Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΞΕΝΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΕΠΙΓΡΑΦΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ

ο ίσκιος του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του

ο ίσκιος του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του

ο ίσκιος του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του

…………………………………………………

Επανάληψη μήτηρ μαθήσεως…

 

Η είσοδος του Επιγραφικού  Μουσείου στην οδό Τοσίτσα

 τη βραδιά των εγκαινίων, 26 V 2011

Έχω την αίσθηση ότι πολύ λίγοι γνωρίζουμε ότι στη οδό Τοσίτσα βρίσκεται ένα ακόμη ξεχασμένο Μουσείο, που εντάσσεται στο κτιριακό συγκρότημα του Αρχαιολογικού Μουσείου. Πρόκειται για ένα από τα παλαιότερα ελληνικά μουσεία και μοναδικό στο είδος του παγκοσμίως. Οι επιγραφές αποτελούν πηγές γνώσεις της αρχαιότητας. 

Απόψεις από το εσωτερικό του Επιγραφικού Μουσείου

Το μουσείο, έργο του αρχιτέκτονα Πάτροκλου Καραντινού, αποπνέει την αύρα των παλαιών Μουσείων στην Ελλάδα, που δεν έχουν υποστεί κάποια  βίαιη μετάλλαξη του μοντερνισμού, όπως ας πούμε το Μουσείο των Δελφών. Εκπέμπει την ατμόσφαιρα μιας παλαιότερης εποχής που το κέλυφος είχε ένα άλλο ήθος και απλά φιλοξενούσε και δεν ανταγωνιζόταν τα αρχαιολογικά ευρήματα. Αξίζει να το επισκεφτούμε και να συνειδητοποιήσουμε εκτός των άλλων και την υψηλή ποιότητα της ελληνικής γραφής που αποτελέι μια αξία διαχρονική.
  Είναι πραγματικά μοναδικής ποιότητας και απλότητας  οι γραμματοσειρές που χρησιμοποιούνται και είναι χαραγμένες στους αρχαίους λίθους.

Λεπτομέρεια επιγραφής με  θέμα

τον  Ιερό Νόμο σχετικά με την Ακρόπολη και το Εκατόμπεδο, 485 π.Χ.

Τα γράμματα αποτελούν συνάμα και σύμβολα μιας εποχής που χαρακτηρίζεται από έναν πολιτισμό της δημοκρατίας και της καθαρότητας.

 Αντιστρέφοντας...

Αισθάνθηκα ότι ανάμεσα στα στοιχεία-σύμβολα  των επιγραφών και τα στοιχεία-σύμβολα των έργων του Ξένου υπάρχει μια υπόγεια σχέση που  αποκαλύπτεται όσο κανείς περιπλανάται μέσα στους χώρους του Μουσείου και μπορεί να απολαμβάνει ταυτόχρονα τις αρχαίες επιγραφές με τα έργα του καλλιτέχνη που έχουν ενταχθεί διάσπαρτα στους χώρους.

Πρόκειται για μια πολύ ενδιαφέρουσα συνύπαρξη, συνεργασία, ισορροπία, σύνθεση, επιτυχή και ευφυή ιδέα που καταφέρνει να αναδείξει ταυτόχρονα  το έργο του καλλιτέχνη και το ξεχασμένο και σχεδόν άγνωστο περιεχόμενο του Μουσείου.

 

Ο Ξένος αναδεικνύει και αναδεικνύεται στο βαθμό που μέσα από το έργο του επιδιώκει να επικοινωνήσει μαζί μας με τις δικές του επιγραφές, τα δικά του σύμβολα, διατυπώνοντας  τα δικά του μηνύματα και τις αγωνίες του.

Όπως έχει γράψει και ο  Χάρης Σαββόπουλος: « ο Ξένος έχει διαμορφώσει την σχέση του με την ιστορία μέσα από συγκεκριμένες στιγμές και σπαράγματα των εικόνων της. Δεν αποτελούν απαραίτητα αφορμές ή αφετηρία στο έργο του αλλά είναι μια μορφή διαλόγου και προσωπικής  σχέσης»

 

 Θεωρώ τον τίτλο της έκθεσης «Ο ίσκιος του ανθρώπου είναι ο πολιτισμός του» εύστοχο επίκαιρο και διδακτικό.  Θα ήθελα παράλληλα να επισημάνω κάποιες  αδυναμίες στο φωτισμό της έκθεσης καθώς και σε ορισμένα σημεία την σύγχυση-αποδυνάμωση  των έργων του Ξένου,  μέσα στην πολυπλοκότητα  των ραφιών αποθήκευσης των επιγραφών.

Θέλω ακόμη  να τονίσω και να υποστηρίξω ταυτόχρονα ότι αυτή η συνύπαρξη έργων τέχνης με σπαράγματα της ιστορίας,  είτε αυτό πραγματοποιείτε σε φυσικούς χώρους μνήμης ( βλέπε Μοναστήρια Τήνου) είτε σε Μουσεία (Βυζαντινό Μουσείο, Μουσείο  Μπενάκη) είναι  σε καλό δρόμο και έχει δώσει ενδιαφέροντα μέχρι σήμερα ενδιαφέροντα  δείγματα. 

Διάρκεια, μέχρι τις 20 Ιουλίου 2011, από Τρίτη ως Κυριακή από 8:30- 15:00