Tuesday, May 3, 2011

ΑΝΤΙΤΟΡΠΙΛΙΚΑ ΚΑΙ ΑΡΜΑΤΑΓΩΓΑ ΒΓΗΚΑΝ ΣΤΗΝ ΣΤΕΡΙΑ… + ΑΡΕΝΕΠ 2011


η  γκρίζα όψη των νέων κτιρίων 
και τα πράσινα 250 €

 το αντιτορπιλικό ΒΕΛΟΣ

Από μικρό παιδί κάτι με τις Ελληνικές ταινίες (Η Αλίκη στο Ναυτικό) κάτι με τις αμερικάνικες πολεμικές περιπέτειες, με γοήτευαν τα αντιτορπιλικά, τα αρματαγωγά και άλλα πολεμικά πλοία, με το γνωστό γκρίζο χρώμα και τα νούμερα με τα λευκά γράμματα στο σκοτεινό σκαρί τους. Ήταν μέσα στην επικρατούσα κουλτούρα της εποχής ( δεκαετία του ΄50 και ΄60).


αρματαγωγό του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού

Σήμερα, επανήλθαμε πάλι σε αυτό  το γκρίζο χρώμα όχι μόνο με το γνωστό θέμα των υποβρυχίων και τον Άκη Τσοχατζόπουλο, αλλά και με κάποιες αρχιτεκτονικές ανησυχίες, που έχουν σαν αποτέλεσμα να χρησιμοποιείται το γνωστό αυτό γκρίζο χρώμα σε νέα κτίρια. 



 σύγχρονη κατοικία στο Ψυχικό, λεπτομέρεια

Δεν αναφέρομαι στο εμφανές μπετόν που έχει την «φυσική» πια αίσθηση, αλλά στο νέο αυτό σκούρο γκρι χρώμα που εκπέμπει άλλοτε μια μελαγχολία, άλλοτε μια αίσθηση ενός περίεργου κύρους… 


σύγχρονη κατοικία στο Ψυχικό, γενική άποψη

Η επιλογή αυτή μάλιστα έρχεται σε αντίθεση με το πνεύμα της εποχής που για λόγους βιοκλιματικούς, περιβαλλοντικούς και ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, προτείνει και απαιτεί ανοιχτόχρωμους χρωματισμούς. Η θερμοκρασία μιας επιφάνειας με σκούρο χρώμα μπορεί να είναι ως και 20 βαθμούς υψηλότερη από μιας ανοιχτού χρώματος επιφάνειας.


 
πολυκατοικία στην περιοχή Φιλοθέης

Είναι βέβαια μια υπόθεση που σαφώς εξασφαλίζει μια διαφορετικότητα των εν λόγω κτιρίων μέσα στο λεκανοπέδιο, φανταστείτε όμως να  οδηγηθούμε τελικά  σε μια γκρίζα πολιτεία, ιδιαίτερα μάλιστα σε μια περίοδο κρίσης και διάχυτης μελαγχολίας των κατοίκων


Βοήθεια, ας αναδείξουμε με την αρχιτεκτονική μας, το πολύτιμο αττικό φώς!


Υ.Γ. από την άλλη βέβαια υπάρχει και ένα ακόμη πρόβλημα εν μέσω κρίσης. Πώς άραγε οι αρχιτέκτονες θα εκπαιδευτούν σε αυτά τα θέματα όταν  η συμμετοχή στο «Εθνικό Συνέδριο» ΑΡΕΝΕΠ 2011, για την Αρχιτεκτονική,  την Ενέργεια και το Περιβάλλον στα κτίριά μας, στοιχίζει παρακαλώ 250 €!!!. 


Εκτιμώ:
Το  Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ),
Την Ομάδα Μελετών Κτιριακού Περιβάλλοντος του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Το Εργαστήριο Μετάδοσης Θερμότητας και Περιβαλλοντικής Μηχανικής του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης,
Την UIA-ARES Διεθνές Πρόγραμμα Αρχιτεκτονικής και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας της UIA (Διεθνής Ένωση Αρχιτεκτόνων)

Εκτιμώ επίσης και τους επιστημονικά υπέυθυνους:
Άγι Παπαδόπουλο, καθηγητή Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Μάνθο Σανταμούρη, καθηγητή Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών
Αλέξανδρο Τομπάζη, Αρχιτέκτονα
Νίκο Φιντικάκη η Φυντικάκη, Αρχιτέκτονα, Διευθυντή UIA-ARES 

Θεωρώ και το πρόγραμμα του Συνεδρίου  ΑΡΕΝΕΠ 2011 ενδιαφέρον...

Αλλά θεωρώ τουλάχιστον προκλητικό σε αυτές τις δύσκολες μέρες, να στηρίζουν ένα συνέδριο που το κόστος συμμετοχής  ανά ώρα, (15 ώρες + γεύματα) πιθανόν είναι μεγαλύτερο από το μέσο ωρομίσθιο που πληρώνουμε στους συνεργάτες μας νέους αρχιτέκτονες!!!

Το συνέδριο πραγματοποιείται στο Μέγαρο Μουσικής  την Τρίτη και Τετάρτη 03 & 04 Μαΐου.
Διαβάστε το σχόλιο του Οδυσσέα Σγουρού σττην συνέχεια.

Αναρτήθηκε από στις
Ετικέτες

1 comment :

  1. odyssMay 3, 2011 at 11:39 PM

    …Φίλε Γιώργο…Προφανώς το κόστος αυτό (των 250 ευρώ) αφορά όσους μένουν στην Αθήνα…Για μας τους υπόλοιπους ας μην το συζητήσουμε καλύτερα…Θα αρκεστούμε στο δικό σου σχολιασμό ή σε πληροφορίες που θα αναζητήσουμε στο διαδίκτυο…Για το γκρίζο χρώμα που έχει γίνει «μόδα» και σε μελαγχολεί, θα ήθελα να παρατηρήσω πως εκτός από τα πολεμικά πλοία που σου θυμίζει (ενδιαφέροντα σκαριά μερικές φορές είναι αλήθεια-μικροί θρίαμβοι του ορθολογικού σχεδιασμού!), κατά τα άλλα δεν έχει και πολλή σχέση με τις αφετηριακές προτιμήσεις του μοντερνισμού (παρά τα μπεζ και τα γκρι της παλέτας του Bauhaus ιδιαίτερα σε εσωτερικά) που βασιζόταν κυρίως στο λευκό μιας που αυτό το χρώμα μπορούσε να εξυπηρετεί η παραγωγή της περιόδου εκείνης με την τεχνογνωσία του οικοδομικού χρώματος που διέθετε…

    Εμείς εδώ στην Ελλάδα και κυρίως στις εκφραστικές περιοχές της ανώνυμης αρχιτεκτονικής τη «βγάλαμε» για πολλά χρόνια με τον ασβέστη, ενίοτε αναμεμειγμένο με ώχρα ή χοντροκόκκινο, με φούμο (καπνιά ή κάρβουνο) για το γκρίζο ή με λουλάκι για εκτυφλωτικό λευκό ή και μοναδικό λουλακί χρώμα (με μεγάλη ποσότητα υλικού)…Σήμερα δυστυχώς με τα χιλιάδες ελεύθερα αγοραία χρωματολόγια όλες οι γειτονιές τείνουν να μετασχηματιστούν σε lingerie πολυτελείας με το σομόν να έχει πάρει τα πρωτεία σε άπειρες διαφορετικές τονικές εκδοχές…Εσχάτως κυκλοφορούν και διάφορα πράσινα ( beatle juice ή frog in blender!!!) και ζουζουνιά και το πράγμα πλέον έχει ξεφύγει από κάθε αναφορά, προτίμηση, ορθολογική αντιμετώπιση, στοιχειώδη ανταπόκριση στην ανάδειξη του τεκτονικού γεγονότος…

    Μήπως θα έπρεπε –σοβαρά- να απαγορευθεί η χρήση του (όποιου) χρώματος και να υπάρχει μόνο μια επεξεργασμένη παλέτα – κανονιστικό πλαίσιο για όλους; …Δεν μπορώ να σε φανταστώ με κόκκινα παππούτσια αλά Μούγιερ (μεγάλωσες πια, τελείωσε!), μωβ πανταλόνι και ροζ πουκάμισο με πουά άσπρα, επειδή απλώς και μόνο μπορείς να τα βρεις στην αγορά του «θεάματος» που μας περιβάλλει!!!....Θερμούς χαιρετισμούς σε όλους τους φίλους!...Οδυσσέας Σγουρός

    ReplyDelete

Subscribe to: Post Comments ( Atom )