Monday, December 29, 2014

ΤΑΣΟΣ ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΣ: "ΠΑΡΑ-ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ" ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ


αμήχανα σχέδια εκ των υστέρων τιτλοφορημένα ΙΙ


Τάσος Κωτσιόπουλος, Capri c'est fini, 70X100, 2014-08-02 

Με παράδοξους τίτλους και ξεχωριστή μαεστρία, ο αρχιτέκτων και καθηγητής Τάσος Κωτσιόπουλος επανέρχεται αυτές τις γιορτινές ημέρες με τα αμήχανα σχέδια του. Σχέδια που δημοσιεύονται σε συνέχεια προηγούμενης ανάρτησης σε αυτό το μπλογκ (στις 13 Ιουνίου 2014) και αμέσως μετά την παρουσίασή τους  στο Συνέδριο Ιστορίας Αρχιτεκτονικής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών, στις 24 Μαϊου 2014. 


Τάσος Κωτσιόπουλος, Στρωματογραφία - Stratigraphy, 70X100, 2014 

Σε αυτές τις «παρα-αρχιτεκτονικές συνθέσεις», έγραφα τότε, διακρίνεται μια γοητευτική και ονειρική διάσταση που ξεπερνά την λογική των γνωστών σκίτσων που οι αρχιτέκτονες πραγματοποιούν συχνά συνειδητά ή ασυνείδητα. 

Τάσος Κωτσιόπουλος, Αφρικανική σκόνη - African dust, 70X100, 2014-08-20 


Η σελήνη ή κάποιος ουράνιος πλανήτης, η πλώρη ξύλινων πλοίων, οι στρογγυλοί φεγγίτες, παράδοξα ασύμετρα πλέγματα και όχι μόνο αποτελούν μερικές από τις εμμονές του Κωτσιόπουλου και εντάσσονται στα έργα του με ενδιαφέρουσες διαφοροποιήσεις μέσα σε μια ονειρική ατμόσφαιρα. 


Τάσος Κωτσιόπουλος, η σελήνη ή κάποιος ουράνιος πλανήτης, λεπτομέρειες 


Τάσος Κωτσιόπουλος, Η πλώρη ξύλινων πλοίων, λεπτομέρειες 

Τάσος Κωτσιόπουλος, στρογγυλοί φεγγίτες, 
λεπτομέρειες


Τάσος Κωτσιόπουλος, παράδοξα ασύμετρα πλέγματα, 
λεπτομέρειες 

Πολιτείες και λιμάνια με αναρρίθμητες αναφορές από την ανατολή αλλά και την δύση, συνθέτουν ελκυστικά αρχιτεκτονικά αστικά τοπία που αξίξει να τα περιεργαστείτε και να εκτιμήσετε την μαεστρία και την ελευθερία ενός καταξιωμένου αρχιτέκτονα στο να αποτυπώνει στο χαρτί τις φαντασιώσεις του. 


Τάσος Κωτσιόπουλος, Διάλογος - Dialogue 30X90, 2014


Τάσος Κωτσιόπουλος, Άγνοια, Ignorance - 70X100, 2014-08-16 


Τάσος Κωτσιόπουλος, Καστανιά - Chestnut, 70X100, 2014-12-14 


Τάσος Κωτσιόπουλος, Ναυάγιο, Shipwreck 2014-11-26 


Τάσος Κωτσιόπουλος, Tριγωνομετρία, Trigonometry 30X90, 2014-08-04 



Μέρες διακοπών, ακολουθώντας τον Τάσο Κωτσιόπουλο, ας υποδεχτούμε τον νέο χρόνο, με τις δικές μας αρχιτεκτονικές ουτοπικές φαντασιώσεις… 





Καλή χρονιά σε όλους!!! 




Για να δείτε την προηγούμενη σχετική ανάρτηση κάντε ΚΛΙΚ εδώ




Monday, December 22, 2014

Ο ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕΙΣ ΤΟΥ

του Δημήτρη Φιλιππίδη 


με αφορμή την επιστημονική ημερίδα στο Ωδείο Αθηνών



Άποψη του ακροατηρίου, φωτογραφία Δημήτρη Φιλιππίδη

Βρισκόμασταν στις 20 του μηνός Δεκεμβρίου, μέσα στο κτίριο του Ωδείου Αθηνών, στο μοναδικό χτισμένο έργο του Γιάννη Δεσποτόπουλου μεταπολεμικά, που στέκει ακόμα. Παρακολουθούσαμε την επιστημονική ημερίδα για το έργο του Δεσποτόπουλου που επάξια οργανώθηκε από τον Παναγιώτη Τσακόπουλο, διευθυντή σύνταξης του περιοδικού Ελληνικές Κατασκευές.




Μπροστά σ’ ένα πυκνό ακροατήριο, προηγήθηκαν 18 ομιλίες με θέμα τον Δεσποτόπουλο και η μέρα έκλεισε με ένα απολαυστικό ρεσιτάλ τριών καλλιτεχνών σε έργα των Νίτσε και Προκόφιεφ, «που αρθρώνονται με το αρχιτεκτονικό έργο» του τιμώμενου, όπως σημείωνε το πρόγραμμα. 


Ο Παναγιώτης Τσακόπουλος λίγο πριν την ολοκλήρωση της Ημερίδας 

Ο Τσακόπουλος είχε κυκλοφορήσει την Άνοιξη ένα σημαντικό βιβλίο, το Αναγνώσεις, στο οποίο περιλαμβανόταν και ο Δεσποτόπουλος ως ένα από τα αγνοημένα πρόσωπα του ελληνικού μοντερνισμού. Η ημερίδα ερχόταν να τεκμηριώσει αυτή την άποψη μέσα από διάφορες προσεγγίσεις. Έτσι αναδύθηκε όχι ένας Δεσποτόπουλος αλλά πολλοί, κατακερματισμένοι ανάμεσα σε άμεσες μνήμες κι έμμεσες αναφορές, σε ανέκδοτα και αφαιρετικά θεωρήματα, σε «έργο» και «παρουσία». Καλό ήταν αυτό, υγιές. 

Το τεράστιο αρχείο του Δεσποτόπουλου, τώρα στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, μόλις τα τελευταία χρόνια έχει αρχίσει να εξερευνάται και είναι βέβαιο πως πολλά θα διδαχτούμε από σχετικές διατριβές που εκπονούνται αυτό τον καιρό. Ο «φάκελος Δεσποτόπουλος», επιτέλους, ανοίγει. 


Το Ωδείο Αθηνών, φωτογραφία Γιώργος Φάκαρος

Όμως, την ίδια στιγμή, το ίδιο το κτίριο που μας περιέβαλε όλη μέρα, συνέβαλε στη δημιουργία μιας ιδιαίτερης ατμόσφαιρας. Ίσως επειδή γινόμασταν μάρτυρες της φτωχής του συντήρησης σε αντίθεση με τη ζωντάνια της χρήσης του. Αλλά επίσης, επειδή είναι γνωστό πως επίκειται «ανάπλασή» του με άγνωστες συνέπειες. Θα ήταν ανάρμοστο, τώρα που αρχίζουμε να ανακαλύπτουμε τον Δεσποτόπουλο, να χάσουμε ένα τόσο περίοπτο έργο του μέσα από τα χέρια μας. 



Δημήτρης Φιλιππίδης 





Στο πλαίσιο της Επιστημονικής Ημερίδας που οργανώθηκε με επιτυχία από το περιοδικό Ελληνικές κατασκευές, εκδόθηκε το βιβλίο «Ιωάννης Δεσποτόπουλος / Ωδείο Αθηνών» σε συνεργασία με τα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείο Μπενάκη και επιστημονικά υπέυθυνο τον Παναγιώτη Τσακόπουλο. Μια επιμελημένη έκδοση, συνοπτική και περιεκτική, με κείμενα του Γιώργου Αγγελή, που παράλληλα ανέλαβε την επιμέλεια και τον σχεδιασμό της έκδοσης, του αρχιμουσικού Νίκου Τσούχλου, της Μάρως Καρδαμίτση Αδάμη και του Παναγιώτη Τσακόπουλου, και με σχέδια και φωτογραφίες του Ωδείου.


Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση



Μέρος  2o

Ο DESPO Ή ΔΕΣΠΟΤΟΠΟΥΛΟΣ ΩΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣ

δύο αλληλένδετα μικρά σχόλια

του Δημήτρη Φιλιππίδη

Υπάρχει μια αμφισημία με τον Γιάννη Δεσποτόπουλο, που δύσκολα ανιχνευόταν στην ημερίδα: ο Γ.Δ. (ή Ι.Δ., για τους ακριβολόγους) ήταν συνάμα και Despo. Μια δισυπόστατη περσόνα, που σημαίνει πως ανήκε στον τόπο του αλλά και σ’ έναν πολύ ευρύτερο, τον ευρωπαϊκό, πριν και μετά τον πόλεμο. Ορισμένες ομιλίες έθιξαν τη μια πλευρά, άλλες την άλλη, κι άλλες ακόμα, καμιά από τις δύο. Ο καθένας είχε το λόγο του γιατί τίποτα δεν γίνεται τυχαία. Εδώ όμως ανοίγει μια σπουδαία ευκαιρία για συζήτηση.

Ο οργανωτής της ημερίδας, Π. Τσακόπουλος, πρόσθεσε μια μουσική εκδήλωση στο τέλος της. Χρησιμοποίησε για αυτή την κίνηση τον όρο «άρθρωση». Η μουσική, με άλλα λόγια, συντίθεται οργανικά με το αρχιτεκτονικό έργο. Δεν το εξήγησε περισσότερο. Ο Τ. Ανδριανόπουλος, που είχε τρόπο να γνωρίζει αυτή την επιλογή του Τσακόπουλου, ενέταξε, από πλευράς του, μουσικούς όρους στη δική του ομιλία. Η «άρθρωση» πήρε έτσι μια πιο χειροπιαστή μορφή, έστω ως πειραματισμός. Μπορούμε άραγε ν’ αρχίσουμε, με την ευκαιρία, να συζητάμε την αρχιτεκτονική με μουσικούς όρους;



Thursday, December 18, 2014

Η ΔΙΕΙΣΔΥΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΚΟΚΚΙΝΙΑ


με αφορμή το έργο του “Natali” 
στην έκθεση Paris Photo 2014, 
στο Grand Palais

Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014

Τι μπορεί να κρύβει μια φωτογραφία ενός τεχνητού και συναρπαστικού τοπίου; 
Τι φρόντισε ο Πάνος Κοκκινιάς να συμπεριλάβει στο θέμα του, που ο θεατής το διαισθάνεται αλλά δεν μπορεί να το αναγνωρίσει; 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014, Λεπτομέρεια 1. 

Ενισχύει τελικά την καλιτεχνική φωτογραφία η ικανότητα της νέας τεχνολογίας στις ψηφιακές φωτιγραφικές μηχανές με την πολύ υψηλή ανάλυση, να καταγράφουν και την τελευταία λεπτομέρεια ενός μεγάλης κλίμακας θέματος και να εκτυπώνεται σε μεγάλα μεγέθη, αποκαλύπτοντας επι μέρους περιστατικά που ενισχύουν την απόλαυση του θεατή; 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014, Λεπτομέρεια 2. 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014, Λεπτομέρεια 3. 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014, Λεπτομέρεια 4. 

Όλες αυτές οι σκέψεις και τα ερωτήματα ακολούθησαν, μετά την πρώτη πολύ θετική αίσθηση που ένοιωσα, αντικρύζοντας στο διαδίκτυο την εξαιρετική αυτή φωτογραφία του Κοκκινιά από τα λατομεία της Θάσου. Ένα έργο που παρουσίασε ο Πάνος Κοκκινιάς στην έκθεση Paris Photo 2014, στο Grand Palais, με μεγάλη επιτυχία. 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014, Λεπτομέρεια 5. Ανακαλύψτε το αποτύπωμα της ανθρώπινης μορφής στην επιφάνεια των μαρμάρων. 

Πρόκειται για την κορυφαία διεθνή έκθεση φωτογραφίας που φιλοξενεί σημαντικές διεθνείς γκαλερί και εμπόρους βιβλίων τέχνης. Ένα σημαντικό γεγονός για τους συλλέκτες και τους επαγγελματίες στον κόσμο της τέχνης, καθώς και λάτρεις της φωτογραφίας που πραγματοποιήθηκε από τις 13- 16 Νοεμβρίου 2014. 



Από την Ελλάδα συμμετείχε η γκαλερί XIPPAS στο περίπτερο 17 με γενικό τίτλο "Interpretation on Landscape" και παρουσίασε τους σημαντικούς καλιτέχνες Darren Almond, Cao Guimaraes, Valérie Jouve, Πάνο Κοκκινιά, Vik Muniz και Philippe Ramette. 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014, Λεπτομέρεια 6. 

Επιχειρείστε, κάνοντας κλικ στην αρχική εικόνα του Πάνου Κοκκινιά που ακολουθεί,  να ανακαλύψετε μέσα από την μεγέθυνση τις 6 επι μέρους λεπτομέρειες 


Πάνος Κοκκινιάς, Natali, 2014 

Τα λατομεία μαρμάρου στην Ελλάδα έχουν για μένα  μια παράδοξη γοητεία. Τεχνητά τοπία αποτέλεσμα μιας διαδικασία εξώρυξης, που διαμορφώνει πολυεπίπεδες και επαναλαμβανόμενες επιφάνειες ενταγμένες σε σαφείς ζώνες και με σαφείς ρυθμούς. Οι ανθρώπινες αυτές μεγάλης κλίμακας επεμβάσεις του ανθρώπου στο περιβάλλον, πέρα από το φωτογραφικό ενδιαφέρον, αποτελούν χώρους ελκυστικούς για εικαστικές και αρχιτεκτονικές επεμβάσεις, με σημαντικά παραδείγματα: Εγκαταστάσεις πολιτισμού και όχι μόνο. 

Επιλέγω ενδεικτικά πρωσωπικές φωτογραφικές  στα λατομέια μαρμάρου στην Τήνο.

Τήνος, 29 Χ 2004 


                        Τήνος, 29 Χ 2004

Τήνος 28 VIII 2011

Το ενδιαφέρον της ανάδειξης-αποκατάστασης των συγκλονιστικών αυτών τεχνητών τοπίων είναι μεγάλο  και παραμένει πάντα μια ελκυστική υπόθεση αρχιτεκτονικών αναζητήσεων...


Tuesday, December 9, 2014

«Ο ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΟΝ EL GRECO» : ΜΙΑ ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ


η τελευταία παρακαταθήκη της απερχόμενης διευθύντριας Αναστασίας Λαζαρίδου




Οι βυζαντινές εικόνες και οι τοιχογραφίες ήταν η παρηγοριά μου στην αβάσταχτη ορθοστασία της παιδικής μου ηλικίας, περιμένοντας την ολοκλήρωση της θείας λειτουργίας στους σχολικούς και οικογενειακούς εκκλησιασμούς. Σκηνές της Αγίας Γραφής, σε παράδοξα τοπία και ιδιότυπα κτίσματα, διέγειραν την φαντασία μου και με ταξίδευαν μέσα στην κατανυκτική ατμόσφαιρα, με τις ψαλμωδίες και τα λιβάνια. Έκτοτε οι εκκλησιασμοί περιορίστηκαν και η ενασχόληση με την Βυζαντινή Τέχνη περιορίστηκε μόνο στο διάστημα των σπουδών μου στην αρχιτεκτονική. Τότε διδάχτηκα και γνώρισα τον El Greco, και το έργο του, αλλά μέχρι εκεί. 


Royal Academy of Arts 

Το 1987 σχεδόν τυχαία βρέθηκα έξω από την Royal Academy of Arts στο Λονδίνο, που φιλοξενούσε την έκθεση “From Byzantium to El Greco, Greek Frescoes and Icons”. Με εντυπωσίασε αυτή η επιλογή, και κυρίως η καλοστημένη έκθεση που επισκέφτηκα. 



Μια έκθεση που προετοιμάστηκε από μια σημαντική ομάδα επιστημόνων με επι κεφαλής τον Μανόλη Χατζηδάκη. Από τότε κρατώ τον εξαιρετικό κατάλογο και δεν ξεχνώ ανάμεσα στα άλλα και τα δύο πρώιμα έργα του Θεοτοκόπουλου, την Προσκύνηση των Μάγων και την Κοίμηση της Θεοτόκου. 

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Η προσκύνηση των Μάγων, 1565-67 

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, Κοίμηση της Θεοτόκου, 
 δεύτερο ήμισυ του 16ου αιώνα. 


Τρια χρόνια αργότερα τον Σεπτέμβριο του 1990 μαθαίνω ότι πραγματοποιείται στο Ηράκλειο Κρήτης, στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου, έκθεση με τίτλο El Greco of Crete, Δομήνικος Θεοτοκόπουλος Κρής, με αφορμή τα 450 χρόνια από την Γέννησή του, με έναν επίσης σημαντικό κατάλογο, που επιμελήθηκε ο  Νίκος Χατζηνικολάου, καθηγητής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Κρήτης. 


Στην έκθεση αυτή αποκαλύπτεται το έργο κρητικών αγιογράφων, σύγχρονων του Θεοτοκόπουλου, όπως του Γεώργιου Κλόντζα και του Μιχαήλ Δαμασκηνού. Παράλληλα με σειρά έργων του Εl Greco παρουσιάζονται και εδώ τα πρώιμα έργα του η Προσκύνηση των Μάγων, η Κοίμηση της Θεοτόκου και ο Ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει την Βρεφοκρατούσα Παναγία. 

Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, 
ο Ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει την Βρεφοκρατούσα Παναγία, 
1560-67 


Δομήνικος Θεοτοκόπουλος, 
ο Ευαγγελιστής Λουκάς ζωγραφίζει την Βρεφοκρατούσα Παναγία,
λεπτομέρεια

Η έκθεση αυτή εξελίχθηκε και τον Σεπτέμβρη του 1993 παρουσιάστηκε στην Βασιλική του Αγίου Μάρκου και τον Ναό της Αγίας Αικατερίνης με τίτλο «Εικόνες της Κρητικής Τέχνης, Από τον Χάνδακα ως την Μόσχα και την Αγία Πετρούπολη» Αποκαλύπτεται ότι η τέχνη των εικόνων της κρητικής Σχολής ξεπερνάει τα Ελληνικά σύνορα και επιβεβαιώνεται ότι ο El Greco ξεπήδησε από το καλλιτεχνικό περιβάλλον του Χάνδακα. 


Μ. Δαμασκηνού, Άγιος Συμεών, ο Θεοδόχος, 16ος αι. 
Ναός Αγίου Ματθαίου Σιναϊτών, 
Λεπτομέρεια

Τρεις μήνες αργότερα τον Νοέμβριο του 1993 μεταφέρθηκε στην Εθνική Πινακοθήκη με τεράστια επιτυχία και ένα εξαιρετικό κατάλογο. Εικόνες από το μουσείο Ερμιτάζ, Πετρουπόλεως, το Μουσείο Ρουμπλιώφ, το Μουσείο του Κρεμλίνου, το Μουσείο Πούσκιν, ελληνικά μοναστήρια και Μουσεία. 



Σήμερα 21 χρόνια μετά, ένας κύκλος εκθέσεων για τον Θεοτοκόπουλο παρουσιάζονται με ένα συνταταγμένο τρόπο, από το Μουσείο Μπενάκη, το Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης και ολοκληρώνεται με το Βυζαντινό Μουσείο που εγκαινίασε την Τετάρτη 3 Δεκεμβρίου 2014 μια από τις σημαντικώτερες εκθέσεις των τελευταίων χρόνων με τίτλο «Ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος πριν από τον El Greco".


'Αποψη της έκθεσης στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο


Στο διάστημα αυτό μεσολάβησαν πολλά. Από την μια η φιλία μου με τον Δημήτρη Κωνστάντιο και η σχέση μου με το Μουσείο με μύησαν κατά κάποιο τρόπο στην μαγεία της Βυζαντινής Τέχνης. Από την άλλη συνειδητοποίησα ότι για την κατανόηση και ανάγνωση ενός έργου τέχνης είναι σημαντικό να γνωρίζουμε το εκάστοτε κοινωνικό και καλλιτεχνικό περιβάλλον που διαμορφώνει τις προσωπικότητες.


Αυτό ακριβώς διαχειρίζεται η συγκεκριμένη έκθεση στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο της Αθήνας, που επικεντρώνεται στην Βενετική Κρήτη του 16ου αιώνα. Αναδεικνύει, ίσως για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο σημαντικούς συσχετισμούς που συμβάλλουν στην καλύτερη κατανόηση του έργου του Θεοτοκόπουλου. 






Απόψεις της έκθεσης στο Βυζαντινό και Χριστιανικό Μουσείο

Σπάνια εκθέματα (του Μουσείου και δάνεια), αναφέρονται στους δρόμους του εμπορίου, την στρατιωτική δύναμη, την οικονομία την θρησκεία την κοινωνική διαστρωμάτωση, τη λογιοσύνη, και τα καλλιτεχνικά φαινόμενα. 

Το πιο ενδιαφέρον είναι η ανάδειξη του συσχετισμού και της επιρροής της Βυζαντινής τέχνης με την δυτική, μέσα από σπάνια και υψηλού επιπέδου έργα και κυρίως των εικόνων του Γεωργίου Κλώντζα και του Μιχαήλ Δαμασκηνού που σαφέστατα επηρεάζουν τον Θεοτοκόπουλο. 




Η ιδιοτυπία της ζωγραφικής του Γεώργιου Κλόντζα






Μιχαήλ Δαμασκηνού, Η προσκύνηση των Μάγων, 16ος αι. 

 Η κρητική ζωγραφική επηρεασμένη από την ελευθερία και την άνεση της βενετσιάνικης ζωγραφικής του 16ου αιώνα 


Δίπλα σε αυτά ξαναβλέπουμε τα τρία πλέον γνωστά του έργα, τη Προσκύνηση των Μάγων, την Κοίμηση της Θεοτόκου και τον Ευαγγελιστή Λουκά που ζωγραφίζει την βρεφοκρατούσα Παναγία. 

Αξίζει πραγματικά να δείτε αυτή την έκθεση που κατά την άποψή μου αποτελεί σταθμό στην εξαιρετική νεώτερη πορεία του Βυζαντινού Μουσείου. 

Η Αναστασία Λαζαρίδου ξεναγεί τους προσκεκλημένους στα εγκάινια της έκθεσης. 

Αξίζουν συγχαρητήρια, τόσο στην απερχόμενη Διευθύντρια Αναστασία Λαζαρίδου που έχει την επιστημονική εποπτεία και τον γενικό συντονισμό της έκθεσης, όσο και σε όλους τους συντελεστές που εργάστηκαν για την πραγματοποίησή της. Ιδιαίτερα τους επιμελητές, δρ. Φαίδρα Καλαφάτη, Νίκο Καστρινάκη, Νικόλα Κωνστάντιο, δρ Αντώνη Μπεκιάρη, Νίκη Παπασπύρου και Άρτεμις Σταματάλου και επίσης τον αρχιτέκτονα Σπύρο Νάσαινα που ανάλαβε για πρώτη φορά την ευθύνη και διαχειρίστηκε με επιτυχία το Αρχιτεκτονικό και Μουσειογραφικό Σχεδιασμό. 


Έκπληξη της βραδιάς των εγκαινίων, η συναυλία οργανικού συνόλου από την Συμφωνική Ορχήστρα και την χορωδία των Μουσικών Συνόλων του Δήμου Αθηναίων, με μαέστρο τον κ. Στ Μπερή, και έργα προκλασσικής μουσικής, μέσα στα ξύλινα πατάρια του Μουσείου, που σχεδίασε ο αρχιτέκτων Μάνος Περράκης, με εξαιρετική ακουστική. 


Έκπληξη και η ευχάριστη χειμωνιάτικη νύχτα στον φιλόξενο κήπο του Μουσείου.



κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση