μια τολμηρή και ξεχωριστή παράσταση
Η Λένα Παπαληγούρα και ο Αινείας Τσαμάτης
Ξαναβρέθηκα στο Υπόγειο του Θέατρου Τέχνης όπου φέτος, στα χέρια της Καλλιτεχνικής Διευθύντριας Μαριάννας Κάλμπαρη, έχει μια νέα και ενδιαφέρουσα δυναμική και έναν ξεχωριστό, πειραματικό χαρακτήρα.
Τη Νατάσα Τριανταφύλλη την γνωρίζω από την πρώτη της σκηνοθετική δουλειά την «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που έστησε στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη στην Πειραιώς. Μια παράσταση που συζητήθηκε και δέχθηκε ετερόκλητες κριτικές.
Από την παράσταση «Αντιγόνη» του Σοφοκλή, που σκηνοθέτησε η Νατάσα Τριανταφύλλη στο αίθριο του Μουσείου Μπενάκη
Αυτή την φορά αποφάσισε να μεταφέρει στο θέατρο το κύκνειο άσμα του Ντοστογιέφσκι «Αδερφοί Καραμάζοφ» σε διασκευή του Διονύση Καψάλη.
Κατεβαίνοντας τις σκάλες προς το Υπόγειο βρεθήκαμε σε ένα πρωτότυπο δρώμενο. Πίσω από τις κλειστές γυάλινες πόρτες μας περίμεναν οι ηθοποιοί με γυρισμένη την πλάτη κάτω από έγχρωμους φωτισμούς και την μουσική της Μόνικας που είχε την μουσική επιμέλεια της παράστασης .
Στην συνέχεια όλοι γύρισαν προς το μέρος μας, παίζοντας τους ρόλους τους χωρίς όμως να ακούμε τι λένε.
Μείναμε αρκετή ώρα εκεί παρακολουθώντας με ενδιαφέρον αυτό το πρελούδιο της παράστασης που μας έβαλε σε ένα κλίμα.
Περιμένοντας έξω από τον γυάλινο ανεμοφράκτη, σε πρώτο πλάνο η Βασιλική Τρουφάκου και ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος
ώσπου οι πόρτες ανοίξαν και κατεβήκαμε στο φουαγιέ, όπου το έργο συνεχίστηκε έξω και μέσα στην γνωστή αίθουσα, όσο εμείς περνούσαμε στις θέσεις μας. Στην σκηνή η Κατερίνα και η Γκρούσενκα βυθισμένες στο ευρηματικό σκηνικό της Εύας Μανιδάκη.
Η Λένα Παπαληγούρα και η Βασιλική Τρουφάκου
Δύο γοητευτικές παρουσίες σε ένα κατάλευκο τοπίο από βαμβάκι, που κρύβει γραμμικά φωτιστικά σώματα που ανακαλύπτονται, ανάβουν, σβήνουν, χαμηλώνουν, σύρονται κρεμιόνται ή ξανακρύβονται αποτελώντας ένα συμπληρωματικό θέμα του σκηνικού αλλά και τον βασικό φωτισμό της παράστασης με την επιμέλεια του Νίκου Βλασσόπουλου.
Βασιλική Τρουφάκου
Λένα Παπαληγούρα
Η παράσταση εξελίσεται με ένταση, το σκηνικό και οι φωτισμοί εναλλάσσονται, συχνά στην κόψη του ξυραφιού με την συμμετοχή των ηθοποιών. Από την πρώτη σειρά αγωνιούσα για το αν θα βρεθούν τα γραμμικά φωτιστικά ανάμεσα στα μπαμπάκια, αν οι ηθοποιοί θα τα πατήσουν, αν οι χαράξεις και οι διαδρομές που διανοιγόντουσαν θα πετύχαιναν. Έτσι πάντα ανησυχώ στις πειραματικές επιλογές. Μα όλα τελικά πήγαν καλά.
Ο Αινείας Τσαμάτης και η Λένα Παπαληγούρα
Οι αγωνίες μου αυτές ενσωματώθηκαν μέσα στο όλο κλίμα της παράστασης που κράτησε δύο ώρες και 40 λεπτά και κινείται γύρω από την διαλυμένη οικογένεια των Καραμάζοφ, που προσπαθεί μετά από χρόνια να γεφυρώσει το χάσμα που την χωρίζει και καταλήγει στην δολοφονία του πατέρα, Φιοντόρ Πάβλοβιτς Καραμάζοφ που υποδύεται ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος.
ο Λάζαρος Γεωργακόπουλος
Τους υπόλοιπους ρόλους ερμηνεύουν εξαιρετικά οι Aντίνοος Αλμπάνης, Μπάμπης Γαλιατσάτος, Μελέτης Ηλίας, Λένα Παπαληγούρα, Βασιλική Τρουφάκου, Αινείας Τσαμάτης.
Ο Ηλίας Μελέτης
Aντίνοος Αλμπάνης
Στο φινάλε όλοι οι συντελεστές ανέβηκαν στην σκηνή καταχειροκροτούμενοι από το κοινό.
Από δεξιά Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Νατάσα Τριανταφύλλη, Διονύσης Καψάλης, Μόνικα, ο Μπάμπης Γαλιατσάτος και η Θάλεια Μέλισσα (βοηθός σκηνογράφου)
Από αριστερά ο Aντίνοος Αλμπάνης, Ξένια Καλαντζή (βοηθός σκηνοθέτη), Βασιλική Τρουφάκου, Εύα Μανιδάκη, Θάλεια Μέλισσα (βοηθός σκηνογράφου), Μπάμπης Γαλιατσάτος και η Μόνικα
Η παράσταση ολοκληρώθηκε, οι ηθοποιοί πέρασαν στα καμαρίνια τους και εγώ παρέμεινα στη θέση μου παρατηρώντας το σκηνικό, όπως κατέληξε αφού δέχθηκε μέσα στην απλότητά του, δραματικές σκηνές και συνεχείς εντάσεις. Θαύμασα για μια ακόμη φορά την δύναμη της αφαίρεσης στην Τέχνη, αλλά και την τόλμη του σύγχρονου ελληνικού θεάτρου.
No comments :
Post a Comment