Friday, January 28, 2011

ΕΚΘΕΣΗ ΓΛΥΠΤΙΚΗΣ ΤΗΣ ΚΑΛΛΙΟΠΗΣ ΛΕΜΟΥ

"NAVIGATING IN THE DARK"

Βρέθηκα στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Περαιώς για μια άλλη εκδήλωση και πραγματικά ξαφνιάστηκα με την εγκατάσταση της Καλλιόπης Λεμού στο αίθριο του Μουσείου, πριν από τα εγκαίνια, ακριβώς στις τελικές δοκιμές του φωτισμού. Μέσα σε μια υποβλητική ατμόσφαιρα, παρακολούθησα την όλη  διαδικασία και πραγματικά προβληματίστηκα με το μήνυμα και την πρόθεση  που επιδιώκει η καλλιτέχνης. Στιβαρά  χαλύβδινα γλυπτά μεγάλης κλίμακας συνυπάρχουν με  φτερωτούς ορειχάλκινους ιπτάμενους φαλλούς και κατανέμονται σε ένα διευρυμένο ξύλινο  βάθρο με μια κυψελωτή δομή στο κέντρο.



Διάβασα στο τύπο σχετικά με το έργο  ότι  «Το ταξίδι και το πέρασμά μας από τη ζωή είναι η θεματική που διατρέχει το έργο της. Όπως τόνισε η καλλιτέχνης «σε μία εποχή που περικυκλωνόμαστε από σκοτάδι και σύγκρουση φιλοσοφιών είμαστε σαν ένα πλοίο σε τρικυμία. Έχουμε την ανάγκη να βγούμε από το σκοτάδι» ενώ κατέδειξε τον τρόπο διαφυγής στο να «επικεντρωθούμε στην ανθρωπιά σαν να ξεκινούμε από την αρχή. Το εσωτερικό μας ταξίδι είναι η ελπίδα για να πολεμήσουμε το εξωτερικό σκοτάδι».
 Διάβασα επίσης ότι «Το σύνολο που ωθεί σε μία ενδοσκόπηση τον θεατή «πατάει» σε μία εξαγωνική εξέδρα. Κυρίαρχα είναι τέσσερα όρθια γλυπτά από μέταλλο, επικαλυμμένα με κερί, που συμβολίζουν φάρους με σχήματα που έχουν παραπομπές στη φύση. Kεντρικά, σε μία διάταξη που θυμίζει κυψέλες, βρίσκεται νερό που πάνω του επιπλέουν δώδεκα συρμάτινες κατασκευές σε σχήμα ανθρώπινου προσώπου. Τα υλικά των έργων είναι φθαρτά –το μέταλλο θα αφεθεί στις «ορέξεις» της σκουριάς– επειδή όπως η ίδια η εικαστικός είπε, «έχουν ημερομηνία λήξης, θα κάνουν τον κύκλο τους και θα επιστρέψουν στη γη». 
Ομολογώ ότι δεν κατάφερα ακόμη να κατανοήσω τις προθέσεις. Παρ΄όλα αυτά καλό είναι να γνωρίζουμε ότι η έκθεση αυτή αποτελεί τον πρώτο σταθμό μίας τριλογίας σε ανοικτούς και κλειστούς χώρους, με τίτλο “Navigating in the Dark”. Οι άλλοι δύο σταθμοί είναι στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης και στο Τζαμί Ibrahim Khan στο Ρέθυμνο (Μάιος-Αύγουστος 2011) και στη κρύπτη της εκκλησίας του Αγίου Παγκράτιου στο Λονδίνο. (Οκτώβριος-Νοέμβριος 2011).
Πρόκειται για τρεις αυτόνομες εκθέσεις που ωστόσο διατηρούν τα στοιχεία της συνέχειας και της μεταξύ τους σύνδεσης.  Οι τρεις σταθμοί είναι μία συμπαραγωγή του Μουσείου Μπενάκη και του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης.
Την έκθεση επιμελείται η κριτικός τέχνης και Διευθύντρια του Μουσείου Σύγχρονης Τέχνης Κρήτης, Μαρία Μαραγκού.
Η έκθεση θα διαρκέσει μέχρι τις 26 Μαρτίου 2011

Thursday, January 20, 2011

ΠΑΡΑ ΤΙΣ ΑΝΤIΞΟΟΤΗΤΕΣ Ή AGAINST ALL ODDS



ΗΘΙΚΗ / ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ -ETHICS/AESTHETICS

1.

Ξεκίνησε την Τετάρτη 19-ΙΑΝ-2010 στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών το 1ο Συνέδριο με θέμα  Ηθική /Αισθητική  στα πλαίσια του Αgainst Αll Οdds με γενική επιμέλεια της Λίνας Στεργίου και την φροντίδα της Μαρίας Παναγίδου στον συντονισμό και την επικοινωνία. 

Θα ήθελα να σχολιάσω την εξαιρετική εισήγηση του Ole Bouman Γενικού Διευθυντή του Ολλανδικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής (NAI), Ρόττερνταμ με θέμα: «Βαρύνουσα Αρχιτεκτονική», το επάγγελμα του αρχιτέκτονα στις διεθνείς συγκυρίες, τις ηθικές του επιταγές και πρακτικές. Ο Bowman με ένα λόγο σαφή προχώρησε σε ένα προβληματισμό για τις δυνατότητες που διαμορφώνονται στα πλαίσια της κρίσης για την αρχιτεκτονική και το Design υπηρετώντας την άποψη ότι: «Δεν μπορούμε να λύσουμε τα προβλήματα χρησιμοποιώντας τον ίδιο τρόπο σκέψης που είχαμε όταν τα δημιουργήσαμε».
(Α. Αϊνστάιν)

Αθήνα 08-VI-2005

egg shaped mobile home    -       Click image to link  

Από την άλλη η Jilly Τραγανού, αναπληρώτρια Καθηγήτρια και Διευθύντρια Ακαδημαϊκών Υποθέσεων στο Τμήμα Ιστορίας και Θεωρίας της Τέχνης και του Ντιζάιν του Πανεπιστημίου Parsons The New School for Design της Νέας Υόρκης, είχε  και έναν δυσνόητο  και μακροσκελή τίτλο: "Πρακτικές απεδαφοποίησης προς τη δημιουργία μετα-εθνικών ταυτοτήτων: συνδέοντας την αισθητική με την ηθική του ντισιν. Ο ρόλος των σχέσεων αναμεσα στο ντιζάιν, την μετανάστευση και τον συμμετοχικό σχεδιασμό στην δημιουργία μετα-εθνικών ταυτοτήτων" Και δεν έφτανε μόνο αυτό. Η εισήγησή της ελληνίδας καθηγήτριας δόθηκε στην αγγλική γλώσσα σε ένα ελληνόφωνο ακροατήριο με 4 μόνο ξένους επισκέπτες. Με δεδομένο μάλιστα το ιδιότυπο λεξιλόγιό της, τελικά η παρουσίαση υπήρξε βασανιστική έχοντας ταυτόχρονα και μια ανεξέλεγκτη ροή στην προβολή των εικόνων. Εκτιμώ ότι αξίζει  τον κόπο να αξιοποιούμε τον πλούτο της  γλώσσας μας, για να έχουμε άλλωστε και μια πιο άμεση και γόνιμη επικοινωνία.
Στην συζήτηση που ακολούθησε ο δημοσιογράφος Νίκος Ξυδάκης κατά γενική ομολογία κράτησε ένα υψηλό επίπεδο και φυσικά και το ενδιαφέρον του κοινού. Το συνέδριο συνεχίστηκε και την Πέμπτη 20 ΙΑΝ 2011.
Τον συντονισμό είχε ο Λόης Παπαδόπουλος, καθηγητής του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου της Θεσσαλίας και μετά από μια σύντομη και ουσιαστική αναφορά στις ομιλίες της προηγούμενης μέρας  έδωσε τον λόγο στον Κωνσταντίνο Μωραΐτη, αναπληρωτή καθηγητή Σχολής Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ. Το θέμα του ήταν  «Αισθητική και ηθική: ο αδύνατος διαχωρισμός. Το παράδειγμα της διφυούς αξιολόγησης του τοπίου»
Ο  Μωραΐτης  ξεκίνησε με τον σεμνό υπότιτλο "Θεωρητική απόπειρα με αφορμή το τοπίο και το περιβάλλον" και  την αφοπλιστική παραδοχή:  "Ένας αρχιτέκτονας που επιχειρεί να μιλήσει για σημαντικά φιλοσοφικά θέματα είναι εξίσου επικίνδυνος με έναν ειδήμονα για τη θεωρία, που επιμένει να σχεδιάσει και ακόμη περισσότερο να επιβλέψει την κατασκευή ενός σημαντικού κτηρίου."
           
Ludwig Wittgenstein 

Είναι γνωστές οι φιλοσοφικές του αναζητήσεις και  ομολογώ με τις αναφορές στον Ludwig Wittgenstein  και σε άλλους φιλοσόφους και με τους σχολιασμούς του πάνω σε επιλεγμένα έργα τέχνης, βρήκα την εισήγησή του τολμηρή και ενδιαφέρουσα.
Ακολoύθησε όμως ο David Cottington καθηγητής της Ιστορίας της Μοντέρνας Τέχνης στο Kingsτon University of London. To θέμα του ήταν «Ο  σχηματισμός  της Πρωτοπορίας: επαγγελματισμός αισθητικές αρχές και μοντερνιστική ηθική» με αναφορά στις αντιλήψεις της Πρωτοπορίας στο Παρίσι των αρχών του εικοστού αιώνα με τον επαγγελματία καλλιτέχνη και τις αισθητικές θέσεις της εποχής. Ομολογώ ότι γρήγορα συνειδητοποίησα ότι το θέμα ήταν βασικά εκτός πλαισίου και σε συνδυασμό με την επίπεδη και αυστηρά ακαδημαϊκή,  αγγλικού τύπου, στάση του ομιλητή χωρίς εικόνες βαρέθηκα και λίγο πολύ αυτή την εικόνα εισέπραξα γύρω μου. 
Επιτέλους όμως ήρθε η ώρα της Λίνας Στεργίου που ήταν και ο εμψυχωτής του Συνεδρίου και όλοι ελπίζαμε ότι θα ανασάνουμε. «Επαγγελματικός σχεδιασμός προς όλες τις κατευθύνσεις. Επαγγελματική ηθική, δημιουργικός ακτιβισμός» ήταν ο τίτλος του θέματος και γρήγορα έπεσαν πολλοί τίτλοι, νέοι όροι, βιβλία , τσιτάτα και αναφορές σε φιλοσόφους και άλλους διανοητές με στόχο, μάχες ενάντια στο πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο μέσα από συλλογικές προσπάθειες… Δεν μπόρεσα να κατανοήσω τελικά όλη αυτή την θεωρητική περιπλάνηση και την περιθωριακού τύπου ακτιβιστική πρόθεση της Λίνας Στεργίου. Αισθάνθηκα ότι συμμετέχω  σε θεωρητικές ασκήσεις του νου, «ασκήσεις θάρρους» θα έλεγα,  την στιγμή που όλοι καιγόμαστε αναζητώντας το δια ταύτα,  αναζητώντας μια νέα ηθική της αισθητικής  που αφορά τελικά μια υπόθεση επιβίωσης.

Τελικά έφυγα…
...Έφυγα προβληματισμένος, αισθάνθηκα ότι συμμετείχα σε μια παραπλάνηση. Ίσως πρόκειται για δικό μου λάθος, ίσως...

2.

Βγαίνοντας  από το αμφιθέατρο του Συνεδρίου βρέθηκα ξαφνικά μπροστά  στην:

Έκθεση των Αποφοίτων 08/09 του Τμήματος Εικαστικών της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών. 
Άλλαξε η διάθεσή μου:


Περιπλανήθηκα και πάλι στον εκθεσιακό χώρο "Νίκος Κασσανλής" ανάμεσα σε νέους ανθρώπους που εκφράζουν την αγωνία τους, ο καθένας με την δική του ηθική...
Ξεχώρισα κάποια έργα που παρουσιάζω στην συνέχεια.

Koλλύρη Μαρία-Άννα, Χωρiς Τίτλο, 2009 video

Chamaryan Anna, Δώρο Θεού, 2009, Λάδι


Bράκας Στυλιανός, Χωρίς Τίτλο,  2009, Λάδι, ξύλο

Λιανός Αθανάσιος, Χωρίς Τίτλο, 2001, λιθογραφία


Παπαδοπούλου Κωνσταντίνα, Χωρίς Τίτλο, 2001, ακουαρέλλα

Λάμπρου Παναγιώτης, Αστκά Τοπία - διαδρομές, 2009


Νινιός Διονύσιος, Σιωπηλοί Διάλογοι, 2009, Γύψος μέταλλο

Η επιλογή των έργων είναι ενδεικτική. Πρόκειται για μια αυθόρμητη πρώτη  καταγραφή και προφανώς υπάρχουν και άλλα ενδιαφέροντα έργα που στο χώρο ενός blog δεν είναι δυνατόν να καταχωρηθούν. Αυτό που αναζήτησα  επηρεασμένος από το Συνέδριο ήταν η αισθητική των νέων δημιουργών μέσα από την ηθική της εικαστικής εκπαίδευσης...

3.

Μία άλλη όμως ηθική που οδήγησε σε μια απάνθρωπη:

Ευθανασία στην περίοδο του Εθνικοσοσιαλισμού, 

αποκαλύπτεται στο Μουσείο Μπενάκη στην οδό Πειραιώς που οδήγησε στην Ιατρική εξόντωση ιδρυματοποιημένων ασθενών.  
70.000 άνθρωποι με προβλήματα ψυχικής υγείας εξοντώθηκαν σε θαλάμους αερίων από το 1939 μέχρι το 1944 στην Ναζιστική Γερμανία.

Θάλαμος αερίων του νοσηλευτικού ιδρύματος Χανταμαρ


Η "τέχνη των παραφρόνων" 
μέσα από την Συλλογή PRINZHORN της Χαιλδεβέργης



Δεκαοχτώ διαφορετικές  δραματικές ιστορίες, αποτελούν την εισαγωγή για την παρουσίαση των έργων δεκαοχτώ προβληματικών ανθρώπων που σε βάζουν σε ένα κλίμα  αγανάκτησης αλλά και  μιας μεγάλης συγκίνησης που εκπάμπεται  από την παράδοξη ευαισθησία αυτών των ανθρώπων.  Κατέγραψα ενδεικτικά μερικά έργα που παραθέτω στην συνέχεια. 
Αισθάνθηκα όμως μια περίεργη ανησυχία όσο φωτογράφιζα. Αναρωτήθηκα  αν φωτογραφίζω απλά κάτι που ανήκει  στο παρελθόν, η  καταγράφω κάτι που ήδη βιώνουμε και σήμερα, κάτι  που ίσως καταφθάνει με ορμή από το μέλλον...






Πρόκειται για μια έκθεση, που  τελικά αποκαλύπτει μια άλλη σχέση ανάμεσα στην Ηθική και την Αισθητική. Αξίζει νομίζω να την δείτε, αν μάλιστα αισθάνεστε ότι ακόμη έχετε μέσα σας την δική σας τρέλλα...

4.
Εντελώς συμπτωματικά ανακάλυψα μέσω του protagon.gr  το βίντεο που ακολουθεί. Μέσα από το χιούμορ που διαθέτει ο δημιουργός του αισθάνθηκα ότι έχει κάποια σχέση με αυτό  "που ίσως καταφθάνει με ορμή από το μέλλον..."



Thursday, January 13, 2011

ΑΥΘΟΡΜΗΤΑ ΣΥΝΘΗΜΑΤΑ Νο 1





ΜΕΙΩΣΤΕ ΔΡΑΜΑΤΙΚΑ
ΤΟΥΣ ΕΙΣΑΚΤΕΟΥΣ
ΣΤΙΣ 
ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΣΧΟΛΕΣ!


Έκκληση στους καθηγητές των  Ελληνικών Αρχιτεκτονικών Σχολών και όχι μόνο

Σημ. Θα ακολουθήσει σύντομα σχετικό σχόλιο 


Sunday, January 9, 2011

Η ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΕΝΟΣ ΑΠΑΞΙΩΜΕΝΟΥ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΟΣ


νέοι αρχιτέκτονες ή υποψήφιοι αυτόχειρες?

Φωτογραφία των Federico Leone & Giovanni Tiberti,
φοιτητών του Πολυτεχνείου του Μιλάνου,
Εξώφυλλο περιοδικού L ARCA  Νο 261 ΣΕΠΤ. 2010

Το πρωτοφανές πρόσφατο  εξώφυλλο του αρχιτεκτονικού ιταλικού περιοδικού  L ARCA με τον νέο αρχιτέκτονα «να κόβει τις φλέβες του» πραγματικά με έχει σοκάρει. Αυτή η διάχυτη απελπισία που  προβάλλεται και  επισκιάζει κάθε άλλη αρχιτεκτονική δραστηριότητα, που συνήθως προβάλλουν  τα αρχιτεκτονικά περιοδικά στα εξώφυλλά τους, φαίνεται να απλώνεται και στην χώρα μας.
Με την έναρξη της νέας χρονιάς, στα πλαίσια μιας πρωτοφανούς ιστορικά επαγγελματικής απαξίωσης αλλά και μιας  σταδιακής διάλυσης των συγκροτημένων αρχιτεκτονικών γραφείων, φαίνεται ότι  θα προχωρήσουν με γρήγορους ρυθμούς οι διαδικασίες για την λεγόμενη «απελευθέρωση του επαγγέλματος" των αρχιτεκτόνων και των άλλων μηχανικών.
Αισθάνομαι ακόμη περισσότερο άσχημα για την γενικότερη άγνοια, άρνηση θα έλεγα, που αφορά το σύνολο σχεδόν των μελετητών αρχιτεκτόνων για να ενημερωθούμε πιο σχολαστικά και να αντιμετωπίσουμε με σοβαρότητα και συγκροτημένα αυτήν την επικείμενη αλλαγή. Προσωπικά πρέπει να ομολογήσω ότι έχω προβληματιστεί και έχω διατυπώσει κάποιες απόψεις μάλλον ευκαιριακά για το θέμα, έχοντας κατά βάσει την επίμονη άποψη ότι η υφιστάμενη νομοθεσία ( Π.Δ. 696) που προδιαγράφει το περιεχόμενο των μελετών και προσδιορίζει το ύψος των αμοιβών που αναλογούν, ανάλογα με το μέγεθος και την κατηγορία των κτιρίων, αποτελεί μια δίκαια υπόθεση και χρειάζεται απλά προσαρμογή και ενημέρωση.
Σε κάθε περίπτωση θεωρώ ότι στο λίγο διάστημα που απομένει οφείλουμε να ξεπεράσουμε την παθητικότητα των καιρών, να ενημερωθούμε καλύτερα και να πάρουμε θέση. Πέρα από τον Σύλλογο αρχιτεκτόνων και το ΤΕΕ είναι νομίζω χρήσιμο να ακουστούν και οι απόψεις του Ελληνικού Ινστιτούτου Αρχιτεκτονικής, αλλά και των επώνυμων αρχιτεκτόνων και ακαδημαϊκών και βέβαια και των νέων αρχιτεκτόνων. Γιατί έχω την πεποίθηση ότι το επάγγελμα του αρχιτέκτονα θα πρέπει να διαχωριστεί από αυτή την λαίλαπα που προωθεί η Ευρωπαϊκή Κοινότητα, και αυτό χρειάζεται συστηματική δουλειά σκέψη και δυναμικές κινήσεις.
Σήμερα ξεκινώ ταπεινά αυτήν διαδικασία, με την επιστολή του Δημήτρη Διαμαντόπουλου που έστειλε στις εφημερίδες στις 30 Δεκ. 2010 προς δημοσίευση (?) και ευχαρίστως θα δημοσιεύσω τις  όποιες απόψεις σας. Θα επανέλθω…
Για την επιστολή του Δ. Διαμαντόπουλου πατήστε εδώ
Σήμερα Πέμπτη 13-ΙΑΝ-2011 ήρθε από τον αρχιτέκτονα Χάρη Σαββίδη email με τις απόψεις του, όπως διατυπώνονται σε άρθρο του στο ΣΚΑΪ GR. Αναζητείστε το πατώντας εδώ
Μια πρόσθετη και ουσιαστική άποψη επαναφέρει  ο αρχιτέκτων Ανδρέας Κουρτερίδης, σε επιστολή του  στις 17-ΙΑΝ-2011 και  με αφορμή την ¨απελευθέρωση" επισημαίνει  την ανάγκη:να αφαιρεθεί το επαγγελματικό δικαίωμα εκπόνησης και έκδοσης άδειας για αρχιτεκτονική μελέτη από πολιτικούς μηχανικούς
Εκτιμώ βέβαια ότι  το θέμα αυτό δεν είναι  θέμα ευθύνης μόνο των  βουλευτών όπως επισημαίνει. Προκειται για μια παγιωμένη κατασταση εδώ και δεκαετίες που συντηρεί φυσικά και το Τεχνικό Επιμελητήριο, όπου οι αρχιτέκτονες έχουν πάντα μικρή συμμετοχή, άρα και επιρροή και βέβαια και ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων. Πιό πολύ όμως και όλοι εμείς που τόσα χρόνια είμαστε εφησυχασμένοι...
Για την επιστολή του Ανδρέα Κουρτερίδη πατείστε εδώ
Ο Σύλλογος Αρχιτεκτόνων Διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών την Δευτέρα 24 Ιαν.2011 μας κοινοποίησε επιστολή Προς Το Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων Υπουργό κο Δημήτρη Ρέππα με Θέμα:    Αίτημα συνάντησης για το Άνοιγμα του «κλειστού επαγγέλματος» του Αρχιτέκτονα Μηχανικού. Η επιστολή επικεντρώνεται στα εξης Θέματα:
Πρέπει λοιπόν άμεσα και αντί για την κατάργηση των ελαχίστων αμοιβών που προσδιόρισε αυτή να:
· Ξεκαθαρίσει ότι οι Αρχιτέκτονες και μόνο αυτοί θα ασκούν το επάγγελμα του Αρχιτέκτονα.
· Ότι οι παρεχόμενες υπηρεσίες από αυτούς διέπονται από όρους, περιορισμούς,
προδιαγραφές και ρυθμίσεις για την εξασφάλιση των προαναφερθέντων.
· Ολοκληρώσει ταυτόχρονα το θεσμικό πλαίσιο που θα ορίζονται τα επαγγελματικά
δικαιώματα και υποχρεώσεις όλων των συνεργαζομένων φορέων των μηχανικών.
· Προσδιορίσει διαδικασίες πιστοποίησης με προδιαγραφές τα επαγγέλματα που
εμπλέκονται στις κατασκευές των έργων.
· Προσδιορίσει διαδικασίες πιστοποίησης όλων των υλικών που χρησιμοποιούνται
αντίστοιχα.
· Ολοκληρώσει κατόπιν του προσδιορισμού των επαγγελματικών ευθυνών και
υποχρεώσεων και τη σύνδεσή τους με τους Κώδικες της Δικαιοσύνης.
Ολόκληρη την επιστολή μπορείτε να την δείτε εδώ 

Η ΔΙΟΧΑΝΤΗ ΣΤΗΝ 54η ΜΠΙΕΝΑΛΕ ΤΗΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ


από την Ελευσίνα στην Βενετία...



στις 17 ΟΚΤ 2010 αναρτήθηκε σε αυτό το μπλογκ ένα κείμενό μου, με αφορμή την έκθεσή της στην Ελευσίνα και με τίτλο "Η ΔΙΟΧΑΝΤΗ ΜΑΣ ΜΑΓΕΨΕ!!!".  Το κείμενο αυτό στο τέλος της χρονιάς ξεχώρισε, γιατί είχε την μεγαλύτερη επισκεψιμότητα σε αυτό το μπλογκ.
Η μικρή αυτή έκπληξη  συνέπεσε, σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες, με την επιλογή της Διοχάντη μετά από πρόταση της τεχνοκριτικού Μαρίας Μαραγκού για να εκπροσωπήσει την Ελλάδα  στην επόμενη 54η Biennale της Βενετίας που έχει σαν τίτλο " ILLUMInations ", υπό την επιμέλεια  της  Bice Curiger.
Μια πρώτη καλή είδηση για την καινούργια χρονιά...
Καλή επιτυχία λοιπόν για την Diohandi!

Tuesday, January 4, 2011

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΕΣ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ…


η «τολμηρή επιλογή» της στενής πλάγιας όψης


Διώροφη κατοικία στο χωριό Στούπα, Πελοπόννησος,
ύψος 650 εκ. μήκος 530 εκ. πλάγια όψη 110 εκ
καρτ ποστάλ από το φωτογραφικό αρχείο του Δημήτρη Διαμαντόπουλου


Βιοτεχνικό Κτίριο του Μεσοπολέμου, 
Μοναστηράκι, οδός Ηφαίστου,  φωτό 05-ΧΙΙ-2010


Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα μιας ενδιαφέρουσας και   τολμηρής θα έλεγα αρχιτεκτονικής της υπερεκμετάλλευσης. Και καλά απ΄έξω, αλλά ας φανταστούμε πως άραγε θα είναι οι στενοί αυτοί χώροι από μέσα!