ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΜΑΚΕΤΑ ΤΟΥ ΜΙΚΡΟΤΕΡΟΥ ΕΡΓΟΥ ΤΟΥ LE CORBUSIER ΣΤΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΜΠΕΝΑΚΗ

η αμηχανία μιας αφαιρετικής απεικόνισης

Μουσείο Μπενάκη 9 V 2016

Le Corbusier, La Cabanon , Κυανή Ακτή

Έχω παρακολουθήσει ανελλιπώς όλες τις εκδηλώσεις με αφορμή τα 50 χρόνια από τον θάνατο του Le Corbusier και έχω τις καλύτερες εντυπώσεις για την πραγματικά τεράστια πετυχημένη προσπάθεια που πραγματοποιήθηκε με πρωτοβουλία του Παναγιώτη Τουρνικιώτη και με την ουσιαστική συμμετοχή προπτυχιακών και μεταπτυχιακών φοιτητών, για τους οποίους αξίζουν συγχαρητήρια. Την Δευτέρα όμως 9 Μαϊου στο Μουσείο Μπενάκη με αφορμή τα εγκαίνια της έκθεσης φωτογραφίας και αρχιτεκτονικής, με τίτλο «Lucien Hervé | Το καλοκαίρι του κυρίου Le Corbusier», με το που μπήκα πρώτος στην αίθουσα για να φωτογραφίσω, αιφνιδιάστικα αρνητικά. 

Έχω μια πραγματικά ξεχωριστή αίσθηση για αυτή την «αρχετυπική» καλύβα του Le Corbusier που πέρα από τα γεωμετρικά της χαρακτηριστικά, συμπυκνώνει στο σύνολο μια μοναδική εικόνα ενός  μικρού «κατοικημένου» χώρου. 

Μια αίσθηση ποίησης που σχετίζεται με την εξωτερική επένδυση, την πολύχρωμη και πολυεπίπεδη οροφή και τόσα άλλα στοιχεία, που με την νοητή παρουσία του «Ποιητή» έχουν συγκροτήσει μια τρυφερή μνήμη. 

Μια μνήμη αξιοζήλευτη, συχνά μαγικό όνειρο ειδικά σε αυτή την περίοδο της κρίσης, της γενιάς των ώριμων αρχιτεκτόνων που αθέλητα αποχωρεί και ελπίζει ίσως σε ένα τέτοιο απομονωμένο και ασκητικό εργαστήριο δημιουργίας. 

Μουσείο Μπενάκη 9 V 2016

Και να μπροστά μου, ακριβώς απέναντι από την είσοδο, αντίκρυσα μια αφαιρετική κατασκευή που με «έσκιαξε».
Έμεινα μετέωρος με την φωτογραφική μηχανή έτοιμη, αλλά ενστικτωδώς δεν πατούσα το κουμπί λήψης. 
Το παράδοξο ύψος της με την αμήχανη κουρεμένη απόληξη(?) στον μικρό και χαμηλό αυτό χώρο του Μουσείου, η απουσία του περιβάλλοντα χώρου, η υπεραπλουστεύση της κατασκευής του εξωτερικού κελύφους, η απουσία της οροφής στο εσωτερικό, ακόμη και η αδυναμία εισόδου στο μερικά ανακατασκευασμένο μοντέλο του cabanon σε φυσικό μέγεθος, μου δημιούργησε μια απώθηση, προσπαθώντας ίσως να διαφυλάξω τις προσωπικές μου μνήμες από αυτό το σπάνιο καταφύγιο ενός χαρισματικού δημιουργού. 

Μουσείο Μπενάκη 9 V 2016

Παρά τις ενδιαφέρουσες κατασκευές στο εσωτερικό με τα ομολογουμένως προσεκτικά υλοποιημένα έπιπλα η γενική εντύπωση δεν βελτιώθηκε. 

Μουσείο Μπενάκη 9 V 2016

Μάταια μάλιστα προσπάθησα στην συνέχεια να περιεργαστώ και την μικρή και πολύ πιο εκφραστική μακέτα. λόγω του ύψους που είχε τοποθετηθεί και του κακού φωτισμού. 

Μουσείο Μπενάκη 9 V 2016

Εκτιμώ τον εκπαιδευτικό χαρακτήρα αυτής της πρωτοβουλίας της Σχολής Αρχιτεκτόνων και σε κάθε περίπτωση, για να μην παρεξηγηθώ, η προσπάθεια όλων σε αυτό το πλαίσιο, είναι άξια επαίνων. Άλλωστε η μεγάλη προσέλευση επισκεπτών, κυρίως νέων, ενισχύει την στόχευση του εγχειρήματος που εμπεριείχε αλληλογραφία, σχέδια και σκίτσα του Le Corbusier και τις ενδιαφέρουσες φωτογραφίες του Lucien Hervé. 

Μουσείο Μπενάκη 9 V 2016

Θα έλεγα όμως ότι όλο αυτό, θα ήταν ίσως προτιμότερο να είχε στηθεί σε κάποιον άλλο μεγαλύτερο και ψηλότερο χώρο, ακόμη ίσως και στο αίθριο της Σχολής Αρχιτεκτόνων στο ΕΜΠ, σαν μια πραγματικά εκπαιδευτική εργαστηριακή υπόθεση αντίστοιχη με αυτές που έχουν γίνει στο παρελθόν. Η επιλογή να προβληθεί στο Μουσείο Μπενάκη, βάζει άλλα κριτήρια στους επισκέπτες και δημιουργεί ερωτηματικά και κάποια αμηχανία.