Tuesday, December 31, 2024

 


ΗΜΕΡΟΛΟΓΙΟ ΜΙΚΡΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ 2024

ΑΝΑΣΚΟΠΙΣΗ
ΤΩΝ ΜΙΚΡΩΝ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΣΤΗΛΗΣ

ΚΑΤΑ ΧΡΟΝΟΛΟΓΙΚΗ ΣΕΙΡΑ


Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος, πέρα από τις πάνω από τριάντα αναρτήσεις στην κεντρική στήλη του blog μέσα στο 2024, παρατίθενται στην συνέχεια, 187 εξαγγελίες ειδήσεων πολιτισμού, εκθέσεις αρχιτεκτονικής και σύγχρονης τέχνης, νέες εκδόσεις και παρουσιάσεις βιβλίων, διαλέξεις, ημερίδες, διεπιστημονικές εκδηλώσεις, αναγορεύσεις σε επίτιμους διδάκτορες, απώλειες, τηλεοπτικές εκπομπές, τελετές απονομής βραβείων, σύντομά σχόλια, όσα πρόλαβα και όσα επέλεξα στο πλαίσιο των ενδιαφερόντων μου και εντάχθηκαν στην δεξιά στήλη για ένα μικρό σχετικά χρονικό διάσημα και στην συνέχεια διαγράφηκαν.

Ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν κάποια επιλεγμένα γεγονότα από την χρονιά που φεύγει κάνοντας ΚΛΙΚ στο:



ΚΑΙ ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ!


Monday, December 23, 2024



ΒΡΑΒΕΥΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑ ΑΘΗΝΩΝ 2024

Απολαμβάνοντας τις διακρίσεις φίλων,
σε δύσκολες συνθήκες

Δημήτρης Φιλιππίδης, Μανόλης Κορρές,
Πάνος Τσακόπουλος, Αλέξης Κυριτσόπουλος.

Ομολογώ ότι πρώτη φορά βρέθηκα σε Πανηγυρική Συνεδρία απονομής μεταλλίων, βραβείων και τιμητικών διακρίσεων στην Ακαδημία Αθηνών σε εκπροσώπους της κοινωνίας των πολιτών, συγγραφείς, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες και ερευνητές, και έσπευσα για να τιμήσω και να χαρώ τις διακρίσεις αγαπητών φίλων που εικονίζονται και στην σύνθετη φωτογραφία, του Δημήτρη Φιλιππίδη του Πάνου Τσακόπουλου που πραγματοποιήθηκαν με την πρωτοβουλία του ακαδημαϊκού Μανόλη Κορρέ και επίσης του εικαστικού Αλέξη Κυριτσόπουλου. Χρειάστηκε βέβαια υπομονή για να παρακολουθήσω όρθιος την ενδιαφέρουσα ομιλία του προέδρου Σταματίου Κριμιζή περί Ηλιόσφαιρας και την κουραστική και μακρόχρονη αναλυτική περιγραφή των πράγματι σημαντικών και πολυάριθμων πεπραγμένων της Ακαδημίας το 2024 από τον Γενικό Γραμματέα κ. Χρήστο Ζερεφό.


Ελπίζοντας στην συνέχεια ότι μέσα σε ένα κλίμα υπέρμετρης σοβαρότητας, θα μπορούσα να καταγράψω φωτογραφικά τις απονομές, και να ακούσω κάποια σχόλια τόσο από την πλευρά της Ακαδημίας όσο και από τους βραβευμένους, δυστυχώς, όλα έγιναν πολύ γρήγορα, με δεδομένο βέβαια ότι απονεμήθηκαν 74 διακρίσεις. Μετά την αναγγελία των ονομάτων και την περιγραφή του λόγου που τιμώνται, οι βραβευμένοι παρελάμβαναν το βραβείο με την πλάτη γυρισμένη στο κοινό και αποχωρούσαν. Έτσι δυστυχώς δεν κατάφερα να εξασφαλίσω από την θέση που βρισκόμουν μια κλασσική φωτογραφία απονομής.


Το μόνο που κατάφερα ήταν να καταγράψω τον τιμώμενο να χειροκροτεί τιμώντας τους επόμενους βραβευθέντες.


Έτσι η δυνατότητα φωτογράφησης υπήρξε μόνο έξω από την αίθουσα, στο πρόπυλο της Ακαδημίας μεταξύ φίλων, μέσα σε ένα κλίμα συγκίνησης και χαράς όπως αποτυπώνονται στις σχετικές φωτογραφίες και από τους δύο ακόμη διακριθέντες, που πραγματοποιήθηκαν περιμένοντας τον Δημητρη Φιλιππίδη.

Γιώργος Πανέτσος, Μανόλης Κορρές, Μπούκη Μπαμπάλου

Μανολης Κορρές, Πάνος Τσακόπουλος



ΟΙ ΔΙΑΚΡΙΘΕΝΤΕΣ

Ο αρχιτέκτονας ερευνητής και συγγραφέας Πάνος Τσακόπουλος βραβεύτηκε για τον επιστημονικό, ιστορικό και καλαίσθητο εκδοτικό του άθλο με τίτλο ‘MORA’ ΑΛΛΟΤΕ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ. Ένας εκτός εμπορίου τόμος με 1247 σελίδες, με την επιμέλεια του γραφιστικού σχεδιασμού της Ιωάννας Κωστίκα, που πραγματοποιήθηκε με αφετηρία την διδακτορική του διατριβή στο πανεπιστήμιο της Nanterre και εστιάζει, μέσα από την οπτική ενός αρχιτέκτονα, στην Ιστορία της πόλης στην Πελοπόννησο, στην μακρά περίοδο της Οθωμανικής κατάκτησης.

Πάνος Τσακόπουλος

Μαζί μας και ο εικαστικός Αλέξης Κυριτσόπουλος που τιμήθηκε για το σύνολο του έργου του. Ένας «άτακτος» και λιγομίλητος καλλιτέχνης, που έχει την δική του γραφή, που μιλάει όχι μόνο στις ψυχές των παιδιών αλλά και των μεγάλων με αυτή την αφοπλιστική απλότητα, την ελευθερία, τον αυθορμητισμό και την αστείρευτη φαντασία.





















Ο Αλέξης Κυριτσόπουλος με την Ελένη Κρίκκη

Δημήτρης Φιλιππίδης, Ειρήνη Φιλιππίδη, Γιώργος Πανέτσος και Μανόλης Κορρές

Ώσπου στο τέλος κατέφθασε στο Πρόπυλο ο Δημήτρης Φιλιππίδης με την συζυγό του Ειρήνη, με ένα χαμόγελο ικανοποίησης και μετά από επιμονή μας μας έδειξε και το ασημένιο μετάλλιο.

Δημήτρης Φιλιππίδης

Ένα μετάλλιο για το οποίο είχα ενημερωθεί λίγες ημέρες πριν, με την τηλεφωνική επικοινωνία που είχαμε με τον Μανόλη Κορρέ, στην οποία αναφέρθηκε στην πρότασή του για την απονομή της ανώτατης διάκρισης στον Δ. Φιλιππίδη, ομότιμο καθηγητή ΕΜΠ, και μεταξύ άλλων μου τόνισε:



Ο Φιλιππίδης είναι ο ίδιος ένας καθρέφτης της κοινωνίας

Ο Φιλιππίδης είναι μια γέφυρα ανάμεσα σε πολλές γενεές. Γεφυρώνει έξι δεκαετίες αρχιτεκτονικής, είναι επίσης μια γέφυρα στις ειδικότερες κατευθύνσεις της αρχιτεκτονικής, και ενδιαφέρει τόσο τους λαογράφους και τους ιστορικούς, όσο και τους συνθέτες και τους δημιουργούς. Γεφυρώνει επίσης και άλλες ειδικότητες όπως είναι η κοινωνιολογία η ανθρωπολογία η δημοσιογραφία, αλλά και ο σφυγμός της πόλης και η ζωή της Αθήνας και όχι μόνο. ‘Όπως επίσης μια γέφυρα μεταξύ αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας από την μια και της κοινωνίας από την άλλη, γιατί είναι πολλοί οι αρχιτέκτονες που γράφουν τα δοκίμιά τους και τους ξέρουν μόνο οι ομότεχνοι και η κοινωνία τους αγνοεί. Ενώ ο Φιλιππίδης είναι ο ίδιος ένας καθρέφτης της κοινωνίας, κάτι που δεν το έχει καταφέρει κανείς ως τώρα. Και επίσης είναι αποδεκτός από κάθε είδους αρχιτεκτονική σκοπιά, ή σχολή σκέψης, ή άτομα. Είναι τόσο πολύπλευρος που δεν μπορεί κανείς να του βάλει μια ετικέτα, όπως γίνεται συνήθως. Ως άνθρωπος δε, είναι λόγω του χαρακτήρα του αγαπητός.



Παράλληλα o Μανόλης Κορρές μου απέστειλε και το υλικό της πρότασής του που εiσηγήθηκε προς την Ακαδημία, που εκτός από το συνοπτικό βιογραφικό και τα κυριότερα βιβλία του, που παραθέτω στην συνέχεια, μεταξύ άλλων αναφέρει:

Ο ομότιμος καθηγητής του Πολυτεχνείου κ. Δημήτρης Φιλιππίδης, είναι πολύ γνωστός για τις συστηματικές επιστημονικές του έρευνες, την εμπνευσμένη πανεπιστημιακή διδασκαλία του, το ευρύτατου φάσματος συγγραφικό του έργο, τις συναρπαστικές ομιλίες του, την λειτουργικότατη αρθρογραφία του, και την γενικότερη παρουσία και ήρεμη επιρροή του στον κοινωνικό χώρο της αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας. Στη συλλογική συνείδηση των αρχιτεκτόνων κατέχει κεντρική θέση, ως ο πλέον πολύπλευρος παρατηρητής, μελετητής και σχολιαστής πλήθους φαινομένων της αρχιτεκτονικής, θεωρούμενων στο ευρύτερο ιστορικό-κοινωνικό τους πλαίσιο, αλλά και άλλων φαινομένων, καλλιτεχνικών ή κοινωνικών, με επιπτώσεις στον δημόσιο βίο και ορισμένως στο δομημένο αστικό ή ευρύτερο περιβάλλον. Ο Δημήτρης Φιλιππίδης με τα πολυάριθμα, απολύτως χρήσιμα βιβλία του και επιστημονικά άρθρα του, έχει σε ύψιστο βαθμό συμβάλει στην τεκμηρίωση και ερμηνεία των διαδικασιών και των προϊόντων της Αρχιτεκτονικής. Ως εκ τούτου, χάρις στην ευρεία απήχηση των έργων του, έχει επίσης συμβάλει στη διαμόρφωση της επιστημονικής σκέψης και επαγγελματικής ευαισθησίας πλείστων αρχιτεκτόνων και καλλιτεχνών. Κάποια βιβλία του, ή συλλογικά έργα βασισμένα σε δική του σύλληψη και διεύθυνση, έχουν σήμερα την χρησιμότητα πολύτιμων εγχειριδίων. Αναρίθμητα (σχεδόν χίλια) μικρότερα κείμενα του Δ. Φιλιππίδη, διάσπαρτα στον ημερήσιο και τον περιοδικό τύπο, σε στήλες κριτικής παρουσίασης βιβλίων, κτισμάτων, καλλιτεχνικών έργων, ή δημιουργών, σε καταλόγους εκθέσεων και ποιοτικές ιστοσελίδες, συνθέτουν μια απροσδόκητα ευρεία, πολύπλευρη και αποκαλυπτική εικόνα του κόσμου μας, της οποίας ο δημιουργός Δ. Φιλιππίδης, δεν διεκδικεί τον τίτλο του απολογητή μιας εποχής, αλλά αντιθέτως εκείνον του ακαταπόνητου παρατηρητή και σχολιαστή. Χωρίς αμφιβολία, αυτά τα κείμενα του Φιλιππίδη, που ήδη χρησιμοποιούνται από μελετητές της κοινωνίας μας και των τεχνών, θα απαρτίζουν για τις επόμενες γενιές πολύτιμο πεδίον ιστορικής και κριτικής έρευνας.

Για τα ως άνω, ο Δ. Φιλιππίδης πρέπει να τιμηθεί από την Ακαδημία με μια από τις ανώτατες διακρίσεις.

Μ. Κορρές


Σύντομο Βιογραφικό


Ο Δ. Φιλιππίδης (1938) είναι Αρχιτέκτων-Μηχ. ΕΜΠ (1962) και Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Μίσιγκαν, ΗΠΑ.
-Εργάσθηκε στο Γραφείο Δοξιάδη (Αθήνα και Αμερική 1967-70), και κατόπιν μόνος του ή σε διάφορα αρχιτεκτονικά γραφεία, για αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες, έως το 1995.
-Μετείχε σε πολλά ερευνητικά προγράμματα (1990-2000) και διακρίθηκε σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς.
-Δίδαξε Πολεοδομία, κυρίως Αστικό Σχεδιασμό, στη Σχολή Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ (1975-2005), όπου σήμερα είναι ομότιμος καθηγητής, αλλά και σε άλλα προγράμματα (1979-90).
-Είχε πλούσια συμμετοχή σε συνέδρια, επιστημονικές συναντήσεις και άλλα συναφή στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
-Ήταν μόνιμος συνεργάτης των ετήσιων περιοδικών Αρχιτεκτονικά Θέματα και Θέματα Χώρου + Τεχνών (1972-2013), όπου επιμελήθηκε τέσσερα ειδικά αφιερώματα και τέσσερις μονογραφίες αρχιτεκτόνων.


-Επιμελήθηκε έξι τόμους της σειράς Ελληνική Παραδοσιακή Αρχιτεκτονική (Μέλισσα, 1980-88), όπου συνέβαλε με εισαγωγικά άρθρα και 3 μονογραφίες.
-Έγραψε την εισαγωγή στην επανέκδοση του βιβλίου Το Σπίτι του Ροδάκη (Μ. Φάις, επιμ.1997)


-Επιμελήθηκε τη συλλογική έκδοση Σπίτια του ’30. Μοντέρνα Αρχιτεκτονική στην Προπολεμική Αθήνα (1998).
-Συμμετείχε στο Die Architektur, die Tradition und der Ort (V.M. Lampugnani, επιμ., Wűstenrot Stiftung 2000).
-Επιμελήθηκε με τον Χ. Μπούρα το Αρχιτεκτονική, λεξικό τεχνικών όρων και βιογραφικών σημειωμάτων (Μέλισσα 2013) και το

-Επιμελήθηκε το βιβλίο Κ. Δοξιάδης, Ταξιδιωτικά ημερολόγια 1954-56 (Μέλισσα 2019).
-Επιμελήθηκε την έκθεση «Λύσανδρος Καυταντζόγλου», (ΕΙΑ, Πολιτιστικό Κέντρο Μελίνα Μερκούρη 1996). Συμμετείχε στην επιτροπή οργάνωσης της έκθεσης ελληνικής αρχιτεκτονικής στο DAM Φραγκφούρτης και συνέβαλε στον κατάλογό της (Prestel 1999).
-Σε συνεργασία με το σκηνοθέτη Γ. Σκοπετέα, έγραψε σενάρια για τα ντοκιμαντέρ Για πέντε διαμερίσματα και ένα μαγαζί! (Μ. Μπενάκη 2004)
Έγραψε τα σενάρια σειράς 13 ντοκιμαντέρ για την ελληνική αρχιτεκτονική: Από τον Καλλικράτη στον Καλατράβα (2010-11).


Κυριότερα βιβλία του Δ. Φιλιππίδη:



-Νεοελληνική αρχιτεκτονική. Αρχιτεκτονική θεωρία και πράξη (1830-1980) σαν αντανάκλαση των ιδεολογικών επιλογών της νεοελληνικής κουλτούρας Αθήνα 1984.
-Για την ελληνική πόλη: μεταπολεμική πορεία και μελλοντικές προοπτικές Αθήνα 1990.
-Είκοσι θέσεις για την πολεοδομία, Αθήνα 1990.
-Το σκυρόδεμα στην ελληνική αρχιτεκτονική του εικοστού αιώνα, Αθήνα 1992.
-Δημήτρης Πικιώνης, δίτομη έκδοση του αρχιτεκτονικού έργου του Δημήτρη Πικιώνη, τρία εισαγωγικά κείμενα, Αθήνα 1994.
-Μεσογειακά σπίτια, Αθήνα 1994.
-Η κατοικία στην Αθήνα τη δεκαετία του 30, Αθήνα 1995 (συλλογικό ερευνητικό, με ευθύνη του Δ. Φιλιππίδη και συμμετοχή στη συγγραφή.
-Η ζωή και το έργο του αρχιτέκτονα Λύσανδρου Καυταντζόγλου (1811-1885) Αθήνα 1995.
-Λύσανδρος Καυταντζόγλου, κατάλογος έκθεσης
-Μυτιληνη, Επάνω σκάλα, Αθήνα 1997.
-Πέντε δοκίμια για τον Άρη Κωνσταντινίδη, Αθήνα 1997.
-Διακοσμητικές τέχνες, τρεις αιώνες τέχνης στην ελληνική αρχιτεκτονική, Αθήνα 1998.
-Αρχιτεκτονικοί διαγωνισμοί και σύγχρονη ελληνική αρχιτεκτονική (σε συνεργασία με την Ντ. Δεμίρη και τον Π. Τουρνικιώτη.
-Μοντέρνα αρχιτεκτονική στην Ελλάδα, Αθηνα 2001.
-Ιστορία της ελληνικής αρχιτεκτονικής και πολεοδομίας, Πάτρα 2001.
-Ανθολογία κειμένων ελληνικής αρχιτεκτονικής (1925 2003) Αθήνα 2003.
-Προάστια και εξοχές της Αθήνας του ‘30, δίγλωσση έκδοση, Αθήνα 2006.
-Αρχιτεκτονικές μεταμορφώσεις: επεμβαίνοντας δημιουργικά σε παλιά κτίσματα στην Ελλάδα, 2 τόμοι.
-Νεοκλασικές πόλεις στην Ελλάδα (1830-1920) Αθήνα 2007.


-Οικοδομικό τετράγωνο 19, Αθηνα 2009.
-Ανώνυμη αρχιτεκτονική στην Ελλάδα, ο έλληνας Rapoport, δεύτερο μέρος του βιβλίου A. Rapoport-Δ. Φιλιππίδης, Ανώνυμη αρχιτεκτονική και πολιτιστικοί παράγοντες, Αθήνα 2010.
-Αρχιτεκτονική, λεξικό, επιμέλεια μαζί με τον Χ. Μπούρα. Αθήνα 2013.
-Εφήμερη και αιώνια Αθήνα, Αθήνα 2009,


-Δημήτρης Πικιώνης, Οι ομιλίες του ’65, Αθήνα 2009.
-Κωνσταντίνος Δοξιάδης. Αναφορά στον Ιππόδαμο. Αθήνα 2015.


-Ανώνυμη αρχιτεκτονική, μια άρρητη παρουσία, Αθήνα 2018.


-Εγώ γράφω. Αθήνα 2018.

Τέλος  απονεμηθήκαν συνολικά 74 διακρίσεις από την Ακαδημία Αθηνών, με το χρυσό μετάλλιο στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο Αθηνών για τα «150 χρόνια ευδόκιμης παρουσίασης του στην Ελλάδα».  Και με το αργυρό τιμήθηκε ο Αλκιβιάδης Τάττος για την «καθοριστική συμβολή του στην ανάπτυξη αξιοσημείωτης πολιτιστικής δραστηριότητας στην Άνδρο.

Μεταξύ άλλων ανακοινώθηκε και η κατασκευή του νέου υπόσκαφου κτιρίου μουσείου, βιβλιοθήκης και κτιρίου με γραφεία και άλλες χρήσεις για τις ανάγκες της Ακαδημίας Αθηνών, που προγραμματίζεται να δημοπρατηθεί μέσα στο 2025. Ένα έργο του γραφείου SPARCH, ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΟΥ / ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ που απέσπασε το 1ο Βραβείο στον Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό το 2010.


SPARCH, ΣΑΚΕΛΛΑΡΙΔΟΥ / ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ,
ΚΤΗΡΙΟ ΓΡΑΦΕΙΩΝ ΑΚΑΔΗΜΙΑΣ ΑΘΗΝΩΝ
1ο ΒΡΑΒΕΙΟ, Αρχιτεκτονικός Διαγωνισμός, 2010


Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση και καλύτερη ανάλυση

και 
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ

Monday, December 16, 2024



ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ Νο 34

  ΒΡΑΒΕΙΟ TURNER 2024

 Υποψηφιότητες 
και το βραβείο
________________

Παναγιώτης Πάγκαλος:
Για την ενίσχυση της αξιοκρατίας



Η πρόσφατη απονομή του φετινού σημαντικότερου εικαστικού βραβείου TURNER της Μεγάλης Βρετανίας, στις 3 Δεκεμβρίου 2024, στην Τζασλίν Καούρ, είχε μια διεθνή απήχηση, δημοσιεύτηκε με έμφαση και στις ελληνικές εφημερίδες και παράλληλα μου κίνησε το ενδιαφέρον, μια και λίγες ημέρες πριν είχα την ευκαιρία να επισκεφτώ την έκθεση στην Tate Britain, με τα έργα των τεσσάρων υποψηφίων.

Το Turner Prize, ένα από τα πιο γνωστά και σεβαστά βραβεία στον κόσμο της τέχνης. Ιδρύθηκε και απονεμήθηκε για πρώτη φορά το 1984 από μια ομάδα που ονομάζεται Patrons of New Art υπό τη διεύθυνση του Alan Bowness και πήρε το όνομα του Άγγλου ζωγράφου J.M.W. Turner, γνωστού για τις εκπληκτικές του εικόνες και την επιρροή του στη σύγχρονη τέχνη. Δημιουργήθηκε για να ενθαρρύνουν το ευρύτερο ενδιαφέρον για τη σύγχρονη τέχνη και να βοηθήσουν τον Tate να αποκτήσει νέα έργα. Θεώρησαν ότι η Βρετανία θα έπρεπε να έχει το δικό της βραβείο για τις εικαστικές τέχνες, ισοδύναμο με το Βραβείο Booker Μπούκερ.

Το βραβείο Turner απονέμεται σε Βρετανό καλλιτέχνη. Ο όρος «Βρετανός» μπορεί να σημαίνει έναν καλλιτέχνη που εργάζεται κυρίως στη Βρετανία ή έναν καλλιτέχνη που γεννήθηκε στη Βρετανία και εργάζεται παγκοσμίως. Υπάρχει μια ανεξάρτητη επιτροπή κριτών κάθε χρόνο με διευθυντές γκαλερί, επιμελητές, κριτικούς και συγγραφείς. Παρόλα αυτά έχει παραμένει ένα αντικείμενο αμφισβήτησης και συζήτησης, καθώς συνεχίζει να προωθεί την κοινωνική και πολιτιστική συζήτηση γύρω από τη σύγχρονη βρετανική τέχνη. Σύμφωνα με τους Times θεωρείται ως «βραβείο της Ντροπής».

Στην συνέχεια θα παρουσιάσω υλικό από τις εκθέσεις των υποψήφιων και συγκεκριμένα των Πιό Αμπάντ, Κλοντέτ Τζόνσον, Ντελάιν Λε Μπας, ξεκινώντας με την Τζασλίν Καούρ, που πήρε το βραβείο.

JASLEEN KAUR


Τζασλίν Καούρ

Η Τζασλίν, που παρέλαβε το βραβείο φορώντας ένα φουλάρι με τα χρώματα της Παλαιστίνης, ζει και εργάζεται στο Λονδίνο, γεννήθηκε στη Γλασκώβη το 1986. Η εγκατάστασή της τίτλο «Alter Altar», έχει αναφορές στην παιδική της ηλικία και στα βιώματά της στην κοινότητα των Σιχ, και εξερευνά πώς η συλλογική μνήμη είναι διαστρωμένη στα αντικείμενα και τις τελετουργίες που μας περιβάλλουν.


Μπαίνοντας στην αίθουσα της  Tate Britian, μας υποδέχεται ένα τεράστιο ψεύτικο χαλί Axminster κάτω από μια ανηρτημένη ψευδοροφή, που απεικονίζει μια εκτεταμένη εικόνα του ουρανού που τραβήχτηκε στο Pollokshields της Γλασκώβης, όπου είναι σκορπισμένα κασέτες, θρησκευτικές εικονογραφίες, νύχια βαμμένα με κουρκουμά, μία αθλητική φόρμα, πολιτικά φυλλάδια και αυτοκόλλητα.


Στο πάτωμα, μαζί με ένα αυτοματοποιημένο αρμόνιο με αποικιακές ρίζες, που εκπέμπει ένα παράφωνο βουητό, εκτίθενται εικόνες διαμαρτυρίας, που περιγράφονται από την Kaur ως «αντι-εικόνες» που στοχεύουν να διαλύσουν τους μύθους γύρω από το σημείο που βρίσκεται η αλληλεγγύη.


Στο βάθος, κουδουνάκια λατρείας, ενταγμένα σε επιτραπέζιες γλυπτικές συνθέσεις χεριών, που ακουμπούν σε ένα λαμπερό σατέν λιλά ύφασμα μας αιφνιδιάζουν.




Η οικογένεια είναι παρούσα στο έργο της Kaur, με το εμβληματικό vintage Ford Escort, κεντρικό θέμα της εγκατάστασης, καλυμμένο με ένα υπερμέγεθες κυκλικό πετσετάκι που παραπέμπει στα ελληνικά σεμεδάκια που είναι πλεγμένα με βελονάκι.


Αναφορά στο πρώτο αυτοκίνητο του πατέρα της που ήρθε μετανάστης στο Ηνωμένο Βασίλειο, καθώς και σε όλο τον ινδικό πληθυσμό που μετανάστευσε για να εργαστεί σε βρετανικά εργοστάσια κλωστοϋφαντουργίας. Ένα έργο όπου μουσική αντηχεί, μέσα από το ηχοσύστημα του αυτοκινήτου, και παραπέμπει σε οικογενειακές διαδρομές σε συνδυασμό με τις οικογενεικές φωτογραφίες εγκιβωτισμένες σε ρητίνη.


Παραθέτω στη συνέχεια τις τρεις υποψηφιότητες που είχε επιλέξει η κριτική επιτροπή.



PIO ABAD 


Στην πρώτη αίθουσα ο Φιλιππινέζος καλλιτέχνης Pio Abad, προβάλει την κουλτούρα και την ιστορία των Φιλιππίνων, εξερευνώντας την πολιτιστική απώλεια και τις αποικιακές ιστορίες, με σχέδια, χαρακτικά και γλυπτά που απεικονίζουν και μεταμορφώνουν αντικείμενα από βρετανικά μουσεία. 

For the Sphinx, 2023


Giolo’s Lament, 2023, Χαράξεις με laser, σε πλάκες μαρμάρου



Ο Abad γεννήθηκε στη Μανίλα το 1983. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Είναι υποψήφιος για την ατομική του έκθεση στο They Sitting in Darkness στο Ashmolean Museum της Οξφόρδης. Η κριτική επιτροπή επαίνεσε την ακρίβεια, μια κομψότητα με την οποία ο Abad συνδυάζει την έρευνα με νέα καλλιτεχνική δουλειά για να θέσει ερωτήσεις στα μουσεία. Παρατήρησαν τόσο την ευαισθησία όσο και τη σαφήνεια με την οποία φέρνει την ιστορία στο παρόν.

DELAINE LE BAS


Η Delaine Le Bas μεταμορφώνει το περιβάλλον της σε μνημειώδη καθηλωτικά περιβάλλοντα γεμάτα με ζωγραφισμένα υφάσματα, θεατρικά κοστούμια και γλυπτά. Η τέχνη της βασίζεται στην πλούσια πολιτιστική ιστορία του λαού των Ρομά και τις μυθολογίες, εστιάζοντας σε θέματα θανάτου, απώλειας και ανανέωσης.








CLAUDETTE JOHNSON


Η Claudette Johnson δημιουργεί εντυπωσιακές εικόνες μαύρων γυναικών και ανδρών, χρησιμοποιώντας παστέλ, γκουάς, λάδι και ακουαρέλα. Τα έργα της επιδιώκουν να αντιμετωπίσουν την περιθωριοποίηση των μαύρων στην ευρωπαϊκή ιστορία της τέχνης, συχνά μέσω απεικονίσεων της οικογένειας της και φίλων.
Η Johnson γεννήθηκε στο Μάντσεστερ το 1959. Ζει και εργάζεται στο Λονδίνο. Είναι υποψήφια για την ατομική της έκθεση Presence στην γκαλερί Courtauld, Λονδίνο και Drawn Out στο Ortuzar Projects, Νέα Υόρκη. Η κριτική επιτροπή εντυπωσιάστηκε από την ευαίσθητη και δραματική χρήση της γραμμής, του χρώματος, του χώρου και της κλίμακας από την Johnson για να εκφράσει την ενσυναίσθηση και την οικειότητα με τα θέματά της.

Protection, 2024

Friends in Green[Red on Yellow, 2023


Figure with Raised Arms, 2017



Young Man in Blue, 2024



Reclining Figure, 2017



Για την ενίσχυση της αξιοκρατίας


Από τον Παναγιώτη Πάγκαλο, Καθηγητή Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, μου κοινοποιήθηκε η ακόλουθη επιστολή προς το ΥΠΕΝ, όπου τίθεται ένα εύλογο θέμα για την εξασφάλιση της ανωνυμίας κατά την κρίση των προτάσεων της εθνικής συμμέτοχης στην Biennale Αρχιτεκτονικής της Βενετίας, και την ενίσχυση της αξιοκρατίας.

Αθήνα, 14 Δεκεμβρίου 2024

Προς τον Γενικό Γραμματέα Χωρικού Σχεδιασμού και
Αστικού Περιβάλλοντος του Υπουργείου Περιβάλλοντος
και Ενέργειας, κ. Ευθύμιο Μπακογιάννη
Αμαλιάδος 17, 115 23 Αθήνα

Θέμα: Εξασφάλιση της ανωνυμίας κατά την κρίση των προτάσεων για την ενίσχυση της αξιοκρατίας.

Αξιότιμε κύριε Γενικέ Γραμματέα,

Με την παρούσα επιστολή θα ήθελα να σας εκφράσω την ιδιαίτερη ανησυχία μου σχετικά με τον τρόπο διεξαγωγής των διαδικασιών κρίσης προτάσεων, ειδικά σε τομείς όπως ο σχεδιασμός και η αρχιτεκτονική, όπου η διαφάνεια και η αξιοκρατία αποτελούν θεμελιώδεις αρχές.

Στην Ελλάδα, όπου η αρχιτεκτονική κοινότητα είναι σχετικά μικρή, είναι γνωστό πως διαπροσωπικές αντιπαλότητες και φιλονικίες έχουν οδηγήσει κατά καιρούς ακόμη και σε δικαστικές διαμάχες μεταξύ των μελών της. Αυτή η πραγματικότητα δημιουργεί την ανάγκη για ένα θεσμικό πλαίσιο που θα διασφαλίζει την αντικειμενικότητα και το αδιάβλητο της διαδικασιών, προστατεύοντας τόσο τους συμμετέχοντες όσο και το κύρος των επιτροπών κρίσης.

Στο πλαίσιο αυτό, προτείνω την καθιέρωση ανώνυμων διαδικασιών για όλες τις προτάσεις που υποβάλλονται προς αξιολόγηση και συνεπώς και για τις αρχιτεκτονικές προτάσεις για την ανάληψη της θέσης επιμελητή (curator) της εθνικής συμμέτοχης στη Διεθνή Έκθεση (Biennale) Αρχιτεκτονικής της
Βενετίας, για τις οποίες αιωρούνται αμφιβολίες για τον τρόπο κρίσης και επιλογής, δεδομένου ότι δεν τηρείται η ανωνυμία.

Η ανωνυμία, ως πρακτική, εφαρμόζεται ήδη σε διεθνείς αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και επιστημονικές αξιολογήσεις με απόλυτη επιτυχία. Εξασφαλίζει ότι οι κριτές εστιάζουν αποκλειστικά στην ποιότητα και τη συνέπεια της πρότασης, αποφεύγοντας την οποιαδήποτε προκατάληψη ή υποψία μεροληψίας.

Η ανωνυμία δεν αποτελεί μόνο γενική προϋπόθεση για την αξιοκρατία, αλλά και έναν τρόπο ενίσχυσης της εμπιστοσύνης της αρχιτεκτονικής κοινότητας προς τους θεσμούς. Ειδικά σε έναν τόσο δημιουργικό και ευαίσθητο κλάδο όπως η αρχιτεκτονική, είναι καθήκον μας να προασπίσουμε τη δίκαιη μεταχείριση όλων των συμμετεχόντων, πέρα και πάνω από προσωπικές διαφορές.

Ευελπιστώ ότι το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας θα εξετάσει με προσοχή την πρότασή μου και θα προχωρήσει στις απαραίτητες θεσμικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της διαφάνειας. Είμαι στη διάθεσή σας για οποιαδήποτε διευκρίνιση ή περαιτέρω συζήτηση επί του θέματος.


Με εκτίμηση,
Δρ. Παναγιώτης Πάγκαλος, Αρχιτέκτων
Καθηγητής Σχολής Εφαρμοσμένων Τεχνών και Πολιτισμού
Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής

 Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση