DOMa DIARIES

05.12.23

ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

 Μια ημερίδα με εννέα παρουσιάσεις 

αδημοσίευτων έργων  

που βρίσκονται σε εξέλιξη

Την Τρίτη 5 Δεκεμβρίου 2023 ο φορέας σύγχρονης αρχιτεκτονικής DOMa πραγματοποίησε τη δεύτερη ημερίδα DOMa Diaries στο αμφιθέατρο του Μουσείου Μπενάκη, με στόχο την απεικόνιση του μέλλοντος της ελληνικής πόλης μέσω παρουσιάσεων έργων που βρίσκονται ακόμα σε εξέλιξη. Στην εκδήλωση αυτή επιλέχθηκαν δέκα καταξιωμένα γραφεία και αρχιτέκτονες που παρουσίασαν ένα έργο τους που βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη. Συγκεκριμένα συμμετείχαν οι Λιάνα Ποτηροπούλου από το γραφείο Potiropoulos+Partners, η Χάρις Αθανασοπούλου & Αθηνά Θεοδωροπούλου, η Κατερίνα Κοτζιά και Κατερίνα Φιλοξενίδου του γραφείου k&k architects, ο Θωμάς Δοξιάδης του doxiadis+, οι BLP Architects: Χριστίνα Λουκοπούλου, Ηρώ Μπερτάκη και Κωστής Πανηγύρης, η Νεφέλη Χατζημηνά του γραφείου architectScripta, οι MPLUSM Architects: Μέμος Φιλιππίδης και Μαρίτα Νικολούτσου, ο Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος του Tense Architecture Network και ο Ανδρέας Νικολοβγένης.

Την παρουσίαση και τον συντονισμό ανέλαβαν οι βασικοί συνεργάτες του φορέα σύγχρονης αρχιτεκτονικής DOMa Θανάσης Μάνης και Νίκος Σούλης.

Θανάσης Μάνης και Νίκος Σούλης

Το ενδιαφέρον είναι ότι πρόκειται για διαφορετικά έργα που είναι αδημοσίευτα και παρουσιάστηκαν για πρώτη φορά. Δεν έγινε σαφές βέβαια πώς πραγματοποιήθηκαν αυτές οι επιλογές, ιδιαίτερα σε μια περίοδο που υπάρχει μια έντονη ανοικοδόμηση.

Στην συνοπτική παρουσίαση των εισηγήσεων που ακολουθεί χρησιμοποιήθηκε φωτογραφικό υλικό όπως το κατέγραψα στην εκδήλωση, μην έχοντας τον χρόνο και την δυνατότητα να αναζητήσω τα πρωτότυπα, εκτός από μια εξαίρεση μια έκτακτης σημερινής φωτογράφισης.

Potiropoulos+Partners.

Athens LifeTech Park της ELPEN στα Σπάτα

Λιάνα Ποτηροπούλου

Λιάνα Ποτηροπούλου

Η ημερίδα ξεκίνησε με τη Λιάνα Ποτηροπούλου η οποία παρουσίασε ένα μεγάλης κλίμακας ερευνητικό κέντρο στα Σπάτα, σε ένα οικόπεδο 56 στρεμμάτων, μιας μεγάλης φαρμακευτικής εταιρείας της ΕΛΠΕΝ, που παράλληλα εμπεριέχει και ένα αθλητικό κέντρο το οποίο θα μπορεί να λειτουργεί και ανεξάρτητα μαζί με άλλες δραστηριότητες για τους εργαζομένους.

Master plan

Φωτορεαλιστική απεικόνιση

Μια αρχιτεκτονική σύνθεση με έντονες μορφολογικές αναζητήσεις, εμπνευσμένη από τη μορφή του χρωμοσώματος και την βιοτεχνολογία, με ρευστές οργανικές μορφές, μια επιλογή η οποία διαφοροποιείται έντονα από τις συνήθεις αρχιτεκτονικές χειρονομίες του συγκεκριμένου γραφείου. Ένας συνδυασμός ένταξης ικανού αριθμού πολύπλοκων χρήσεων, με πολλούς περιορισμούς, που με δυσκολία εντάχθηκαν στην σύνθετη αυτή ρευστή μορφή.

Άποψη από την κατασκευή: «το δάσος με τις κολώνες»

Χάρις Αθανασοπούλου & Αθηνά Θεοδωροπούλου.

Κτήριο γραφείων - καταστημάτων στην Αγ. Παρασκευή

Χάρις Αθανασοπούλου & Αθηνά Θεοδωροπούλου

Ο σχεδιασμός του κτιρίου επί της λεωφόρου Μεσογείων βασίστηκε σε μια τριμερή κατανομή των όγκων καθ ύψος, σε βάση κορμό και στέψη, που φιλοξενούν διακριτές και διαφορετικές χρήσεις. Στη βάση σε μια διαφανή ζώνη εντάσσεται εμπορική χρήση, ο κεντρικός κορμός φιλοξενεί τους 3 ορόφους των γραφείων και η επίστεψη ορίζεται από την πέργκολα του δώματος που προσδίδει ένταση και ολοκληρώνει την σύνθεση. Η αρχική ιδέα ήταν ο κεντρικός όγκος να περιβάλλεται από ένα πέτασμα μια διάτρητη μεταλλική κατασκευή που δεν έγινε αποδεκτή από τους ιδιοκτήτες που είχαν σαν στόχο την μέγιστη εκμετάλλευση.

Η αρχική πρόταση που δεν έγινε αποδεκτή

Η όλη σύνθεση πραγματοποιείται με εμφανές σκυρόδεμα που συμπληρώνεται με τοίχους με σοβά και χρώμα, μια συνήθης επιλογή στο πλαίσιο του ελληνικού μοντερνισμού, που υλοποιείται με προβληματικούς εργολάβους και προβλήματα ποιότητας.

Η τελική λύση που βρίσκεται υπό κατασκευή

k&k architects

Κατερίνα Κοτζιά και Κατερίνα Φιλoξενίδου 

Μουσείο Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Κατερίνα Φιλοξενίδου και Κατερίνα Κοτζιά

Ένα έργο στην πρώτη προβλήτα στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης, για το οποίο έχει ήδη ολοκληρωθεί η οριστική μελέτη και σύντομα πρόκειται να ανατεθεί η μελέτη εφαρμογής. Το έργο εντάσσεται στο ισόγειο της Αποθήκης Α, κάτω από το Μουσείο Φωτογραφίας και η αρχιτεκτονική μελέτη ανατέθηκε το 2020 από τον Οργανισμό του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης με ζητούμενο την αναδιαμόρφωση της ταυτότητας του μουσείου και στη ουσία η έρευνα που θα οδηγούσε στο σχεδιασμό του νέου μουσείου. 

Η κάτοψη

Η πρόταση βασίστηκε στο όραμα ότι το νέο μουσείο θα μπορούσε να λειτουργήσει σαν ένα χαμπ, ένα σημείο συνάντησης μέσα από ένα πλέγμα σχέσεων κοινού και κινηματογράφου μέσα στο χρόνο. Στην ουσία πρόκειται για μια συστηματική ερευνητική προσπάθεια, αναζητώντας ένα συνδυασμό διαφορετικών προγραμμάτων και δραστηριοτήτων, με μια οργάνωση της κάτοψης να είναι ανοιχτή για να δεχθεί όλα τα σενάρια που προτείνονται και συζητούνται. Ο χώρος οργανώνεται σε υπο-περιοχές επεισοδίων, ώστε πολλές δραστηριότητες - σενάρια να μπορούν να συμβαίνουν ταυτόχρονα.

Το εκδοτήριο εισιτηρίων, το βεστιάριο και το ταμείο σχεδιάστηκαν με την λογική του box in the box.

doxiadis+

Θωμάς Δοξιάδης

Αρχιτεκτονική τοπίου 

για τον πύργο κατοικιών Marina στο Ελληνικό

Ο Θωμάς Δοξιάδης

Τμήμα της όψης του Πύργου

Ο Θωμάς Δοξιάδης πραγματοποίησε την παρουσίαση με τους συνεργάτες του Τέρψη Κρεμαλή και Δημήτρη Κριστίδη, BIM Manager του γραφείου, που αφορούσε την διαμόρφωση και κυρίως την φύτευση στον περιβάλλοντα χώρο και τους εξώστες του Πύργου στο Ελληνικό, εν είδη πράσινου τοίχου, που βασίστηκε στην βλάστηση που συναντάμε στο αττικό τοπίο από το βουνό στην θάλασσα.

Το έργο βρίσκεται στην φάση της μελέτης εφαρμογής, όπου παράγονται σχέδια μέσω του μοντέλου BIM, με πολλά σχέδια λεπτομερειών. Παράλληλα πραγματοποιούνται αναζητήσεις σχετικά με τον πράσινο τοίχο, μια μεγάλης κλίμακας επέμβαση, ίσως η ψηλότερη στον κόσμο, πρωτοφανής για τα ελληνικά δεδομένα, με σειρά τεχνικών προβλημάτων, ακόμη και για την συντήρηση με συστήματα ανάρτησης.

Σύστημα ανάρτησης για την  συντήρηση των κατακόρυφων κήπων 

Με αφορμή αυτό το έργο αναζητήθηκε μια σχεδιαστική τεχνολογία μέσω ΒΙΜ για την φύτευση με παραμετροποίηση στοιχείων, που παρουσιάστηκε εν συντομία με μοντέλα και φωτορεαλιστικά αναζητώντας τις δυνατότητες του προγράμματος.

Αξιοποίηση της σχεδιαστικής τεχνολογία μέσω ΒΙΜ για την φύτευση με παραμετροποίηση στοιχείων

Πρόκειται για αναπαραστάσεις μέσω ΒΙΜ που χρησιμοποιούνται σαν εργαλείο σχεδιασμού, μια διαδικασία που δεν μας έγινε σχετικά σαφής.

Mετά από ένα σύντομο διάλειμμα ακολούθησε η επόμενη ενότητα ομιλητών:

BLP Architects.

Χριστίνα Λουκοπούλου, Ηρώ Μπερτάκη, Κωστής Πανηγύρης

Κατοικία στην Πελοπόννησο

Χριστίνα Λουκοπούλου, Ηρώ Μπερτάκη, Κωστής Πανηγύρης

Μετά από μία σύντομη αναφορά στο έργο τους και τις συνθετικές αρχές του γραφείου τους, η παρουσίαση του θέματος ξεκίνησε με δύο εικόνες - σκηνές από την ταινία του Γκοντάρ με τίτλο Περιφρόνηση γυρισμένη στην γνωστή villa Μalaparte. 

Σκηνές από την ταινία του Γκοντάρ με τίτλο Περιφρόνηση γυρισμένη στην γνωστή villa Μalaparte

Πρόκειται για μια ιδιωτική κατοικία με ένα ανεξάρτητο ξενώνα, που βρίσκεται σε ένα ιδιαίτερο τοπίο στην Πελοπόννησο, σε μια πλαγιά με θέα προς την θάλασσα και είναι στην φάση της οριστικής μελέτης. Το δώμα του ξενώνα είναι βατό με πρόσβαση με σαφή αναφορά στην γνωστή βίλα στο Capri. Το κυρίως σπίτι ορίζεται από μια συμπαγή μεγάλου μεγέθους (16Χ20 μ.) οριζόντια πλάκα, και αποτελεί μια σκήνη που πάνω και κάτω από αυτή γίνονται πράγματα.

Απόψεις του ξενώνα

Απόψεις του σπιτιού

architectScripta
Νεφέλη Χατζημηνά
Elliniko project

Νεφέλη Χατζημηνά

Η Νεφέλη Χατζημηνά μας μίλησε αρχικά για το παρελθόν της, τις σπουδές της στο Columbia, την συνεργασία της στο γραφείο του Bernand Tsumi, την ίδρυση του γραφείου της στην Νέα Υόρκη και την διδασκαλία της στο Πανεπιστήμιο Southern California του Los Angeles. Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην διαρκή ενασχόλησή της με τα προχωρημένα προγράμματα σχεδιασμού και τα σεμινάρια που πραγματοποίησε επί σειρά ετών στο μουσείο Μπενάκη για την επεξεργασία της αυτόνομης μορφής, με διαλέξεις και εκθέσεις. Με υπόβαθρο από την θεωρία Speculative Realism του Graham Harman, που στην ουσία μιλάει για μια προσέγγιση της πραγματικότητας μέσω του υπαινιγμού μιας λέξη κλειδί σε όλη της την πορεία, που αποτέλεσε και την βάση του διδακτορικού της.

Μας αποκάλυψε τους πειραματισμούς της με την τεχνητή νοημοσύνη ξεκινώντας από εμπνεύσεις από τα έργα του Francis Bacon, φτάνοντας στο περίφημο έργο με τίτλο ΒUTterFLY, μια πολυκατοικία εννέα κατοικιών,

Η πολυκατοικία ΒUTterFLY την νύχτα, φωτο Erieta Attali

που κατάφερε να δημιουργήσει και να πραγματοποιήσει σε μία τυπική γειτονιά στο Χαλάνδρι προκαλώντας έντονες συζητήσεις, δημοσιεύσεις και σχόλια με μια ροηκότητα στην μορφή. Ενδιαφέρουσα η αίσθησης της θέασης προς το αντικείμενο ιδιαίτερη την νύχτα, καθώς και αυτής από μέσα προς τα έξω ιδιαίτερα μέσα από τα ανοίγματα το διάτρητου τοίχου του κλιμακοστασίου.

Η θέαση από μέσα προς τα έξω μέσα από τα ανοίγματα το διάτρητου τοίχου του κλιμακοστασίου

Η θέση τοι οικοπέδου στο Ελληνικό

Μας παρουσίασε με φευγαλέες γρήγορα προβαλλόμενες εικόνες το επόμενο πρότζεκτ το οποίο προετοιμάζεται να πραγματοποιηθεί στο Ελληνικό σε ένα οικόπεδο κοντά στη θάλασσα ενταγμένο μέσα στο ευρύτερο πλαίσιο των μεγάλων αυτών επεμβάσεων που γίνονται στο παλιό αεροδρόμιο.

Το οικόπεδο με το κεραμοσκεπές σπίτι

Aυτό που είχε ενδιαφέρον είναι ότι δεν παρέμεινε στην παρουσίαση των πολύ διαφορετικών και εντυπωσιακών φωτορεαλιστικών απεικονίσεων που έχουν ήδη δημοσιευθεί, αλλά προχώρησε και στην παρουσίαση πιο συγκεκριμένων εικόνων με παρουσίαση χώρων σε κατόψεις. 

Οι καινούργιες αυτές προσεγγίσεις δείχνουν τη μεγάλη στροφή που παρουσιάζεται στη συζήτηση του αρχιτεκτονικού έργου στη σύγχρονη εποχή. Πριν μερικά χρόνια τα lofts στα παλιά αποκαταστημένα κτίρια αποτελούσαν ελκυστικούς χώρους που προσέλκυσαν τους νέους ανθρώπους και τα ψηλά εισοδήματα, χώροι δηλαδή που είχαν μια ατμόσφαιρα και μια πατίνα του χρόνου, ιδιαίτερα εκείνα στο κέντρο της πόλης που είχαν θέα την Ακρόπολη. Σήμερα το ενδιαφέρον μετατίθεται στην γοητεία της παραλιακής ριβιέρας, όπου η αρχιτεκτονική περνάει σε μια καινούργια εικονογραφία, αγνοώντας κάθε προηγούμενο ή δημιουργώντας έναν καινούριο όνειρο για το μέλλον που στηρίζεται στον εντυπωσιασμό και την νέα τεχνολογία. Την τάση αυτή ακολουθούν μια σειρά ελληνικών και ξένων γραφείων, αλλά φαίνεται ότι η περίπτωση του γραφείου architectScripta αποτελεί μια ιδιάζουσα περίπτωση, με τη συμβολή κατασκευαστικής εταιρείας και επενδυτή που την υποστηρίζουν.

Η παρουσίαση της Νεφέλης Χατζημηνά και του συνεργάτη της Νίκου Παπαβασιλείου, κέντρισε το ενδιαφέρον του κοινού, στο βαθμό πού κατέληξε σε μια κάπως πιο ολοκληρωμένη και δομημένη παρουσίαση του τελευταίου της πρότζεκτ.

Εκτιμώ ότι οι εικόνες που  ακολούθησαν στην συνέχεια, μας αποπροσανατόλισαν αναδεικνύοντας απλά και μόνο τα εντυπωσιακά παιχνίδια που παίζονται με την τεχνητή νοημοσύνη.

MPLUSM Architects.
Μέμος Φιλιππίδης, Μαρίτα Νικολούτσου
Cypress House

Μέμος Φιλιππίδης

Μέσα σε μια υποφωτισμένη ατμόσφαιρα στην αίθουσα ξεκίνησε την παρουσίαση του ο Μέμος Φιλιππίδης με έναν άμεσο και μεστό λόγο συντονισμένο απόλυτα με μία καλο-σκηνοθετημένη από τον ίδιο προβολή με γρήγορες εναλλαγές εικόνων, μουσικής και βίντεο, συνδέοντας με έναν ποιητικό τρόπο ευαίσθητες επιρροές και συσχετισμούς με το αρχιτεκτονικό έργο, αναδεικνύοντας μία λιτή σύνθεση που ξεχωρίζει στην περιοχή.

Οι συστάδες από τα κυπαρίσσια που συναντούμε στα τοπία της Πελοποννήσου ταξιδεύοντας προς Πάτρα, να προστατεύουν τους πορτοκαλεώνες από τον άνεμο, συναντώνται και στο Παλαιό Ψυχικό ορίζοντας όρια και δημιουργώντας και ενδιαφέροντα οπτικά φράγματα που εξασφαλίζουν την ιδιωτικότητα και αποτελούν ενδιαφέροντα στοιχεία για μια συνομιλία του αρχιτεκτονικού έργου. Μία τέτοια συστάδα κυπαρισσιών που υπήρχαν στο οικόπεδο αποτέλεσαν το κεντρικό θέμα της σύνθεσης που για την διατήρηση τους στην διάρκεια των εκσκαφών χρησιμοποιήθηκαν  προσδέσεις ανάλογες με αυτές του Γκοιούλιβερ όταν ξύπνησε περιστοιχισμένος από τους λιλιπούτειους, στο γνωστό μυθιστόρημα του Jonathan Swift του 1726.

Πρόκειται για μια κατοικία με ένα διαμπερές ισόγειο με κεντρικό αίθριο. Στον όροφο εντάσσονται τα υπνοδωμάτια περιστοιχισμένα με ξύλινες περσίδες. Οι πρώτες αποφάσεις πάρθηκαν με αφορμή την μεγάλη φωτογραφία του Axel Hütte, που ειδικεύεται στις φωτογραφίσεις δένδρων δάσους.

Axel Hütte, Niederwald-1, 2009.

Με βάση αυτή την παλέτα διαλέχθηκαν και οι ξύλινες περσίδες του πρώτου ορόφου, ένα περιμετρικό πέτασμα που δημιουργεί ένα παιχνίδι με τις θέες άλλα και της σκιάς με το  φως, που παραπέμπει σε διάφορες αναφορές όπως οι φωτογραφίες του Erwin Blumenfeld.

φωτο Erwin Blumenfeld

Οι κατόψεις ισογείου, ορόφου, δώματος

Παρουσιάστηκαν αφαιρετικά οι κατόψεις Ισογείου και ορόφου και έγινε αναφορά σε παιδικές μνήμες του μελετητή ως κάτοικος σε κοντινό ως προς το νέο οικόπεδο οικογενειακό σπίτι, σε μια εποχή που ο μελλοντικός ιδιοκτήτης του Cypress Hous, ως παιδί μαγεύεται μπροστά στις μακέτες του πατέρα του με τραίνα μοντέλα.   Η μαγεία του κόσμου των τραίνων επηρέασαν στις επιλογές των υλικών που χρησιμοποιήθηκαν, ενώ τα τραινάκια του πατέρα εντάχθηκαν στο υπόγειο σε γυάλινες προθήκες.

Τα τραινάκια του πατέρα εντάχθηκαν στο υπόγειο σε γυάλινες προθήκες.

Εντελώς ανάλογα σχεδιάστηκαν και οι βιβλιοθήκες στον διάδρομο του ορόφου με επιρροές της μεγάλης Charlotte Perriand.

οι βιβλιοθήκες στον διάδρομο του ορόφου

Σημαντικές ήταν οι συνεργασίες με τον κορυφαίο Μάνο Βορδοναράκη που πραγματοποίησε από χάλυβα το WC του ισογείου και το πρόπυλο της εισόδου, με τους PSlab στην Βηρυτό για τον σχεδιασμό φωτιστικών και με την Ελευθερία Ντεκώ που ανέλαβε την μελέτη του φωτισμού της κατοικίας, όπου κατάφερε να φωτίσει τον όροφο πίσω από τις περσίδες ώστε να μοιάζει σαν ένα μεγάλο φανάρι μέσα στον κήπο.

Τέλος, η Έλλη Παγκάλου έχει αναλάβει να οργανώσει τον τρόπο με τον οποίο η κατοικία θα συνομιλήσει με τον κήπο, το αίθριο και τα φυτεμένα δώματα στο πλαίσιο  μιας αρχιτεκτονικής που συντίθεται από πλατφόρμες κήπων.

Παρά την μικρή απόσταση που μας χωρίζει από την συγκεκριμένη κατοικία, σήμερα έσπευσα να την ανακαλύψω, μετά την εξαιρετική παρουσίαση του Μέμου Φιλιππίδη, όπου  κατέγραψα  μια σειρά εικόνων που παραθέτω στην συνέχεια:

Tense Architecture Network - TAN 

Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος

Κατοικία στο Ντράφι.

Τηλέμαχος Ανδριανόπουλος

Όλα ξεκίνησαν το 2018 με αυτή την εικόνα μέσω ενός βίντεο. Στην συνέχεια παρουσιάστηκε ένα τολμηρό ξενοδοχείο στην Αθήνα 15 δωματίων, με τις στάθμες των επιπέδων υπεράνω του ξενοδοχείου να εμφανίζουν μια έντονη κινητικότητα, πάνω σε ένα κεντρικό στοιχείο στήριξης, άλλη μια τολμηρή χειρονομία σε συνεργασία με τον Θανάση Κοντιζά .

Το ξενοδοχείο αποτελεί δέλεαρ και εμπλέκεται με υποψήφιο πελάτη που ζητά παράλληλα να κατασκευαστεί μια ήδη σχεδιασμένη κατοικία. Αρνούμενοι να την υλοποιήσουν αντιπροτείνουν νέα μελέτη που πραγματοποιείται σε ελάχιστο χρόνο, και μετά από συζητήσεις που τελικά γίνεται δεκτή.

Το ξενοδοχείο και η νέα μελέτη του σπιτιού

Πρόκειται για μία τολμηρή αρχιτεκτονική πρόταση της σύνθεσης δύο τριγωνικών όγκων, που φλερτάρει με την γλυπτική, και ακολουθεί τις γνωστές επιλογές του γραφείου ΤΑΝ που αν και αρχικά αιφνιδιάζουν, τελικά αποδεικνύεται ότι οι ιδιοκτήτες τις αποδέχονται και τις απολαμβάνουν. Εξαιρετικές φωτορεαλιστικές απεικονίσεις, ημερήσιες και νυχτερινές, αποκαλύπτουν μια ενδιαφέρουσα εσωτερική δομή των χώρων, αλλά και τις θεαματικές διαμορφώσεις των εξωτερικών χώρων, αποκαλύπτοντας και  την επιλογή των υλικών.

Εξαιρετικά ενδιαφέρουσα η παρουσίαση των δομοστατικών χειρισμών, που αποκαλύπτονται με τις πρόσφατες φωτογραφίσεις στην φάση της ολοκλήρωσης των σκυροδετήσεων.

Ανδρέας Νικολοβγένης

Ψαρο-καντίνα, Ακταίο Ρίου, Πάτρα

Ανδρέας Νικολοβγένης

Με αναφορές τις παράγκες και τις  ψαροκαλύβες δίπλα στην θάλασσα ξεκίνησε ο σχεδιασμός αυτής της Ψαρο-καντίνας για ένα φίλο, σε ένα οικόπεδο σε παραλιακό δρόμο, στο Ακταίο Ρίου με θέα την γέφυρα.

Ξεκίνησε με ένα πρόχειρο σκαρίφημα, που απεικονίζει ένα στέγαστρο και αργότερα μετεξελίχθηκε με την προσθήκη ενός πτυχωτού ξύλινου πετάσματος, ενός στοιχείου με επιρροές από ένα πρώιμο έργο των Nader Tehrani και της Mónica Ponce de León, που προσομοιάζει με  κουρτίνα.

Η τελική κάτοψη

Στην πορεία προετοιμάστηκε από έτερον φίλο και το σχετικό ψηφιακό μοντέλο. Το τελικό αποτέλεσμα συντίθεται από τρία πράγματα: ένα δάπεδο, ένα ξύλινο κουτί που φιλοξενεί την κουζίνα και ακόμη ένα για τα λουτρά και τις αποθήκες που εξελίσσεται στην κουρτίνα που προστατεύει από τους ανέμους, και ένα στέγαστρο από κυματοειδή λαμαρίνα.

Το έργο προχώρησε και όταν όλα ήταν έτοιμα,  λόγω των  capital control το 2015 σταμάτησε. Έκτοτε μόλις αυτό το φθινόπωρο ο ιδιοκτήτης έσπευσε να υλοποιήσει το έργο και γίνεται προσπάθεια να προστατευθεί και να υλοποιηθεί σύμφωνα με τα σχέδια.

Η παρουσίαση έκλεισε με ένα απόσπασμα από ένα βίντεο με τον Κάρολο Κουν που αναφέρεται και σχολιάζει την ακαδημαϊκή παιδεία.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση