Friday, April 6, 2012

ΓΙΑΝΝΗΣ ΛΑΣΗΘΙΩΤΑΚΗΣ - ΓΙΑΝΝΗΣ ΚΟΥΝΕΛΛΗΣ



από την ευαίσθητη  ατμόσφαιρα
του Βυζαντινού Μουσείου,
στην αμήχανη αριστοκρατική γοητεία
του Μέγαρου Σταθάτου

Η Αυλή του Βυζαντινού και Χριστιανικού Μουσείου στην Αθήνα

Κάθε φορά που περνάω την είσοδο του Βυζαντινού Μουσείου και βρίσκομαι μπροστά στον μοναδικό αυτό κήπο στο κέντρο της Αθήνας, ειδικά την νύχτα, αλλάζει η διάθεσή μου. Γίνομαι λίγο ρομαντικός, γαληνεύω και υποσυνείδητα αναζητώ την φιγούρα του Δημήτρη Κωνστάντιου κάπου εκεί πίσω από τις φυλλωσιές των δέντρων. Αγωνιώ κάθε φορά αν και η νέα περιοδική έκθεση θα ανταποκρίνεται στα δικά του οράματα...

Μετά την πετυχημένη έκθεση του Per Kirkeby, η νέα διευθύντρια του Μουσείου Αναστασία Λαζαρίδου, έκανε νομίζω μια ακόμη σημαντική επιλογή στο πλαίσιο των περιοδικών εκθέσεων του Μουσείου: Την έκθεση του Γιάννη Λασηθιωτάκη με τίτλο «πρόσωπα»


Θα ήθελα μόνο, να παραθέσω επιλεγμένες εικόνες, από την βραδιά των εγκαινίων της έκθεσης, αυτού του ευαίσθητου και σεμνού καλλιτέχνη, χωρίς σχόλια. Οι εικόνες νομίζω αποκαλύπτουν την ατμόσφαιρα και την ποιότητα της δουλειάς του. 






Δεν θα ξεχάσω την έκφραση και το βλέμμα των «προσώπων» του Λασηθιωτάκη. Ιδιαίτερα μάλιστα όταν τα αντίκρισα την ίδια ημέρα που ο απόηχος της δημόσιας αυτοκτονίας στο Σύνταγμα μας έβαλε σε σκέψεις...




Ο Λασηθιωτάκης αποτυπώνει με ένα μοναδικό τρόπο την ιερότητα της απόγνωσης και της μελαγχολίας μας και την εναποθέτει με ευαισθησία δίπλα «στα ιερά και τα όσια» του Βυζαντινού Μουσείου.

 Ο Γιάννης Κουνέλλης στη νεοκλασσική πτέρυγα του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης



 

Λίγο αργότερα ανέβαινα τις σκάλες στο Μέγαρο Σταθάτου, της νεοκλασσικής πτέρυγας του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης με αφορμή τα εγκαίνια της έκθεσης του Γιάννη Κουνέλλη, έχοντας στην σκέψη μου το σχετικό κείμενο που ανέβασε το Μουσείο στην ιστοσελίδα του: 

Η εγκατάσταση του Κουνέλλη, αναφέρει, δεν μπορούσε παρά να συνιστά μια αντίδραση στην έκρυθμη κατάσταση καθώς, όπως λέει, "στη συγκυρία αυτή θα ήταν αδιανόητη μια συνηθισμένη έκθεση τέχνης στην Ελλάδα”. Ένα νέο έργο, εμπνευσμένο από τους χώρους και τις συλλογές του Μουσείου Κυκλαδικής Τέχνης. χωρίς τίτλο, θα φιλοξενηθεί στη νεοκλασσική πτέρυγα του Μεγάρου Σταθάτου.


Γιάννης Κουνέλλης,  εγκατάσταση για την παράσταση  «Προμηθέας»
 του Θ. Τερζόπουλου, Ελαιουργείο Ελευσίνας.
 09 VII 2011

Μετά το συγκλονιστικό έργο-σκηνικό στο ερείπιο του Ελαιουργείου της Ελευσίνας, για την παράσταση «Προμηθέας» του Θ. Τερζόπουλου, τα σφαχτά στο θέατρο Άττις, το πλοίο Ιόνιο, τους εγκαταλελειμμένους χώρους, ο Κουνέλλης επιλέγει να μας υποδεχθεί κάτω από ένα χλιδάτο πολυέλαιο και να αναμετρηθεί ανοιχτά με την υπερφίαλη διακόσμηση των μικρών αιθουσών ενός ιστορικού Μεγάρου.


 
Έχω την αίσθηση ότι αυτή η αναμέτρηση μάλλον αμηχανία προκάλεσε. Τα δυνατά έργα που παράγει και αναπαράγει ο διεθνής αυτός καλλιτέχνης, μετά δυσκολίας κατάφεραν να με συγκινήσουν. Μάταια αναζήτησα στα θραύσματα από τα γύψινα εδώλια το είδος της σχέσης με το μουσείο και γενικότερα από το σύνολο των έργων, την «αντίδραση στην έκρυθμη κατάσταση στη σημερινή συγκυρία που βιώνουμε στην Ελλάδα”.







 





  
Click images to enlarge



 

1 comment :