Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΤΟΥ

απολαύστε για τις γιορτές 

έργα γλυπτικής νέων ελλήνων καλλιτεχνών, 

με αφορμή δύο εκθέσεις


Γιώργος Χουλιαράς

Με τον γλύπτη Γιώργο Χουλιαρά γνωριζόμαστε από τις αρχές της δεκαετίας το ΄80. 

Αγαπώ την δουλειά του και έχουμε συνεργαστεί στενά στο εργαστήριό του και στο γραφείο μου, εντάσσοντας από κοινού γλυπτικές του συνθέσεις σε δικά μου έργα αρχιτεκτονικής. 

Ο Γιώργος Χουλιαράς στο εργαστήριό του

Δεν είχα όμως την ευκαιρία να γνωρίσω το διδακτικό του έργο, όταν από το 2001 έγινε καθηγητής στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Άκουγα ότι είχε αναπτύξει γόνιμες σχέσεις με τους μαθητές του και έστηναν ανά την Ελλάδα έργα τέχνης στα βουνά και σε οικισμούς της Ηπείρου ή σε λιμάνια, χωρίς όμως να έχω σαφή εικόνα. Τα αποτελέσματα της σπάνιας αυτής δημιουργικής και ανθρώπινης σχέσης μεταξύ δασκάλου και μαθητών ανακάλυψα επισκεπτόμενος δύο εκθέσεις γλυπτικής. 

ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΩΤΗ: 

«Έκθεση Εργαστηρίου Γλυπτικής 
Γιώργου Χουλιαρά ΑΣΚΤ 
ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ»

Τον περασμένο Μάϊο με κάλεσε στην έκθεση που είχε οργανώσει στην Κηφισιά, όπου συμμετείχαν με έργα τους 32 επιλεγμένοι μαθητές - γλύπτες του Εργαστηρίου Γλυπτικής του Γιώργου Χουλιαρά στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών Τσιχριτζή, με τίτλο «Έκθεση Εργαστηρίου Γλυπτικής Γιώργου Χουλιαρά ΑΣΚΤ – ΔΑΣΚΑΛΟΣ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΕΣ». 

Κατέγραψα αυθόρμητα κάποια έργα αλλά σύντομα συνειδητοποίησα μέσα στον κόσμο ότι τα έργα είχαν ένα ξεχωριστό ενδιαφέρον που επιβεβαιώθηκε όταν ξανα-επισκέφτηκα την έκθεση, παρακολουθώντας μια ανοιχτή συζήτηση μεταξύ του δασκάλου και των νέων καλλιτεχνών. Διαπίστωσα με μεγάλη ικανοποίηση ότι είχαν κτίσει μεταξύ τους μια σπάνια σχέση σεβασμού, εμπιστοσύνης, αναγνώρισης και δημιουργικής επιρροής. Μια σχέση αγάπης θα τολμούσα να πω. Τα έργα των μαθητών διαφοροποιούνται έντονα μεταξύ τους. Δεν υπάρχουν καν ψήγματα που αναπαριστούν το έργο του Χουλιαρά. Συσχετίζοντάς τα προσεκτικά αποκαλύπτεται μια υπόγεια εσωτερική διάσταση, ένα αδιόρατο νήμα που τα συνδέει μεταξύ τους και με το έργο του δασκάλου τους. Τα έργα χαρακτηρίζονται από μια σαφήνεια ως προς την θεματολογία και την σύλληψη της μορφής και παράλληλα από μια υψηλή ποιότητα στην επεξεργασία του υλικού. 

Παραθέτω στην συνέχεια όσα έργα κατάφερα να καταγράψω στα εγκαίνια της έκθεσης: 

Νίκος Πεξομάτης

 

Παναγιώτης Καλούδης 

Αμαλία Φλώρου

Ανδρέας Αραπάκης

Στέλλα Βαμβακάρη

Χριστίνα Καψάνη 

Δήμητρα Σίλιαλη 

Δημήτρης Τσιαντζής 

Νότα Τσίτουρα 

Παναγιώτης Μπρέντας 

Στέφανος Σουβαντζόγου 

Πλατάκη Χαρά

Γερογιάννη Γεωργία

Λήδα Παυλή

Βαγγέλης Κωστούλας 

Στέλλα Βαμβακάρη

Σοφιανόπουλος Τέλης 

Χελιώτη Νατάσα 

Στέλιος Παναγιωτόπουλος

Λήδα Παυλή 

Ανδρέας Βερναδάκης

Σπύρος Χαραλαμπόπουλος

ΕΚΘΕΣΗ ΔΕΥΤΕΡΗ: 

«Σιωπηλή παρουσία: συναντώντας τον Ζογγολόπουλο 45 χρόνια μετά»

Γενική άποψη της πρώτης αίθουσας της έκθεσης

Πριν λίγες μέρες επισκέφτηκα την ομαδική έκθεση με τίτλο «Σιωπηλή παρουσία: συναντώντας τον Ζογγολόπουλο 45 χρόνια μετά», στην Ελληνοαμερικανική Ένωση με έργα σύγχρονων Ελλήνων εικαστικών σε διάλογο, με επιλεγμένα έργα του γνωστού Έλληνα γλύπτη, από τους σημαντικότερους του 20ού αιώνα, που επιμελήθηκε η ιστορικός τέχνης Ίρις Κρητικού. 

Πρόκειται για μια έκθεση σε υποβλητικό μαύρο φόντο και προσεγμένους φωτισμούς, με σημαντικά έργα του Ζογγολόπουλου και άλλων καταξιωμένων γλυπτών, με κριτήριο τις εκλεκτικές συγγένειες με το έργο του, ως προς τις αναζητήσεις, τα σύμβολα, τη δομή, τη χρήση των υλικών, τη γραμμή και τη φόρμα.

Γενική άποψη της δεύτερης αίθουσας της έκθεσης

Δίπλα στους καταξιωμένους καλλιτέχνες ο Γιώργος Χουλιαράς μαζί με τα δικά του έργα, επέλεξε και πάλι και έργα μαθητών του. Οι νέοι γλύπτες στέκουν επάξια και τα έργα τους συνομιλούν με τα έργα του Ζογγολόπουλου. Με δεδομένη την δυσκολία παρουσίασης λόγω χώρου των έργων των καταξιωμένων καλλιτεχνών, παραθέτω στην συνέχεια μόνο έργα του Χουλιαρά και των μαθητών του όπως τα κατέγραψα. 

Γιώργος Χουλιαράς, Της άνοιξης, 1999 |Του καλοκαιριού, 2003| Του χειμώνα, 2003

Στέφανος Σουβατζόγλου, Χωρίς Τίτλο

Ριχάρδος Φώσκολος, Άτιτλο, 2015

Χαρά Πλατάκη, Χωρίς τίτλο, 2012

Σπύρος Λισγάρας, Sky is the limit, 2016

Συνομιλία Γιώργου Ζογγολόπουλου και Στέλιου Παναγιωτόπουλου

Στέλιος Παναγιωτόπουλος, «Eκρηξη αγάπης από εξαρτήματα της μηχανής»

Ανδρέας Αραπάκης, Χωρίς τίτλο, λεπτομέρεια 

Ανδρέας Αραπάκης, Χωρίς τίτλο 

Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 28 Ιανουαρίου 2017.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ 

Τι απέγιναν οι εξαιρετικοί αυτοί νέοι γλύπτες ή μάλλον τι θα απογίνουν; Παλεύουν ανάμεσα στην επιβίωση και την αναζήτηση  διέξοδου στην καλλιτεχνική δημιουργία.

Ας ανοίξουν οι πόρτες σε δημόσιους χώρους και κτίρια, σε κτίρια γραφείων, ξενοδοχεία και κατοικίες και όχι μόνο για να υποδεχθούν τα έργα τους. 

Ας ανακαλύψουμε και πάλι την μαγεία της συνύπαρξης της αρχιτεκτονικής και της γλυπτικής. 

Ας πάψουμε να αδιαφορούμε ή να αναζητούμε έργα τέχνης απλά ως επένδυση και ας στραφούμε στους νέους Έλληνες καλλιτέχνες για να επιλέξουμε και να αγοράσουμε, με μικρά σχετικά ποσά, έργα τους, που μας συγκινούν.

Ήρθε η ώρα να δώσουμε μια ώθηση στους ταλαντούχους αυτούς ανθρώπους. Κανείς άλλωστε δεν ξέρει τι επιφυλάσσει το μέλλον και πόσοι από αυτούς τους νέους καλλιτέχνες θα καταξιωθούν και πέρα από την αισθητική απόλαυση θα δικαιώσουν και τις αγορές μας. 

Γιατί όπως επισημαίνει ο Γιώργος Χουλιαράς: 

«…Οι νέοι γλύπτες μαθητές μου, κόντρα στις στερήσεις και τα προβλήματα των καιρών, παλεύουν για μια γλυπτική με ήθος και ποιότητα. Όταν έρθετε, θα διαπιστώσετε οι ίδιοι πώς ομορφαίνει και φορτίζεται ο χώρος με την παρουσία της γλυπτικής».

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση

ΛΑΖΑΡΟΣ ΚΑΛΥΒΙΤΗΣ:

ΤΡΕΧΟΥΣΕΣ "ΜΟΥΣΕΙΑΚΕΣ ΕΠΙΚΑΙΡΟΤΗΤΕΣ"

Μία αφήγηση σε τρία μέρη

1. για τα γλυπτά του Παρθενώνα

2. ένα Χιμαιρικό Ερώτημα

3. Για το νέο Αρχαιολογικό Μουσείο Θηβών

Για να διαβάσετε το κείμενο του Λάζαρου Καλυβίτη κάντε ΚΛΙΚ εδώ