ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ... 4

από το επί μέρους στο όλον

(το «Καλατραβάκι» της Χαλκίδας)

Κυριακή απόγευμα. Μόλις είχαμε διασχίσει με την Κατερίνα Κοσκινά το υπέροχο τοπίο της Βόρειας Εύβοιας επιστρέφοντας από μία σπάνια βραδιά με βυζαντινή μουσική με την χορωδία του Λυκούργου Αγγελόπουλου, στο μικρό Θέατρο των Κατουνίων κοντά στη Λίμνη.

Σε όλη την  διάρκεια της συναυλίας η ματιά μου είχε κολλήσει σε μια ενδιαφέρουσα φυσιογνωμία που κρατούσε το ίσιο, με ένα εντελώς προσωπικό τρόπο  και είχε μία έκφραση που μου θύμιζε γιαπωνέζικη μάσκα.

© G.Triantafyllou

Απολάμβανα την συναυλία με το βλέμμα καθηλωμένο  στο εκφραστικό  αυτό πρόσωπο – το επί μέρους- ακριβώς στο κέντρο της χορωδίας,  -στο κέντρο του όλον –  μέσα σε ένα πευκόφυτο τοπίο που θύμιζε πολύ την Επίδαυρο. 

© G.Triantafyllou

 

Μπαίνοντας στην Χαλκίδα, η Κοσκινά μου μιλούσε αδιακόπως. Την άκουγα προσεκτικά και οδηγούσα αδιάφορος. Ξαφνικά το βλέμμα μου καθηλώθηκε δεξιά στο δρόμο, σε μια παράδοξη "αρχιτεκτονική λεπτομέρεια" 

© G.Triantafyllou

Μωρέ μπράβο αντιανέμια! είπα.  Τερατώδη και προφανώς άχρηστα! (αντιανέμια ονομάζονται τα διαγώνια στοιχεία μιας μεταλλικής κατασκευής)
Σήκωσα το βλέμμα ψηλότερα και από το επί μέρους άρχισα  να αντικρίζω το όλον.

© G.Triantafyllou

Καλά είμαστε άπαιχτοι!!!

Ένα νέο "Καλατραβάκι" στην Χαλκίδα. Οποία κομψότης βέβαια!!!

Παρκάρισα δεξιά και βγήκα από το αυτοκίνητο, όπως εκείνη την νύχτα του 2004 που μόλις είχε ολοκληρωθεί η πεζογέφυρα του Καλατράβα στην  οδό Κατεχάκη και Μεσογείων. 

Τότε φωτογράφιζα ταραγμένος, τώρα ένιωσα  απογοητευμένος

 © G.Triantafyllou

Ο νέος Καλατράβα της Χαλκίδας... Δεν ξέρω τι να πω, τι να γράψω έχω  μείνει άναυδος

Καλύτερα συγκρίνετε μόνοι σας

© G.Triantafyllou

© G.Triantafyllou

Η υπόθεση Καλατράβα για τους Ελληνικούς Ολυμπιακούς αγώνες  αποδείχθηκε ανεπιτυχής παρά τις φανφάρες και τα μεγαλεία. Όλοι συνειδητοποιήσαμε ότι τα έργα του αγνόησαν το Ελληνικό αστικό τοπίο και ήρθαν ουρανοκατέβατα εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων. Έγινε τότε μεγάλος ντόρος γιατί δεν εμπιστεύτηκαν τους νέους Έλληνες αρχιτέκτονες και προτίμησαν τους ξένους κλπ.

© G.Triantafyllou

© G.Triantafyllou

Ηθικόν Δίδαγμα:  Είναι τελικά διαπιστωμένη  η ανεπιτυχής εισβολή  στο Ελληνικό τοπίο, του Ισπανού αρχιτέκτονα Καλατράβα, που βέβαια εκτιμώ  για πολλά έργα του (κυρίως στην χώρα του) και πάνω από όλα για την κατασκευαστική του δεινότητα.
Είναι  επίσης τουλάχιστον αφελές να τον αντιγράφουμε έτσι χυδαία και πρόχειρα. Θα ήταν χρήσιμο να προσέχουμε και  ούτε τα επί μέρους στοιχεία , όπως τα κομψά του( και προφανώς επαρκή)  αντιανέμια,   να τα σχεδιάζουμε χονδροειδώς, ούτε το όλον να το μεταφέρουμε υπεραπλουστευμένο και χοντροκομμένο στην ελληνική επαρχία.

Η Χαλκίδα εκτός από την Υψηλή Γέφυρα έχει και την γοητευτική της γέφυρα στον πορθμό του Ευρίπου που ο Καθηγητής Θ.Π. Τάσιος σχεδίασε με ευαισθησία την δεκαετία του ΄60, και  ως προς το επί μέρους, και  ως προς το όλον, με την ίδια  ευαισθησία που λειτουργεί και ο Λυκούργος Αγγελόπουλος από τότε που ίδρυσε αυτήν την χορωδία. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ευλογώ τις λύσεις των παλαιοτέρων. Διψάω πραγματικά για σύγχρονες και προωθημένες προσεγγίσεις, που φέρνουν την προσωπική σφραγίδα νέων δημιουργών μέχρι την τελευταία λεπτομέρεια.

Η αρχιτεκτονική των  γεφυρών και πεζογεφυρών στο αστικό τοπίο ως δημόσιο έργο, είναι ένα θέμα εξαιρετικά  σοβαρό και χρειάζεται και πολύ σοβαρή μελέτη. Κάτι όμως  μελετο-κατασκευές, κάτι οι  θεαματικές μειώσεις των αμοιβών και ιδού τα αποτελέσματα. Τελικά για άλλη μια φορά αποδεικνύεται ότι μας είναι αδύνατον να διαχειριστούμε τον δημόσιο χώρο. Κάτι πρέπει να γίνει...

Υ.Γ. Προφανώς βέβαια οι αρχές του τόπου εν όψη και των εκλογών σπεύδουν να καμαρώσουν το εν λόγω έργο, προσθέτοντας άλλη μια μετριότητα στην μνήμη και την παιδεία των νεοελλήνων...