ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΚΕΨΕΙΣ… 7

6η Biennale Nέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων ΙΙ 

...από το Σινεάκ στην Σουηδία

Το φουαγιέ της μικρής σκηνης του Εθνικού Θεάτρου και  το μαύρο  σπιτάκι στο VÄTÖ της Στοκχόλμης

Σκέφτηκα σήμερα ότι ήρθε η ώρα να επανέλθω στην 6η Biennale Nέων Ελλήνων Αρχιτεκτόνων. Από το βράδυ των εγκαινίων μου έχει κινήσει το ενδιαφέρον η μελέτη στο Φουαγιέ του  παλιού Σινεάκ.

Δεκαετία του΄50 και αρχές του  ΄60 με κοντά παντελονάκια, κατεβαίναμε με τους γονείς μας στο υπόγειο του REX και να μπροστά μας δίφυλλες βαριές  ξύλινες πόρτες με ορθογώνια μπλε τζαμάκια… και πίσω από αυτά τα  τζαμάκια, ανοιγόταν όλος ο κόσμος, στα παιδικά μας μάτια, στερημένα βέβαια από εμπειρίες χωρίς την TV  και τα σημερινά μέσα. 

Επίκαιρα από όλο τον κόσμο (Journal όπως τα έλεγαν),κωμωδίες με  το Τρίο Στούτζες, ο Χοντρός και ο Λιγνός, οι περιπέτειες του Ταρζαν, ο Μπάστερ Κήτον, τα Μίκυ Μάους, τα Ντοκιμαντέρ από την Ζούγλα με τους Ιθαγενείς. Μια μαγική ανάμνηση, που χάθηκε λίγο μετά την επικράτηση της τηλεόρασης

 

Εκεί λοιπόν σε αυτό το μαγικό χώρο οι νέοι αρχιτέκτονες  Εύα Μανιδάκη και  Θανάσης Δεμίρης, ( Flux-Office)   χωρίς μάλλον να έχουν τέτοιες μνήμες, χειρίστηκαν με ευαισθησία τον χώρο του φουαγιέ που τελικά εξυπηρετεί την Παιδική σκηνή του Εθνικού Θεάτρου. Η Εύα με σπουδές στη Ecole Speciale d΄ Architecture στο Παρίσι  και Θεάτρου στην Ανωτάτη Σχολη Δραματικής Τέχνης του Θεάτρου Εμπρός και ο Θανάσης   με σπουδές στις ΗΠΑ στο Roger Williams University στο Bristol, αλλά και στην Αγγλία και στη Πράγα.

Σχεδίασαν λοιπόν ένα χώρο που μεταμορφώνεται και προκαλεί την έκπληξη στα μικρά παιδιά, δίνοντας δυνατότητες για παιχνίδι, εκθεσιακές και θεατρικές δράσεις με κεντρικό εύρημα το παιχνίδι με τα αποσπώμενα και πτυσσόμενα καθίσματα.

 

 Μια λύση καθαρή, ίσως λίγο περισσότερο εγκεφαλική από την απλή σκέψη των μικρών παιδιών, αλλά δουλεμένη με κέφι και σοβαρότητα. Χαίρομαι που κατάφεραν να την πραγματοποιήσουν αναλλοίωτη και εύγε και στους εργοδότες που την υλοποίησαν.

Οι φωτογραφίες είναι του Πάνου Κοκκινιά 




Από την άλλη χάρηκα που ξαναείδα στις επιλογές την μελέτη για το μαύρο  σπιτάκι στο VÄTÖ της Στοκχόλμη. Την μελέτη αυτή την είχα εντοπίσει στο διάστημα επεξεργασίας του βιβλίου και  της έκθεσης και για τα αρχέτυπα* στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας. Οι Paan Architects : Μαρία Παπαφίγκου και Johan Annerhed με σπουδές αρχιτεκτονικής στο πανεπιστήμιο Lund Institute of Tecnology στη Σουηδία και με μεταπτυχιακά...  σχεδίασαν ένα σεμνό «παράσπιτο» 42 Μ2 που εντάχθηκε διακριτικά  σε ένα γοητευτικό κήπο, με θέα το αρχιπέλαγος της Στοκχόλμης. 

  

Πρόκειται για μια αρχιτεκτονική χειρονομία που την χαρακτηρίζει η απλότητα και η  λειτουργική της επάρκεια. Θέλω να σταθώ λίγο στην ανεπιτήδευτη επεξεργασία των όγκων που μου φέρνει στο νού τις γνωστές καλύβες στον τόπο μας... 

Ελπίζω να καταφέρω να ξαναεπανέλθω  στα της 6ης Μπιενάλε που συνεχίζεται στο Μουσείο Μπενάκη στη οδό Πειραιώς.