ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ … 5

από την Χαλκίδα στα Πολιτικά

(Με οδηγό την ανάγκη και όχι τον Καλατράβα)

Μετά την λαχτάρα(!) με την πεζογέφυρα της Χαλκίδας με τα τερατώδη αντιανέμια που περιέγραψα προχθές, η σκέψη μου πήγε στα Πολιτικά. Ένα παραθαλάσσιο χωριό λίγο πιο βόρεια, που φιλοξενεί και τις εγκαταστάσεις παραγωγής της μεταλλαγμένης Σόγιας. Είναι γνωστές οι δράσεις των ακτιβιστών μπροστά στα απέριττα  αυτά σιλό. 

Βρέθηκα εκεί τυχαία, απόγευμα, με αυτήν την  φθινοπωρινή ατμόσφαιρα και αντίκρισα τα βαπόρια που ήταν δεμένα στην αποβάθρα. 

 

Σαν πλωτά κτίρια με μια παράξενη σκληρότητα, αποτελούσαν τον αντίποδα των τεράστιων σιλό και ανάμεσα τους μια γέφυρα για την μεταφορά της Σόγιας. Μια κατασκευή που είχε τελικά μια σεμνότητα που δεν βίαζε το τοπίο. Μια βιομηχανική αρχιτεκτονική, με γνώμονα το απλό και αναγκαίο χωρίς υπερβολές και ακρότητες. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η φωτογράφηση όλης αυτής της ατμόσφαίρας με συγκίνησε. Ένα τοπίο παράδοξο μεν, αληθινό δε!!!! 

 

↑ Click image to enlarge

Ηθικόν δίδαγμα: Χωρίς να αγνοούμε την υπόθεση των μεταλλαγμένων… μπορούμε τουλάχιστον να απολαμβάνουμε κάποιες παράδοξες εικόνες που τελικά κάποιες στιγμές  κάτω από το ελληνικό φως είναι γοητευτικές. Τοπία που χαρακτηρίζονται από την ανθρώπινη δύναμη που επεμβαίνει στην φύση και ταυτόχρονα από την ανθρώπινη απουσία. Τοπία έρημα και μελαγχολικά…  

Υ.Γ.1  Θα ήθελα να δημοσιεύσω και το άμεσο σχόλιο του φίλου αρχιτέκτονα Οδυσσέα Σγουρού που μάχεται στην Κρήτη και μέσα από το δικό του blog:

...Kαλή επιστροφή φίλε Γιώργο με την οξυδερκή σου ματιά, στην αναζήτηση μιας γενναίας και γνήσιας αρχιτεκτονικής που δεν έχει καμιά σχέση με τα κάθε λογής αηδιαστικά μορφώματα που εκφράζουν το σημερινό καταναλωτικό εκμαυλισμό του βλέμματος και έχουν επιβάλει μια ουσιαστική μονομέρεια στις δημιουργικές της αναζητήσεις...Με τη βιομηχανική αισθητική λοιπόν- βαθιά ηθική γιατί είναι αληθινή- για την επαναθεμελίωση της αξίας της κατασκευής, απέναντι στην κυριαρχία των κάθε λογής γλυκερών ντόνατ και των λιγωτικών και αηδιαστικών μορφωμάτων του εργολαβικού "ζαχαροπλαστείου" που έχει καταλάβει κάθε σπιθαμή του αστικού και του περιαστικού μας περίγυρου και δημιουργεί μια πρωτόγνωρη δημιουργική ασφυξία και μια "έρημο νοήματος",που εναντιώνεται σε κάθε δημιουργική αναζήτηση...NO PASSARAN!...Odyss


Υ.Γ. 2 Θυμηθήτε ότι μέσα σε αυτή την φθινοπωρινή ατμόσφαιρα να επισκευτείτε την εξαιρετική έκθεση της Βάνας Ξένου στον Εθνικό Κήπο της Αθήνας με τίτλο Η ΨΥΧΗ ΤΟΥ ΤΟΠΟΥ. Την Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου  στις 17:30 η  Βάνα θα ξεναγήσει στις εγκαταστάσεις των έργων της και αμέσως μετά στις 19:30 θα ακολουθήσει η παρουσίαση του νέου της βιβλίου με τον ίδιο τίτλο μαζί με το προηγούμενό της με τίτλο ΕΛΕΥΣΙΣ ΠΕΡΑΣΜΑ. Η παρουσίαση θα γίνει στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Κουμπάρη 1, στο Κολωνάκι.

Βάνα Ξένου, Γαία