ΦΙΝΑΛΕ ΤΕΣΣΑΡΩΝ ΕΚΘΕΣΕΩΝ
ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ
ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ
Με αφορμή την «Ημέρα των Μουσείων», την ανοιξιάτικη λιακάδα και τις τελευταίες ημέρες των εκθέσεων έσπευσα στο Μουσείο Μπενάκη στην Πειραιώς μετά από συνεχείς απουσίες στο εξωτερικό.
Παρά τις εμπειρίες μου από τις μεγάλες εκθέσεις στο Λονδίνο, προσαρμόστηκα γρήγορα στην ελληνική πραγματικότητα και πρέπει να ομολογήσω ότι παρά τις συνεχιζόμενες οικονομικές δυσκολίες διαπίστωσα ένα πολύ καλό επίπεδο σε όλες τις εκθέσεις που παρουσιάζω στην συνέχεια. Οι επιμελητές των εκθέσεων, όπως η Ναταλία Μπούρα και ο Σταμάτης Ζάνος, με την συμβολή των χορηγών επιβεβαιώνουν τις ικανότητες τους και βέβαια οι άνθρωποι του Μουσείου συνεχίζουν με τον καλύτερο τρόπο πάνω στις κατευθύνσεις του αγαπητού Άγγελου Δεληβορριά που την αύρα του και το χαμόγελό του αναζητώ κάθε φορά που επισκέπτομαι το Μουσείο.
STEFANOS ROKOS:
NICK CAVE & THE BAD SEEDS'
"NO MORE SHALL WE PART"
Στην μικρή αίθουσα του δευτέρου ορόφου ο Στέφανος Ρόκος με την Ναταλία Μούρα έστησαν μια ξεχωριστή έκθεση με έργα του Nick Cave εμπνευσμένα από το άλμπουμ του με τίτλο “no more shall we part”. Μια ατμοσφαιρική έκθεση πλημμυρισμένη με τους ήχους της μουσικής αυτού του χαρισματικού Αυστραλού μουσικού, τραγουδιστή, συγγραφέα, σεναριογράφου, συνθέτη και περιστασιακού ηθοποιού, που μας συντροφεύει εδώ και χρόνια. Μουσική φορτισμένη με μια συναισθηματική ένταση.
Το ενδιαφέρον στο στήσιμο αυτής της έκθεσης είναι η παράλληλη παρουσίαση απέναντι από κάθε έργο των στοίχων των τραγουδιών, αυτής της ιδιότυπης ποίησης με επιρροές και λυρικές εμμονές με τον θάνατο, την θρησκεία, την αγάπη και την βία. Αυτή η αμφίδρομη σχέση κειμένου και εικόνας βάζει τον επισκέπτη στην ατμόσφαιρα της έμπνευσης του καλλιτέχνη.
Στέφανος Ρόκος
Ο ίδιος ο Ρόκος σημειώνει ότι:
"Πολύ καιρό μετά την πρώτη ακρόαση του «No More Shall We Part», οι εικόνες που είχαν διαμορφωθεί μέσα μου όταν πρωτοάκουσα τα τραγούδια του δίσκου ήξερα ότι με ακολουθούν ακόμη. Έτσι, το 2015, ωριμότερος πλέον καλλιτεχνικά, αποφάσισα ότι, για όσο καιρό χρειαζόταν, θα αφιερωνόμουν εξ ολοκλήρου στην υλοποίηση μιας ιδέας την οποία επεξεργαζόμουν επί χρόνια: στόχος μου ήταν να επιχειρήσω μια απολύτως προσωπική εικαστική προσέγγιση του άλμπουμ «No More Shall We Part», δημιουργώντας δεκατέσσερα ζωγραφικά έργα εμπνευσμένα από τα ισάριθμα κομμάτια του δίσκου – τα δώδεκα τραγούδια του και τα δύο b-sides που κυκλοφόρησαν με τη limited edition του άλμπουμ"
Ο Στεφανος Ρόκος μαζί με τον Nick Cave στο ατελιέ του μπροστά στον πίνακα A GRIEF CAME RIDING.
A GRIEF CAME RIDING, Detail
DARKER WITH THE DAY
WE CAME ALONG THIS ROAD
THE SORROWFUL WIFE
AND NO MORE SHALL WE PART
Στο βάθος του κεντρικού άξονα της έκθεσης ο επισκέπτης ανακαλύπτει σε χρυσοποίκιλτη κορνίζα ένα απίστευτου μόχθου και υπομονής χειροτέχνημα με μια ποιότητα μοναδική. Επηρεασμένο από το προηγούμενο έργο “AND NO MORE SHALL WE PART” η αγαπητή συμφοιτήτρια Αντιόπη Πανταζή το αποδίδει με ένα διαφορετικό τρόπο με την δική της ευαισθησία και την γνωστή της εμμονή στην τελειότητα.
Αντιόπη Πανταζή
Αντιόπη Πανταζή,2016-2018, Το χειροποίητο κέντημα “An No More Shall We Part” (χρωματιστές κλωστές, mica και μπρούτζινο πλέγμα σε λινό ύφασμα) βασισμένο στο ομόντμο έργο του Στέφανου Ρόκου
Δεν πρόκειται για ένα κέντημα παραδοσιακής λαϊκής τέχνης, παρόλο που με ταξίδεψε στα υπέροχα άψογα κεντήματα της μητρός μου.
Όπως σημειώνει η εικαστικός και επιμελήτρια εκθέσεων Μαρία Μπαχά:
Όπως σημειώνει η εικαστικός και επιμελήτρια εκθέσεων Μαρία Μπαχά:
[...η Αντιόπη Πανταζή “με ένα παραδοσιακό υλικό […] καταφέρνει να αποδώσει υφές υδάτινων υλικών όπως η ακουαρέλα ή τα μελάνια. Να σχεδιάζει, να χρωματίζει, να φωτίζει με οικονομία και ευρηματικότητα επιτυγχάνοντας μια οπτική απόλαυση, η οποία προϋποθέτει χιλιόμετρα πολύχρωμης κλωστής, χιλιάδες εργατοώρες, δεκάδες πολυχρησιμοποιημένες βελόνες”...]
Δείτε στη συνέχεια λεπτομέρειες του έργου.
ΚΟΨΕ ΡΑΨΕ ΑΡΧΕΙΟ-ΤΕΚΤΟΝΑ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ
Των Αρχείων Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής
Από το 2014 τα αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής του Μουσείου Μπενάκη, ξεκίνησαν πρωτοβουλίες με εκπαιδευτικό χαρακτήρα για τα παιδιά.
Συγκεκριμένα στις 22 05 2014 η Μάρω Αδάμη έχει προσκαλέσει τον Τάσο Μπίρη και επέλεξαν να κάνουν ένα μάθημα στα παιδιά μιας τάξης νηπιαγωγείου σε ένα (από κοινού) προαποφασισμένο πειραματικό πλαίσιο.
Μάθημα με μια τάξη νηπιαγωγείου
στα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής στο Μουσείο Μπενάκη στις 22 05 2014, με την Μάρω Αδάμη και τον Τάσο Μπίρη
Η πρωτοβουλία αυτή συνεχίστηκε με διημερίδα στο ΕΜΠ με τίτλο «ΠΡΟΣ ΤΟ ‘Α’ ΤΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ» και σχετικές δράσεις και από ότι πληροφορούμαι όλα προχωρούν με σταθερά βήματα και σύντομα θα έχουμε νεότερα από τις δραστηριότητες του Τάσου Μπίρη και της ομάδας που συνεχίζει.
Φαίνεται όμως τα Αρχεία Νεοελληνικής Αρχιτεκτονικής με την κεντρική ευθύνη της Λέτης Κρόκου και της Ναταλίας Μπούρα, με την ουσιαστική συμβολή της ομάδας KIDA, συνεχίζουν προς αυτή τη κατεύθυνση. Φέτος τα Αρχεία άνοιξαν και πάλι τις πόρτες τους στο παιδικό κοινό και έξη ομάδες Αρχειο-τεκτόνων ηλικίας 8 έως 11 ετών είχαν τη ευκαιρία να τα εξερευνήσουν. Αναζήτησαν, γνώρισαν, συνεργάστηκαν και δημιούργησαν τα δικά τους φανταστικά κτίρια που νοιώθουν ότι λείπουν από την πόλη μας. Τα έργα εκτέθηκαν στο χώρο του café του μουσείου.
ΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΑΡΑΒΙΑΣ
Μία εντυπωσιακή έκθεση που εγκαινιάστηκε για πρώτη φορά στο Λούβρο το 2010, μετά από περιοδεία σε 16 πόλεις σε τρεις ηπείρους, στήθηκε στους ισόγειους χώρους του Μουσείου Μπενάκη. Η έκθεση αποκαλύπτει τον πολυδιάστατο χαρακτήρα και την ιστορία της Αραβικής Χερσονήσου από τους προϊστορικούς χρόνους έως και τον 20ό αιώνα.
Η πολιτισμική εξέλιξη της Αραβίας από την προϊστορική εποχή ως και τον 20ο αιώνα προβάλλεται μέσα από ευρήματα τα οποία είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με προϊστορικές μετακινήσεις, εμπορικές διαδρομές που συνέδεαν τη χερσόνησο με τη Μεσόγειο, τη Μεσοποταμία και γενικότερα την Ασία, καθώς και τις προσκυνηματικές οδούς που αναπτύχθηκαν από τον 7ο αιώνα μ.Χ. και οδηγούσαν στη Μέκκα.
Το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας ξεκίνησε από την δεκαετία του 1960 ένα εκτεταμένο αρχαιολογικό πρόγραμμα σε όλη την χερσόνησο που συνεχίζονται τις τελευταίες δεκαετίες αλλά η κατανόηση της Αραβικής Χερσονήσου βρίσκεται ακόμη στα πρώτα της στάδια. Πολλά από τα αντικείμενα της έκθεσης ανακαλύφθηκαν κατά την διάρκεια μόλις των τελευταίων δέκα ετών.
Η έκθεση πραγματοποιήθηκε με την επιμέλεια της Μίνας Μωραΐτου και σχεδιάστηκε από τον Νίκο Σ. Πετρόπουλο. Ο σχεδιασμός του φωτισμού έγινε από τους Χρήστο Τσιόγκα και τον Κώστα Στρατή
ΙΩΑΝΝΑ ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ:
Η επίσκεψη στο Μουσείο ολοκληρώθηκε με μια ακόμη καλοστημένη έκθεση στην μεγάλη αίθουσα του 2ου ορόφου που αποτελεί συν-διοργάνωση του Πελοποννησιακού Λαογραφικού Ιδρύματος «Β Παπαντωνίου» και του Μουσείο Μπενάκη. Την γενική διεύθυνση είχε η Ιωάννα Παπαντωνίου και στον σχεδιασμό του χώρου συμμετείχαν η Ναταλία Μπούρα και ο Σταμάτης Ζάννος.
«Ο Ντουλαμάς είναι ένα σπάνιο ένδυμα για τις γυναίκες που φορέθηκε στα δυτικά Βαλκάνια την περίοδο της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και παρουσιάζει γεωγραφικές και άλλες παραλλαγές», σημειώνει η Ιωάννα Παπαντωνίου τονίζοντας παράλληλα ότι σκοπός της έκθεσης ήταν να αναλύσει τις παραλλαγές και να αναδείξει νέους τρόπους χρήσης του στην μόδα και το θέατρο, όπως ήδη έχει κάνει. Δείγματα της δημιουργικής αυτής σχέσης από τη συνεργασία της με το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, το Θεσσαλικό Θέατρο και τη Λυρική Σκηνή παρουσιάστηκαν στην έκθεση.
«Κλυταμνήστρα» Κοστούμι της Ιωάννας Παπαντωνίου για την Λυδία Κονιόρδου στις Χοηφόρες του Αισχύλου. Σκηνοθεσία Κώστας Τσιάνος, Θεσσαλικό Θέατρο
Λευκοί ντουλαμάδες, ειδικά κατασκευασμένοι για την έκθεση από τον Αριστείδη Τζονευράκη, για να καταδειχθεί η δυναμική του ντουλαμά ακόμα και στο λευκό χρώμα.
Στις 26 Μάϊου και οι τέσσερεις εκθέσεις που παρουσιάστηκαν ολοκληρώθηκαν.
Ακολουθούν το Athens Photo Festival 2019, από 14/06/2019 που και φέτος διασταυρώνει ένα ευρύ φάσμα φωτογραφικών έργων, οπτικοακουστικό υλικό, εγκαταστάσεις και καλλιτεχνικές εκδόσεις, ενισχύοντας τόσο τον καλλιτεχνικό όσο και τον κοινωνικό και πολιτικό διάλογο, καθώς και τον πειραματισμό με διάφορα οπτικά μέσα.
Στις 19 06 2019 εγκαινιάζεται η έκθεση με τίτλο «Μια ανάσα» με έργα του Ρουμάνου Avigdor Arikha (1929-2010) που γεννήθηκε από εβραίους γονείς και εκτοπίσθηκε σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στην Ουκρανία. Εκεί, αποτύπωσε την καθημερινή φρίκη του στρατοπέδου σε σχέδια που του έσωσαν τη ζωή....
Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση
No comments :
Post a Comment