Η ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΗ ΑΠΟΥΣΙΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΡΟΚΟΥ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

ή αναζητώντας μια κατανυκτική ατμόσφαιρα

Κυριάκος Κρόκος

Για  τον Κυριάκο κρατώ στην μνήμη μου ένα πολύτιμο απόσταγμα.  Μέσα από  τις προσωπικές μας συνομιλίες, τις συχνές επισκέψεις μου στα εργοτάξια του και στα ολοκληρωμένα έργα του, τις διαλέξεις  του, την εξαιρετική συμμετοχή του στην Μπιενάλε της Βενετίας τo 1996, τις εκδηλώσεις που ακολούθησαν μετά τον θάνατο του, μα πιο πολύ από την αύρα που εξέπεμπε διατηρώ "εντός μου" μια ξεχωριστή αίσθηση, που εμπεριέχει την συγκίνηση, την  εκτίμηση, τον σεβασμό, την νοσταλγία, τον έρωτα και την ποίηση…

Κυριάκος Κρόκος, 

Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης, εσωτερικό, 15 ΧΙΙ 2007

Έφτασα στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς το βράδυ της Πέμπτης  24 Μαΐου και μόλις μπήκα στην έκθεση και αντίκρισα τα πανό από "μπαγδατί" με την φωτογραφία του καθώς και  τα ταμπλό από  «φρέσκο» με το ανάγλυφο ίχνος της γραφής του,  κοντοστάθηκα. Συγκινήθηκα. Έμεινα αρκετά λεπτά ακουμπισμένος στην κολώνα αναπολώντας  εικόνες και μνήμες από το παρελθόν: ατμόσφαιρες κατανυκτικές, απέριττες προσεγγίσεις, προσεγμένες επιλογές και μια  σπάνια αίσθηση του μέτρου.

 

Κυριάκος Κρόκος, 

Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης,

 λεπτομέρεια εσωτερικής σκάλας, 15 ΧΙΙ 2007

Κυριάκος Κρόκος, Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης, άποψη του αιθρίου με το έργο της Μαρίας Λοϊζίδου, 14 VΙ 2009

Ύστερα συνέχισα προς τους άλλους χώρους της έκθεσης. Άρχισα να νοιώθω άβολα. Λίγο αμήχανα. Κάτι έλλειπε, κάτι περίσσευε. Για πρώτη φορά παρουσιάζονται παλαιότερες μελέτες και έργα αρχιτεκτονικής, μαζί με τα  σχέδια και φωτογραφίες  των γνωστών του  έργων.  Η υπερβολή όμως προέκυψε από τον μεγάλο αριθμό ζωγραφικών έργων. Έργων, που δεν αφορούσαν τις αρχιτεκτονικές μελέτες και απλά παρουσίαζαν μια πορεία. Έχω την πεποίθηση ότι  τελικά λειτούργησαν σε βάρος όλων όσων ο Κυριάκος είχε στο παρελθόν από μόνος του επιλέξει. 

Βρέθηκα μπερδεμένος και αναρωτιόμουν αν η  ασυγκράτητη επιλογή και παρουσίαση αρχιτεκτονικών και ζωγραφικών έργων, μου προσέφερε κάτι ουσιαστικό ή δημιούργησε μια   χαλαρή αίσθηση.  Ίσως έφταιγε ο χώρος, η διάταξη, ο φωτισμός ίσως  η έλλειψη χρημάτων. 

Θάθελα  στην έκθεση του Κυριάκου να αισθανθώ, όπως στην πρόσφατη έκθεση του Νίκου Χουλιαρά που μόλις μπήκα, αισθάνθηκα  πως βρέθηκα μέσα στην ψυχή του. Τα χρώματα, το φως, η διάταξη του χώρου, οι εναλλαγές, τα αυστηρά επιλεγμένα  έργα του, συγκροτούσαν μια ατμόσφαιρα κατανυκτική. Αυτό μου έλειψε  από αυτή την έκθεση.

Η απουσία του Κυριάκου ήταν αυτή τη φορά  ακόμη πιο αισθητή.

Κυριάκος Κρόκος, Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης,

Η έξοδος, 

14 VΙ 2009

Μια έκθεση που αξίζει να επισκεφτείτε μια και προετοιμάστηκε με την επιμέλεια της συντρόφου του Κυριάκου, Λέτης  Αρβανίτη Κρόκου  και τον σχεδιασμό της  Λίλης Πεζανού.

Την έκθεση συνοδεύει ομώνυμη μονογραφία αφιερωμένη στο έργο του Κυριάκου Κρόκου, έκδοση του Μουσείου Μπενάκη, με την επιμέλεια των Λέτη Αρβανίτη Κρόκου, Ηλία Κωσταντόπουλου και Αλέκου Λεβίδη.

Διάρκεια έκθεσης έως 29 Ιουλίου 2012

Κυριάκος Κρόκος, 

Βυζαντινό Μουσείο Θεσσαλονίκης,

Λεπτομέρεια όψης.

14 VΙ 2009