από την αναδρομική του έκθεση
στην Τate Modern
στο παράδοξο
ατελιέ του
Photo: EPA/KERIM OKTEN
Ο Damien Hirst μας προκαλεί εδώ και χρόνια. Μας προκαλεί με τα προκλητικά και εντυπωσιακά του έργα που καταξιώνουν διεθνώς, μέσα και άνθρωποι της Τέχνης. Ένας υπερ-εκτιμημένος καλλιτέχνης, που βρίσκεται διαρκώς στο προσκήνιο με σκανδαλώδεις τιμές των έργων του και μια διαρκή αναφορά στον θάνατο. Για περισσότερα από 20 χρόνια, σχεδόν ο Damien Hirst τραβά των προσοχή των μέσων ενημέρωσης. Αλλά η προσοχή είναι κάτι διαφορετικό από το σεβασμό, Φαίνεται ότι ο Hirst έγινε δισεκατομμυριούχος από την κυνική εκμετάλλευση της συλλογικής μας απληστίας και ανοησίας μας.
Παρόλα αυτά βρέθηκα στην Τate Modern στο Λονδίνο για να δω την μεγάλη του αναδρομική έκθεση. Μια παράδοξη έλξη με οδήγησε εκεί. Μια έλξη σαν και αυτή που στην παιδική μας ηλικία μας οδηγούσε στην αναζήτηση του ψοφιμιού, όταν η μυρωδιά του τρυπούσε τα ευαίσθητα ρουθούνια της παιδικής μας παρέας.
Damien
Hirst, For the Love of God 2007
Μία ώρα ουρά στα εισιτήρια(!), μια ώρα αναμονή για να μπεις στις αίθουσες της έκθεσης. Mέσα στην μεγάλη αίθουσα των τουρμπίνων μόνο ένα μαύρο κιβώτιο με το αδαμαντοστόλιστο κρανίο και πλήθος κόσμου να περιμένει κρυμμένος από πίσω από το μαύρο κουτί υπομονετικά για να επιβεβαιώσει ίσως μια αδυσώπητη ματαιοδοξία.
Damien Hirst, For the Love of God 2007, Detail
Και μετά βρέθηκα στις αίθουσες στον 2ο όροφο, όπου ένα πλήθος με μεγάλη κινητικότητα, αντιμέτωπο με το κενό του θανάτου, το αμετάκλητο, φωτογράφιζε με τα κινητά του τα εντυπωσιακά ψοφήμια μέσα στην γαλαζοπράσινη φορμαλδεΰδη, με ένα αίσθημα, φόβου, αμηχανίας, σαν να παρακολουθούσε μια ατραξιόν ή το «ακέφαλο σώμα» σε ένα παράδοξο τσίρκο.
Damien
Hirst, Mother
and Child Divided, Exhibition Copy 2007
Damien Hirst,The Physical Impossibility of Death
in the Mind of Someone Living1991
Οι φαινομενικά ελεύθερες πεταλούδες, που πετούν σπασμωδικά και φοβισμένα ανάμεσα στους επισκέπτες σε ένα υπερφωτισμένο χώρο με φυτά και γλυκίσματα διαθέτουν τελικά τα πολύχρωμα φτερά τους για να μετατραπούν σε ταπετσαρίες τοίχου και αναπαραστάσεις βιτρώ, στην αίθουσα με το έργο The Anatomy of an Angel από μάρμαρο Carrara.
Damien
Hirst, In and
Out of Love (White Paintings and Live Butterflies) 1991
Damien
Hirst, The
Anatomy of an Angel 2008,Detail
Damien Hirst, I Am Become Death, Shatterer of Worlds, 2006, Detail
Φαίνεται όμως εκτός από την μαζική εξολόθρευση πεταλούδων, ο Damien Hirst έχει στήσει το πιο παράδοξο ατελιέ στην ιστορία της τέχνης. Το ανακάλυψα στο διαδίκτυο, σε ένα άρθρο της εφημερίδας Daily Mail, με τίτλο: Damien Hirst s macabre “art”factory
Ένα κτίριο υψίστης ασφαλείας όπου σφάζονται ζώα, όπως καρχαρίες, πρόβατα και αγελάδες που προστατεύεται από φύλακες, έναν υψηλό χαλύβδινο φράκτη, και μια σειρά από CCTV κάμερες.
bird's-eye view of the factory in Dudbridge,
Gloucestershire
Damien Hirst's macabre 'art' factory
Οι κάτοικοι της περιοχής Dudbridge, Gloucestershire στην Αγγλία είναι τρομοκρατημένοι από τα απόβλητα των νεκρών ζώων και της φορμαλδεΰδης που μπορεί να προκαλέσει καρκίνο, καθώς και ρινορραγίες και εμετό.
Damien Hirst, Hymn 1999-2005 in front of Tate Modern, Detail
Η Tate Modern προβάλει διατυμπανίζει με μια τεράστια επιγραφή την έκθεση αυτή που θα διαρκέσει μέχρι 9 Σεοτεμβρίου 2012.
Την επομενη μέρα είδα την έκθεση του Lucien Freud στην National Portrait Gallery. Και βλέποντας τις εικόνες από το ατελιέ του έκανα αυθόρμητα την σύγκριση.
Στην Ελλάδα ο Hirst παρουσίασε πρόσφατα την έκθεσή του με τίτλο «New Religion», στο Μακεδονικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και στη συνέχεια στο Μουσείο Μπενάκη.
...Φίλε Γιώργο, σαφώς ο κύριος αυτός προσπαθεί να πουλήσει όσο περισσότερο μπορεί και μάλιστα σε μια περίοδο που υπάρχει ολοφάνερα μια σχετική κόπωση ακόμη και στα "ψώνια" που επενδύουν σε κάθε λογής σκουπίδια...Εγώ θεωρώ πως δεν έχει κανένα νόημα η ενασχόληση με τις προτάσεις του, παρά μόνο αν θέλει κανείς να κατανοήσει με ένα τρόπο, τι αντιπροσωπεύει σήμερα η "κυριαρχία του θεάματος", που αρκετά πρώιμα είχε προαναγγείλει το το οξύ βλέμμα του ο Γκι Ντεμπόρ...Ας κρατήσουμε τους σπουδαίους καλλιτέχνες, όπως ο Λούσιαν Φρόιντ και ο Γκέρχαρντ Ρίχτερ για να εκπαιδεύουν το αισθητήριό μας και να μας καλύπτουν την ανάγκη της αναζήτησης "νοήματος" και ας αφήσουμε τους στυλίστες των κάθε λογής σκουπιδιών να μυρίζουν απαίσια μέσα στη φορμόλη που μας πρότειναν ως μοναδικό καλλιτεχνικό περιβάλλον...Ο.Σ.
ReplyDeleteTha ithela na rwthsw kati gia to atelie tou Damien Hirst. Ta zwa einai hdh skotwmena, h skotwnontai gia thn douleia tou? Poia einai h proeleush tous?
ReplyDelete