ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΣΗΘΙΩΤΑΚΗΣ:
«ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ» ΣΤΗΝ ΔΛ GALLERY ΣΤΟΝ ΠΕΙΡΑΙΑ
χώρος και έργα συνομιλούν
στο πλαίσιο μιας ακραίας αφαιρετικότητας
Ετερόκλητες χρήσεις, κατοικίες, βιοτεχνίες, ειδικά καταστήματα, κτίσματα υπό εγκατάλειψη, καμινάδες αδρανείς, βάρκες που βγήκαν στην στεριά, νέα φιλόδοξα μοντερνίζοντα ημιτελή παράδοξα κτίρια κατοικίας με μια αλλοπρόσαλλη τελικά αρχιτεκτονική, σε δρόμους έρημους με μετανάστες να κυκλοφορούν με μαντήλες.
Ετερόκλητες χρήσεις σε βιοτεχνικό επίπεδο
κτίρια ακατοίκητα
καμινάδες αδρανείς, βάρκες που βγήκαν στην στεριά
νέα φιλόδοξα μοντερνίζοντα, ημιτελή
και ακατοίκητα παράδοξα επιθετικά κτίρια…
…σε δρόμους έρημους με μετανάστες να κυκλοφορούν με μαντήλες. Μετά από αυτή την περιπλάνηση, βρέθηκα τελικά στην οδό Μεσολογγίου 55, ανάμεσα σε δύο αντικρυστές γκαλερί (ΕΝΙΑ GALLERY και ΔΛ gallery) που έστησε ο Δημήτρης Λυμπερόπουλος, με πολύχρονη πείρα στο χώρο της τέχνης, προερχόμενος από τον Εικαστικό Κύκλο. Η έκθεση του Γιάννη Λασηθιωτάκη με τίτλο ΙΔΑΝΙΚΕΣ ΓΡΑΜΜΕΣ πραγματοποιείται στην ΔΛ gallery, ένα βιομηχανικό κτίριο, λιτό, με μια αφοπλιστική αναφορά στο μοντέρνο τόσο στην εξωτερική όψη, όπου δεσπόζει το έργο γκράφιτι του Λεωνίδα Γιαννακόπουλου όσο και στο εσωτερικό... ...όπου επικρατεί μία ηρεμία μια αποκορύφωση της αφαίρεσης, του ελάχιστου και του απολύτως αναγκαίου. Τόσο ο χώρος όσο και τα έργα συνομιλούν με ένα κοινό κώδικα. Την «μαγεία του απλού». Μια ιδανική σχέση χώρου και έργων που από μία άποψη συγκροτείται μια συνολική εικαστική εγκατάσταση, που αποκαλύπτει μια σπάνια σχέση τέχνης και αρχιτεκτονικής. Ο Λασηθιωτάκης μας αιφνιδιάζει. Έξη χρόνια μετά την μεγάλη έκθεση του στο Βυζαντινό Μουσείο της Αθήνας με τίτλο «πρόσωπα» περνά από την νεφελώδη παραστατική του προσέγγιση σε μια αφαιρετική εικαστική γλώσσα στοχεύοντας σε μια αφηρημένη οικουμενικότητα. Θίγει με τον δικό του τρόπο μια σειρά οικουμενικά θέματα και χρησιμοποιεί τίτλους με εννοιολογικά φορτισμένο περιεχόμενο που παίζουν ένα κατευθυντήριο ρόλο κεντρίζουν τη φαντασία του θεατή, συμβάλλοντας στο να προσλάβουμε με τον καλύτερο τρόπο την εικαστική του γλώσσα. Μέσα στην πολυσήμαντη ακαταστασία του περιαστικού τοπίου της Δραπετσώνας, ο χώρος οι τίτλοι και η απλή γλώσσα των έργων του Λασηθιωτάκη στο πλαίσιο μιας ακραίας αφαιρετικότητας, λειτουργούν λυτρωτικά: - Αριστερά: Η μαύρη γραμμή, Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120 / Δεξιά: Ελπίδα Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120 Οι τίτλοι των έργων: Κιβώτια, Η Μαύρη Γραμμή, Ματαιοδοξία, Το Μάτι του Θεού, Ελπίδα, Διάλογος, Μίσος, Ο Δρόμος προς την Ελευθερία, Μαζί για Πάντα / Αποχωρισμός, Μίσος ή Αγάπη, Απουσία-Απώλεια, Το Παράθυρο των Ονείρων μου.
Είναι τίτλοι που ενεργοποιούν έναν συμβολισμό σε συνθέσεις που ακολουθούν την κάθετη και οριζόντια διάσταση, με έμφαση στη γραμμή και στο επίπεδο και την τήρηση αρμονικών αναλογιών καθώς και το χρώμα. Όπως γράφει και ο Χάρης Χατζηιωάννου, Δρ Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, στο κείμενό του στον κατάλογο της έκθεσης «η γλώσσα αυτή προέρχεται από την παράδοση που ξεκινά από τον Σουπερματισμό και το Μπάουχαους και περνά πιο κοντά στην εποχή μας από τον Μινιμαλισμό και την Εννοιολογική Τέχνη». Αριστερά: Η μαύρη γραμμή, Λάδι, πλαστικό σε καμβά 160Χ120 /
Απουσία-Απώλεια, Λάδι
πλαστικό σε καμβά 180Χ140cm
Μίσος ή αγάπη, Λάδι,
πλαστικό σε καμβά 160Χ140
Το μάτι του Θεού,
Πλαστικό σε καμβά, 210Χ180
Ο Γιάννης Λασηθιωτάκης εκτός από την ΔΛ gallery συνεργάζεται επίσης με την Alfa gallery στο Μαϊάμι, και επίσης την Gallery 104 NYC στην Νέα Υόρκη, την L' Αrtiste gallery Kaunas στην Λιθουανία, την Art forum gallery Thessaloniki και τον Ikastikos kiklos στην Αθήνα. Επίσης θα συμμετάσχει στην έκθεση για τα 100 χρόνια του Bauhaus στο Βερολίνο. Διάρκεια έκθεσης μέχρι 26 Ιανουαρίου 2019.
Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση
|
No comments :
Post a Comment