προσκηνίου και της σκηνής στο πίσω μέρος της ορχήστρας.

Κάτοψη της διάταξης του σκηνικού (σχέδιο Εύας Μανιδάκη)

Από τις παραστάσεις στο θέατρο της Επιδαύρου

Άνω: «Ειρήνη » του Αριστοφάνη, 1977, φωτό από την έκδοση του Μουσείου Μπενάκη Διονύσης Φωτόπουλος, σκηνογράφος, Αθήνα. 2005

Κάτω: «Μήδεια» του Μπόστ, 2022

Μικρές πινελιές με αυτόνομες κατασκευές, τα λεγόμενα «μικρά μυστικά» της Εύας Μανιδάκη, φόρτιζαν τον χώρο ανάλογα με το θεατρικό δρώμενο, παραπέμποντας σε εθνικά σύμβολα, από τους πίνακες του Μπόστ, ακόμη και στον Andy Warhol.

Τα «μικρά μυστικά» της Εύας Μανιδάκη

Από την παράσταση Hotel Éternité,

Το 2019 είχα παρακολουθήσει την παράστασή του «Hotel Éternité» στην Νέα Σκηνή του Εθνικού Θεάτρου, μια ακόμη συνεργασία, η πρώτη νομίζω, του Καλαβριανού και της Εύας Μανιδάκη. Από τότε φάνηκε η καλή χημεία και κυρίως το ταλέντο του σκηνοθέτη, στο απολαυστικό παράδοξο και την αρχιτεκτονική ματιά με την οποία δομεί την παράσταση, και αξιοποιεί στο έπακρο τον σκηνικό χώρο, μέσα από καλοκουρντισμένες και απολαυστικές υποκριτικές δράσεις άξιων ηθοποιών.

Γαλήνη Χατζηπασχάλη, Γιάννης Καλαβριανός. Θανάσης Δήμου, Εύα Μανιδάκη, …. ?, Δημήτρης Χουντής

...μια εκρηκτική Μήδεια (η Γαλήνη Χατζηπασχάλη) και μία σκερτσόζα καλόγρια (η Σύρμω Κεκέ)...

Αυτή την φορά μια εκρηκτική Μήδεια (η Γαλήνη Χατζηπασχάλη), μία σκερτσόζα καλόγρια (η Σύρμω Κεκέ) και ένας καλόγηρος (ο Γιώργος Σαββίδης), μία τροφός (ο Γιώργος Γλάστρας), ο μυθικός Οιδίποδας (Θανάσης Δήμου) και η Αντιγόνη ( Άνδρη Θεοδώρου), ο απολαυστικός συγγραφέας Ευριπίδης γράφοντας επιδέξια τα κείμενά του στις πέτρινες πλάκες, και ένας άξιος χορός με Κορυφαία την Μαρία Κοσκινά, στροβιλίζονται (με την κεφάτη χορογραφία της Μαριάννας Καβαλλιεράτου), με κέφι και σεβασμό, στον λιτό ποιητικό χώρο της Μανιδάκη. Προσφέροντας χαρά, και ένα άξιο θέαμα στο κοινό που πραγματικά διασκέδασε μακριά από φανφάρες και κοινότυπες ατάκες, σε μια απολαυστική γιορτή, με αναφορές στο ένδοξο παρελθόν του Αριστοφάνη. Μία παράσταση που φαίνεται ότι θα αποτελέσει   σταθμό στην ιστορία του Φεστιβάλ της Επιδαύρου.

Ο εικοσαμελής θίασος στο φινάλε του έργου, Επίδαυρος 2022

Οι συντελεστές της παράστασης

Το προσεγμένο πρόγραμμα της παράστασης με επιλεγμένες φωτογραφίες και κυρίως κείμενα της Καίτης Διαμαντάκου, Καθηγήτριας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α., του Κων/νου Κυριακού, Υποψήφιου διδάκτορα στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών Ε.Κ.Π.Α., του Θεόδωρου Γραμματά, του Γιώργου Φρέρη, του Γιώργου Πεφάνη, καθώς και χορικά γραμμένα από τον Καλαβριανό, με χαρά τοποθέτησα στην βιβλιοθήκη μου συμπληρώνοντας την σειρά επιλεγμένων παραστάσεων.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση

 

DOMa: 

ΤΕΛΕΤΗ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΒΡΑΒΕΙΩΝ 

ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ 2022

παραμένοντας σε έργα μικρής κλίμακας

Με καινούργια διάταξη στον χώρο, που παραπέμπει πιο πολύ σε μια ατμόσφαιρα μπαρ, με ψηλά τραπεζάκια με λαμπατέρ για ορθίους και με ελάχιστα καθίσματα για τους κάπως ωριμότερους, ο φορέας σύγχρονης αρχιτεκτονικής DOMa παρουσίασε την Τρίτη 5 Ιουλίου, για 13η συνεχόμενη χρονιά, τα Βραβεἰα Ελληνικής Αρχιτεκτονικής 2022 στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη.

Στα φετινά Βραβεία υποβλήθηκαν συνολικά 208 συμμετοχές, περισσότερες από κάθε άλλη χρονιά. Από τις συνολικά 157 διαφορετικές ομάδες συμμετεχόντων διακρίθηκαν 38 φιναλίστ.

Η κριτική επιτροπή που επέλεξε το Doma συγκροτήθηκε από τους:

• Fabrizio Barozzi - Alberto Veiga, Αρχιτέκτονες, Διευθυντές BAROZZI VEIGA, Βαρκελώνη – Ισπανία,
• Florian Idenburg, Αρχτέκτων, Διευθυντής SO - IL, Νέα Υόρκη - ΗΠΑ και
• Yoshiharu Tsukamoto, Αρχιτέκτων, Καθηγητής Tokyo University, Διευθυντής ATELIER BOW-WOW, Τόκιο – Ιαπωνία.

Και φέτος προφανώς τα μέλη της επιτροπής λειτούργησαν διαδικτυακά με τον γνωστό τρόπο εξ αποστάσεως, μια επιλογή που εξακολουθεί να συζητείται και να θέτει ερωτήματα για την αποτελεσματικότητά της και την αντικειμενικότητά της. Υπάρχει προφανώς μια βάση σε αυτές τις επιφυλάξεις, τόσο για θέματα εντοπιότητας όσο και για την απουσία διαλόγου μεταξύ των κριτών, αλλά βέβαια θα πρέπει ίσως να υπενθυμίσω ότι και στις κλασσικές διαδικασίες κρίσης όπου οι κριτές συνευρίσκονται, συζητούν αξιολογούν, ψηφίζουν και αποφασίζουν ενίοτε επικρατεί η γνώμη της ισχυρότερης προσωπικότητας που έμμεσα η άμεσα επιβάλει την άποψή του στα μέλη της επιτροπής.

Από τους 38 φιναλίστ, δόθηκαν μόνο 15 έπαινοι και βραβεία και διαπιστώθηκε για άλλη μια φορά ότι παραμένουμε σε έργα μικρής κλίμακας, σε ένα λεξιλόγιο σταθερών και ήπιων αναζητήσεων, χωρίς ισχυρές εκπλήξεις, αλλά και με μία σταθερή ποιότητα. Κυριαρχούν και πάλι οι θερινές κατοικίες ακόμη και μικρής κλίμακας και απουσιάζουν μεγάλα κτιριακά έργα και διαμορφώσεις δημόσιου χώρου. Ενδιαφέρουσες προσεγγίσεις, χωρίς όμως να μπορείς κανείς να ξεχωρίσει ένα κορυφαίο έργο, που θα μπορούσε να αποτελέσει το πρωτο βραβείο της φετεινής σοδιάς.

Κάποια γραφεία επαναβραβεύονται και φέτος όπως  το γραφείο P4ARCHITECTURE, ο Παύλος Χατζηαγγελίδης του γραφείου 314 ARCHITECTURE STUDIO και άλλοι.

Ο Γιώργος Πανέτσος

Ο Γιώργος Πανέτσος, ευγενής οικοδεσπότης όπως κάθε χρόνο, είχε αυτή την φορά προσκαλέσει τρείς διακεκριμένους συναδέλφους για την απονομή των βραβείων, τον Δημήτρη Διαμαντόπουλο, την Μόρφω Παπανικολάου και τον Γκουλιέλμο Λόπεζ, που είχαν την δυνατότητα να διατυπώσουν κάποιες σκέψεις που συνοπτικά παρατίθενται στην συνέχεια.

Ο ίδιος τόνισε η εκδήλωση αυτή πραγματοποιείται σε μια περίοδο που υπάρχει μία έξαρση στις δραστηριότητες του DOMa, αναφερόμενος στην πρόσφατη έκδοση στην Κυριακάτικη Καθημερινή και στο πρώτο Εργαστήριο Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού, που επιμελείται ο Θανάσης Μάνης και απευθύνεται σε νέους αρχιτέκτονες.

Στην συνέχεια ξεκίνησε η παρουσίαση επαίνων και βραβείων, δεν έγινε όμως καμία αναφορά στους υπόλοιπους «φιναλίστ», που απλά παρατίθενται στο συνοπτικό τεύχος που παραδόθηκε σε όλους τους παρευρισκόμενους.

Ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος

Ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος ανέβηκε στο βήμα και μεταξύ άλλων τόνισε ότι το έργο των Δομών συμβάλλει καταλυτικά στην ανάδειξη, στήριξη της ποιοτικής και της ουσιαστικής ανθρωποκεντρικής αρχιτεκτονικής, που σέβεται τον άνθρωπο, το φυσικό περιβάλλον, και ειδικά στην Ελλάδα του 21ου αιώνα όπου το δύσκολο έργο των αρχιτεκτόνων με τα νέα δεδομένα, είναι θεσμικά απροστάτευτο, περισσότερο απ’ ότι ίσχυε στο παρελθόν. Τα αρχιτεκτονικά έργα όλου του μεγάλου φάσματος δεν αξιολογούνται μόνο από το φαίνεσθαι δηλαδή από την αισθητική τους αλλά πρωταρχικά, όπως μάθαμε, από την συμβολή τους στην αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής από κάθε άποψη. […]Αναφέρθηκε στους σημαντικούς Έλληνες αρχιτέκτονες και πολεοδόμους, ταγούς όπως τους ονόμασε, που πέρασαν από τον τόπο μας τις προηγούμενες δεκαετίες, που άφησαν εποχή με τα έργα τους και τα λόγια τους, που μας συγκλόνισαν. Και αναφέρθηκε στο σχόλιο του Αντώνη Τρίτση που είχε δηλώσει ότι «στη γενιά μας η Αρχιτεκτονική ηττήθηκε» κατά κράτος. Τέλος, σημείωσε ότι πάντα η ροή του χρήματος δείχνει τους υπεύθυνους και το γιατί. Σήμερα τα συμφέροντα όμως είναι πολύ μεγαλύτερα, και συνακόλουθα πιο καταστροφικά.

Στην συνέχεια έδωσε τα ακόλουθα βραβεία και επαίνους:

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

ΚΤΉΡΙΟ ΔΙΑΜΕΡΙΣΜAΤΩΝ

ΣΤΟΝ AΓΙΟ ΔΟΜEΤΙΟ

ΛΕΥΚΩΣIΑ, ΚYΠΡΟΣ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ :CONSTANTINOS PETRAKOS ARCHITECTS

Κωνσταντίνος Πετράκος

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

‘ΚAΜΠΟΣ’.

ΔΙΑΜΌΡΦΩΣΗ ΈΚΤΑΣΗΣ ΕΘΙΑΓΕ

ΛΑΡΙΣΑ, ΘΕΣΣΑΛIΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: SUKU ARCHITECTS

SUKU ARCHITECTS

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

ΘΕΡΙΝH ΚΑΤΟΙΚIΑ ΣΤΗ ΒEΡΓΑ

ΜΕΣΣΗΝIΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: FOTINI KALLIKOUNI ARCHITECTS

Φωτεινή Καλλικούνη, Δημήτρης Διαμαντόπουλος

Φωτεινή Καλλικούνη

ΕΠΑΙΝΟΣ 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ

‘TOUCHSTONE HOUSE’.

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΔΡΟ / ΚΥΚΛΑΔΕΣ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: ΕΛΙΝΑ ΛΟΥΚΟΥ - DEMACHINAS

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΒΑΣΙΛΗΣ ΜΑΚΡΗΣ

ΕΛΙΝΑ ΛΟΥΚΟΥ

ΕΠΑΙΝΟΣ 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ

ΚΛΙΜΑΚΩΤEΣ ΠΛΑΤΦOΡΜΕΣ

ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΘΗΝΑΪΚΗ ΒΙΛΑ / ΑΤΤΙΚΗ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: THANASIS DESIGNS

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: ΓΙΩΡΓΗΣ ΓΕΡΟΛΥΜΠΟΣ

Θανάσης Οικονόμου, Γκουλιέλμο Λόπεζ

ΘΑΝΑΣΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ

ΒΡΑΒΕΙΟ 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΝΕΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑ

‘FIT BUDDY’.

ΚΑΤAΣΤΗΜΑ ΣΤΟΝ ΚΟΡΥΔΑΛΛΟ

ΑΘΗΝΑ, ΑΤΤΙΚH

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΑΣ ΘΟΔΩΡΗΣ ΤΟΥΣΑΣ

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΦΑΚΙΑΝΑΚΗΣ

Ομάδα μελέτης: Θοδωρής Τούσας, Κωνσταντίνα Γιαννουλάκη, Φλώρα Κοράκη

Στην συνέχεια προσκλήθηκε η Μόρφω Παπανικολάου και πριν τις απονομές σημείωσε:

Μόρφω Παπανικολάου

Σχετικά με την νέα αρχιτεκτονική σε υφιστάμενα κτίρια, πρόκειται για μια αρχιτεκτονική κληρονομιά είναι μια αναγκαιότητα και συγχρόνως μια μοναδική ευκαιρία γιατί παίρνει την παλιά ύλη, τις παλιές τεχνικές, τις παλιωμένες χωρικές ατμόσφαιρες σε ένα σύγχρονο σύμπαν μας. Στιβαροί ή λεπτεπίλεπτοι χειρισμοί, διακριτικοί ή απροσδιόριστοι, μας δίνουν αυτή την κοινή ανάσα στο νέο κτίριο. Συγχρόνως βέβαια διαστέλλουν και τον χρόνο. Διαστέλλουν τον προσωπικό μας χρόνο, διαστέλλουν και τον συλλογικό μας χρόνο. Έτσι, δανείζομαι και μεταφράζω ελεύθερα ένα χαϊ κου ενός φίλου, συνάδελφου αρχιτέκτονα, και σας το αφιερώνω και σε σας όλους, και ιδιαίτερα και σ’αυτούς που θα βραβευτούν.

Όπου θα δεις ίχνη ζωής

Θα βρεις αέρα για την ανάσα σου

ΕΠΑΙΝΟΣ 

ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΣΕ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΚΤΗΡΙΟ

ΕΞΟΧΙΚH ΚΑΤΟΙΚIΑ ΣΤΟΝ AΓΙΟ ΜΗΝA

ΕΥΒΟΙΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ NEIHEISER ARGYROS

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ LORENZO ZANDRI

Εκπρόσωπος του Γραφείου NEIHEISER ARGYROS

RYAN NEIHEISER AND CHRISTINA ARGYROU

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ 

ΣΕ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΚΤΗΡΙΟ

‘LES LUMIERES A LA CAMPAGNE’.

ΚΤΉΡΙΟ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΣΤΗ ΓΛΥΦΑΔΑ

ΑΘΗΝΑ, ΑΤΤΙΚΗ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: 314 ARCHITECTURE STUDIO

ΦΩΤΟΓΡΑΦIA: ΜΑΡΙΑ ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ, ΑΝΤΏΝΗΣ ΣΑΡΡΗΣ, ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

ΠΑΥΛΟΣ ΧΑΤΖΗΑΓΓΕΛΙΔΗΣ

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ 

ΣΕ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΚΤΗΡΙΟ

ΑΝΑΚΑΙΝΙΣΗ ΓΡΑΦΕΙΟΥ ΣΤΗΝ ΠΑΤΡΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: TATIANA DIMOU ARCHITECTS

ΦΩΤΟΓΡΑΦIA: ΠΕΝΥ ΘΕΟΔΟΣΊΟΥ & THEODOSIOU PHOTOGRAPHY, FILM & DESI

Δεν προσήλθαν

TATIANA DIMOU

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

‘RIDGE HOUSE’.

ΕΞΟΧΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΑΝΤΊΠΑΡΟ / ΚΥΚΛΑΔΕΣ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: AREA, ARCHITECTURE RESEARCH ATHENS

ΦΩΤΟΓΡΑΦIA: ED REEVE

AREA ARCITECTS Μιχάλης Ραφτόπουλος, Γιώργος Μητρούλιας, Στέλλα Δαούτη

ΕΠΑΙΝΟΣ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

‘DIAGONAL HOUSE᾽ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΚΕΑ / ΚΥΚΛΑΔΕΣ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: EN-ROUTE-ARCHITECTURE

ΦΩΤΟΓΡΑΦIA: ΜΑΡΙΑΝΑ ΜΠΊΣΤΗ

EN-ROUTE-ARCHITECTURE Κατερίνα Κούρκουλα, Hannes Gutberlet,

ΒΡΑΒΕΙΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΜΕΓΑΝΗΣΙ / ΛΕΥΚΑΔΑ, ΕΠΤΑΝΗΣΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: HIBOUX ARCHITECTURE

ΦΩΤΟΓΡΑΦIA: ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

HIBOUX ARCHITECTURE Mαριάννα Ξυνταράκη, Δημήτρης Θεοδωρόπουλος, Μαρία Τσιγάρα

Επιπλέον, για πέμπτη συνεχή χρονιά, απονεμήθηκαν τα Βραβεία Συναδέλφων για το καλύτερο πραγματοποιημένο έργο και την καλύτερη μελέτη, με απονομή ενός βραβείου ανά κατηγορία.

Κριτές σε αυτά τα βραβεία ήταν οι 157 αρχιτέκτονες που συμμετείχαν ως υποψήφιοι.

Στόχος των Βραβείων Συναδέλφων είναι η αξιολόγηση του αρχιτεκτονικού έργου από τους ίδιους τους δημιουργούς και η εξαγωγή συμπερασμάτων από τον βαθμό σύμπτωσης ή απόκλισης από την κρίση της προσκεκλημένης κριτικής επιτροπής.

ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

‘ATRIUM HABITAT’.

ΕΞΟΧΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΜΑΝΗ / ΜΕΣΣΗΝΙΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: P4ARCHITECTURE

P4ARCHITECTURE: : Ευάγγελος Φώκιαλης, Παναγιώτα Κυριάκου, Κωνσταντίνος Πυλωτής, Αλκιβιάδης Πυλωτής

ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

ΘΕΡΙΝΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΒΕΡΓΑ / ΜΕΣΣΗΝΙΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: FOTINI KALLIKOUNI ARCHITECTS

FOTINI KALLIKOUNI ARCHITECTS

ΒΡΑΒΕΙΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ 

ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

ΕΞΟΧΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ

ΣΤΟΝ ΑΓΙΟ ΜΗΝΑ / ΕΥΒΟΙΑ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ: NEIHEISER ARGYROS

ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΣ: LORENZO ZANDRI

Εκπρόσωπος των NEIHEISER ARGYROS

__________________________

 Τέλος από τους φιναλίστ,  ξεχώρισα: 

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

‘REFLECTION HOUSE’.

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΕΙΑ

MPLUSM ARCHITECTS

ΦΩΤΟΓΡΑΦΊΑ: ©ΕΡΙΈΤΑ ΑΤΤΆΛΗ

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

‘REBIRTH OF DUNES’.

ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΟ ΣΤΟ ΝΥΔΡΊ

ΛΕΥΚΑΔΑ, ΕΠΤΑΝΗΣΑ

GEORGES BATZIOS ARCHITECTS

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΝΕΑΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΣΕ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΚΤΗΡΙΟ

‘ΤΟ ΤΕΛΩΝΕΊΟ ΤΩΝ ΜΟΎΡΤΖΙΝΩΝ’. 

ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΗΡΥΓΜΈΝΟΥ ΜΝΗΜΕΙΟΥ

ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΑΜΥΛΗ / ΜΕΣΣΗΝΊΑ

ETSI ARCHITECTS

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ

‘AL NOURI MOSQUE COMPLEX’.

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΌ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΌ

ΣΎΜΠΛΕΓΜΑ ΚΤΗΡΊΩΝ ΣΤΗ ΜΟΣΟΥΛΗ / ΙΡΑΚ

ΛΕΩΝΙΔΑΣ ΠΑΠΑΛΑΜΠΡΟΠΟΥΛΟΣ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΥ

ΦΙΝΑΛΙΣΤ ΣΤΑ ΒΡΑΒΕΙΑ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΟΠΟΙΗΜΕΝΟΥ ΕΡΓΟΥ

‘ΤΟ ΚΟΥΤΊ ΠΟΥ ΠΕΤΑΕΙ’.

ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΚΑΤΟΙΚΊΑΣ

ΣΤΟ ΔΑΣΟΣ ΧΑΪΔΑΡΊΟΥ / ΑΤΤΙΚΉ

ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ: ΜΥΡΤΩ ΚΙΟΥΡΤΗ

Λόγω περιορισμένου χώρου δεν ήταν δυνατή η παρουσίαση όλων των φιναλίστ.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση