ΤΟ ΞΕΚΙΝΗΜΑ ΤΟΥ ΑΝΟΙΧΤΟΥ ΘΕΑΤΡΟΥ ΜΑΝΗΣ

 η πανσέληνος του Αυγούστου

 με ποίηση του Ελύτη  

και μουσική του Γιώργου Κουρουπού

Κλείνω σήμερα τον κύκλο των αναρτήσεων από τις καλοκαιρινές διακοπές με  την έναρξη λειτουργίας του Μικρού Θεάτρου Μάνης, που σχεδίασε ο αρχιτέκτονας Μάνος Περράκης και πρωτοπαρουσίασα «εξ αποστάσεως» σε αυτό το μπλογκ, τον περασμένο  Φεβρουάριο. Το θέατρο βρίσκεται δίπλα στον οικισμό Πλάτσα, λίγο μετά την Καρδαμύλη.

Αυτή την φορά τα κατάφερα να  παρευρεθώ στην πρώτη μουσική εκδήλωση, που είχε τίτλο «μ΄ένα τριφύλλι φως», βασισμένη στην ποίηση του Οδυσσέα Ελύτη,  σε μουσική του Γιώργου  Κουρουπού.

Φτάσαμε στο θέατρο με τον φίλο Μάνο Περράκη λίγο πριν το ηλιοβασίλεμα, την ώρα που οι συντελεστές της παράστασης πραγματοποιούσαν την τελική δοκιμή. Μια σπάνια στιγμή, σε ένα απέριττο θέατρο  που «ανοίγεται» προς μια μοναδική θέα προς την  θάλασσα. 

Απόλαυσα το κενό κοίλο του θεάτρου και την ηρεμία των χαράξεων και του ανάγλυφου των κερκίδων υπό το φώς του νυχτερινού φωτισμού.

 

Είχε πια νυχτώσει, η πρόβα ολοκληρώθηκε και το θέατρο άρχισε να ζωντανεύει  με την σταδιακή προσέλευση του κοινού. Ένοιωσα και πάλι αυτή την μοναδική αίσθηση της συνύπαρξης με θεατές, σε μια κυκλική διάταξη, σαν μια ανθρώπινη αγκαλιά γύρω από την «αιωρούμενη» μέσα στην νύχτα ορχήστρα. Είναι η μαγεία των ανοιχτών ελληνικών θεάτρων.

 

Η παράσταση ξεκίνησε και επί μιάμιση περίπου ώρα το κοινό απόλαυσε τους στοίχους του Ελύτη  μέσα από την απαγγελία της Ιουλίτας Ηλιοπούλου, την μουσική του Γιώργου Κουρουπού -στο πιάνο-  και την φωνή του Σπύρου Σακκά και της σοπράνο Άρτεμις  Μπόγρη. Συνόδευσε στο μαντολίνο η Βιβή Γκέκα.

Ο Γιώργος Κουρουπός

Ο Σπύρος Σακκάς στο τραγούδι

Η σοπράνο Άρτεμις Μπόγρη

Η Βιβή Γκέκα στο μαντολίνο

Απαγγελία  η Ιουλίτα Ηλιοπούλου

Η εκδήλωση  ολοκληρώθηκε, το κοινό αποχώρησε εντυπωσιασμένο  και απομείναμε λίγοι, στον μοναδικό αυτό χώρο  για να απολαύσουμε την Αυγουστιάτικη πανσέληνο.\

Την επομένη με το φως της ημέρας επανήλθαμε στο θέατρο. Μια διαφορετική αίσθηση μιας πολύ καθαρής και γενναίας χειρονομίας στο τοπίο από τον Μάνο Περράκη. Το θέατρο καθαρό, εντελώς άδειο,  λάμπει κάτω από τον ήλιο της Μάνης, με φόντο τις δραματικές καλοκαιρινές νεφώσεις του Ταϋγέτου και με προκαλεί για νέες φωτογραφίσεις.

Η νότια πλευρά του κοίλου υποδέχεται τους αποθηκευτικούς  χώρους των σκηνικών

H βόρεια  πλευρά του θεάτρου υποδέχεται τα καμαρίνια και παραπέμπει σε μνήμες από τα έργα το Giorgio De Chirico

Μεγάλο ενδιαφέρον έχει η όψη του θεάτρου από την πλευρά της θάλασσας. Τα τοιχεία αντιστήριξης της σκηνής, συγκροτούν μια γλυπτική σύνθεση και  υψώνονται  στο τοπίο της Μάνης, παραπέμποντας στους μοναδικούς πέτρινους πύργους που χαρακτηρίζουν αυτή την σπάνια περιοχή.

Το θέατρο φωλιάζει στην πλαγιά του βουνού και ανοίγεται με τόλμη προς την θάλασσα. 

Ο αρχιτέκτων του Θεάτρου Μάνος Περράκης

Επέστρεψα από την Μάνη με ένα αίσθημα ικανοποίησης  για το σημαντικό αυτό έργο του φίλου μου, αλλά και μιας κρυφής μελαγχολίας από την  απουσία φίλων, συναδέλφων και στενών συνεργατών, σε αυτή τη σημαντική βραδιά έναρξης του θεάτρου.

Ιδιαίτερα σε μια περίοδο κρίσης, εκτιμώ ότι οφείλουμε να χαιρόμαστε όλοι μαζί, τα επιτεύγματα και τις δραστηριότητες των φίλων μας,  δίπλα τους. Τα γεγονότα αυτά σπανίζουν πιά και ο χρόνος περνάει γρήγορα…

Για περισσότερα στοιχεία και σχέδια, για το θέατρο κάντε  ΚΛΙΚ εδώ.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση