ΣΕ ΠΟΙΑ ΠΟΛΗ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΖΟΥΜΕ;

 ενδιαφέρουσες απαντήσεις από σημαντικούς συνομιλητές στο Μέγαρο

Αθήνα 31-ΧΙΙ-2004 18:ΜΜ

Θέλω να τιμήσω την πρωτοβουλία του Προέδρου του Μεγάρου Γιάννη  Μάνου να προτείνει  ένα τέτοιο ουσιαστικό και επίκαιρο θέμα για συζήτηση  στα πλαίσια των εκδηλώσεων του Megaronplus, καλώντας μάλιστα σε διάλογο   σημαντικούς ανθρώπους  για να καταθέσουν τις απόψεις τους. 

Θα επιδιώξω σήμερα εντελώς επιγραμματικά να καταγράψω όσα κατάφερα να συγκρατήσω, να επιλέξω, από αυτήν την βραδιά της Τρίτης 12 Απριλίου 2011, σαν μια υπόμνηση, σαν μια αποσπασματική καταγραφή,  ζητώντας εκ των προτέρων συγγνώμη για τυχόν απλουστεύσεις.


 

Ο Γιάννης Μπασκόζος, δημοσιογράφος, διευθυντής του περιοδικού «Διαβάζω» άνοιξε την συζήτηση με δύο βασικά ερωτήματα και  η  Λίζη Τσιριμώκου

που διδάσκει θεωρία της λογοτεχνίας και συγκριτική γραμματολογία στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης ξεκίνησε με θέμα «Μέρες της Αθηναϊκης Αστυγραφίας». 

Αναφέρθηκε στον Ανατολίτικο και Βαλκάνιο χαρακτήρα της Αθήνας, στον τρόπο που οι λογοτέχνες- αστυγράφοι αναφέρονται σε αυτήν. Μίλησε για μια λογοτεχνία της πόλης που διαφέρει από την λογοτεχνική πόλη, αναφέρθηκε στον Ροϊδη τον Θεοτοκά τον Ηλία Ηλιού με το περίφημο «του Κουτιού εγκώμιον» που αναφέρεται στην πολυκατοικία και ολοκλήρωσε με την ευχή ότι θα θέλαμε μια πολύ ανοιχτή και όχι μια ακυβέρνητη πόλη.

Ο Αριστείδης Αντονάς, αρχιτέκτων και συγγραφέας, διδάκτωρ Φιλοσοφίας, διδάσκει θεωρία και  σχεδιασμό

και παρουσιάζει την δουλειά του σε ελληνικά και ξένα πανεπιστήμια, διατύπωσε την άποψη πως η Αθήνα  είναι μια διεθνής πόλη, μια «ωραία πόλη» και μέσα σε αυτή στήνει ένα θεατρικό δρώμενο   με δύο ήρωες-χαρακτηριστικά πρόσωπα της πόλης: τον «άστεγο» και τον «κάτοικο του διαδικτύου» που συμμετέχει σε μια ηλεκτρονική πολεοδομία.  Το έργο του  διερευνά πτυχές ενός νέου τρόπου κατοίκησης της πόλης που δεν έχουμε ακόμη συνειδητοποιήσει. Ζούμε σε μια εποχή  που ο Κόσμος μετατρέπεται σε μια ηλεκτρονική αποθήκη από καταχωρήσεις. Η Αθήνα είναι παλιά λέει ο Αντονάς. Πως να σχεδιάσουμε μια πόλη που ακόμη δεν σκέφτηκε κανείς; Πρόκειται για μια πόλη που η σημερινή της ιδιαιτερότητα, το διαφαινόμενο αδιέξοδο, έλκει τα πανεπιστήμια της Ευρώπης που καταφθάνουν για να καταγράψουν και να  μελετήσουν  το φαινόμενο.

 Βασιλίσσης Σοφίας 06-VIII-2006 18:08

Ο Αλέξανδρος Ίσαρης, αρχιτέκτων, εικαστικός και μεταφραστής,

επικεντρώθηκε στην αρχή στο σύνθημα ΑΣΧΗΜΕΣ ΠΟΛΕΙΣ ΟΜΟΡΦΑ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ και μίλησε για μια νοσηρή ατμόσφαιρα φόβου και ανασφάλειας που οδηγεί στην ανάγκη απόδρασης από την πόλη.

 Λ. Κηφισίας   13/01/2006 17:40

Το κλίμα όμως, το φως, τα θερινά σινεμά και τόσα άλλα  μας μεταβάλουν τελικά σε κατοίκους μιας πόλης που μισούμε και λατρεύουμε.  Χρειάζεται αυστηρότητα και θεσμοί για αυτήν την πόλη  που χαρακτηρίζεται από την έλλειψη σεβασμού και αυτοεκτίμησης. Ο Ίσαρης αντλεί αισιοδοξία από τις πρωτοβουλίες των ομάδων των νέων ανθρώπων ( Ατενίστας) που παραμένουν σε αυτόν τον τόπο.

Ο Αλέξανδρος Τομπάζης, τόσο με το έργο του όσο και με τα βιβλία του έχει διατυπώσει με σαφήνεια, σε ποια πόλη θα ήθελα να ζει.

Τόνισε ότι ο δημόσιος χώρος είναι και δικός μας χώρος, όπως το σπίτι μας  και πρότεινε μια σειρά από βραχυπρόθεσμα και μακροχρόνια μέτρα που πρέπει να παρθούν για την βελτίωση της εικόνας της πόλης. Ο Τομπάζης με μια τεράστια εμπειρία σε θέματα βιοκλιματικού σχεδιασμού έχει διατυπώσει επανειλημμένα τις απόψεις του και παράλληλα  τόνισε την ανάγκη   αναβάθμισης της σχέσης Πόλης και Πολιτισμού.

 

  Λεωφ. Συγγρού 08/06/2005 18:09

Ο Δημήτρης Διαμαντόπουλος συνεργάτης αυτού του μπλογκ, (*** ΜΕ ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΔΙΑΜΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ)  έστειλε καθυστερημένα το κέιμενό του που μορείται να διαβάσετε κάνοντας  κλικ εδώ.

 Αθήνα    06/07/2009 20:14  

Ο Δημήτρης Φιλιππίδης όμως συνεπής όπως πάντα, όχι μόνο έστειλε έγκαιρα το περιεκτικό και σύντομο κείμενό του   με τίτλο «Τι είδους ζωή προτείνει η αρχιτεκτονική σήμερα; Κι αν έχει, ποιο είναι το όραμά της;» συμμετείχε δυναμικά στην συζήτηση που ακολούθησε. Η ΠΟΛΗ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ ΜΑΣ τόνισε, μίλησε για μια αντιαναπτυξιακή πολεοδομία και θεωρεί ότι  η έννοια του γκέτο δεν αφορά μόνο  τις  υποβαθμισμένες περιοχές του κέντρου αλλά και κάποια προνομιούχα προάστια  που χαρακτηρίζονται από μία  υπεροπτική εσωστρέφεια.  Το κείμενό του θα το βρείτε πατώντας εδώ . 

 Αθήνα 07/06/2005 16:54

Ο δημόσιος χώρος έχει παρακμάσει και είναι ανασφαλής ενώ αντίστροφα ο ιδιωτικός, στην πιο άγρια εκμεταλλευτική μορφή του, κυριαρχεί...

Κεντρικό πρόσωπο και πεδίο της δράσης σε όλα τα έργα του Μένη Κουμανταρέα ήταν και είναι η Αθήνα. 

Ξεκίνησε δηλώνοντας απερίφραστα : «Αγαπώ την Αθήνα» και ταυτόχρονα τόνισε ότι οι σημερινές κοινωνίες βουλιάζουν από την υπεροψία. Απογοητευμένος από τα αντιπαθέστατα πρόσωπα των Βρυξελών, αναφέρθηκε στην γοητεία των περιοχών της πλατείας Βικτορίας και τους γύρω παράδρομους, δηλώνοντας ότι ενδιαφέρεται μόνο για το «υπόγειο δίκτυο της πόλης» αναφερόμενος σε ένα κόσμο που ζει και υποφέρει.

Εκδοτήρια εισητηρίων "ηλεκτρικού" 03/06/2007 18:18

Οι μετανάστες είναι πια ιστός της πόλης που τελικά δεν είναι μια επικίνδυνη πόλη. Παράλληλα με το μίσος  πρέπει να έχουμε αγάπη, τόνισε ολοκληρώνοντας την ομιλία του.

Δεν χρειάζεται να προσθέσω κάτι περισσότερο. Δεν πρέπει να παραμένουμε αιχμάλωτοι σε οράματα που έχουν πια ξοφλήσει Ο διάλογος είναι εξαιρετικά χρήσιμος και οφείλουμε να επιδιώξουμε να συνεχιστεί…