ΝΙΚΟΣ ΝΑΥΡΙΔΗΣ : “TRY AGAIN, FAIL AGAIN, FAIL BETTER”

ΕΛΕΥΣΙΝΑ-ΑΙΣΧΥΛΕΙΑ 2013

«Αξίζει να ελπίζουμε ακόμη  και στο ανέφικτο»

 Νίκος Ναυρίδης

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 1.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 2.

Για τον Νίκο  Ναυρίδη και την εικαστική του εγκατάσταση στην Ελευσίνα έχουν ήδη γραφτεί πολλά. Και ο ίδιος μίλησε πολύ, έκανε ξεναγήσεις και φοβάμαι ότι μάλλον δεν χρειαζόταν. Πολλές φορές δεν κάνει καλό να δίνονται πολλές εξηγήσεις, να δίνεται έμφαση στις δυσκολίες για την πραγματοποίηση του έργου, στις αγωνίες και τους προβληματισμούς του καλλιτέχνη, ή ακόμα για τις όποιες επιρροές του κλπ.   Όλα αυτά  συχνά περιορίζουν  θάλεγα τον θεατή και οριοθετούν την φαντασία του, τους συνειρμούς και τα συναισθήματά του. Σημασία τελικά έχει αυτό καθ΄εαυτό  το έργο και πιθανόν ο τίτλος του. Και νομίζω ότι το έργο αυτό  είπε πολλά περισσότερα,  ακόμη και στους πιο  αδαείς επισκέπτες που είχαν την χαρά  να αιφνιδιαστούν με την απλόχερη χειρονομία του Ναυρίδη, που μετέτρεψε τον αμήχανο κενό   χώρο του Ελαιουργείου σε ένα τόπο μεστό από  καρπούς, θροΐσματα,  γονιμότητα,  σε ένα απέραντο σιτοβολώνα δίπλα στις τσιμινιέρες των εργοστασίων και τα κουφάρια των εγκαταλελειμμένων σκαφών.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 3.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 4.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 5.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 6.

Η μοναχική μου  πορεία στα μονοπάτια αυτού του βιομηχανικού παράδοξου χωραφιού, που χάραξε και σαν αρχιτέκτονας ο Ναυρίδης,  με έκανε να ονειρευτώ, να ξεχαστώ, να ξανασκεφτώ, να ελπίσω ίσως, χαϊδεύοντας τις  άκρες  των καρπών  αυτού του μοναδικού συμβόλου της ζωής και της γονιμότητας,  που  με δεξιότητα ξαναφυτεύτηκε πάνω στο παλιό μπετονένιο δάπεδο  των ανοιχτών χώρων του Ελαιουργείου. Ανοιχτοί χώροι   που για πρώτη φορά αξιοποιήθηκαν στην εικαστική διαδρομή των Αισχυλείων. (εξαίρεση  τα αμήχανα διάσπαρτα παλαιά υποδήματα του  Μάριου Σπηλιόπουλου)

Ο Νίκος Ναυρίδης ξεναγεί τους επισκέπτες στον χώρο της εγκατάστασης, 13 ΣΕΠ 2013.

Με τον Νίκο Ναυρίδη βρεθήκαμε για πρώτη φορά ένα βράδυ εντελώς τυχαία στο ατελιέ του, σε ένα αχανές ημιυπόγειο μιας πολυκατοικίας κάπου στον Σταθμό Λαρίσης. Είχε ετοιμάσει  αρνάκι αν θυμάμαι καλά σε ένα  μικρό φουρνάκι. Ήξερα το έργο του, μα πίνοντας κρασί και συζητώντας μέχρι πολύ αργά, μέσα στον ίδιο του τον χώρο με τα έργα του και την πορεία του,  κατάλαβα πολλά… Διατύπωσα τις ανησυχίες  μου για την επιλογή του να διδάξει στην ΑΣΚΤ σε σχέση με την καλλιτεχνική του πορεία  και περίμενα  για καιρό την μεγάλη επόμενη του κίνηση. Η Ελευσίνα θεωρώ  είναι ίσως  τελικά η μεγάλη επόμενη  κίνηση του Ναυρίδη  και ελπίζω  να ακολουθήσει γρήγορα και άλλη.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 7.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 8.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 9.

Ο Νίκος Ναυρίδης στον χώρο της εγκατάστασης

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 10.

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 11.

Ο Ναυρίδης θεωρεί ότι η Ελευσίνα  είναι μια μικρογραφία  της Ελληνικής πραγματικότητας και  συμπυκνώνει το δράμα ολόκληρης της Ελλάδας που σήμερα όπως λέει,  «ανασαίνει με τον ήχο μιας  κουραστικής ματαιότητας». Έτσι αποφασίζει να επέμβει με μια κίνηση υπέρμετρης ευαισθησίας, που σε μια εποχή εντάσεων και αδιεξόδου,  ενεργοποιεί την σκέψη τα συναισθήματά μας και λειτουργεί θεραπευτικά  και αισιόδοξα.  «Αξίζει να ελπίζουμε  λέει, ακόμη  και στο ανέφικτο».

Υ.Γ.  Εύγε  στο Γιώργο Σκιάνη,  τον αντιδήμαρχο Γαβριήλ Καμπάνη και όλους όσους στήριξαν αυτή την προσπάθεια. 

Ελευσίνα, Αιχύλεια 2013,

 Νίκος Ναυρίδης 12.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση