Thursday, September 27, 2012

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΑΞΟΝΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ (RE THINK ATHENS)


ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ 


…το  παιγνιώδες Re think Athens

Τάσος Μπίρης, αρχιτέκτων 
Με αφορμή την πρόσφατη  τοποθέτησή μου για τον Διαγωνισμό της Πανεπιστημίου, στις 14 ΣΕΠ. 2012, δημοσιεύω σήμερα το κείμενο-επιστολή που μου έστειλε ο Τάσος Μπίρης,  χωρίς σχόλια. Απλά   θεωρώ εξαιρετικά σημαντικό να διατυπώνονται τεκμηριωμένες απόψεις για ένα τόσο σοβαρό θέμα. 

Φίλε Γιώργο


Διάβασα με ενδιαφέρον το κείμενό σου για τους λόγους της μη συμμετοχής σου (μαζί με τον φίλο Δημήτρη Διαμαντόπουλο) στο διαγωνισμό της πεζοδρόμησης της Πανεπιστημίου.


Πιστεύω ότι καλά πράξατε.

Γι' αυτό ας προσθέσω και μερικούς ακόμα, που αιτιολογούν γιατί και εγώ έκανα το ίδιο.


(α) Από την εμπειρία των  -πάνω από 80- συμμετοχών μου σε διαγωνισμούς, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι τα ερευνητικά και προγραμματικά στοιχεία που συνοδεύουν την διακήρυξη αυτού του τελευταίου δεν συγκροτούν μια αξιόπιστη κοινή βάση (που να έχει δηλαδή προκύψει μετά από δημόσιο, κοινωνικό, επιστημονικό, τεχνικό και -κυρίως- οικονομικό έλεγχο και αντίστοιχες δημόσιες εγκριτικές αποφάσεις) για να στηρίξουν πάνω σε αυτήν οι διαγωνιζόμενοι τις προτάσεις και τις πρακτικές τους.
Θεωρώ ότι για μια τόσο κομβική, πολύπλοκη και μακράς διάρκειας παρέμβαση στην καρδιά της πόλης, ένα τέτοιο στοιχειώδες, αλλά και συλλογικά διαμορφωμένο και επικυρωμένο πλαίσιο αναφοράς θα αποτελούσε κύρια προϋπόθεση για μια σοβαρή και υπεύθυνη συμμετοχή στον συγκεκριμένο διαγωνισμό. Από τον οποίο όμως το πλαίσιο αυτό απουσιάζει.

Ούτε καλύπτεται -νομίζω- αυτό το έλλειμμα από την γενικευμένη λαϊκίστικη διαβεβαίωση  των ΜΜΕ και των σχολιαστών τους, ότι όλοι (ποιοι, πόσοι, γιατί;) θέλουν “πράσινο πεζόδρομο” την Πανεπιστημίου -και γιατί όχι- όλο το κέντρο.
Επιπλέον, η όποια “καλών προθέσεων” πρόταση (στηριγμένη όμως σε μια τόσο ασταθή βάση) πιστεύω ότι αναγκαστικά θα κατέληγε σε προσωπικές ιδεοληπτικές ερμηνείες της πραγματικότητας, καθώς και σε γυμνάσματα αισθητικής, φαντασιακές εικονογραφίες, εννοιολογικούς γρίφους και άλματα στο κενό, του τύπου “έτσι θέλω” και “έτσι μου φαίνεται”, από την πλευρά των διαγωνιζομένων. Και στα παραπάνω θα απαντούσε αντιστικτικά με ανάλογης ασάφειας προσωπικές εκτιμήσεις και η κριτική επιτροπή με την κρίση της.

(β) Επίσης, το ίδιο αυτό έλλειμμα πειστικού σταθερού πλαισίου (κατατεθειμένου από την αγωνοθέτρια Αρχή με ευθύνη δική της, αλλά και βασικών συναρμόδιων δημόσιων επιστημονικών φορέων) μάλλον θα άνοιγε το δρόμο για να αξιοποιηθεί στη συνέχεια  ειδικά η βραβευμένη με πρώτο βραβείο πρόταση (ακόμη και χωρίς την συγκατάθεση των μελετητών της) ως “προκάλυμμα” για να γίνει πάνω της η γνωστή “κοπτο-ραπτική”. Δηλαδή η εκ των υστέρων επέμβαση των “Αρμοδίων”, ώστε τάχα να κάνουν αυτοί οι “γνώστες”  την απαραίτητη “προσαρμογή της στην πραγματικότητα” της καθημερινότητάς μας. Και μάλιστα χωρίς αντιρρήσεις ή συνέπειες, καθώς η παραμόρφωση αυτή θα στηριζόταν πια στο αδιαμφισβήτητο αποτέλεσμα ενός Διεθνούς Αρχιτεκτονικού Διαγωνισμού!                
(γ) Τα έχω δει αυτά να συμβαίνουν τόσες φορές που δεν χρειάζομαι μία ακόμη. Γι' αυτό σταματώ εδώ την απαρίθμηση των λόγων της δικής μου μη συμμετοχής, πλην ενός, παρότι δεν είναι και ο πιο σημαντικός. Έχει όμως το συμβολισμό του.
 Αναφέρομαι στον ίδιο τον τίτλο του διαγωνισμού, δηλαδή το  παιγνιώδες Rethink Athens.


Ε λοιπόν, αυτή η διεθνής νεύρωση των “ευρηματικών”, συντετμημένων, προτρεπτικών τίτλων – συνθημάτων, που πλέον μας βομβαρδίζουν καθημερινά, με απωθεί απερίγραπτα, αλλά και με θλίβει. Γιατί συμπυκνώνει στο μυαλό μου όλη  τη πνευματική πενία μας αυτή τη περίοδο.
Τέτοια λεκτικά “τρικ” παλαιότερα είχαν θέση στις ούγιες καταναλωτικών προϊόντων της μόδας (μπλουζάκια, εσώρουχα, παπούτσια, κρέμες).
Να που σήμερα αναγράφονται και στην “ούγια” της Αρχιτεκτονικής (ίσως αύριο και της Ποίησης). Για να πουλιούνται και τα δικά τους “Projects” ευκολότερα στις διεθνείς αγορές

Τάσος  Μπίρης               
24/ 09/ 2012                  

Εκτιμώ ότι αξίζει να συνεχιστεί αυτός ο προβληματισμός…

Για να διαβάσετε το πρώτο κείμενο μου για τον διαγωνισμό  με τίτλο

γιατί   δεν συμμετείχαμε,
ή  άλλη μια χαμένη ευκαιρία
για τους έλληνες μελετητές;

που δημοσιεύτηκε στις 14 ΣΕΠΤ 2012 πατήστε εδώ

Υ.Γ. Η επιλογή των  ενδεικτικών εικόνων είναι δική μου.

Wednesday, September 26, 2012

ΣΩΜΑΤΕΙΟ «ΔΙΑΖΩΜΑ»: ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ ΟΡΧΟΜΕΝΟΥ ΒΟΙΩΤΙΑΣ


μια ξεχωριστή αρχιτεκτονική μελέτη
 για το  Αρχαίο Θέατρο, τον  Θολωτό Τάφο Μινύου
 και τον Ναό της  Παναγίας Σκριπούς


Για τις δραστηριότητες του Σωματείου «Διάζωμα» και τις πρωτοβουλίες του Σταύρου Μπένου,  νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε τα καλύτερα. Πρόκειται για μια πρωτοφανή για τα Ελληνικά δεδομένα υπόθεση, που στηρίζεται στην ιδιωτική πρωτοβουλία, σε συνεργασία με τους δημόσιους φορείς.  O Σταύρος Μπένος έχει το ταλέντο να δημιουργεί συνενέσεις και μπόρεσε να αποδείξει  ότι η ιδιωτική πρωτοβουλία μπορεί να απογειώσει τον αγκυλωμένο κρατικό μηχανισμό. Αυτό που ίσως δεν είναι  ευρύτερα γνωστό ότι  ένα ακόμη θέατρο  στον Ορχομενό Βοιωτίας, μπήκε στο πρόγραμμα. Μια επιλογή που συμβάλλει στην υλοποιηση των οραμάτων της τοπικής κοινωνίας και των τοπικών Εφορειών.



Πρόκειται για: την ενοποίηση των αρχαιολογικών χώρων της ανατολικής απόληξης του Ακόντιου όρους στην οποία βρίσκονται:
-Το αρχαίο θέατρο του Ορχομενού, του 4ου αιώνος π.Χ., το οποίο είναι εν μέρει λαξευμένο στο φυσικό βραχώδες πρανές του Ακοντίου όρους (Νο 2)



 Το αρχαίο θέατρο του Ορχομενού

 -τον θολωτό τάφο του Μινύα του 13ου αιώνα π.Χ. (Νο 1)


 ο θολωτός τάφος του Μινύα
-και τον ναό της μονής της Θεοτόκου της Σκριπούς του 873 μ.Χ. που είναι καθοριστικός της εξέλιξης της Βυζαντινής ναοδομίας και για την δόμηση του οποίου έχουν χρησιμοποιηθεί σπόλια από τα δύο αρχαία μνημεία και άλλα μνημεία της περιοχής. (Νο 3)


Ο ναός της μονής της Θεοτόκου της Σκριπούς παλαιότερα


Λίγες μέρες πριν, (14-ΙΧ-12) στο άρθρο μου για την Πανεπιστημίου,  αναφέρθηκα στον αρχιτέκτονα Δημήτρη Διαμαντόπουλο και διατύπωσα την άποψη για τις ικανότητες του, σε θέματα διαχείρισης του δημόσιου χώρου μεγάλης κλίμακας.
Ήδη είχα στα χέρια μου την μελέτη που ακολουθεί, που θεωρώ ότι επιβεβαιώνει αυτή την άποψη και θα προσπαθήσω να την παρουσιάσω εν συντομία.  Ο Διαμαντόπουλος εκπροσωπεί την εταιρεία ΠΛΕΙΑΣ – Δ. ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ, Ο. ΒΙΓΓΟΠΟΥΛΟς, Κ. ΓΚΙΟΥΛΕΚΑ, Μ. ΜΠΟΡΝ ΕΠΕ με δ.τ «ΠΛΕΙΑΣ ΕΠΕ»,  και για την μελέτη αυτή συνεργάστηκαν οι αρχιτέκτονες Άννα Μωραϊτου, Εμμανουήλ Λέκκας, Αγγελίνα Αποστόλου και ως σύμβουλος  ο αρχιτέκτων-αναστηλωτής Θ. Μπιλής. Ο κος Μπίλης έχει αναλάβει παράλληλα την μελέτη αναστήλωσης του αρχαίου θεάτρου και παρακολουθεί τις πρόσθετες ανασκαφές που πραγματοποιούνται χρηματοδοτούμενες από την τοπική Περιφέρεια
Αντικείμενο της μελέτης είναι :
      Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του Αρχαίου Θεάτρου


·         Η διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου του Θολωτού Τάφου, εντός των νέων διευρυμένων ορίων του φυλασσόμενου χώρου 

·        Η νέα περίφραξη και το φυλάκιο της εισόδου του φυλασσόμενου αρχαιολογικού χώρου.
·        Η διαμόρφωση όλου του περιβάλλοντος χώρου του ναού της Παναγίας της Σκριπούς


Ο ναός όχι μόνο  δεν προβάλλεται  αλλά  και δεν είναι ορατός τόσο από το ευρύτερο όσο και από το άμεσο περιβάλλον του. Αυτό οφείλεται στο ότι  είναι κρυμμένος από πλήθος  δένδρων που χωρίς φυτοτεχνική μελέτη προστέθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες και  απέκρυψαν αυτόν καθώς και τα γύρω από αυτόν μνημεία ολοσχερώς.


Ο ναός της μονής της Θεοτόκου της Σκριπούς σήμερα
 
Στην πρόταση της μελέτης διατηρούνται τα λίγα ιστορικά δένδρα και όσα από τα μεταγενέστερα είναι σε καλή κατάσταση και σε σωστή θέση σε σχέση με τα μνημεία. Αφαιρούνται όσα προκαλούν τα προβλήματα.


Η μελετή παράλληλα επεξεργάζεται την ανάπλαση των δημόσιων κοινόχρηστων χώρων της πόλης (δρόμοι και πλατείες) που γειτνιάζουν με τα μνημεία, με στόχο την επίτευξη της ενοποίησης των επιμέρους αρχαιολογικών χώρων. Στο αντικείμενο αυτό περιλαμβάνεται και η πεζοδρόμηση της οδού Μινύου, η οποία παρεμβάλλεται μεταξύ των μνημείων, εμποδίζοντας την ενοποίηση, καθώς και την ολοκλήρωση της ανασκαφής για την ανάδειξη του σκηνικού οικοδομήματος του Θεάτρου.



Επίσης περιλαμβάνει
·        Τον εντοπισμό πολεοδομικών και τεχνικών προβλημάτων που σχετίζονται με την υλοποίηση της μελέτης και για τα οποία  θα πρέπει να συνταχθούν ειδικές μελέτες. (Π.χ. Αλλαγή της χάραξης της οδού Ακροπόλεως για ενοποίηση του περιβάλλοντος  χώρου του θεάτρου και του αντίστοιχου της εκκλησίας καθώς και λοιπές τοπικής σημασίας μικρές  παρεμβάσεις στους πέριξ δρόμους, κυκλοφοριακές διευθετήσεις κλπ ) .

·        Προτάσεις σχετικά με τις φυτεύσεις, τον γενικό φωτισμό και την σήμανση όλου του χώρου, οι οποίες θα ολοκληρωθούν με τις απαιτούμενες συμπληρωματικές ειδικές μελέτες.
·        Όλα τα στοιχεία επίπλωσης του αρχαιολογικού πάρκου.


    Κατά την εκπόνηση του Α’ σταδίου έγιναν συνεργασίες με παρουσίαση της εξέλιξης της μελέτης, στον Δήμο του Ορχομενού, τστον εφημέριο της εκκλησίας της Παναγίας της Σκριπούς, στον εκπρόσωπο του Μητροπολίτη Θηβών και Λειβαείας και στις εκπροσώπους των Εφορειών Αρχαιοτήτων Βοιωτίας και Βυζαντινών Αρχαιοτήτων καθώς και σε μέλη του ΔΙΑΖΩΜΑΤΟΣ.



Τέλος θα ήθελα να αναφερθώ στο υψηλό επίπεδο της ψηφιακής σχεδίασης και της παρουσίασης της μελέτης. Σε μια εποχή χαμηλών αμοιβών και απαισιοδοξίας,  οι συνεργάτες του γραφείου ΠΛΕΙΑΣ έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό, πραγματοποιώντας  στο autocad εξαιρετικά σχέδια. Απολαύστε τα  μεγεθύνοντας τα. Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες.





 

Saturday, September 22, 2012

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΜΕΤΡΟΕΠΕΙΑ ΤΟΥ «ΠΛΑΙΣΙΟΥ»



η θανάσιμη πτώση 
του γκριζόμαυρου πονηρού ποντικιού



Απέκτησα και εγώ επί τέλους το ασύρματο ποντίκι μου TURBO X WL-100 που μου συνέστησε ανεπιφύλαχτα ο υπάλληλος του υποκαταστήματος του «ΠΛΑΙΣΙΟΥ»  στο Ψυχικό, ως το καλύτερο. Ομολογώ ότι καταχάρηκα που απαλλάχτηκα από την καλωδιακή ουρά των γνωστών ενσύρματων ποντικιών.




Και αίφνης το ποντίκι γλίστρησε από το σχεδιαστήριο και έπεσε  στο πάτωμα με μια θεαματική από-δόμηση. Διαλύθηκε στα «εξ ων συνετέθη». Μαζεύοντας τα κομμάτια,  μια αίσθηση ευτέλειας και απογοήτευσης με κυρίευσε. Κάθε προσπάθεια δε επανασυναρμολόγησης απέβη άκαρπη.






Το διαρκώς αναπτυσσόμενο ΠΛΑΙΣΙΟ μας εξαπατά, προωθώντας ευτελή προϊόντα με τον λογότυπό του, που φέρουν μάλιστα απροκάλυπτα, στην ετικέτα το γνωστό CE:  THIS DEVICE COMPLIES WITH CE RULES



Σε μια εποχή κρίσης χρειάζεται προσοχή. Είναι καιρός να αποφεύγουμε  τα γνωστά «μιας χρήσης» προϊόντα εκ Κίνας που προωθούν κερδοσκοπώντας οι Ελληνικές εταιρείες.



Πριν μερικά χρόνια οι σοβαρές εταιρείες αποτελούσαν εγγύηση για τον καταναλωτή, ως προς την ποιότητα των προϊόντων τους, σεβόμενες τους πελάτες τους. Σήμερα  οι εταιρείες ισχυροποιούνται με την δική μας ανοχή…






Friday, September 14, 2012

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΟΥ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΜΕ ΑΞΟΝΑ ΤΗΝ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ (RE THINK ATHENS)


γιατί   δεν συμμετείχαμε,
 ή  άλλη μια χαμένη ευκαιρία
για τους έλληνες μελετητές?
 
 Για τον διαγωνισμό της Πανεπιστημίου έχω ήδη τοποθετηθεί θετικά σε προηγούμενες αναρτήσεις από τον Δεκέμβριο του 2010. Πιστεύω πραγματικά στην κεντρική του ιδέα και τον στόχο, όπως έχει διατυπωθεί από τον Παναγιώτη Τουρνικιώτη, και ομολογώ ότι από πολύ νωρίς συναποφασίσαμε με τον Δημήτρη Διαμαντόπουλο να συμμετάσχουμε με τους συνεργάτες μας, μια και η  υπόθεση του κέντρου της πόλης της Αθήνας, μας απασχολεί πολύ έντονα  και συστηματικά, εδώ και πολύ καιρό. 


Έχω μάλιστα την πεποίθηση ότι ο Διαμαντόπουλος, ως βασικός μελετητής της πεζοδρόμησης της Διονυσίου Αεροπαγίτου, είναι ίσως ο σημαντικότερος σήμερα έλληνας αρχιτέκτονας σε θέματα διαχείρισης του δημόσιου χώρου μεγάλης κλίμακας.




Άποψη της Διονυσίου Αεροπαγίτου

Ξεκινήσαμε αυτή την συνεργασία πολύ πριν ακόμη δημοσιευτεί (τραγικά καθυστερημένα) η προκήρυξη του Διαγωνισμού. Συζητήσεις, προβληματισμοί, φωτογραφίσεις, περιπλανήσεις, συγκέντρωση αρχειακού υλικού, σκίτσα, σκέψεις και επιλογές, είχαν οδηγήσει στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για ένα πολύ σοβαρό θέμα που χρειάζεται χρόνο  και σοβαρή επεξεργασία. Είναι πλάνη ότι ένα τόσο πολύπλοκο και πολυδιάστατο θέμα μπορεί να αντιμετωπισθεί με μια «φαεινή» τάχα ιδέα, με μια εμπνευσμένη χειρονομία. 


 
Ώσπου ήρθε η ώρα και βρεθήκαμε μπροστά στην μεγάλη  οθόνη του γραφείου, να παρακολουθούμε την παρουσίαση του υλικού της προκήρυξης από τον συνεργάτη μας Τάκη Μπαρούς επί πέντε ολόκληρες ώρες .
Αφνιδιαστήκαμε. Στην συζήτηση που ακολούθησε μόλις ολοκληρώθηκε η παρουσίαση, δώδεκα αρχιτέκτονες ομόφωνα δηλώσαμε ότι εγκαταλείπουμε την προσπάθεια  αρνούμενοι να συμφιλιωθούμε με τα εξής θέματα της προκήρυξης:



1.                 Θεωρούμε προσβλητικό να επισημαίνεται στην προκήρυξη η γνωστή κατάπτυστη παγκόσμια πρωτοτυπία, που δεν επιτρέπει στον έλληνα μελετητή να έχει την επίβλεψη του έργου του. Είναι εντελώς παράλογο, σε ένα τέτοιο θέμα που δεν είναι κτίριο, αλλά διαμόρφωση δημόσιου χώρου, ο μελετητής να παρακολουθεί από μακριά τις χαράξεις, τα υλικά τον τρόπο τοποθέτησης. Η εφαρμογή μιας τέτοιας μελέτης στην κυριολεξία απαιτεί την διαρκή παρουσία του μελετητή, που οφείλει να δώσει πνοή στο έργο του, να εμφυσήσει και να μεταφέρει στους συμμετάχοντες στην υλοποίησή του, το πνεύμα της μελέτης, που μόνο αυτός μπορεί να το κάνει. Απορώ πως πάρθηκε μια τέτοια απόφαση, να παραμείνει το θέμα ανοιχτό, σε ένα διαγωνισμό που υποστηρίζεται από το Κοινωφελές Ίδυμα Αλέξανδρος Σ. Ωνάσης και όχι από το Ελληνικό κράτος που ακόμα κωφεύει εις όφελος κάποιων...




2.                  Ο χρόνος  των δυόμισι ουσιαστικά μηνών  (ο Αύγουστος ως γνωστό  εξαιρείται) που δόθηκε στους μελετητές, είναι πραγματικά ελάχιστος για ένα έργο τέτοιας κλίμακας και σοβαρότητας. Δεν υπάρχει καμία δικαιολογία, όταν ας πούμε ένας τρέχων διαγωνισμός  για ένα πάρκο στην Κύπρο έχει διάρκεια προετοιμασίας 6 μηνών.

3.                 Σε μια εποχή οικονομικής δυσπραγίας στην Ελλάδα, ο διαγωνισμός απαιτεί  μια μεγάλη χρηματοδότηση ιδιαίτερα για τα γραφεία που θα καταφέρουν να παρακολουθήσουν και τις δύο φάσεις του Διαγωνισμού. Στην ουσία οι έως 8 μελετητικές ομάδες που θα επιλεγούν, πρέπει τελικά να πραγματοποιήσουν πλήρη σχέδια και 3 μακέτες σε κλίμακα 1:200! και αν δεν πάρουν το πρώτο ή δευτερο βραβείο τα χρήματα που τους αναλογούν, δεν μπορούν να καλύψουν τα έξοδα του Διαγωνισμού.






Πιο αναλυτικά, τα χρήματα που ορίζονται  και για τις δύο φάσεις, για το μεν δεύτερο βραβείο είναι 58.500 €, ενώ το τρίτο βραβείο παίρνει 28.600 €, χωρίς τον ΦΠΑ. Το ποσό των 20.300 €  που θα πάρουν τα υπόλοιπα 5 γραφεία που θα επιλεγούν, δεν μπορούν σε καμία περίπτωση να καλύψουν τα έξοδα και για τις δύο φάσεις στις οποίες  πρέπει υποχρεωτικά να συμμετάσχουν. Εκτός αν οι μελετητικές ομάδες, που συγκροτούνται εκτός από αρχιτέκτονες μηχανικούς,  από αρχιτέκτονες τοπίου, φυτοτέχνες, εικαστικούς, αρχιτέκτονες φωτισμού, πολιτικούς μηχανικούς, μηχανολόγους  και ειδικούς για τα προβλήματα της πόλης συμβούλους, διαθέτουν άμισθους συνεργάτες, φοιτητές ή άλλους εθελοντές αρχιτέκτονες που έχουν εξασφαλίσει την διαβίωσή τους. Στην συγκεκριμένη οικονομική συγκυρία, πολλοί θα θέλαμε να κάνουμε μια υπέρβαση, αλλά είναι πραγματικά άδικο να διεκδικείς μια θέση ανάμεσα ας πούμε στους στους 6 που θα επιλεγούν από τις εκετοντάδες που εκτιμώ ότι θα συμμετάσχουν και σε περίπτωση που επιλεγείς, να μην μπορείς να καλύψεις τα έξοδα σου.



4.                 Τέλος θα αναφερθώ στην πληρότητα και την ποιότητα των υποβάθρων, που δόθηκαν με την προκήρυξη. Έλειπαν λήψεις από ψηλά (birds view) και σωστές ορθοφωτογραφικές αποτυπώσεις των όψεων. Κατά την εκτίμησή μου, απαιτείται πολύ επεξεργασία ( άρα κόστος ) για να φτάσει κανείς σε μια ευαίσθητη παρουσίαση.




Περίμενα υπομονετικά να υποβληθούν οι μελέτες στις 7 Σεπτεμβρίου, για να διατυπώσω τις ενστάσεις  όλης της ομάδας. Δεν ήθελα να προκαλέσω όσους μελετητές συμμετείχαν.

Λίγες ημέρες πριν μου ζήτησαν να συμμετάσχω στην κριτική επιτροπή σαν πρώτο αναπληρωματικό μέλος. Η αντίθεσή μου στα διαδικαστικά και ουσιαστικά θέματα του διαγωνισμού, με οδήγησε στο να μην αποδεχτώ την τιμητική κατά τα άλλα πρόταση.








Λυπούμαι πραγματικά, που αναγκαστήκαμε να εγκαταλείψαμε μια προσπάθεια, ένα όραμα θα έλεγα,  το οποίο μας απασχολεί  πολύ σοβαρά εδώ και καιρό. Πιστέψαμε ότι είχαμε μια ευκαιρία να καταθέσουμε τις προτάσεις μας που επεξεργαζόμαστε επί μακρόν και τελικά ο αγωνοθέτης με τους όρους που προσδιόρησε μας στέρησε αυτή την δυνατότητα. Παράλληλα ανησυχώ για το που οδηγούνται πλέον τα πράγματα.

Η απαξίωση των ελλήνων αρχιτεκτόνων είναι πια δεδομένη. Αλλά εκτιμώ ότι πρέπει να διαφυλαχθούν κάποιες στοιχειώδης αξίες, διαφορετικά φαίνεται ότι θα εξελιχθούμε σε θεατές ενός δράματος, στο οποίο θα πρωταγωνιστούν εύρωστοι  ξένοι μελετητές και πανεπιστημιακοί μεγάλων ευρωπαϊκών και αμερικανικών πανεπιστημίων. Ήδη έχω τοποθετηθεί σχετκά με το θέμα σε παλαιότερη ανάρτηση (κάντε ΚΛΙΚ εδώ) και εξακολουθώ να αγωνιώ.

Μέχρι σήμερα δεν είναι γνωστό πόσες τελικά θα είναι οι ελληνικές συμμετοχές στον Διαγωνισμό. Το μέγεθος αυτό θα δικαιώσει ή θα αποδυναμώσει αυτή την τοποθέτηση. Ας περιμένουμε . Θα δείξει!



Οι εικόνες  που παρατίθενται είναι από το προσωπικό μου αρχείο και την προκήρυξη του Διαγωνισμού.




Διαβάστε την σχετική με το θέμα επιστολή του αρχιτέκτονα Τάσου Μπίρη που μου έστειλε στις 26 ΣΕΠΤ  2012, πατώντας εδώ