ΝΕΑΝΙΚΕΣ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ

από τις αισθησιακές εικόνες της Κylie Minogue, 

στις  εικαστικές αναζητήσεις 
του Χριστόφορου Κατσαδιώτη 

και του Λεωνίδα Γιαννακόπουλου

Woodstock, 1969

Ζούμε σε μια εποχή που οι σημερινές αναζητήσεις και οι αγωνίες των νέων και "αγανακτισμένων" ανθρώπων, μου φέρνουν στο μυαλό την εποχή των χίπις στη δεκαετία του ΄70.  

 Οι νέοι της εποχής εκείνης, αντιτιθέμενοι στην πολιτική του  πολέμου του Βιετνάμ και όχι μόνο, συμμετείχαν αυθόρμητα σε μεγάλες συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας υπό τους ήχους pop και  rock μουσικής,  συχνά σε μία αισθησιακή ατμόσφαιρα  και με το γνωστό σύνθημα “make love not war”.

Woodstock, 1969

Σήμερα, 40 χρόνια αργότερα, σε ένα  κόσμο που και πάλι οδηγεί τους νέους σε ένα πρωτοφανές αδιέξοδο, ανακάλυψα το videoclip της   Κylie Minogue με τίτλο  «all the lovers». 

Κylie Minogue   «all the lovers».

Στα πλαίσια  μιας επιτακτικής εμπορευματοποίησης  οι νέοι σε αυτό το βίντεοκλιπ, εμφανίζονται πρόθυμοι να επιδοθούν σε άνευ προηγουμένου  αισθησιακές ομαδικές περιπτύξεις δημόσια, και  να συγκροτήσουν μια γιγαντιαία ανθρώπινη πυραμίδα, που απλά κυριαρχεί στην σύγχρονη πόλη έχοντας στην κορυφή την Minogue.

 

 Κylie Minogue   «all the lovers».

Πρόκειται για μια υπερπαραγωγή σε ένα αστικό τοπίο, με έντονο αισθησιακό χαρακτήρα, που εξάπτει φαντασιώσεις    και βάζει θέματα απολαύσεων και σκέψης. Αναζητείται δηλαδή  ή ουσία αυτής της προβαλλόμενης και προτεινόμενης δυναμικής .

Κylie Minogue   «all the lovers»

Από που δηλαδή έρχεται και προς τα πού πηγαίνει. Ένα ερώτημα επίκαιρο που σχετίζεται έμμεσα, με τις κινητοποιήσεις των νέων ανθρώπων που με αμηχανία διατυπώνουν την απελπισία τους, το συναίσθημά τους.  Η πολιτική όμως σκέψη και κατεύθυνση παραμένει ασαφής και μετέωρη...

Από την άλλη, κάποιοι άλλοι νέοι μοναχικοί  καλλιτέχνες, ζουν τις δικές τους παράδοξες φαντασιώσεις. Πρέπει να ομολογήσω ότι παράλληλα με την έντονη  εμπειρία του βιντεοκλίπ της Minogue , βρέθηκα αιφνιδίως μπροστά σε μια άλλου τύπου έκπληξη. 

Λεωνίδα Γιαννακόπουλου. Η μύγα, λεπτομέρεια

Εν ολίγοις ένοιωσα ότι  μια  υπερμεγέθης μύγα «με τσίμπησε», όταν αντίκρισα το ομότιτλο έργο του καλλιτέχνη Λεωνίδα Γιαννακόπουλου. Προσγειώθηκα σε μια άλλη πραγματικότητα! Μια πραγματικά υπερσχεδιασμένη  μύγα, έργο με εξαιρετική λεπτομέρεια και ενδιαφέρουσα τεχνική,  άνοιξε σε μένα μια άλλη πλευρά της νεανικής ανησυχίας και κριτικής.  Με όπλο την τέχνη, εδώ oi νέοι γίνονται επικριτικοί, καταγγελτικοί και αποκαλυπτικοί συνάμα.

Λεωνίδα Γιαννακόπουλου. Η μύγα,

Αξίζει να δείτε προσεκτικά,  μια σειρά έργων  αυτού του καλλιτέχνη, που πέρα από την ποιητική τους διάσταση χαρακτηρίζονται και από μια υψηλού επιπέδου επεξεργασία και  τεχνική. Ο Λεωνίδας με το πενάκι του δημιουργεί με συνέπεια  μέσα από την ακρίβεια των χειρισμών του, μια προσωπική ατμόσφαιρα και μας ταξιδεύει άλλοτε σε χώρους μυθικούς και άλλοτε στην δραματική σημερινή κοινωνική πραγματικότητα, με ένα προσωπικό τρόπο.  Έργα μεγάλης υπομονής και αφοσίωσης. 

Λ. Γιαννακόπουλος. "Άτιτλο", 2007.

μεικτή τεχνική, 17x24 εκ.

Λ. Γιαννακόπουλος. "Άτιτλο". 2009. μελάνι σε χαρτί, 15,5x25,5 εκ

Λ. Γιαννακόπουλος. "Άτιτλο". μελάνι σε χαρτί

Λ. Γιαννακόπουλος. "Άτιτλο". 2010. μελάνι σε χαρτί. 27,5x22 εκ.

Στο ίδιο κλίμα εκτιμώ ότι εντάσσεται και η δουλειά του νέου καλλιτέχνη   Χριστόφορου Κατσαδιώτη. Είχα την ευκαιρία να δω την έκθεσή του τον περασμένο Απρίλιο στο Χώρο Τέχνης "24" και αμέσως μετά έργα του στην Art Athina.

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Έμβρυο, 3Χ39,5,2011

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Έμβρυο, 3Χ39,5,2011, λεπτομέρεια

Ο Χριστόφορος έχει ανοίξει τον δικό του δύσκολο δρόμο, στον μοναχικό χώρο της χαρακτικής. Ανήκει στους νέους εκείνους δημιουργούς που εκφράζονται μέσα από βασανιστικές τεχνικές που απαιτούν τεράστιο χρόνο και αναδύουν την προσωπική τους αγωνία.

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Η Μούρη μου, λεπτομέρεια

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Η Μούρη μου

Πρόκειται τελικά για έναν διαρκή μόχθο των νέων ανθρώπων  που σε μία εποχή της εύκολης εικόνας, μας αιφνιδιάζει.

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Στο εργαστήρι, 37Χ49, 2010

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Στο εργαστήρι, 37Χ49, 2010, Λεπτομέρεια

 

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Στο εργαστήρι, 37Χ49, 2010, Λεπτομέρεια

Χριστόφορος Κατσαδιώτης, Στο εργαστήρι, 37Χ49, 2010, Λεπτομέρεια

Η θεματολογία του Χριστόφορου, έχω την αίσθηση ότι σχολιάζει ή καλύτερα καταγγέλει  την γενιά μας. Την ασφυκτική πραγματικότητα που παραδώσαμε… Μέσα από μια δραματική  εικονογραφία, προβάλει παράδοξα πρόσωπα που αν και δεν αποκαλύπτονται, και καλύπτονται κάτω από παράδοξα προσωπεία, μου φαίνονται σήμερα  γνωστά, σαν να βρίσκονται δίπλα μας.  Με την σπάνια πια τεχνική της οξυγραφίας αποκαλύπτονται προσωπεία που κραυγάζουν και εκφράζουν την οδύνη, τον τρόμο, την έκπληξη, την παραίτηση, τη θλίψη αλλά και την υπεροψία του ανθρώπου.

 Ο Κατσαδιώτης διαχειρίζεται τον «πολύτιμο» χρόνο, με τον δικό του βασανιστικό τρόπο  για να παράξει τα αποτελέσματα με τις ποιότητες που αυτός επιθυμεί. Μου φέρνει στο μυαλό εκείνους τους τρόφιμους των φυλακών που δεν φείδονται χρόνου και υπομονής για να ολοκληρώσουν τα τεχνουργήματά τους.

 Συμμετέχει από αρχές Ιουνίου στη Πρώτη Διεθνή Τριενάλε στο Art Pavilion "Cvjeta Zuzoric", στο  Βελιγράδι.

Τιμή για την χώρα μας όταν Έλληνες καλλιτέχνες προβάλλουν την δουλειά τους εκτός Ελλάδας.  

Δείτε  τώρα το  αποϊδεολογικοποιμένο  βιντεοκλιπ,  όπου μια ανθρώπινη αισθησιακή πυραμίδα αναδύεται στη πόλη  και αναδεικνύει τον καλλιτέχνη, κάνοντας κλικ εδώ. 
Έχει νομίζω ενδιαφέρον να προβληματιστούμε λίγο για τις ανησυχίες των νέων... 

Το μήνυμα του σκηνοθέτη είναι περίεργο, με σοκάρει σε κάποιο βαθμό μια τέτοια ανέμελη δυναμική, να βγούμε δηλαδή στους δρόμους, έτσι χαλαρά, να ξεγυμνωθούμε, να  αγκαλιαστούμε  στην άσφαλτο της 5ης λεωφόρου, σε μια εποχή τέτοιων πιέσων και αδιεξόδων που κυριαρχούν παντού...

Ο Λεωνίδας  Γιαννακόπουλος γεννήθηκε στα Χάνια Κρήτης το 1983.Ζει κι εργάζεται στην Αθήνα. Σπουδάζει στην Ανωτάτη Σχόλη Καλών Τεχνών της Αθήνας από το 2004 στο Γ’ εργαστήριο  ζωγραφικής με καθηγήτρια την κα Ρένα Παπασπύρου και από το 2005 στο Α’ εργαστήριο χαρακτικής με καθηγητές τους κ.κ. Μιχάλη Αρφαρά και Γιάννη Γουρζή.Έχει εργαστεί ως βοηθός του εικαστικού καλλιτέχνη Νίκου Αλεξίου για την Biennale της Βενετίας (2007) καθώς και για τη Τελετή έναρξης της Ολυμπιάδας της Αθήνας (2004).Παράλληλα έχει ασχοληθεί με το θέατρο με τις ομάδες «Στούντιο υπό το μηδέν»,

Ο Χριστόφορος Κατσαδιώτης. Γεννήθηκε στην Αθήνα και ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη δημοσιογραφία. Σπούδασε ζωγραφική στην ΑΣΚΤ της Αθήνας (2007-2009), με δάσκαλο τον Μανόλη Μανουσάκη. Παρακολουθεί το Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ, με δασκάλους τους Ξενή Σαχίνη, Κυριάκο Κατζουράκη και Μανόλη Γιανναδάκη.Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις και  ατομικές εκθέσεις,