"ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ LE CORBUSIER!" ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΚΘΕΣΗ ΕΙΚΑΣΤΙΚΩΝ

και η παγερή αδιαφορία των ΜΜΕ

Η κατοικία Atelier Σπιτέρη, του αρχιτέκτονα του Αριστομένη Προβελέγγιου, (Κυκλάδων 6, Κυψέλη) 

Με θέμα το επιφώνημα «Στο όνομα του Le Corbusier!» ο Φάνης Καφαντάρης (αρχιτέκτων και υποψήφιος διδάκτωρ στο ΕΜΠ) και ο Παναγιώτης Τουρνικιώτης κάλεσαν 9+2 εικαστικούς δημιουργούς να στήσουν έργα της φαντασίας στο «όνομά του», στην οικία- ατελιέ Σπητέρη/Προβελέγγιου στην οδό Κυκλάδων, με την υπόθεση ότι έχουν ακούσει το όνομά του να αντηχεί στους διαδρόμους των αρχιτεκτονικών σχολών, όπου κάποτε βρέθηκαν σπουδάζοντας ή διδάσκοντας. Και οι εικαστικοί δημιουργοί ανταποκρίθηκαν με μια σειρά εικαστικών εγκαταστάσεων, βιντεοπροβολών και ενός ηχητικού έργου της Θάλειας Ιωαννίδου που διαπερνά καθ΄ ύψος το κτίριο. Συμμετέχουν οι Κ. Βελώνης & Λ. Λυκουριώτη, Φ. Γιαννίση & Ζ. Κοτιώνης, Γ. Γρηγοριάδης, Γ. Γυπαράκης, Θ. Ιωαννίδου, Π. Κούρος, Β. Ξένου, Μ. Παπαδημητρίου και Α. Ψυχούλης. Παράλληλα επιλέχθηκαν ηχητικά και κινηματογραφικά ντοκουμέντα

Γιώργος Γυπαράκης, Modern Illusion, 2015, PVC, Μαστιχόδεντρο. 

Γιώργος Γυπαράκης, Modern Illusion, 2015, PVC, Λεπτομέρεια 

Η οικία Σπητέρη αποτελεί "ένα περιστροφικό αποτύπωμα ενός μικρού ναυτίλου πάνω στο γυμνό μπετόν που έφερε μαζί του ο Αριστομένης Προβελέγγιος από το Atelier του Le Corbusier", γράφουν στον κομψό κατάλογο οι επιμελητές της έκθεσης.

Βρέθηκα εκεί καλεσμένος στην συνέντευξη τύπου από τον Π.Τ. ακριβώς στις 12:00 το μεσημέρι και περιπλανήθηκα μόνος στο κτίριο, φωτογραφίζοντας τον εσωτερικό χώρο και τα έργα που κατανέμονται σε τέσσερεις ενότητες από το Ισόγειο, μέχρι το δώμα αλλά και στο υπόγειο του σε επαφή διωρόφου σπιτιού της οικογένειας Σπητέρη. 

Βάνα Ξένου, Αναφορά στην Église Saint Pierre à Firminy Πεντελικό μάρμαρο, 2015 

Η μικρής κλίμακας έκθεση αυτή, είναι σημαντική κυρίως γιατί αποτελεί την έναρξη της δέσμης των σημαντικών εκδηλώσεων για τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Le Corbusier, (βλέπε προηγούμενη ανάρτηση) και πραγματικά περίμενα να συναντήσω τους γνωστούς δημοσιογράφους από τις γνωστές εφημερίδες, να δίνουν το παρόν και κυρίως να ακούσουν τις πολύ ενδιαφέρουσες ξεναγήσεις για κάθε έργο, από τους οργανωτές. Η εικόνα ήταν απογοητευτική και πραγματικά με λυπεί η απουσία τους. 

O Φάνης Καφαντάρης, ξεναγεί τους ελάχιστους δημοσιογράφους στο τελευταίο επίπεδο δίπλα στο έργο την Μαρίας Παπαδημητρίου: Λεπτομέρεια (οικία σχεδιασμένη από τον Le Corbusier στο Weissenhof, Στουτγάρδη, 1927), 2008 

Οι ξεναγήσεις των δύο αρχιτεκτόνων τόσο για το κτίριο, όσο και για τα έργα ήταν σημαντικές, αποκαλύπτοντας τα μη προφανή και πολύ ενδιαφέροντα δεδομένα των έργων που πραγματοποιήθηκαν, τους συμβολισμούς και τις συσχετίσεις, που θεωρώ ότι είναι χρήσιμες και απαραίτητες σε τέτοιου είδους ομαδικές εκθέσεις. 

Πολύ σωστά έχει εφαρμόσει αυτή την διαδικασία των ξεναγήσεων ο Πολιτιστικός Oργανισμός ΝΕΟΝ και ελπίζω να συνεχιστεί σε τακτά διαστήματα και στην οικία Σπητέρη όπου η έκθεση αυτή θα διαρκέσει μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 2015. 

Ο Παναγιώτης Τουρνικιώτης αγκίζει με την άκρη των δακτύλων του την οροφή του μεσοπατώματος επιβεβαιώνοντας την διάσταση των 2,26 μ, που αποτελεί και την επιλεγμένη διάσταση του Modulor του Le Corbusier που εφαρμόζεται και στα μεσοπατώματα. 

Κωστής Βελώνης & Λήδα Λυκουριώτη, Found something in the Hills, 2015

Αλέξανδρος Ψυχούλης, Η αναγκαιότητα της παρεξήγησης, 2015 

Η κατοικία-atelier Σπητέρη/Προβελέγγιου ανήκει σήμερα στον συνάδελφο Διονύση Σοτοβίκη, που ευγενικά παραχώρησε για την πραγματοποίηση αυτής της έκθεσης. 

Θα ήθελα να επισημάνω ότι τo κτίριο αυτό μετά την προσεκτική αποκατάστασή του και την περσινή έκθεση του Πάνου Χαραλάμπους, πρύτανη της ΑΣΚΤ, αποτελεί πλέον ένα νέο σημαντικό πόλο πολιτισμού, μικρής κλίμακας, στην περιοχή αυτή που έχει μια ιστορική σημασία έχοντας δίπλα  θέατρα όπως του Λ. Βογιατζή και το Ανοιχτό Θέατρο που ίδρυσε ο Γιώργος Μιχαηλίδης.

Αξίζει να δείτε αυτόν τον συνδυασμό εικαστικών επεμβάσεων μέσα σε ένα εξέχον μοντερνιστικό δείγμα αρχιτεκτονικής στον ελληνικό χώρο και μην ξεχάσετε να τιμήσετε τον χειροποίητο κουμπαρά που βρίσκεται δίπλα στους καταλόγους.   Η έκθεση είναι ανοιχτή από Τετάρτη μέχρι Παρασκευή από 17:30 μέχρι 21:00 και το Σάββατο από 11:00 -19:00. Ελπίζω σύντομα να ανακοινωθούν νέες ξεναγήσεις.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση.

Από τον αρχιτέκτονα Οδυσσέα Σγουρό έλαβα το ακόλουθο σχόλιο:

Σιγά μην τους ενδιαφέρει ο Le Corbusier φίλε Γιώργο...Στην Σπιναλόγκα έχουν αφήσει παρατημένα τα δυο κτίρια του Ορέστη Μάλτου (1937) και ασχολούνται αποκλειστικά με την ανασύσταση των μικρών σπιτιών της τελευταίας (οθωμανικής) φάσης του οικισμού, χρησιμοποιώντας "απίθανα" και χαρούμενα γαιώδη χρώματα σε ένα χώρο που έπρεπε να υπάρχουν μόνο τα συντρίμμια του οικισμού των χανσενικών και η πατίνα της μνήμης...τόσο υποψιασμένη αντιμετώπιση από το πρόγραμμα αποκατάστασης που αγνοεί επιδεικτικά ό,τι μοντέρνο υπάρχει στο νησί...Το γράφω ενδεικτικά μιας και συζητούμε για τα 50 χρόνια του Κόρμπι, για να γίνει αντιληπτός ο αδιάφορος και ενίοτε επιθετικός τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζεται από το Υπουργείο Αρχαιοτήτων και Τάφων (ΥΠΠΟ) το απόθεμα της νεωτερικότητας που διασώθηκε...Η αρχιτεκτονική στρωματογραφία μετά το 1830 (άντε το πολύ μέχρι το 1920) δεν τους αφορά γιατί δεν εμπίπτει στο οπτικό τους πεδίο...Δεν είναι τυχαία η σχεδόν οριστική εξαφάνιση των έργων του Ζενέτου και η συστηματική ακηδία για τά έργα του Άρη Κωνσταντινίδη που ακόμη και κηρυγμένα έχουν αφεθεί να ρημάζουν...Να το πάρουμε χαμπάρι, η χώρα βρίσκεται εσαεί καθηλωμένη στην προνεωτερική περίοδο...πίσω, πολύ πίσω, όσο πιο πίσω τόσο καλύτερα..