ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ Νο 39
ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ:
TATE MODERN, TATE BRITAIN, BARBICAN ART GALLERY,
& HAYWARD GALLERY
Picasso, / Máret Ánne Sara / Richard Long /
Μodern and Contemporary British Art /
Huma- Alberto Giacometti / Gilbert & George
Καθυστερημένα σήμερα, μετά από ένα μικρό ατύχημα στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, επανέρχομαι δριμύτερος συνεχίζοντας την παρουσίαση των εκθέσεων που είχα την δυνατότητα να επισκεφτώ πρόσφατα στο Λονδίνο. Θα επικεντρωθώ σε συνοπτικές αναφορές σε άλλες έξη ενδιαφέρουσες εκθέσεις στις Tate Modern, Tate Britain Barbican Art Gallery, Hayward Gallery.
1.
TATE MODERN
Theatre Picasso
Μία έκθεση που εξερευνά τη θεατρικότητα στο έργο του Picasso, εστιάζοντας στον καλλιτέχνη ως περφόρμερ και δημιουργό μιας μυθοποιημένης περσόνας, και παράλληλα σηματοδοτεί τα 100 χρόνια από τη δημιουργία του πίνακα The Three Dancers (1925) και την 25η επέτειο της Tate Modern.
The Three Dancers, 1925
Την έκθεση που πραγματοποιείται στην George Economou Gallery, επιμελούνται οι Wu Tsang και Enrique Fuenteblanca, με σχεδιασμό από τη Lucie Rebeyrol, οι οποίοι αντιμετώπισαν την εκθεσιακή δημιουργία ως μια θεατρική παράσταση, «σκηνοθετώντας» ολόκληρη τη συλλογή Πικάσο της Tate Modern.
Bottle of Vieux Marc, Glass, Guitar and Newspaper, 1913
Bust of a Woman, 1909
Παρουσιάζονται περισσότερα από 45 έργα του Πικάσο, μεταξύ των οποίων πίνακες, γλυπτά, σχέδια, χαρακτικά, υφαντά και κολάζ — πολλά παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έργα εμπνευσμένα από χορευτές, ακροβάτες, ταυρομάχους και καλλιτέχνες του θεάματος, τους οποίους ενσωμάτωνε στο έργο του ως σύμβολα μεταμόρφωσης και δράματος.
Η έκπληξη της έκθεσης είναι η προβολή «μιας ταινίας που μπορούσε να αποτυπώσει τη στιγμή και το μυστήριο της δημιουργικότητας». Το 1955, ο σκηνοθέτης Ανρί-Ζωρζ Κλουζό συνεργαζόμενος με τον φίλο του Πάμπλο Πικάσο, τοποθέτησε την κάμερά του μπροστά από μια ημιδιαφανή επιφάνεια πάνω στην οποία ο καλλιτέχνης ζωγράφιζε με ειδικά μελάνια. Έτσι, ο Κλουζό αποτύπωσε μια τέλεια αντίστροφη εικόνα των πινελιών του Πικάσο, μετατρέποντας την οθόνη της ταινίας σε καμβά του καλλιτέχνη που δημιουργεί, μεταλλάσσει απρόσμενα και μερικές φορές εξαφανίζει, είκοσι έργα (τα περισσότερα από αυτά, στην πραγματικότητα, καταστράφηκαν μετά τα γυρίσματα), που κυμαίνονται από παιχνιδιάρικα ασπρόμαυρα σκίτσα μέχρι ζωηρές έγχρωμες τοιχογραφίες. Συναρπαστικό, μαγευτικό, μαγευτικό και αξέχαστο, το ΜΥΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΠΙΚΑΣΟ είναι απλά ένα από τα σπουδαιότερα ντοκιμαντέρ για την τέχνη που έχουν γίνει ποτέ.
Διάρκεια έως 12 Απριλίου 2026.
2.
TATE MODERN
Turbine Hall
Máret Ánne Sara
Goavve - Guabbi
Η Máret Ánne Sara είναι Sámi καλλιτέχνις, που με το έργο της υπερασπίζεται την οικολογική δικαιοσύνη, εστιάζοντας στη γνώση και τις πρακτικές της κοινότητάς της. Οι Σάμι είναι αυτόχθονες λαοί της περιοχής Sápmi, η οποία εκτείνεται στη βόρεια Νορβηγία, Σουηδία, Φινλανδία και στη Χερσόνησο Κόλα της Ρωσίας.
Στο Turbine Hall παρουσιάζει δύο εγκαταστάσεις. Μπαίνοντας από την κεντρική είσοδο συναντάμε αναρτημένο το γλυπτό Goavve, που αποτελείται από δέρματα ταράνδων δεμένα σφιχτά με ηλεκτρικά καλώδια, συμβολίζοντας τη σύνδεση μεταξύ ενέργειας, περιβαλλοντικής υποβάθμισης και πολιτισμικής γνώσης, ιδιαίτερα στην περιοχή Sápmi. Το γλυπτό λειτουργεί ως ζωντανό μνημείο, καλώντας μας να αναλογιστούμε την εκμετάλλευση των φυσικών πόρων και την ανάγκη για βιώσιμη διαβίωση.
Máret Ánne Sara, Goavve, γλυπτό
Στο πίσω μέρος της αίθουσας έχει εντάξει ένα εμβληματικό, πολυαισθητηριακό γλυπτό με τίτλο Geabbil, μια λαβυρινθώδης κατασκευή εμπνευσμένη από την εσωτερική ανατομία της μύτης του ταράνδου. Αποτελεί φόρο τιμής στη σοφία των Σάμι και στη σχέση τους με ταράνδους, γη και οικοσύστημα. Οι επισκέπτες κινούνται ανάμεσα σε ξύλινες κατασκευές, που παραπέμπουν σε ρινικούς θαλάμους, με οσμές, ήχους και υλικά από την παράδοση των Σάμι.
Guabbi
Οι ξύλινες δοκοί φέρουν παραδοσιακά σημάδια ταυτοποίησης ταράνδων (earmarks), μετατρέποντας τον λαβύρινθο σε χάρτη γενεαλογίας και πολιτισμικής μνήμης.
3.
TATE MODERN
Richard Long ARTIST ROOMS
Norfolk Flint Circle, 1990
Εμβληματικά έργα του Richard Long, παρουσιάζονται σε μια μικρης κλίμακας έκθεση, ενός καλλιτέχνη ο οποίος δημιουργεί τέχνη περπατώντας από τα τέλη της δεκαετίας του 1960, και χρησιμοποιεί την κίνηση μέσα στο τοπίο ως μια απλή δημιουργική πράξη, για να εξερευνήσει έννοιες τόπου, χρόνου και απόστασης μέσω της γλυπτικής. Ταξίδεψε στην Ιταλία, όπου γνώρισε μέλη της πειραματικής ομάδας Arte Povera, γνωστή; για τη δημιουργία τέχνης χρησιμοποιώντας ταπεινά υλικά που ήταν εύκολα προσβάσιμα, όπου ο Long βρήκε μια συγγένεια με την απλή και λιτή προσέγγισή τους. Ο Richard Long περιγράφει το έργο του ως «απλώς το να είσαι ένας άνθρωπος που ζει σε αυτόν τον πλανήτη και χρησιμοποιεί τη φύση ως πηγή του», βρίσκοντας ευχαρίστηση στις «απλές χαρές».
South Bank Circle, 1991
Ο Lοng έχει δημιουργήσει έργα και στις επτά ηπείρους, περπατώντας σε μερικά από τα πιο απομακρυσμένα τοπία της γης. Ριζωμένος στη βαθιά του συγγένεια με τη φύση, η ριζοσπαστική του προσέγγιση στην τέχνη και η γλώσσα της γλυπτικής τον έχουν καταστήσει ζωτική επιρροή σε μια γενιά καλλιτεχνών.
Red Slate Circle, 1998
Διάρκεια μέχρι...
4.
ΤΑΤΕ BRITAIN
MODERN AND CONTEMPORARY BRITISH ART
Σε δεκατέσσερεις αίθουσες αναπτύσσεται η έκθεση Modern and Contemporary British Art στην Tate Britain, με επιλεγμένα έργα που άλλαξαν την τέχνη όπως την ξέρουμε από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο μέχρι σήμερα. Έργα που αντανακλούν μια έκρηξη νέων ιδεών, στυλ και φωνών, που μεταμόρφωσαν τη βρετανική τέχνη και κοινωνία, και όχι μόνο. Μια διεισδυτική ανασκόπηση της βρετανικής τέχνης του 20ού και 21ου αιώνα, με έργα ζωγραφικής, φωτογραφίας, γλυπτικής και εγκαταστάσεων, που αναδεικνύουν το πώς οι καλλιτέχνες αντιμετώπισαν κρίσιμες κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές αλλαγές. Ζωγραφικά έργα, γλυπτά, εικαστικές εγκαταστάσεις και φωτογραφίες από σύγχρονα είδωλα όπως η Barbara Hepworth και ο Francis Bacon, καθώς και σύγχρονα έργα των Tracey Emin, Zineb Sedira και πολλών άλλων.
Παραθέτω στη συνέχεια χαρακτηριστικά επιλεγμένα έργα:
Mona Hatum, Current Disturbance, εγκατάσταση
David Hockney, A bigger Splash, 1967
Damien Hirst, Away from the Flock, 1994
Henry Moore, Working Model for Unesco Reclining Figure, 1957
Francis Bacon, Triptych August, 1972
Lucian Freud, Girl with the White Dog, 1951-2
Lubina Himid, H.M.S. Calcutta, 2021
5.
BARBICAN ART GALLERY
ENCOUNTERS:
Alberto Giacometti - Huma Bhabha's
Σε ένα νέο εκθεσιακό χώρο παρουσιάζεται η έκθεση με τιτλο Encounters: Giacometti x Huma Bhabha, που επιδιώκει ένα διάλογο (encounter) ανάμεσα στα γλυπτά του σπουδαίου ευρωπαίου γλύπτη του 20ού αιώνα Alberto Giacometti και στα έργα της Πακιστανο αμερικάνας σύγχρονης καλλιτέχνιδας Huma Bhabha, γνωστή για τις μοναδικά γκροτέσκες, αφαιρετικές μορφές της, με τη σύγχρονη γλυπτική της, φορτισμένη από μετααποικιακές, πολιτικές και κοινωνικές αναφορές.
Απόψεις του νέου εκθεσιακού χώρου
Ένα από τα βασικά θέματα είναι η σύνδεση μεταξύ τραύματος, πολέμου και ανθρώπινου σώματος. Και οι δύο καλλιτέχνες χρησιμοποιούν τη μορφή του ανθρώπου για να εκφράσουν τη βία, την απώλεια και την ύπαρξη μετά από συγκρούσεις.
Διάρκεια μέχρι 10 Αυγούστου 2026.
Alberto Giacometti, The Glade, 1950
Alberto Giacometti, Four Women on a Base, 1950
Huma Bhabha, Untitled, 2022
Huma Bhabha, Untitled, 2022
Alberto Giacometti, Three Walking Men, 1948
Alberto Giacometti,Walking Woman I, 1932
Alberto Giacometti, Seperat element of the work Figuring Between Two Houses, 1950
Huma Bhabha, Magic Carpet, 2003
Huma Bhabha, Lodger, 2024
Alberto Giacometti, Man with a Windbreaker, 1953
Huma Bhabha, Scout, 2011
6.
SOUTHBANK CENTER
Hayward Gallery
Gilbert & George: 21st CENTURY PICTURES
Γνωστοί επί έξι δεκαετίες οι Gilbert & George, αναγνωρισμένοι διεθνώς ως πρωτοπόροι της σύγχρονης τέχνης, ορίζουν τους εαυτούς τους ως «ζωντανά γλυπτά», και έχουν αφιερώσει τη ζωή τους στη δημιουργία προκλητικών, συναισθηματικών, ασυμβίβαστων έργων τέχνης. Αυτή η έκθεση με τίτλο 21st CENTURY PICTURES, εξετάζει το έργο τους τα τελευταία είκοσι πέντε χρόνια, που καταγράφουν τη σύγχρονη αστική ζωή στο μεταβαλλόμενο τοπίο του Ανατολικού Λονδίνου.
Έχουν ενδιαφέρον οι μικρές αγγελίες αναζήτησης συντρόφων μέσα στους κύκλους
Υιοθετώντας την ψηφιακή τεχνολογία, αναπαράγουν πάντα τον εαυτό τους μέσα σε μεμονωμένες συνθέσεις, δημιουργώντας αντικατοπτρισμένες και πολλαπλασιασμένες φιγούρες που λειτουργούν ως μάρτυρες, μάρτυρες ή επαναστάτες ενάντια στους κοινωνικούς κανόνες. Αυτοπροσωπογραφίες, που χαρακτηρίζονται από έντονα χρώματα μέσα σε πλούσια εικονογραφικά σκηνικά, που απεικονίζουν με τόλμη με σημαντικά υπαρξιακά θέματα που πολλοί προτιμούν να αποφεύγουν. Σχολιάζουν θέματα όπως η θρησκεία, η σεξουαλικότητα, η εξουσία, η κοινωνική αλλοτρίωση και η καθημερινότητα.
Εικόνες από τίτλους εφημερίδων σχολιάζουν βίαιες πράξεις, που αποκαλύπτουν μια συλλογική ψυχική κατάσταση στην οποία υφέρπει ο φόβος με ανθρώπινες ιστορίες και παράλληλα εφιστούν την προσοχή μας στο πώς τα μέσα ενημέρωσης διαμορφώνουν την αντίληψη, συχνά τροφοδοτώντας με προκατάληψη και οργή.
Προκλητικά τα θρησκευτικού χαρακτήρα έργα, που παρουσιάζουν ένα μείγμα τελετουργικών χειρονομιών, αθεϊστικών συνθημάτων, θρησκευτικών εικόνων και συμβολικών μοτίβων, εξετάζοντας τα συστήματα πεποιθήσεων σε μια πολυπολιτισμική, πολυθρησκευτική κοινωνία. Ιερά και βέβηλα σύμβολα, συνδυάζονται σε πολυτελείς, παράλογες και ηθικά πολύπλοκες συνθέσεις, που κοιτάζουν με λοξότητα τα συστήματα εξουσίας, που ορίζουν ποιος είναι άγιος, ποιος είναι άξιος και ποιος είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος.
Διάρκεια μέχρι 11 ΙΑΝ 2026
Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες και απολαύστε τις σε μεγέθυνση και καλύτερη ανάλυση
