ΤΑΞΙΔΕΥΟΝΤΑΣ ΚΑΙ ΣΧΕΔΙΑΖΟΝΤΑΣ «ΑΠΟ ΧΩΡΙΟΝ ΕΙΣ ΧΩΡΙΟΝ»

ένα προσωπικό όνειρο της δεκαετίας του 70, υλοποιείται μετά από 40 χρόνια, από έναν νέο αρχιτέκτονα

"Hank Bought A Bus"

Ήταν ένα επίμονο όνειρο. Ένα προσωπικό όραμα θα έλεγα, ένας ξεχωριστός στόχος. Ήταν μια διέξοδος στην δεκαετία του 70 στην περίοδο ολοκλήρωσης των σπουδών αρχιτεκτονικής.

Η δικτατορία είχε ήδη δρομολογήσει την καταστροφή της Ελληνικής επαρχίας: αυξημένοι συντελεστές, ισοπέδωση της ανώνυμης αρχιτεκτονικής  και των νεοκλασικών και ταυτόχρονα μια νέα τυπολογία με αδιάφορα  πολυόροφα κτίρια καθιερώνεται σε όλη την επικράτεια. 

Το παραλιακό μέτωπο της Χαλκίδας από παλαιότερη καρτ ποστάλ

Το παραλιακό μέτωπο της Χαλκίδας όπως εξελίχθηκε μετά τις νέες ρυθμίσεις  της δικτατορίας

Οι σπουδές της αρχιτεκτονικής είχαν πλέον αποκτήσει μια νέα διάσταση: μια αμφισβήτηση του περιεχομένου των σπουδών, μια έντονη πολιτικοποίηση, μια κοινωνιολογική αναζήτηση, μια γενική διαπίστωση ότι  στην καλύτερη περίπτωση θα γινόμασταν υπάλληλοι των μηχανικών που  συμμετείχαν στο καταστροφικό αυτό ρεύμα της ισοπέδωσης της ελληνικής επαρχίας.

Το επίμονο όνειρο γεννήθηκε  μέσα στα πούλμαν του Στεφανάκη, ανεβοκατεβαίνοντας  Θεσσαλονίκη-Αθήνα και στα λεωφορεία της επαρχίας που χρησιμοποιούσαμε στις διακοπές.

Ο στόχος λοιπόν ήταν η μετατροπή ενός παλιού λεωφορείου σε  ένα κινητό γραφείο, που θα περιόδευε από «χωρίον εις χωρίον» και θα αναζητούσε  δυνατότητες πραγματοποίησης μελετών διατήρησης και αποκατάστασης παλιών κτιρίων…

Εργαστήριο 66- Σουζάνα Αντωνακάκη, Δημήτρης Αντωνακάκης, Κατοικία στον Οξύλιθο, 1973

…αλλά και τον σχεδιασμό νέων κτιρίων που θα ακουμπούσαν στα οράματα του Άρη Κωνσταντινίδη και  τις αναζητήσεις του “εργαστηρίου 66”, που ξεκινούσε εκείνη την εποχή δυναμικά. Έτσι ακόμη  και η διπλωματική που κάναμε με τον Αρκά είχε άμεση σχέση με αποκαταστάσεις και επανάχρηση  παληών κτιρίωνστην την Ελληνική επαρχία.

1976,  Γ+Λ Τριανταφύλλου μετά την ορκωμοσία

Αποφοιτήσαμε με χαμόγελα, αλλά τελικά τα οικονομικά δεδομένα εκείνης της εποχής και η γενικότερη ατολμία που μας χαρακτήριζε σε τέτοιου είδους επιλογές, βύθισαν στο σκοτάδι το όνειρο του κινητού γραφείου. Έμεινε επί δεκαετίες ένα κρυφό απωθημένο… 

Όπως είναι φυσικό φτερούγισε η ψυχή μου όταν διάβασα το κατόρθωμα του νεαρού φοιτητή αρχιτεκτονικής Hank Buttita, στο πανεπιστήμιο της Μιννεσότα στο πλαίσιο της μεταπτυχιακής διπλωματικής του  εργασίας. Με λίγες χιλιάδες ευρώ σχεδίασε και υλοποίησε την μετατροπή ενός σχολικού λεωφορείου σε γραφείο-σπίτι, και με δύο φίλους του  ταξίδεψαν στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Αξίζει τον κόπο να περιεργαστείτε την ευρηματικότητα των νέων συναδέλφων.

Και τι δεν θα έδινα να έκανα ένα ταξίδι μαζί τους….

Και αν θέλετε παρακολουθείστε το ταξίδι τους κάντε ΚΛΙΚ εδώ 

Φωτογραφίες Justin Evidon

Δείτε περισσότερα στο video που ακολουθεί: