ΜΙΜΗΣ ΦΑΤΟΥΡΟΣ: ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΒΕΝΕΤΙΑ 2014

Χαιρετίζω σήμερα την χειρονομία του Μίμη Φατούρου να μου στείλει προς δημοσίευση το κείμενο που ακολουθεί, σχετικό με την φετινή Μπιενάλε, με τίτλο «Fundamentals».

Δημήτρης Α. Φατούρος 

Κάτι συμβαίνει με την αρχιτεκτονική

Κάτι συμβαίνει με την αρχιτεκτονική. Στα τέλη του Δεκεμβρίου 2013 ανακοινώθηκε, όπως είναι γνωστό, ο επίτροπος για τη Biennale Αρχιτεκτονικής του 2014 και ο επίτροπος, ο Rem Koolhas, παρουσίασε το θέμα της Biennale: τα Θεμελιώδη (fundamentals). 

Rem Koolhas

Η παρουσίαση τονίζει ότι τα Θεμελιώδη θα είναι μια Biennale, για την αρχιτεκτονική, όχι για τους αρχιτέκτονες, την εξέλιξη της εθνικής αρχιτεκτονικής τα τελευταία 100 χρόνια (1914-2014) και θα επικεντρωθούν ιδιαίτερα στα αναπότρεπτα στοιχεία κάθε αρχιτεκτονικής που χρησιμοποιούνται από κάθε αρχιτέκτονα, οπουδήποτε, σε οποιαδήποτε εποχή (την πόρτα, το δάπεδο, την οροφή κτλ). 

Η συζήτηση θα είναι χρήσιμη εάν μπορέσει να βοηθήσει να διαπιστωθούν καινούρια Θεμελιώδη ή ότι ορισμένα Θεμελιώδη δεν εφαρμόζονται, δεν κατανοούνται, αποφεύγονται ή παραφράζονται. Στην παρουσίαση όμως δεν διαφαίνονται κρίσιμοι παράγοντες που συντελούν στα Θεμελιώδη όπως ο γεωγραφικός, φυσικός κόσμος, σταθερός συντελεστής στις συνθήκες επιβίωσης και συμβίωσης της ανθρώπινης κοινότητας και οι νέες πραγματικότητες που αναπτύσσονται με επιμονή και προσανατολισμένες προτεραιότητες και εντάσεις εδώ και 30 χρόνια. Οι νέες συνθήκες του υλικού και του άυλου, του τεχνικού και του τεχνητού κόσμου, όπως η διαδικτυακή πραγματικότητα και η απομάκρυνση από την υλικότητα και το έδαφος δεν μπορεί παρά να είναι αναπόσπαστο μέρος της συζήτησης για την αρχιτεκτονική και την πόλη. 

Στην παρουσίαση, είναι εντυπωσιακή η έμφαση στην εθνική αρχιτεκτονική και στην εθνική, και όχι την πολιτισμική, ταυτότητα που μάλιστα κατηγορηματικά τονίζεται ότι θυσιάστηκε στη modernity. Δηλαδή 100 χρόνια τώρα η νεωτερικότητα ως γενικότερη διατύπωση και το μοντέρνο κίνημα ως καθημερινή διατύπωση αντιτίθεται στην πολιτισμική ταυτότητα; Ένα παλαιό πεδίο εύκολης διαμάχης επανέρχεται παρά το ότι από την πρώτη περίοδο το μοντέρνο κίνημα αναζητεί και συζητεί τη συναναφορά με πολιτισμικά στοιχεία, ως διατυπώσεις ή εμπειρίες χρήσιμες για τις προσωπικές και συλλογικές συνθήκες στο χώρο αποφεύγοντας τις νοσταλγίες διαφορετικών κατηγοριών. 

Στη δύσκολη, πολλαπλή και συχνά αντιφατική συνάντηση της αρχιτεκτονικής με τον αρχιτέκτονα όλα είναι παρόντα, τα Θεμελιώδη δεν είναι μετέωρα, η πόρτα, το δάπεδο και η οροφή είναι ανθρώπινος κόσμος. 

Δ.Φ.

Η ελληνική συμμετοχή 

με εθνικό επίτροπο τον Γιάννη Αίσωπο 

Ναύπλιο, Ξενοδοχείο Ξενία,

Χαιρετίζω επίσης και την επιλογή του Γιάννη Αίσωπου ως εθνικό επίτροπο για την ελληνική συμμετοχή στην 14η Μπιενάλε Αρχιτεκτονικής της Βενετίας με κεντρική ιδέα την εικόνα της μοντέρνας Ελλάδας μέσα από τα τοπία τουρισμού που δημιούργησαν οι Έλληνες αρχιτέκτονες 

Ο Γιάννης Αίσωπος 

Από την εφημερίδα τα ΝΕΑ δανείστηκα την δήλωση του Γιάννη Αίσωπου: 

«Ο σύγχρονος μύθος της Ελλάδας πάνω στον οποίο στηρίχθηκε ο τουρισμός της χώρας βασίζεται σε δύο άξονες: στην Ιστορία και στο τοπίο. Από τη μια έχουμε τη σύνδεση της αρχαιότητας με το σήμερα και από την άλλη το αναλλοίωτο ελληνικό τοπίο που λειτουργεί ως όχημα συνέχειας από το παρελθόν έως το παρόν» 

Εύχομαι καλή επιτυχία στο εγχείρημα!