ΠΡΟΣΦΑΤΕΣ ΚΑΙ ΠΑΛΑΙΟΤΕΡΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΔΥΟ ΣΧΟΛΙΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗ

αναζητώντας επίμονα την αισιοδοξία

Σε αυτές τις ιστορικές στιγμές που βιώνουμε, θέλησα σήμερα να σας ξεναγήσω σε μια σειρά εκδόσεων και εκδηλώσεων και άλλων εκπλήξεων, που ξεχώρισα τον τελευταίο καιρό  για να συνειδητοποιήσουμε ότι παρ όλα τα δύσκολα και τα πιο δύσκολα, εξακολουθούν να γίνονται σημαντικά πράγματα σε αυτό τον τόπο, που πρέπει να μας κάνουν αισιόδοξους. 

POINT SUPREME 

"ATHENS PROJECTS" 

Άνοιξα τον φάκελο που ήρθε χθες με το ταχυδρομείο και με έκπληξη αντίκρυσα το νέο μικρό και κομψό βιβλίο των Point Supreme, των αρχιτεκτόνων Κωνσταντίνου Πανταζή και της Μαριάννας Ρέντζου με τίτλο Athens Projects. 

Μια έκδοση, με την ανάγλυφη σφραγίδα τους στην πρώτη σελίδα, -δείγμα ποιότητας-που πραγματοποιήθηκε στο πλαίσιο ενός project που υποστηρίζεται από το Graham Foundation for Advanced Studies in the Fine Arts και  ιδρύθηκε στο Σικάγο το 1956. 

Το project αυτό με τίτλο TREATISE παρουσιάζει 14 ανερχόμενα αρχιτεκτονικά γραφεία από όλο τον κόσμο, που θεωρούν την αρχιτεκτονική ως τόπο θεωρητικής έρευνας, πειραματισμού και συζήτησης, με στόχο να συγκροτηθεί ένας δυναμικός χώρος όπου ασυμβίβαστοι σχεδιαστές θα ξανάγράψουν τα όρια της «εννοιολογικής αρχιτεκτονικής». Ανάμεσα στα γραφεία αυτά προβάλεται και το έργο των νέων και με σημαντική διεθνή παρουσία ελλήνων αρχιτεκτόνων, που ξεκίνησαν με μια περιπλάνηση στο Λονδίνο, στο Ρότερνταμ στις Βρυξέλες και στο Τόκυο και εγκαταστάθηκαν στην Αθήνα διατυπώνοντας ευρηματικές προτάσεις για την πόλη τους και όχι μόνο, με τον δικό τους προσωπικό τρόπο, κερδίζοντας παράλληλα, βραβεία και διακρίσεις. 

Το καλοσχεδιασμένο μικρό αυτό βιβλίο, εμπεριέχει κείμενο του Pier Paolo Tammpurelli με τίτλο Systematic Surrealism που μιλάει για τις επιρροές τους από τους εικαστικούς και αρχιτέκτονες Le Douanier Rousseau, Rene Magritte, Edward Hopper, David Hockney και Madelson Vrisendorp και παράλληλα την αφοσίωσή τους στον μοντερνισμό προχωρώντας σε μια αναλυτική παρουσίαση επιλεγμένων έργων τους που αναφέρονται κυρίως στην Αθήνα. 

Ακολουθεί και το σύντομο κείμενο του Νίκου Μαγουλιώτη «The Office as a Κaleidoscope» που ξεκινά περιγράφοντας το γραφείο τους, σε ένα ήσυχο δρόμο στα Πετράλωνα σε μια χαρακτηριστική γειτονιά της πόλης και στην συνέχεια παρουσιάζει μια άλλη σειρά έργων και τέλος παρατίθεται το κείμενο ο Kerstern Geers με τίτλο Building as Furniture. 

Οι Point Supreme, παρέα με τον μικρό τους Ίκαρο, συνεχίζουν να εργάζονται επίμονα και συστηματικά και να διατυπώνουν τις δικές τους προτάσεις συνεπείς στην πορεία που έχουν χαράξει. 

ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΟΜΕΣ 

(ΔΙΕΘΝΗΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ) 

Μεσογειακές παραλλαγές 

Με μεγάλη καθυστέρηση ήρθε μόλις χθές με το ταχυδρομείο, το τελευταίο τεύχος (02 2015) του περιοδικού «Δομές» με τίτλο «Μεσογειακές παραλλαγές». Καλύτερα μάλιστα, γιατί με βρήκε σε διάθεση καλοκαιρινών διακοπών και ομολογώ ότι με το πρώτο ξεφύλλισμα είδα με μεγάλη ικανοποίηση μια σειρά από επιλεγμένες και σημαντικές αρχιτεκτονικές χειρονομίες νέων, αλλά και παλαιότερων αρχιτεκτόνων, που λάμπουν κάτω από το ελληνικό φως και σέβονται το τοπίο. Αιφνιδιάστηκα θάλεγα γιατί εν μέσω κρίσης δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι η αρχιτεκτονική της κατοικίας καλά κρατεί. 

Κωστής Μαυρακάκης, Κατοικία στο Βαφέ 

Ξεχώρισα το άρθρο του Δημήτρη Αντωνακάκη, αφιέρωμα στην διαδρομή του αρχιτέκτονα Κωστή Μαυρακάκη που επικεντρώνεται στην Κατοικία στο Βαφέ και στην συνέχεια ζήλεψα την φρεσκάδα του Νίκου Βαλσαμάκη στην νέα  κατοικία στην Αντίπαρο... 

Νίκος Βαλσαμάκης, Κατοικία στην Αντίπαρο 

...καθώς και την τολμηρή χειρονομία του εντυπωσιακού στεγάστρου του “House H΄ στα Επτάνησα" των burger katsota architects.

burger katsota architects, 

“House H΄ στα Επτάνησα" 

Στο θεματικό αυτό τεύχος δημοσιεύονται επίσης κατοικίες των Camilo Rebelo και Suzana Martins, των paan architects, της ομάδας Χριστίνα Λουκοπούλου, Ηρώ Μπερτάκη και Κωστή Πανηγύρη. Επίσης των ISV, των Αριστομένη και Γιώργου Βαρουδάκη και η γνωστή ιδιότυπη και πολύ ενδιαφέρουσα κατοικία στα Μέγαρα της Τεταμένης Αρχιτεκτονικής Νημίωσης_ΤΑΝ (Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος, Κ. Μαύρος, Θ. Μπαμπανέλος). 

Απολαύστε αυτό το τεύχος και προετοιμαστείτε για τις διακοπές σας. 

ΕΞΙ ΔΙΑΛΕΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΟΙΚΗΣΗ 

Κατοικία, Αστική Πολυκατοικία, Συλλογική Κατοικία 

Λίγο καθυστερημένα ήρθε στα χέρια μου και η κομψή αυτή έκδοση, με μια σειρά έξι σημαντικών διαλέξεων που πραγματοποιήθηκαν τον Απρίλιο του 2013. 

Να λοιπόν και μια σημαντική κίνηση για την διάσωση των διαλέξεων! 

Τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί θεαματικά οι διαλέξεις ειδικά στο χώρο της αρχιτεκτονικής, συχνά για θέματα πολύ ουσιαστικά και ενδιαφέροντα, εντός και εκτός των σχολών αρχιτεκτονικής. Άλλοτε οι διαλέξεις αυτές δεν γίνονται αντιληπτές και άλλοτε συμπίπτουν την ίδια μέρα, με αποτέλεσμα να είναι δύσκολο να επιλέξεις. Έτσι, σημαντικές προσεγγίσεις χάνονται ή ξεχνιώνται και παραμένουν αδρανείς στα αρχεία των μελετητών.

Δημήτρης & Σουζάνα Αντωνακάκη, Πολυκατοικία στην οδό Πρόκλου. 1969 

Οι μαγνητοσκοπήσεις που σε κάποιες περιπτώσεις πραγματοποιούνται και αναρτώνται στο διαδίκτυο, σε ένα βαθμό αποτελούν ένα τεκμήριο, μα είναι δύσκολο να διαθέσει κανείς τον απαιτούμενο χρόνο μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή του και να παρακολουθήσει τον ομιλητή και τις συχνά θολές και αλλοιωμένες χρωματικά εικόνες που προβάλλονται ταυτόχρονα. 

Κ. Δεκαβάλλας, Νέο Μουσείο Φηρών 1960 

Η παρουσίαση σε μια έκδοση, όλου αυτού του υλικού, κειμένων και εικόνων των 6 διαλέξεων, που πραγματοποιήθηκαν από τους Κωνσταντίνο Δεκαβάλλα, Δημήτρη Αντωνακάκη, Αναστάσιο Κωτσιόπουλο, Τάσο Μπίρη, Ειρήνη Σακελλαρίδου και Νίκος Κτενά, αποτελεί μια σημαντική και προτότυπη πρωτοβουλία του Τομέα Ι Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού της Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ, με διδάσκοντες την Νέλλη Μάρδα, τον Ματθαίο Παπαβασιλείου και την Σοφία Τσιράκη. 

Τάσος Μπίρης, Δημήτρης Μπίρης, Μονοκατοικία στην Εκάλη 

(1972-75) 

Έτσι οι διαλέξεις αποκτούν μια νέα διάσταση, μετατρέπονται σε πραγματικά επιστημονικά τεκμήρια και ο αναγνώστης μπορεί με ηρεμία και ανά πάσα στιγμή να διαβάσει τα κείμενα, να δει προσεκτικά και σε αντιστοιχία τα σχέδια, τα σκίτσα και τις εικόνες που έχουν προβληθεί στην διάλεξη, να κάνει συσχετίσεις και αναδρομές. 

Τάσος Κωτσιόπουλος, Νέα Μονάδα κεντρικής Βιβλιοθήκης Α.Π.Θ. εσωτερικό 

Ρένα Σακελλαρίδου, Κατοικία στην Θέρμη Θεσσαλονίκης 2004-2008 

Παραβάτης ο Νίκος Κτενάς που διατυπώνει τα «πιστεύω» του εν είδη μανιφέστου και παραθέτει απλά χωρίς κανένα σχόλιο εικόνες από τα έργα του. Προφανώς και αυτή την φορά μίλησε στο κοινό χωρίς κείμενο… 

Νίκος Κτενάς, Διπλοκατοικία στην Πάρνηθα, 2006 

Ο σχεδιασμός και η επιμέλεια της έκδοσης από την Σοφία Τσιράκη είναι εξαιρετική. Η ισορροπημένη σχέση των κειμένων και των καλής ποιότητας εικόνων, επιτρέπει στον αναγνώστη την ευχάριστη ανάγνωση και τους άνετους συσχετισμούς. 

Αναζητήστε το!

ΕΚΘΕΣΗ ΤΑΣΗ ΠΑΠΑΙΩΑΝΝΟΥ 

«αρχιτεκτονημένα τοπία» 

Στη στοά Κουρτάκη 

Το βιβλιοπωλείο «Το Ροδακιό» στο βάθος μιας από τις πιο γοητευτικές στοές της Αθήνας, διάλεξε ο Τάσης Παπαϊωάννου για να παρουσιάσει τα αρχιτεκτονημένα του τοπία, παράλληλα με την έκδοση και την παρουσίαση του νέου του βιβλίου με τίτλο «Σκέψεις για την Αρχιτεκτονική Σύνθεση». 

 Ο Παπαϊωάνου έχω την αίσθηση, ότι προβάλει με σεμνότητα και συστολή τις εικαστικές του απόπειρες, που γίνονται και κάτω από το βλέμμα του Αλέκου Φασιανού. 

Αυτή την αίσθηση εισέπραξα και σε αυτόν τον χώρο, όπου ανάμεσα στα βιβλία και τους φίλους,  παρακολούθησα ευχάριστα και στριμωχτά τα έργα στους περιμετρικούς τοίχους και την μεγάλη επίπεδη επιφάνεια στο κέντρο του μικρού αυτού εκδοτικού οίκου τοποθετημένα σε πυκνή και ελεύθερη διάταξη. 

Τάσης Παπαϊωάννου, Βuilt with stone in Milos

«Τόποι δύσκολοι, άγονοι κακοτράχαλοι, αμεμοδαρμένοι… Χρώματα γαιώδη, έντονα, παμπάλαια… χοντροκόκκινα, ώχρες, γκρίζα και λευκά και στο βάθος, φόντο, το μπλέ της θάλασσας…» γράφει στο κέιμενό που συνοδεύει την έκθεση ο Παπαϊωάννου, και μέσα από την παραδοσιακή αρχιτεκτονική και τις αρχετυπικές κατασκευές αναζητά το μέτρο που υποδεικνύει ο τόπος.

Έφυγα παίρνοντας μαζί μου την απλότητα και ευαισθησία ενός δημιουργού με σημαντικό αρχιτεκτονικό έργο και χάθηκα στην μαγεία της πλατείας Αγίας Ερήνης με την ζωντάνια των καφέ με τους  αναρίθμητους νέους. Κάπως κούμπωσαν όμορφα όλα αυτά...

Πλατεία Αγίας Ειρήνης

ATHENS PHOTO FESTIVAL 2015
ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

“Reframe Memory”

Η βραδιά των εγκαινίων αυτής της έκθεσης, που για πρώτη φορά φέτος πραγματοποιείται στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς ήταν ένα πανηγύρι. 

Το αίθριο του Μουσείου ασφυκτικά γεμάτο με δρώμενα και αιωρούμενες κούνιες. Το ίδιο, σε όλες τις αίθουσες του πρώτου και δευτέρου ορόφου του Μουσείου. Όλες οι σύγχρονες τάσεις της καλλιτεχνικής φωτογραφίας και του οπτικού πολιτισμού, με την συμμετοχή καλλιτεχνών από πολλές χώρες, παρουσιάζονται στους ειδικά διαμορφωμένους χώρους του Μουσείου, με διατάξεις που είχαμε καιρό να δούμε. 

Από την ενότητα REFRAME MEMORY, Lizzy Calligas, One Breath 

Η θεματική της φετεινής διοργάνωσης έχει τον γενικό τίτλο “Reframe Memory”. Στο πλαίσιο αυτό είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε επι μέρους ενότητες φωτογραφιών με κάθε είδους συγκινησιακές αναφορές και αναπάντεχες προσεγγίσεις.  Εδώ βρίσκεται και το μεγάλο ενδιαφέρον και λυπάμαι που παραθέτω ενδεικτικά στην συνέχεια αποσπασματικά έργα από αυτές τις ενότητες. 

Η μεγάλης έκτασης αυτή έκθεση χρειάζεται πολύ χρόνο περιπλάνησης και επιφυλάσσει εκπλήξεις. 

Ξεχωριστό ενδιαφέρον έχει η ενότητα των Νέων Ελλήνων Φωτογράφων (ηλικίας 18-35 ετών) με θέματα επίκαιρα στον αστικό χώρο και το ελληνικό τοπίο στο πλαίσιο της κρίσης. 

Από την ενότητα ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ, 

Aimilia Vrotsou 

Από την ενότητα ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ, 

Θανάσης Καρατζάς, Day and night 

Από την ενότητα ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ, Ιλιάνα Μεϊντάνη, Into Landscape 

Από την ενότητα ΝΕΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΟΙ, Κωνσταντίνος Καρτέλης, Young Greeks under the economic crisis 

Αξίζει να ξεκινήσει κανείς από τα νεανικά αυτά έργα στον δεύτερο όροφο να προχωρήσει στο MEMORY LAB και στην συνέχει στις RECORDED MEMORIES και να συνεχίσει στον πρώτο όροφο. 

Από την ενότητα Recorded Memories, 

Βαγγέλης Βλάχος, από την σειρά Αλλαγή (1981), Λεπτομέρεια με τον Νίκο Δεσύλλα.

Φωτογραφικό υλικό από την εφημερίδα «Ελεύθερος Κόσμος» 

Από την ενότητα Memory Lab, Πέτρος Ευσταθιάδης, Bombs 

Από την ενότητα Memory Lab, Huang Quinjun (CN0, Family Stauff 

Για πρώτη φορά παρουσιάζεται στην καινούργια πτέρυγα του Μουσείου στον δεύτερο όροφο, μία παράλληλη έκθεση αφιερωμένη στο φωτογραφικό βιβλίο, που εστιάζει σε βιβλία καλλιτεχνών και αυτοεκδόσεις (self published). 

Με συμμετοχή από καλλιτέχνες και εκδοτικούς οίκους από όλο τον κόσμο. Μια συλλογή αυτοεκδιδόμενων βιβλίων από καλλιτέχνες και ανεξάρτητους εκδοτικούς οίκους, βιβλία περιορισμένου αριθμού αντιτύπων, zines και DIY έντυπα σε σχέση με τη φωτογραφία. 

Την ευθύνη για την γενική επιμέλεια της έκθεσης είχε ο Μανώλης Μωρεσόπουλος με την συμβουλευτική συμμετοχή των Δημοσθένη Αγραφιώτη, Κωστή Αντωνιάδη και Σταύρου Μωρεσόπουλου. Διάρκεια μέχρι 26 Ιουλίου.

DESTE PRIZE 2015 

ΤΑ ΥΠΟΨΗΦΙΑ ΕΡΓΑ 

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΥΚΛΑΔΙΚΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 

Στις 27 Μαϊου 2015 μετά από 16 συνεχή χρόνια, παρουσιάστηκαν και φέτος στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης τα έργα που διεκδικούν το Βραβείο ΔΕΣΤΕ και  απονέμεται κάθε δύο χρόνια. Δυστυχώς ιδιωτικές πρωτοβουλίες συνεχίζουν να υποκαθιστούν με σοβαρότητα διαδικασίες και διακρίσεις που έπρεπε να γίνονται τουλάχιστον με την αιγίδα ή την πρωτοβουλία του Υπουργείου Πολιτισμού.

 

Η Επιτροπή Επιλογής του Βραβείου που αποτελείται από τους: Ανδρέα Αγγελιδάκη (Καλλιτέχνης, Αρχιτέκτονας, Επιμελητής), Δάφνη Βιτάλη (Ιστορικός Τέχνης, Επιμελήτρια, ΕΜΣΤ), Αντρέ Ζιβανάρη (Διευθύντρια, Point Centre for Contemporary Art, Λευκωσία), Ευαγγελία Λεδάκη (Επιμελήτρια, Κριτικός Τέχνης), Δημήτρη Πασσά (Συλλέκτης), Κώστα Σαχπάζη (Καλλιτέχνης, νικητής του Βραβείου ΔΕΣΤΕ 2013), επέλεξε τους έξι νέους καλλιτέχνες που θα συμμετάσχουν στο φετινό 9ο Βραβείο. 

Οι καλλιτέχνες και τα σχόλια της επιτροπής που συνοδεύουν τα έργα τους είναι οι εξής: 

ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΣΩΚΡΑΤΟΥΣ – Για τη λυρικότητα και την αμεσότητα της επεξεργασίας των υλικών σε επανερχόμενες μορφές.

ΠΕΤΡΟΣ ΜΩΡΗΣ – Για την εννοιολογική διαχείριση εφαρμοσμένων πρακτικών μέσα από τη λογική της λειτουργίας του διαδικτύου. 

ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ – Για τον τρόπο με τον οποίο ελαχιστοποιεί και απομονώνει τις δομές που διατρέχουν γνωστικά αντικείμενα. 

ΜΑΡΙΑ ΧΑΣΑΠΗ – Για τον συνδυασμό κίνησης και χρονικότητας, τον οποίο μεταγράφει και εξάγει στην πόλη. 

AΓΓΕΛΟΣ ΠΛΕΣΣΑΣ – Για την πρωτότυπη μορφοποίηση του ιδεών του διαδικτύου και την εφαρμογή τους στον κοινωνικό χώρο, καθώς και τη σύνδεσή τους με μια νέα πνευματικότητα. 

ΝΑΤΑΛΙ ΓΙΑΞΗ – Για την πολυφωνία και την παράδοξη ποιητική που μεταχειρίζεται τη ροή, καθώς και τον αυθόρμητο και επινοητικό τρόπο της πρακτικής της. 

Η Κριτική Επιτροπή αποτελείται από τους: Δάκη Ιωάννου (Πρόεδρος, Ίδρυμα ΔΕΣΤΕ), Bernard Blistène (Διευθυντής, Centre Georges Pompidou, Παρίσι), Thelma Golden (Διευθύντρια και Επιμελήτρια, The Studio Museum in Harlem, Νέα Υόρκη), Max Hollein, (Διευθυντής, Schirn Kunsthalle Frankfurt, Φρανκφούρτη), Tom Morton (Συγγραφέας, Επιμελητής, Συντάκτης, περιοδικό Frieze), Jakub Julian Ziolkowski (Καλλιτέχνης). 

Η απονομή του βραβείου έχει οριστεί για την Δευτέρα 7 Σεπτεμβρίου 

Θα ακολουθήσουν σύντομα αναφορές για την φετεινή ART ATHINA 

Κώστας Τσόκλης στην ART ATHINA 2015, με ένα δυνατό έργο του 1962, 53 χρόνια πριν, με τίτλο: "Το κενό μέσα στο κενό ή η απογοήτευση".

και την TERRAPOLIS στην Γαλλική Σχολή Αθηνών σε συνεργασία της Whitechapel Gallery και του Οργανισμού ΝΕΟΝ, που μου προκάλεσε πολλά ερωτηματικά.

Jennifer Allora & Guillermo Calzedilla, Hope Hippo 2005/2015

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΦΙΛΙΠΠΙΔΗΣ: 

1. Παπαγάλοι βόσκουν στην Άμυνα 

Σε όποιον, όπως εγώ, περνά δίπλα στο φράχτη του Υπουργείου Άμυνας στη Μεσογείων, συχνά παρουσιάζεται ένα ωραίο θέαμα. Ένα κοπάδι παπαγάλων που βόσκει αμέριμνα στο κομμένο γρασίδι. Τα τόσο κοινωνικά αυτά πουλιά φέρονται εκεί με μεγάλη άνεση, αδιαφορώντας για τους οπλισμένους φαντάρους που βαδίζουν δίπλα τους, πηγαίνοντας να φυλάξουν σκοπιά. 

Είναι γνωστό πως μέσα στο λεκανοπέδιο έχουν εντοπιστεί τέτοια κοπάδια παπαγάλων σε διάφορα σημεία με δέντρα. Λέγεται μάλιστα, χωρίς να υπάρχει επιβεβαίωση, ότι ένα αρχικά ζευγάρι ξέφυγε από κάποιον λαθρο-εισαγωγέα εξωτικών πτηνών και έτσι ξεκίνησε ένας ταχύτατος εποικισμός. Τυχαία ή επίτηδες, πρόκειται λοιπόν για πλήρη εγκλιματισμό. 

Να λοιπόν, οι παπαγάλοι της Αττικής, η νέα προσθήκη στην πανίδα μας. Αν κάποτε μιλούσαν για τις κουκουβάγιες που φώλιαζαν στο βράχο της Ακρόπολης, και τις πουλούσαν ταριχευμένες σε τουρίστες, τώρα θα μπορούσαν να μιλάνε για τους αθηναϊκούς παπαγάλους, το σύγχρονο σύμβολο της πόλης μας. Δεν θα με παραξένευε να δω βαλσαμωμένους «ελληνικούς» παπαγάλους να πουλιούνται στα τουριστικά μας είδη! 

Όμως το θέμα έχει και μια άλλη διάσταση: οι παπαγάλοι αυγάτισαν στην Αθήνα στο πείσμα κάθε θεωρίας περί εντοπιότητας, κατάλληλου κλίματος, κτλ. Με άλλα λόγια, συμβολίζουν τη σχετικότητα του «τοπικού», του «γνήσιου», του «αυθεντικού» που τόσο μας ταλανίζουν ώρες-ώρες. Οι ίδιοι αψήφησαν τις δογματικές θέσεις και μοιάζουν να γλεντάνε τη ζωή τους εδώ. Ωραίο μάθημα για τους κήρυκες της εσωστρέφειας! Ζήτω οι παπαγάλοι! 

2. Θηρασιά μου 

Είναι η άκρη του κόσμου, αν βρεθείς εκεί, ξεχνάς πού βρίσκεσαι, τόσο άγριο κι ανέγγιχτο είναι το τοπίο, τόσο τραχείς, πανάρχαιοι οι λιγοστοί της κάτοικοι. Όταν πατήσεις το πόδι σου στη σκάλα της, έχεις περάσει από το portal του χρόνου, είσαι δύο-τρεις αιώνες πίσω. Εδώ, πριν λίγο καιρό βρέθηκαν τα χαμένα ίχνη από την προϊστορία του νησιού, τότε που ακόμα η Θηρασιά ήταν ενωμένη με τα υπόλοιπα νησιά σχηματίζοντας τη μυθική Στρογγύλη. Μετά από χρόνια ψάξιμο, η ομάδα της Κλαίρης Παλυβού και της Ίριδας Τζακίλη βρήκαν ερείπια οικισμών από το 3000 πΧ, συγκρίσιμα με τους ερειπωμένους σύγχρονους οικισμούς του νησιού, χτισμένους μέσα σε χαράδρες της ηφαιστειακής άσπας. 

Μόνο εδώ μπορούσε να συμβεί ένα τέτοιο θαύμα: να έχουν βρεθεί τέτοια ερείπια από το 1860, όταν κανένας δεν ήξερε τι ήταν αυτά που είχαν μπροστά τους (πριν από τις ανασκαφές στην Τροία, τις Μυκήνες, την Κνωσό), μετά να χαθεί η θέση τους, και τώρα, μετά από ενάμισι αιώνα, νάτα πάλι, άφθαρτα, ανέγγιχτα όλα. Προσεύχομαι μόνο να μην κριθούν «αξιοποιήσιμα» τα ευρήματα και χάσει η Θηρασιά τη απόλυτη σιωπή της. Σε αυτό τον τόπο, μόνο τέτοια απρόσιτα, «άχρηστα» μέρη έχουν ελπίδα επιβίωσης. Ας τραβούν οι πολλοί στο Ακρωτήρι, εκεί να ξεσπάνε! 

Δημήτρης Φιλιππίδης 

Φωτογραφία από την Καθημερινή της 20-06-2015:

O προϊστορικός οικισμός στην Κοίμηση, σε μία από τις δύο θέσεις στο νησάκι Θηρασία όπου η αρχαιολογική σκαπάνη έχει φέρει στην επιφάνεια πλούσια ευρήματα, τα οποία παρουσιάζονται σήμερα και αύριο σε διήμερο συμπόσιο που πραγματοποιείται στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης. 

Για περισσότερα κάντε ΚΛΙΚ εδώ