ΕΙΚΑΣΤΙΚΕΣ ΠΕΡΙΠΛΑΝΗΣΕΙΣ

1.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΑΔΑΜΑΚΟΣ: 

*NIMBUS: ΤΟ ΦΩΤΕΙΝΟ ΝΕΦΟΣ

επαναπροσδιορίζοντας την φευγαλέα σχέση 

του φωτός και της σκιάς

Ο Γιάννης Αδαμάκος

Στον ανανεωμένο χώρο της νέας Γκαλερί «Ευριπίδης» όπου παλαιότερα στεγαζόταν το σπίτι της Κύπρου, ο Γιάννης Αδαμάκος, παρουσίασε την καινούργια του δουλειά με τίτλο “Nimbus”, έναν διεθνή όρο της μετεωρολογίας, που περιγράφει την εμμονή του καλλιτέχνη με το χαμηλό, το θαμπό, το φως που έχει τον χαρακτήρα του φωτοστέφανου.

Πρόκειται για ένα σπονδυλωτό έργο, όπως ο ίδιος σχολιάζει, μια ζωγραφική εγκατάσταση και όχι απλά μεμονωμένα έργα και αυτό που έχει ενδιαφέρον είναι ότι στην εγκατάσταση αυτή κάθε έργο διατηρεί την αυτοτελειά του και την δυναμική του. 

Σε αυτό συμβάλει και ο χώρος της νέας γκαλερί, που έχει μελετήσει προσεκτικά ο αρχιτέκτονας Δημήτρης Ρίζος. Στους επί μέρους μικρότερους χώρους έχουν διατηρηθεί οι εκλεκτικιστικές διακοσμήσεις και το παλιό δάπεδο, αλλά παραμένουν διακριτικά υποφωτισμένα σε δεύτερο επίπεδο, επιτρέποντας στα έργα να αναδειχθούν, με την συμβολή του κατάλληλου φωτισμού. 

Έτσι αυτή την φορά, το στήσιμο της η έκθεσης, στον νέο αυτό χώρο, ξεπερνά τα αρνητικά σχόλια που είχα διατυπώσει τρία χρόνια πριν, με αφορμή την έκθεση του με τίτλο «9 Lumen», που παρουσίασε στο Μουσείο Μπενάκη τον Φεβρουάριο του 2013. Έγραφα τότε σε σχετική ανάρτηση σχετικά με «την μερική αδεξιότητα το στήσιμο της έκθεσης, όπου δεν ξεχώριζε αλλά ομεγενοποιούσε δυστυχώς, παραθέτοντας σε σειρά, εξαιρετικά έργα, που το καθένα έχει κάτι διαφορετικό να πει αλλά εξουδετερώνεται από τα διπλανά του». 

Πέρα λοιπόν από την γνωστή ευαισθησία και ποιότητα των έργων του Αδαμάκη, ο συγκεκριμένος χώρος συνέβαλε και σε ένα πολύ καλό στήσιμο που ανέδιεξε με τον καλύτερο τρόπο τα επιμέρους έργα αυτής της ζωγραφικής εγκατάστασης . 

Ο Ιστορικός Τέχνης Χριστόφορος Μαρίνος έγραψε σχετικά με την έκθεση: 

«Αν και αφαιρετικά, τα έργα αυτά μεταφέρουν μια ατμόσφαιρα που πηγάζει από τυχαίες ματιές σε πραγματικά τοπία και πράγματα. Ο Γιάννης Αδαμάκος είναι κομιστής αποκαλύψεων του φωτός, καθώς η ζωγραφική του ισορροπεί ανάμεσα στο θάμβος, δηλαδή σε μια λάμψη που μας θαμπώνει, και στον βασάλτη, σε ένα πέτρωμα με μεγάλη ποικιλία σκίασης. Οι φωτεινές περιοχές στους πίνακές του μοιάζουν με φωτοστέφανα, όπως αυτά που δημιουργεί η φλόγα ενός κεριού στο σκοτάδι». 

Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 22 Οκτωβρίου και διήρκησε μέχρι τις 6 Δεκεμβρίου. 

Για την ανάρτηση σχετικά με την προηγούμενη έκθεση του Γιάννη Αδαμάκου στο Μουσείο Μπενάκη τον Φεβρουάριο του 2013, κάντε ΚΛΙΚ εδώ 

2.

ELKE LAGANSKY: KOSMOS / GOETHE INSTITUT ATHEN 

συγγένειες με την προσωκρατική αντίληψη και φιλοσοφία για την έννοια του κόσμου

Η Elke Lagansky

Η Elke Lagansky, που ζει και εργάζεται πολλά χρόνια στην Ελλάδα, συνεχίζει να ασχολείται με ευαισθησία με την ύλη που για αυτή είναι ο κόσμος, αλλά και ο άνθρωπος. Η ύλη σημειώνει δεν είναι συμπαγής αλλά αποτελείται από μικρά στοιχεία σε μια δυναμική συνύπαρξη και αλληλοεξάρτηση. 

Το έργο της, γράφει στον μικρό κατάλογο της νέας της έκθεσης η Ελένη Λαδιά, συγγενεύει με την προσωκρατική αντίληψη και φιλοσοφία σχετικά με την έννοια του κόσμου και τονίζει ότι η ύλη που αποτελεί την πρώτη αρχή στις προσωκρατικές φιλοσοφίες γίνεται στην ζωγραφική της Έλκε το μέγα δεδομένο. 

λεπτομέρεια

Το 2011 Η Elke Lagansky συμμετείχε με τον σύντροφό της Γιώργο Χουλιαρά, στην ομαδική έκθεση με γενικό τίτλο «ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ – ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ» στο κέντρο τεχνών του Πάρκου Ελευθερίας με έργα που ήδη αποκάλυπταν την κατεύθυνση που συνεχίζει μέχρι σήμερα με συνέπεια. 

Έγραφα τότε και εξακολουθεί να είναι επίκαιρο ότι «επεξεργάζεται με αστείρευτη υπομονή την ύλη, αναδεικνύοντας τα μικρά εκείνα συστατικά της, που η ίδια πλάθει μεθοδικά. Μας δίνει την χαρά να ανακαλύπτουμε, πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά, εικόνες παράδοξων τοπίων, εικόνες οικείες… αναγνωρίζοντας έναν επίμονο «μόχθο», μια ατελείωτη σειρά επαναληπτικών κινήσεων – χειρισμών». 

Η έκθεση, που επιμελήθηκαν ο Δημήτρης και η Σουζάνα Αντωνακάκη, θα διαρκέσει μέχρι τις 22 Δεκεμβρίου 2015.

Κάντε ΚΛΙκ στις εικόνες για μεγένθυση