ΜΙΑ ΘΕΑΤΡΙΚΗ ΑΝΟΙΞΗ ΔΙΑΦΑΙΝΕΤΑΙ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ

με αφορμή την παράσταση του «Ιδομενέα» 

αναδεικνύεται η γοητευτική σχέση του Θεάτρου με την Αρχιτεκτονική

Ρόλαντ Σίμελπφενιχ, "Ιδομενέας", σκηνοθεσία Κατερίνα Ευαγγελάτου, σκηνικό Εύα Μανιδάκη¨ 

Με το θέατρο έχω επί πολλά χρόνια μια ιδιάζουσα και επίμονη σχέση. Εκτιμώ ότι εμπεριέχει μια γοητευτική αρχιτεκτονική διάσταση. Ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μιας θεατρικής παράστασης σχετίζεται με τον σχεδιασμό και την πραγματοποίηση ενός αρχιτεκτονικού έργου, παράλληλα δε εκτιμώ ότι η επαφή με τις θεατρικές παραστάσεις εμπλουτίζει την συνθετική σκέψη και την ματιά του αρχιτέκτονα. 

Τα τελευταία χρόνια γίνονται συνεχείς και έντονες συζητήσεις σχετικά με την εξέλιξη του θεάτρου στην Ελλάδα. Ο μεγάλος αριθμός των αιθουσών, των πολλών και συχνά εφήμερων θεατρικών σχημάτων και των αμέτρητων νέων ηθοποιών, έχει δημιουργήσει πολλά ερωτηματικά. Ομάδες νέων ανθρώπων πειραματίζονται σκηνοθετικά, σκηνογραφικά και υποκριτικά μέσα σε ένα κλίμα ερωτημάτων και αμφισβήτησης από το ευρύτερο κοινό και τους ειδικούς. 

Παρακολουθώ εδώ και καιρό τις νεανικές αυτές πρωτοβουλίες και θαυμάζω την επιμονή και την τόλμη των νέων ανθρώπων να δοκιμαστούν σε αυτό τον γοητευτικό χώρο δημιουργίας, συχνά χωρίς καμιά οικονομική απολαβή. Συχνά διαφώνησα μαζί τους, αλλά και συγκινήθηκα και αναγνώρισα σοβαρές και ουσιαστικές προσπάθειες, που ξεπερνούν τα καθιερωμένα θεατρικά σχήματα των επωνύμων. Από την μια πίστευα ότι απουσιάζουν οι χαρισματικές προσωπικότητες που θα κατευθύνουν τον παλμό και την ορμή και το ταλέντο των νέων ανθρώπων όπως η Πίνα Μπάους, κατεύθυνε βήμα προς βήμα την ομάδα της, θεωρώντας ότι η δημιουργία μέσα από συμμετοχικές– δημοκρατικές διαδικασίες συνόλου οδηγούν συνήθως στην μετριότητα. Από την άλλη θαύμασα και ξεχώρισα στα πολυάριθμα νεανικά αυτά θεατρικά σύνολα ικανούς σκηνοθέτες, σκηνογράφους, ηθοποιούς, φωτιστές, επιμελητές κίνησης και συνειδητοποιώ ότι μετά από δέκα σχεδόν χρόνια πειραματισμών διαφαίνεται σήμερα με σαφήνεια ότι κάτι σημαντικό έχει γίνει στο ελληνικό θέατρο. 

Μια θεατρική άνοιξη φαίνεται ότι ξεπροβάλει σε αυτό τον τόπο. Απολαμβάνουμε ήδη φρέσκιες και τολμηρές θεατρικές προσεγγίσεις αποτέλεσμα τεράστιου θεατρικού μόχθου. Νέοι καλλιτέχνες αξιοποιούν με τον καλύτερο τρόπο την εμπιστοσύνη που τους δείχνουν, και αξιοποιούν τις ευκαιρίες να δοκιμαστούν σε καθιερωμένους χώρους. Διατυπώνουν νέους τρόπους, ανοίγουν δικούς τους δρόμους, αφού έχουν αφουγκραστεί και μελετήσει όλα όσα έχουν προηγηθεί σε αυτόν τον τόπο. Με ένα νέο ήθος και πολύ δουλειά αξιοποιούν το ταλέντο τους και μας προσφέρουν λιτές και απέριττες προσεγγίσεις. 

Με αυτές τις σκέψεις επέστρεψα από την γενική δοκιμή της παράστασης του "Ιδομενέα" του Ρόλαντ Σίμελπφενιχ, σε σκηνοθεσία της Κατερίνας Ευαγγελάτου, στην Πειραιώς 260, στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών. 

Ηθικά και φιλοσοφικά ερωτήματα μέσα από ένα σημαντικό κείμενο περνούν με ένα εξαιρετικό τρόπο σε αυτή την καλοδουλεμένη παράσταση που εδράζεται στην ισχυρή, υψηλού επιπέδου σκηνογραφική χειρονομία της Εύας Μανιδάκη και αναδεικνύεται με τους φωτισμούς του Σάκη Μπιρμπίλη. 

Αφήνω τα υπόλοιπα στους ειδικούς του θεάτρου. Απλά ζήλεψα την σύλληψη της αρχιτεκτονικής σύνθεσης του σκηνικού χώρου του κτηρίου Δ, στην Πειραιώς 260 και απόλαυσα την άψογη υποκριτική και την κίνηση των ηθοποιών που αξιοποίησαν και την τελευταία γωνία του σκηνικού χώρου, κάτω από την ευαίσθητη και αποφασιστική ματιά της Κατερίνας Ευαγγελάτου. Οι παραστάσεις ολοκληρώθηκαν στις 22 Ιουλίου 2014. 

Η ταυτότητα της παράστασης

Μετάφραση: Έφη Ρευματά
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Ευαγγελάτου
Σκηνικά: Εύα Μανιδάκη
Κοστούμια: Ιωάννα Κουρμπέλα
Μουσική: Λευτέρης Βενιάδης
Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης
Ηχητικός Σχεδιασμός: Κώστας Μιχόπουλος
Βοηθός σκηνοθέτη: Έφη Ρευματά
Βοηθός σκηνογράφου: Δάφνη Αηδόνη


Παίζουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):

Λευτέρης Βενιάδης, Παντελής Δεντάκης, Κλήμης Εμπέογλου, Ακύλλας Καραζήσης, Σοφία Κόκκαλη, Ηρώ Μπέζου, Αμαλία Νίνου, Γιάννης Νταλιάνης, Αλεξάνδρα Παντελάκη.

Συμμετείχε πλήθος μαθητών δραματικών σχολών

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση