«η
μετάληψη»,
κατανυκτικές
μνήμες εν μέσω Μεγάλης εβδομάδας
14 Ιουλίου 2009,
Σχολείο,
Στοίχοι Διονύση Καψάλη, απαγγέλλει ο Δημήτρης Μαρωνίτης
και ακολουθεί ένα μακρύ διαρκές χειροκρότημα…
Μέσα
στο κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας, με την
θύμηση της Μετάληψης, τα Πάθη, τον
Θάνατο, τον Επιτάφιο, την Ανάσταση έρχεται στον νου αυτή η ξεχωριστή μνήμη, από τη Μουσική Προσωπογραφία
του Κ.Π. Καβάφη με τον τίτλο RUE LEPSIUS του
Νίκου Ξυδάκη που είχα την τύχη να παρακολουθήσω στο «σχολείον» της
Ειρήνης Παππά το καλοκαίρι του 2009.
Ιδιαίτερα
σήμερα Μεγάλη Δευτέρα, 29 Απριλίου,
ημερομηνία που ταυτίζεται με την ημερομηνία γέννησης και του θανάτου του Κωνσταντίνου Καβάφη το 1863 και το 1933 αντίστοιχα, 150 χρόνια από την γέννηση και 80 από τον
θάνατο, έρχεται στην μνήμη μια κατανυκτική βραδιά με μελοποιημένους στοίχους του Διονύση Καψάλη
που κατάφερε να φιλοτεχνήσει ένα πολύ ανθρώπινο και συγκινητικό πορτραίτο του
Καβάφη.
Νίκος Ξυδάκης
Ο
Νίκος Ξυδάκης με επτά βιολοντσέλα της Όπερας του Καΐρου, την
ορχήστρα Al Mahabba, και αφηγητή τον Δημήτρη Μαρωνίτη και με
διευθυντή ορχήστρας τον Δημήτρη
Μπουζιάνη χάρισε δύο μοναδικές βραδιές στο Αθηναϊκό κοινό και αργότερα επαναλήφθηκε στην όπερα του Καϊρου και στην όπερα της Αλεξανδρειας, προκαλώντας
μεγάλη συγκίνηση στους εκεί Έλληνες και Αιγύπτιους.
Διονύσης Καψάλης, Δημήτρης Μαρωνίτης
Αυτή
την εξαιρετική συναυλία, που τίποτα δεν ζητά να αποδείξει και μιλάει για τα ποιήματά του αλλά κυρίως για
στιγμές της ζωής και της ζωής του, θα ευχόμουν αυτή την σημαδιακή επετειακή χρονιά για τον Καβάφη να μπορούσα να την
ξαναζήσω. Ελπίζω μέσα στα πολλά αφιερώματα που έχουν προγραμματιστεί, το σημαντικό αυτό έργο να επιλεγεί αποτο Υπουργείο Πολιτισμού ή άλλους φορείς και να ξαναπαρουσιαστεί με όλους τους συντελεστές όχι μόνο στην Αθήνα αλλά αλλά και σε άλλους τόπους μακρυνούς και κοντινούς. Πραγματικά αξίζει!
No comments :
Post a Comment