ΣΟΦΙΑ ΒΑΡΗ: «ΦΟΡΜΕΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ» 

ΣΤΟ ΚΠΙΣΝ

Μια θετική πρωτοβουλία που αν και αστόχησε πρέπει να εδραιωθεί

Πριν από όλα η πρωτοβουλία να εκτεθούν έργα Τέχνης στο Ίδρυμα Νιάρχος είναι καλοδεχούμενη. Θα έλεγα ότι συμπληρώνεται ένα κενό στο πετυχημένο αυτό Κέντρο Πολιτισμού και ελπίζω όπως και με την πρωτοβουλία της Άννας Καφέτση, το Annex M, νεοσύστατο κέντρο για τις εικαστικές τέχνες στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, να εδραιωθεί και εδώ μια σχέση, μια συνομιλία και μια συνέργεια της Λυρικής Σκηνής και της Εθνικής Βιβλιοθήκης με τη σύγχρονη τέχνη, παρόλο που δεν έχουν προβλεφθεί ανάλογοι χώροι. Με αυτή την αίσθηση ικανοποίησης και ελπίδας έσπευσα να επισκεφτώ την έκθεση της Σοφίας Βάρη στον χώρο της Αγοράς του Κέντρου το απόγευμα της Τετάρτης 12 Ιουνίου 2018.

Η πρώτη εντύπωση από το γλυπτό τοποθετημένο βγαίνοντας από το κτίριο των γκαράζ ήταν θετική. Διασχίζοντας όμως τον κλειστό χώρο του lobby του κεντρικού κτιρίου και βγαίνοντας έξω στον χώρο της αγοράς η εικόνα ήταν απογοητευτική.

Τα γλυπτά, στο απογευματινό φως, παρά το μεγάλο τους μέγεθος συνωστίζονται σε μια διπλή πυκνή διάταξη δημιουργώντας μια εικόνα σύγχυσης και ανησυχίας. 

Πλησιάζοντας είχα την αίσθηση ότι λόγω της πολύ κοντινής μεταξύ τους απόστασης το ένα έργο εξουδετερώνει το άλλο. Ο θεατής δυσκολεύεται να απομονώσει τα γλυπτά και να αναγνωρίσει την ιδιαιτερότητά τους λόγω της μεταξύ τους μορφολογικής συνάφειας και βέβαια της κοντινής απόστασης. Όλα τα γλυπτά φαινόταν σαν παραλλαγές του ιδίου γλυπτού.

Πέρα από την μεταξύ τους εγγύτητα, η ανάγνωση των έργων στο απογευματινό φως με φόντο το κτίριο έχω την αίσθηση ότι είχε μια ιδιαίτερη δυσκολία σε σχέση με τα έργα που είχαν σαν φόντο την υδάτινη διαμόρφωση. 

Μεσολάβησε μια ευχάριστη βόλτα στους υπέροχους κήπους που βραβεύτηκαν μάλιστα πρόσφατα στο πλαίσιο των European Garden Awards (Ευρωπαϊκά Βραβεία Κήπων) που απονέμονται κάθε χρόνο από το 2010 από το European Garden Heritage Network (EGHN). 

Μας δόθηκε μάλιστα η ευκαιρία να συσχετίσουμε στο περίγραμμα της πόλης της Αθήνας,  την ευαίσθητη χειρονομία του Renzo Piano, προς την δύση με την βαρύγδουπη και «βίαιη» επέμβαση στον αστικό ιστό, των αρχιτεκτόνων Llenelyn-Davies Weeks, του Ωνάσειου Καρδιοχειρουργικού κέντρου προς τον βορρά.

Επιστρέφοντας και πάλι στον χώρο της αγοράς κάτι άλλαξε. Τα γλυπτά φωτισμένα με μεγάλους προβολείς από τα δώματα του κέντρου ξεχωρίζουν κάπως καλύτερα μέσα στην νύχτα.

Τα δεκαέξι ασπρόμαυρα γλυπτά που η καλλιτέχνης έχει δημιουργήσει την τελευταία δεκαετία και αποτελούν την πιο ώριμη δουλειά της, αναδείχθηκαν καλύτερα κάτω από το φως των πρόχειρα τοποθετημένων προβολέων στις οροφές του κέντρου. 

Το πρόβλημα βέβαια της εγγύτητας δεν μπόρεσε να ξεπεραστεί. 

Είναι προφανές ότι αξίζει το κόπο και πρέπει να συνεχιστεί αυτή η πρωτοβουλία του ΚΠΙΣΝ και σταδιακά να δημιουργηθούν και οι κατάλληλες μόνιμες υποδομές, κυρίως φωτισμού, για την καλύτερη δυνατή ανάδειξη έργων τέχνης και γλυπτών στους εξωτερικούς χώρους, ειδικά κατα μήκος της υδάτινης διαμόρφωσης, που μετά χαράς όλοι διαπιστώνουμε σφίζουν από επισκέπτες παρά τις όποιες έντονες επιφυλάξεις που προηγήθηκαν στο παρελθόν. 

Η αστοχία αυτής της έκθεσης θα πρέπει να αποτελέσει αφορμή για να συνεχιστεί αυτή η πρωτοβουλία με τις καλύτερες δυνατές προϋποθέσεις.

Διάρκεια Έκθεσης:

Σάββατο 01/09 - Κυριακή 07/10 / 2018

__________________________________________________________

Η Σοφία Βάρη

Η Σοφία Βάρη γεννήθηκε στη Βάρη Αττικής το 1940 από μητέρα Ουγγαρέζα και πατέρα Έλληνα. Εζησε, όμως, ελάχιστα στην Ελλάδα. 

Μοιράζει τη ζωή της μεταξύ Κολομβίας, Γαλλίας, Μονακό και Νέας Υόρκης, η καλλιτέχνιδα που έχει συνδέσει τη ζωή της με έναν από τους μεγαλύτερους γλύπτες του 20ου Μποτέρο, και απότελούν ένα διάσημο ζευγάρι στον εικαστικό χώρο. Σπούδασε στην École des Beaux-Arts στο Παρίσι. 

Η δουλεία της έχει παρουσιαστεί παγκοσμίως σε πολυάριθμα μουσεία και γκαλερί .

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση