Είμαστε τελικά όλοι θύματα των σπουδών μας;

Ο αρχιτέκτονας Rudy Riccioti

Το βράδυ της Τρίτης 13 Οκτωβρίου, η αίθουσα Σκαλκώτα στο Μέγαρο γεμάτη νέους ανθρώπους.

Η απουσία των ωριμότερων αισθητή!

Ο αρχιτέκτων Rudy Riccioti (1952), ένας μεσογειακός και πολύ ροκ τύπος, γεννημένος στο Αλγέρι κατέκτησε με την πρώτη το κοινό του. Άμεσος, συναρπαστικός, και αφοπλιστικά ειλικρινής έσπευσε από την αρχή να μιλήσει για την καταστροφική επιρροή των σπουδών αρχιτεκτονικής.

Αλήθεια που βρίσκονται οι εμπνευσμένοι δάσκαλοι με το σημαντικό αρχιτεκτονικό και συγγραφικό έργο και την χαρισματική προσωπικότητα, να υπερασπιστούν το αντίθετο; Δύο μόνο καθηγητές αρχιτεκτονικών σχολών κατάφερα να διακρίνω στο ακροατήριο, που παρέμειναν σιωπηλοί μέχρι το τέλος αποδεχόμενοι μάλλον την σκληρή αυτή διαπίστωση. Πρόκειται τελικά για μια ανομολόγητη κοινή πεποίθηση, που σε ένα μεγάλο βαθμό ερμηνεύει και την μετριότητα της παραγόμενης στην Ελλάδα αρχιτεκτονικής.

Villa Lyprendi
Toulon, France 1998

Villa Lyprendi
Toulon, France 1998

Με αφορμή την τολμηρή ένταξη της απέριττης Villa Lyprendi στην πλαγιά της Τουλόν το 1999, μίλησε υποτιμητικά για όλους αυτούς τους συναδέλφους του που αναπαράγουν σχεδόν σκηνογραφικά άρα και αδιάφορα την παράδοση στην επαρχία, ακολουθώντας τις επιταγές των σπουδών τους.
Είχε ήδη γίνει γνωστός με την Αιθουσα για ρόκ συναυλίες, Le Stadium στην Vitrolles, στη Γαλλία το1994

Αιθουσα για ροκ συναυλίες, Le Stadium
Vitrolles, France 1994

Ο Riccioti ένας μαχόμενος αρχιτέκτονας, που έχει κάνει και σπουδές πολιτικού μηχανικού, διαπιστώνει ότι την τέχνη της αρχιτεκτονικής την έμαθε βασικά στα εργοτάξια από την παιδική του ηλικία δίπλα στον εργοταξιάρχη πατέρα του. Θεωρεί σημαντικό να αντλεί κανείς γνώση και εμπειρεία από τους τεχνίτες και τους μαστόρους στις οικοδομές και τόνισε ότι μόνο με αυτούς μπορείς να υλοποιήσεις τα όνειρά σου αρκεί να τους πεις «ευχαριστώ»

Villa Bandol

Σε συνεργασία με τον ταλαντούχο γιο του (πολιτικός μηχανικός), εξαντλεί τις δυνατότητες αντοχής και σύνθεσης του μπετόν, αναζητώντας νέα όρια ως προς την ελαχιστοποίηση των διατομών, και την ανατροπή του συστήματος της οριζόντιας δοκού επί στύλου . "Το μπετόν είναι θαυματουργό είπε, όπως η Παναγία". Αναζητά να εντάξει νέες δομές-φίλτρα από μπετόν στις όψεις των κτιρίων του, περιορίζοντας την διαφάνεια που θεωρεί ότι αποτελεί την ψευδαίσθηση της Δημοκρατίας.

Pont du Diable, πεζογέφυρα 236 πόδια σε φαράγγι στην περιοχή Hérault της νοτιοδυτικής Γαλλίας

Centre national de la Danse, Aix-en-Provence, 2008

Cour Visconti, Μουσείο Louvre, στο Παρίσι

Ο Rudy Riccioti φλερτάρει με την arte povera και αντιμετωπίζει την αρχιτεκτονική ως μία ισχυρή πολιτική πράξη.

Μίλησε για εκείνους τους "αλήτες Κινέζους" που δεν τον πλήρωσαν ποτέ για την δουλειά που έκανε για αυτούς, αλλά και την απίστευτη εκμετάλλευση των απλών εργαζόμενων ανθρώπων για την παραγωγή φτηνών προϊόντων που πραγματοποιείται σε αυτή την χώρα. Αρνείται στα έργα του να προδιαγράψει υλικά από αυτές τις χώρες της Ανατολής και της Αφρικής, όπου παράγονται με την υπερεκμετάλλευση των εργαζομένων.

Σε όλη την διάρκεια της διάλεξης εικόνες από τα έργα του,περνούσαν με γρήγορο ρυθμό μπροστά από τα μάτια μας, συνοδεύοντας έναν άμεσο και χειμαρρώδη λόγο, που στην ουσία έδωσε την αίσθηση μιας εξομολόγησης της δικής του αλήθειας. Ο Rudy Riccioti μας γοήτευσε και με τον απόλυτα προσωπικό του λόγο του και με το "αιρετικό" έργο του στα πλαίσια μιας διαρκούς αναζήτησης και ενός αστείρευτου πειραματισμού, μακρυά από κάθε πανεπιστημιακό κώδικα και τον όποιο ακαδημαϊσμό.

το επί της ουσίας σχόλιο του Δημήτρη Φιλιππίδη, που ήταν παρών στην διάλεξη:

Τώρα εσύ τον έκανες ακόμα πιο ρομαντικό, ακόμα πιο ακραίο και "άγριο". Ένα λοιπόν άγριο θηρίο που βγάζει τη γλώσσα σε κάθε σύμβαση. Κάθε? Χμμμ, αλλά κι αυτή η στάση δεν είναι μια σύμβαση τελικά; Μην ξεχνάς πως έχει σχετικά μεγάλο γραφείο στη όμορφη βίλα μέσα στα πεύκα - αυτά από κάπου χρηματοδοτούνται για να έχει την άνεση να "καταγγέλλει" κτλ. Είμαι λίγο κουμπωμένος με τέτοιες επαναστατικότητες. Αυτό δεν του αφαιρεί τη γοητεία με τίποτα. Είναι σπουδαίος ηθοποιός!!!
Ωραία τα λες πάντως. Οι "κακές" σπουδές λοιπόν φταίνε; (πόσες φορές έχω ακούσει τα τετριμμένα: Καλά κι εσείς τι τους μαθαίνετε;) Άφεριμ!

δ.