STEPHEN ANTONAKOS : “THE SEARCH” (PART TWO)

ο Στήβεν Αντωνάκος επιδιώκει να αγγίξει

την εσωτερικότητα του ανθρώπου

Βρέθηκα στην Ελευσίνα την πρώτη βραδιά των εγκαινίων της μεγάλης αυτής έκθεσης του Αντωνάκου, με νωπές τις μνήμες των τελευταίων σημαντικών χειρισμών του Γιαννη Κουνέλη και της Διοχάντης που την περσινή χρονιά θάλεγα ότι ανέβασαν τον πήχη στην σειρά των εικαστικών επεμβάσεων, που πραγματοποιούνται τα τελευταία χρόνια στο παλαιό ελαιουργείο της Ελευσίνας, στα πλαίσια των Αισχυλείων.

Τα ερείπια του παλαιού ελαιουργείου μέχρι πέρυσι, αναδεικνύονται  ή συνομιλούν με επεμβάσεις καλλιτεχνών που διαχειρίζονται την «ύλη» ο καθένας με τον δικό του τρόπου και χρησιμοποιούν κρυμμένες πηγές φωτός για να δημιουργήσουν μια υποβλητική ατμόσφαιρα. Το φως προβάλεται και αναδεικνύει την επεξεργασία της ύλης και την φθορά και γοητεία των ερειπίων, σε ολες τις προηγούμενες εγκαταστάσεις στην Ελευσίνα.

Φέτος ο Αντωνάκος τολμά να δημιουργήσει το έργο του, αναδεικνύοντας σε πρώτο πλάνο τις δικές του ιδιότυπες πηγές φωτισμού, τα γνωστά του «νέον». Οι γεωμετρικές αυτές πηγές φωτισμού συντίθονται  και αναδεικνύουν έμεσα τις επιφάνειες των ερειπωμένων δομικών στοιχείων του  ελαιουργείου. 

Οι ανθρώπινες φιγούρες των επισκεπτών, που κινούνται στους χώρους αυτούς, δίνουν την τελική αίσθηση στον επισκέπτη και τον ταξιδεύουν σε τόπους παράδοξους.

Σε δρόμους σκοτεινούς  με φωτεινές επιγραφές και ανθρώπους της νύχτας, άλλοτε ρομαντικούς άλλοτε μυστηριώδεις, άλλοτε ύποπτους, άλλοτε ακόμη αδιάφορους... Μια άλλη καινούργια αίσθηση που φλερτάρει με την συγκίνηση, αλλά δεν  την προκαλεί πάντα.

Οι λιτές γεωμετρικές φόρμες του Αντωνάκου υπογραμμίζουν έντονα την ύπαρξή τους

και συχνά κυριαρχούν μέσα στους χώρους που σαν ετεροφωτιζόμενοι συχνά χάνουν την πλοκή τους και την ματιέρα των ερειπωμένων επιφανειών τους. 

 

Ο Αντωνάκος δούλεψε πολύ προσεκτικά και με ευαισθησία στην Ελευσίνα. Αξίζει να δείτε αυτή την εγκατάσταση, ενός έλληνα  καλλιτέχνη με μια σημαντική πολύχρονη πορεία στο εξωτερικό.