ΘΕΟΚΛΗΣ ΚΑΝΑΡΕΛΗΣ

ένας ταξιδευτής αρχιτέκτονας

 διεισδύει στη φύση του ιερού χώρου

και του χώρου μνήμης

+

Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΕΙΤΑΙ

3η δημοσίευση

.......

Μνημείο Ολοκαυτώματος στο Atlantic city των Η.Π.Α 

(Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2010, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης, πρόπλασμα από μάρμαρο, ξύλο και οξειδωμένο χάλυβα

«Ανοίξαμε τότε το Ταλμούδ, το ιερό βιβλίο των παραβολών της εβραϊκής θρησκείας, μαζί με τους Ύμνους των Θείων Ερώτων. Εκεί αναζητήσαμε το τί είναι ο θάνατος για το Ταλμούδ. […] Η ζωή, γράφει, είναι σκιές που περνούν, […] είναι οι σκιές ενός πουλιού που καθώς περνάει, και αυτό και η σκιά του θα χαθούν πολύ γρήγορα. Αυτή είναι η ζωή για το Ταλμούδ. Η πρότασή μας λοιπόν παραπέμπει στο θεμέλιο του σπιτιού, που αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που μένει, με διάφορες εγκοπές και επιδιώξαμε καθώς περνάν τα πουλιά από πάνω, να μπορέσουμε να εγκλωβίσουμε την σκιά τους.»

Μνημείο Ολοκαυτώματος στο Atlantic city των Η.Π.Α 

(Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2010, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης, Διακρίνονται τα πουλιά και οι σκιές τους

Αυτά είπε, ανάμεσα στα άλλα, ο Θεοκλής Καναρέλης, καθηγητής Αρχιτεκτονικής στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, σχετικά με την μελέτη για το Μνημείο για το Ολοκαύτωμα, στο Ατλάντικ Σίτυ των Η.Π.Α., το 2010 που πραγματοποίησε για τον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισμό, σε συνεργασία με τον Yazan Kokaly και τον Ανδρέα Τεγούση. Με τα λόγια αυτά κορυφώθηκε το ενδιαφέρον, όσων παρακολουθήσαμε την πρόσφατη διαδικτυακή του διάλεξη για τους φοιτητές του τμήματος Αρχιτεκτόνων του Πανεπιστημίου Πατρών. Μια ξεχωριστή διάλεξη, ανοιχτή στο κοινό, που πραγματοποιήθηκε την Δευτέρα 22 Μαρτίου 2021, στο πλαίσιο του Στούντιο Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού με τίτλο “Goodbye architecture”, ή «η αρχιτεκτονική του αποχαιρετισμού», που αφορά στη διερεύνηση της αρχιτεκτονικής που αρμόζει σε ένα συγκρότημα που θα φιλοξενεί σύγχρονες τελετές αποχαιρετισμού των δικών μας ανθρώπων που φεύγουν, γύρω από ένα κέντρο αποτέφρωσης νεκρών ή κάποια άλλη εναλλακτική υποδομή.

Κωνσταντίνος Γρίβας

Ο υπεύθυνος του μαθήματος, αναπληρωτής καθηγητής Κωνσταντίνος Γρίβας, τόνισε σχετικά στην εισαγωγή της διάλεξης: «Για την ελληνική κοινωνία, η συζήτηση που έχει ανοίξει πρόσφατα για τους εναλλακτικούς τρόπους αποχαιρετισμού των νεκρών, που είναι έξω από τον πατροπαράδοτο πλαίσιο της χριστιανοορθόδοξης εθιμοτυπίας, έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί θέτει ερωτήματα πάνω σε παραδοσιακά ζητήματα και σε θεμελιώδεις αντιλήψεις της κοινωνίας, που έχουν να κάνουν με θέματα πίστης, ηθικής, ακόμη και ιεράρχησης των αξιών με βάση τις οποίες σχεδιάζουμε τις πόλεις μας. Από την πλευρά της αρχιτεκτονικής πιστεύω ότι μας εξωθεί να ξανασκεφτούμε για το σήμερα, την υπόσταση και την συγκρότηση του ιερού χώρου, του τόπου που θα θέλαμε να αφιερώσουμε στους ανθρώπους μας που φεύγουν.

Το έργο του Θεοκλή Καναρέλη προσφέρει μια πολύ βαθύτερη προοπτική σε τέτοια ζητήματα και κατέχει μια μοναδική θέση στην ελληνική αρχιτεκτονική, τόσο για τη συνέπεια και την συνεκτικότητά του, όσο και για την ιδιαίτερη γραφή, και έχει μια ιδιαίτερη σημασία γιατί διαπραγματεύεται τη φύση του ιερού χώρου και του χώρου μνήμης μέσα στο πολιτισμικό πλαίσιο της ανατολικής μεσογείου και βασίζεται πάνω σε ξεκάθαρες πολικότητες ανάμεσα στο φως και το σκοτάδι, ανάμεσα στο μόνιμο και το εφήμερο, και βρίσκεται σε ένα ισότιμο διάλογο τόσο με τη δυτική θεωρητική σκέψη όσο και με τον ανατολικό μυστικισμό.»

Θεοκλής Καναρέλης

Ο Θεοκλής Καναρέλης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1960. Σπούδασε αρχιτεκτονική στo πανεπιστήμιο της Μινεσότα των Η.Π.Α. Εργάζεται ως αρχιτέκτων από το 1986.

Συμμετέχει σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς και έχει διακριθεί με πρώτα βραβεία και διακρίσεις. Έχει δώσει διαλέξεις και έχει διδάξει σε Ελληνικά και ξένα ιδρύματα και πανεπιστήμια. Έλαβε μέρος εκπροσωπώντας την Ελλάδα στην Triennale του Μιλάνου το 1996 και στην 3η και 4η Μπιενάλε νέων ελλήνων αρχιτεκτόνων στην Αθήνα το 2001 και το 2004.

Τρείς φορές του απονέμεται το βραβείο της διεθνούς επιθεώρησης αρχιτεκτονικής Δομές, το 2012, το 2013 και το 2018. Το 2012 του απονέμεται το βραβείο Faith & Form (ΑΙΑ διαθρησκειακό φορουμ). Έργα του έχουν εκτεθεί και δημοσιευθεί στην Ελλάδα και στο εξωτερικό.

Η διάλεξη

Γιορτή του πένθους. Xορεύοντας ανωγειανό πηδηχτό γύρω από το φέρετρο.Τα Ανώγεια αποχαιρέτησαν και τίμησαν έναν άνθρωπο που τίμησε την καταγωγή του σε όλη την πορεία της ζωής του.

Bίντεο που τράβηξε η Αγγέλα Σκουλά, στο κοιμητήριο της Αγίας Παρασκευής στα Ανώγεια.

Ο Καναρέλης ξεκίνησε με την παρουσίαση ενός δραματικού βίντεο, με μια Γιορτή του πένθους στα Ανώγεια, όπου άνδρες χορεύοντας ανωγειανό πηδηχτό γύρω από το φέρετρο, αποχαιρετούν και τιμούν τον Μερτζανομανώλη. (δείτε το εδώ) Στην συνέχεια αναφέρθηκε στην όχι κατ΄ ανάγκη θρησκευτική πίστη, και στην ανά τους αιώνες έγνοια του θανάτου πάνω στην οποία εδράζεται η αρχή του ανθρώπινου πολιτισμού. Τόνισε ότι το επάγγελμα του αρχιτέκτονα βασίζεται στη μνήμη, παρόλο που προσπαθούν να μας πείσουν, ή προσπάθησε η μοντέρνα αρχιτεκτονική να μας πείσει, ότι πρέπει τα πράγματα να γίνουν διαφορετικά και να εξυπηρετήσουν έναν άλλο άνθρωπο. Υπάρχουν όμως κάποιες αξίες που δεν μπορεί να τις ξεπεράσει ο άνθρωπος. Η μνήμη είναι αυτό το οποίο συσσωρεύεται και πάνω σε αυτό πατάει ο άνθρωπος.

Σαν αρχιτέκτονας αποσαφήνισε ότι η δουλειά του είναι δουλειά του σχεδιαστηρίου.

Το σχεδιαστήριο του Θεοκλή Καναρέλη

Και αυτή την δουλειά παρουσίασε στην συνέχεια και από την παρουσίαση αυτή παραθέτω ενδεικτικές εικόνες με κάποιες σχετικές συνοπτικές αναφορές.

Ξεκίνησε με την παρουσίαση της διπλωματικής του με θέμα το Μοναστήρι της Αγίας Μελάνης (1983), που επιλέγει μέσα από την ανησυχία του για το ιερό και επηρεασμένος από τους καθηγητές του, και οδηγείται σε μια γραμμική σύνθεση δείχνοντας τα πρώτα δείγματα της πορείας που θα ακολουθήσει τόσο με τα σκίτσα του όσο και με την αφαιρετική γεωμετρική σχεδίαση. Ακολούθησε και η Σκήτη της Αγίας Μελάνης το 1986.

Το Μοναστήρι της Αγίας Μελάνης

1983, Θεοκλής Καναρέλης (Διπλωματική εργασία)

Σκήτη της Αγίας Μελάνης

1986-1989, Θεοκλής Καναρέλης (υποψηφιότητα 3η Μπιενάλε Νέων Καλλιτεχνών Μεσογείου)

Τρίτη Πλατεία των Αθηνών στον Κεραμεικό (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

1990, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης, Μάρω Παπαδοπούλου

Ακολούθησε ο αρχιτεκτονικός διαγωνισμός για την Διαμόρφωση της Αφετηρίας Μαραθωνίου Δρόμου το 1992.

Διαμόρφωση της Αφετηρίας Μαραθωνίου Δρόμου (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

1992, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης, Μάρω Παπαδοπούλου

Ιερός Ναός στην Πολυτεχνειούπολη Ζωγράφου (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

1993, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης, Μάνια Γρηγοράκη, Τίνα Αμπάτη

Η Εκκλησία της Αγίας και της κυρίας Παρασκευής (Ιδιωτικό έργο)

1998, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτης: Βασιλική Τσίτσα-Καναρέλη Η/Υ

Ιαματικά λουτρά. Αποθήκη για τα δάκρυα του Συμεών του νέου θεολόγου (Ιδιωτικό έργο)

2000-01, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτης Βασιλική Τσίτσα-Καναρέλη Η/Υ

Δημαρχιακό μέγαρο Ιεράς πόλεως Μεσολογγίου (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2003, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης,Μιχάλης Μπούκας,

συνεργάτες, Μιλτιάδης Ιγγλέζος φοιτητής αρχιτεκτονικής

Στέφανος Παπαδάτος φοιτητής αρχιτεκτονικής

Βασιλική Τσίτσα-Καναρέλη Η/Υ

Αποκλεισμός της εφήμερης εικόνας.

Το ιερό εδώ φτιάχνεται με έναν μεγάλης κλίμακας τοίχο, ο οποίος απομονώνει τις κοινόχρηστες λειτουργίες (υπηρεσίες για το κοινό, χαρτοσήμου κλπ) και οργανώνει μια μικρή πλατεία ενός θεάτρου. Παράλληλα, ο τοίχος αυτός αποκόπτει την εικόνα, αλλά επιτρέπει το φώς και τις σκιές. Ένα μνημείο για την έξοδο του Μεσολογγίου.

Φάρος στον λιμενοβραχίονα του Βόλου. (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2001, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης, Μιχάλης Μπούκας,

Συνεργάτης Βασιλική Τσίτσα-Καναρέλη Η/Υ

"Ο φάρος φανερώνει την νύχτα, αρνείται πεισματικά την εκκοσμίκευση του φωτός και αναφέρεται στην θάλασσα και το σκοτάδι, αγαπώντας τον ταξιδιώτη. […] Στο σώμα του φάρου, κατά την διάρκεια της ημέρας , παράγεται ένα παιχνίδι εκδοχών του φωτός και της άρνησής του. Η αφηγηματική μεταβολή των σκιών δημιουργεί μια συνεχή σιωπηλή κίνηση."

Αντιμετώπιση των πίσω όψεων των διατηρητέων κτηρίων επί της Διονυσίου

Αρεοπαγίτου 17 και 19 (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2008, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης, Yazan Kokaly φοιτητής αρχιτεκτονικής, Ανδρέας Τεγούσης φοιτητής αρχιτεκτονικής

Μνημείο Ολοκαυτώματος στο Atlantic city των Η.Π.Α (Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2010, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτες: Yazan Kokaly φοιτητής αρχιτεκτονικής,

Ανδρέας Τεγούσης φοιτητής αρχιτεκτονικής,

Αναστασία Καναρέλη μαθήτρια

Ιερός Ναός της Οσίας Ξένης και του Ξένου

στους Αμπελώνες Ρίρα, στην Αχαΐα. (Ιδιωτικό έργο)

2010, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτες: Yazan Kokaly φοιτητής αρχιτεκτονικής,

Ανδρέας Τεγούσης φοιτητής αρχιτεκτονικής,

Ένας ναός εγκιβωτισμένος που είχε στο σώμα του μέσα ένα δεύτερο ναό όπου ήταν ένα τέμενος για μουσουλμάνους εργάτες της περιοχής στα μέσα ενός αμπελώνα μια και ο τρύγος γίνεται την εποχή του ραμαζανιού.

Μουσείο και ξενοδοχείο στην αρχαιολογική περιοχή

Tikal στην επαρχεία Peten, Γουατεμάλα. (Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2011, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτες: Μάριος Λιάρος φοιτητής αρχιτεκτονικής

Θωμάς Χολέβας φοιτητής αρχιτεκτονικής

Επιλέχθηκε λόγω του αρχαιολογικού χώρου, και όλο το σύνολο να είναι ενταφιασμένο και αρθρωμένο εκατέρωθεν ενός λοξού δρόμου που σημειώνω με γαλάζιο χρώμα.

Υπαίθρια διαμόρφωση Μουσείου Ενάλιων Αρχαιοτήτων και Ανάπλαση Παράκτιας

Ζώνης του Οργανισμού Λιμένος Πειραιώς, (Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2012, Αρχιτέκτονες: Θεοκλής Καναρέλης, Κώστας Μανωλίδης,

Συνεργάτες: Μάριος Λιάρος φοιτητής αρχιτεκτονικής

Θωμάς Χολέβας φοιτητής αρχιτεκτονικής

Υπαίθριος χώρος Λατρείας, Tanaf village, Casamance, Σενεγάλη, (Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2017, Αρχιτέκτων : Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτες: Αναστασία Καναρέλη φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Μάριος Λιάρος, αρχιτέκτων

Αργύρης Μπαλατσούκας φοιτητής αρχιτεκτονικής

Αναστάσης Παπαδάκης φοιτητής αρχιτεκτονικής

Γιώργος Τσιακούμης φοιτητής αρχιτεκτονικής

[…] Εδώ υπάρχει η ιδέα του κενού ως λατρεία και εισέρχεσαι μέσα στο χώρο, και ξανά αμέσως μετά αντί για dome έχεις το dome του ουρανού. Οι γεωμετρίες προκύπτουν από γεωγραφικές και θρησκευτικές αναφορές. Δύο κόσμοι, δύο γεωμετρίες, η κάθε μια αφορά και υπερασπίζεται τον κόσμο της. Στο αίθριο μπορεί κανείς να βρει ανθρώπους, σκιές, χώμα, ιερά αποσπάσματα, εικονογραφίες, νερό. Ο ουρανός ένας ασκεπής θόλος. Οι εγκοπές του ουρανού προσκαλούν συγκρατούν, στεγάζουν, ενθαρρύνουν προστατεύουν τελετές, συναθροίσεις, προσευχές, μυστικά, παρακάλια ομιλίες, δάκρυα. Δεν υπάρχει κυρία είσοδος, αλλά ίσα ανοίγματα από όλες τις πλευρές.[…]

Κρεματόριο στην Πάτρα (Πανελλήνιος αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2019, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρελης,

Συνεργάτες: Αναστασία Καναρέλη, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Κωνσταντίνος Κοντοκώστας, αρχιτέκτων,

Μαρένα Κωνσταντινίδη Μάνεση, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Αργύρης Μπαλατσούκας, φοιτητής αρχιτεκτονικής

Ο Καναρέλης σχεδιάζει το κρεματόριο χωρίς να συμφωνεί με την καύση των νεκρών γιατί δεν του αρέσει η ιδέα της εξαφάνισης του άλλου. «Αγαπώ πολύ την ιδέα της λατρείας των λειψάνων. Λείψανο δεν είναι αυτό που περίσσεψε από κάτι που υπήρχε, είναι αυτό που υπάρχει για να πιστοποιήσει για κάτι που υπήρχε. Είναι η Ζωή».

Ιερός Ναός Αγίας Αγάθης, Rukomo, Nyagatare, Ρουάντα (Διεθνής αρχιτεκτονικός διαγωνισμός)

2019, Αρχιτέκτων Θεοκλής Καναρέλης

Συνεργάτες: Αναστασία Καναρέλη, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Κωνσταντίνος Κοντοκώστας, αρχιτέκτων,

Μαρένα Κωνσταντινίδη Μάνεση, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Δημήτρης Μολώνης φοιτητής αρχιτεκτονικής

Αργύρης Μπαλατσούκας, φοιτητής αρχιτεκτονικής

Κατοικία στη νοτιοανατολική Κρήτη, (ιδιωτικό έργο)
2020, Αρχιτέκτων: Θεοκλής Καναρέλης
Συνεργάτες: Αναστασία Καναρέλη αρχιτέκτων
Κωνσταντίνος Κοντοκώνστας αρχιτέκτων
Μάριος Λιάρος αρχιτέκτων
Ιωάννα Ροβίνα φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Μαρένα Κωνσταντινίδη Μάνεση, φοιτήτρια αρχιτεκτονικής

Με μια εικαστική και ποιητική διάσταση 

«Παρακολουθώντας αυτή τη διάλεξη, σχολίασα στο τέλος της παρουσίασης, ότι μου έκανε μεγάλη εντύπωση, πώς καταφέρνει ο Θεοκλής Καναρέλης διατηρώντας μία ταυτότητα και μια εμμονή σε κάποιες πολύ λιτές και στοιχειώδεις αρχές, που πατάνε στο ερείπιο, καθώς και σε πολύ καθαρές χαράξεις και αφετηρίες, πώς καταφέρνει να έχει και μία διαφορετικότητα στα έργα του, και το καθένα να έχει μια δική του ξεχωριστή προσέγγιση. Με δεδομένο ότι όλα τα έργα κινούνται σε μία συνισταμένη, αυτό νομίζω ότι είναι ένα πολύ θετικό στοιχείο στη δουλειά του Θεοκλή και χαίρομαι που μετά από τόσα χρόνια εξακολουθεί να διατηρεί μια δυναμική εμμονή στην αρχιτεκτονική που κάνει. Μια αρχιτεκτονική, που θα πω ότι τη ζήλεψα σήμερα πραγματικά. Εκτίμησα επίσης, πάρα πολύ την επεξεργασία των σκίτσων, των σχεδίων και των εικόνων, που τη βρήκα πολύ λιτή και ευαίσθητη, μακριά από εντυπωσιακούς απρόσωπους φωτορεαλισμούς,  καθώς και τα ποιητικά του κείμενα που υποστηρίζουν τα έργα.»

Θεοκλής Καναρέλης

Ο Θεοκλής Καναρέλης, δεν μιλάει συχνά για το έργο του, δεν έχει πελάτες για να κάνει όλες αυτές τις μελέτες. Είναι από τους λίγους πανεπιστημιακούς, που χωρίς να έχει πελάτες κάθεται με τους φοιτητές και ασχολείται συστηματικά με διαγωνισμούς, που γίνονται στα πλαίσια και παράλληλα με την ενασχόλησή του στο Πανεπιστήμιο. Αυτό εκπέμπει ένα πολύ μεγάλο κέφι και μια πολύ μεγάλη αγάπη για την αρχιτεκτονική.

Το οφείλω στους συνεργάτες μου, λέει, και στους φοιτητές που είναι μαζί μου από το 1999 στο Πανεπιστήμιο του Βόλου στα πλαίσια ενός εργαστηρίου. Πιστεύω πάρα πολύ σε αυτό που είχε γράψει κάποιος πάρα πολύ παληά ότι «η λειτουργία, το να δουλεύεις μαζί με ανθρώπους, το στούντιο, το εργαστήριο, είναι πολύ σημαντική υπόθεση.»

…ένας αστείρευτος ταξιδευτής, με αμέτρητα ταξίδια: Αίγυπτος 2019, Σκύρος Άγιος Νικόλαος 2019, Υεμένη 2006, Khiva, Uzbekistan 2018

Ο Καναρέλης είναι και ένας αστείρευτος ταξιδευτής, με αμέτρητα ταξίδια σε χώρες μακρινές, στα οποία καταγράφει μοναδικές εικόνες κτισμάτων, μνημείων και τρόπων ζωής. Είναι ένας μοναχικός αρχιτέκτονας-καλλιτέχνης με τον δικό του προσωπικό κώδικα, που δημιουργεί έχοντας στον πυρήνα του εσωτερικού του κόσμου την έννοια του ιερού, χρησιμοποιώντας λιτά συνθετικά εργαλεία ως ίχνη και σύμβολα ζωής, που στοχεύουν στο ασυνείδητο, σε μια κρυμμένη αρχετυπική γνώση που αν και διαφέρει από πολιτισμό σε πολιτισμό,  χαρακτηρίζεται από μια οικουμενικότητα.

Σημ. Το φωτογραφικό υλικό προέρχεται από το αρχείο του Θεοκλή Καναρέλη.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση

Ο ΑΡΧΙΤΕΚΤΩΝ

ΒΑΣΙΛΗΣ ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΑΥΤΟΒΙΟΓΡΑΦΕΙΤΑΙ

3η δημοσίευση

Δεκέμβρης του '44

Διανομή ρούχων της UNRRA στην Αθήνα

Αρχές Δεκέμβρη του '44 ο αδελφός μου και γω γυρίσαμε στην Αθήνα.

Σένα κτίριο πλάι στο παλιό Χρηματιστήριο της Σοφοκλέους η UNRRA μοίραζε ρούχα.Δεν θυμάμαι πώς και με ποια ιδιότητα βρεθήκαμε εκεί. Εκείνο που θυμάμαι όμως είναι ότι για πρώτη φορά στη ζωή μου φόρεσα ένα κατακαίνουργο κουστούμι από μάλλινο τουίντ ύφασμα. Το ίδιο και ο Διονύσης. Από την UNRA όμως αποκτήσαμε και ένα άλλο δώρο: Ψείρες! Ώσπου να έλθει η ώρα της παραλαβής των κουστουμιών περιμέναμε πολύ ώρα στην ουρά. Εκεί λοιπόν στο στριμωξίδι της ουράς κολλήσαμε ψείρες. Αφού πήραμε τα κουστούμια πήγαμε και κοιμηθήκαμε το βράδυ στο διαμέρισμα της οικογένειας του θείου μας Βαγγέλη Κωτσαρίδη, αδελφού της μάνας μας, στην οδό Κορνάρου 4. Η Κορνάρου είναι πάροδος της Ερμού στο ύψος του καταστήματος του Αλεξανδράκη. Όλο το βράδυ τα ξαδέλφια- μας μας ξεπλένανε με ξύδι για να απαλλαγούμε από τις ψείρες...

Για την συνέχεια κάντε ΚΛΙΚ εδώ