Monday, January 25, 2021

 

 ΒΡΑΒΕΙΑ 
MIES VAN DER ROHE 2022

ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΕΣ  

ΜΕΡΟΣ 2ο 

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ 


Επανέρχομαι σήμερα με μια συμπληρωματική ανάρτηση, με το σύνολο των έργων, που αν δεν κάνω λάθος και με τα μέχρι σήμερα δεδομένα, είναι υποψήφια στο πλαίσιο των φετινών βραβείων Mies van der Rohe. Πρόκειται για ένδεκα συνολικά έργα, τρία από τα οποία έχουν ήδη παρουσιαστεί σε προηγούμενη ανάρτηση και παρατίθενται και πάλι συνοπτικά στο τέλος της σειράς, για να υπάρχει μια συνολική εικόνα. Στο πλαίσιο της λόγω κρίσης περιορισμένης οικοδομικής δραστηριότητας, επιλέχθηκαν, μια πολυκατοικία και μια μονοκατοικία στον αστικό ιστό, έξη κατοικίες διακοπών, ένα ξενοδοχείο και ένα ιδιωτικό μουσείο και μόνο ένα δημόσιο κτίριο, η Bιβλιοθήκη της Φιλοσοφικής Σχολής του ΕΚΠΑ. 

Χαίρομαι για το υψηλό επίπεδο των έργων που επιλέχθηκαν. Ήταν μια καλή "σοδειά", γιατί καλύπτονται όλες οι ηλικίες αρχιτεκτόνων και κυρίως γιατί αναδεικνύονται νέοι ταλαντούχοι συνάδελφοι με εξαιρετικές σπουδές. 

Υπενθυμίζω ότι πρόκειται για το σημαντικότερο Ευρωπαϊκό Βραβείο Αρχιτεκτονικής, που θεσπίστηκε το 1987 από την European Commission και την fundacio mies van der rohe barcelona, στην πόλη όπου βρίσκεται το περίπτερο του Mies, Barcelona Pavilion. 
Ευχόμενος Καλή Επιτυχία, παραθέτω στην συνέχεια τα υποψήφια έργα με φωτογραφικό υλικό, σχέδια και κείμενα που παραχωρήθηκαν από τους μελετητές, και αναρτώνται με την λογική του συσχετισμού εικόνων και κειμένου. 

1.

ΠΟΛΥΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΟ ΠΑΓΚΡΑΤΙ






Αρχιτέκτονες: Δημήτρης Ησαΐας – Τάσης Παπαϊωάννου

Συνεργάτες Αρχιτέκτονες: Αθηνά Θεοδωροπούλου, Έλλη Σπάνια
Στατική Μελέτη: ΕΠΙΛΥΣΗ: Παπαθανασίου-Παπαθεοδώρου ΟΕ
Ηλεκτρομηχανολογική Μελέτη: ΔΕΚΤΗΣ σύμβουλοι μηχανικοί ΑΕ
Κατασκευή: STEPSIS ATE
Μελέτη: 2015 / Ολοκλήρωση Κατασκευής: 2019 
Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος


Η επιχειρηματική δραστηριότητα της αντιπαροχής που διαμόρφωσε τις Ελληνικές πόλεις, χρησιμοποίησε τον τύπο του αστικού πολυώροφου κτιρίου, της Αθηναϊκής πολυκατοικίας. Οι διαστάσεις των οικοπέδων που χρησιμοποίησε η παραπάνω διαδικασία έπρεπε να ικανοποιούν τα μεγέθη που εξυπηρετούν την εμπορευματική διαδικασία. 


Η επιλογή αυτή είχε ως αποτέλεσμα τη διατήρηση, μέχρι σήμερα, άχτιστων μικρών οικοπέδων, κι εγκαταλελειμμένων -πολλές φορές- σπιτιών, διάσπαρτων στον πυκνοδομημένο ιστό της πόλης. Το οικόπεδο της οδού Ευφράνορος, εμβαδού μόλις 119τ.μ. και σχεδόν τριγωνικού σχήματος, ήταν ό,τι είχε απομείνει από το κατεδαφισμένο τριώροφο προπολεμικό κτίριο, ίχνη του οποίου παρέμεναν αποτυπωμένα πάνω στις μεσοτοιχίες των δύο όμορων πολυκατοικιών. Αν το οικόπεδο αυτό ήταν, όπως φαίνεται, ασύμφορο για τον τυπικό εργολάβο, από την άλλη αποτελούσε μια πρόκληση για τον σχεδιασμό ενός νέου κτιρίου μικρών κατοικιών που θα αναπτύσσονταν καθ’ ύψος. 



Το κτίριο της οδού Ευφράνορος αναπτύσσεται σε 6 στάθμες υπεράνω του ισογείου, με μία κατοικία ανά όροφο. Οι δύο τύποι κατοικιών που περιλαμβάνει, 60τ.μ. και 68τ.μ., οργανώνονται με τρόπο ώστε οι μεγαλύτερες από αυτές, στον 2ο, 3ο και 4ο όροφο, να συγκροτούν διακριτό όγκο που προβάλλει υπό γωνία προς την πλευρά του ακαλύπτου. Σε αντίθεση με την εικόνα της παλιάς γειτονιάς του Παγκρατίου, με τα ακουμπισμένα στο φυσικό ανάγλυφο του εδάφους σπίτια, η σημερινή εικόνα έχει δραματικά αλλάξει, με τον πυκνοδομημένο ιστό των ψηλών πολυκατοικιών να κυριαρχεί. Επιλέγεται η συμπλήρωση του συνεχούς μετώπου του δρόμου και δημιουργείται η αίσθηση της «αιώρησης», με την απόφαση να αφεθεί η στάθμη της εισόδου ως στεγασμένος υπαίθριος χώρος που ενοποιεί οπτικά τον δρόμο με τον μικρό ακάλυπτο χώρο του κτιρίου, αλλά και τους υπόλοιπους ακάλυπτους χώρους που υπήρχαν στην καρδιά του πυκνοδομημένου οικοδομικού τετραγώνου. 


Το καμπύλο μπλε κλιμακοστάσιο ορίζει και διαφοροποιεί το κτίριο από την παρακείμενη πολυκατοικία, σαν ένα είδος στροφέα που, σηματοδοτώντας την κατακόρυφη κίνηση, μεταφέρει στην πλευρά του δρόμου την αποκλίνουσα από την κάθετο στην οικοδομική γραμμή πλευρά του τριγωνικού οικοπέδου. Η δημιουργία μιας δεύτερης όψης -από τον 2ο όροφο έως και το δώμα- με τα ξύλινα καφασωτά, εντείνει την αίσθηση της «αιώρησης». Η αναδίπλωση της όψης στο δώμα μετεξελίσσεται σε πέργκολα που προσφέρεται σε χρήση όλων των ενοίκων, οι οποίοι έχουν τη δυνατότητα να απολαύσουν την πανοραμική θέα της πόλης και τα δύο χαρακτηριστικά τοπόσημά της: τον Παρθενώνα και τον Λυκαβηττό.



Η διερεύνηση της οργανικής σχέσης αρχιτεκτονικής και τέχνης επιχειρείται με την ένταξη επιλεγμένων γνωστών μορφών από το έργο του Αλέκου Φασιανού. Οι μορφές αυτές, στο ισόγειο και το δώμα, είτε εντάσσονται αυτόνομα είτε χρησιμοποιούνται ως στοιχεία τονισμού των ορίων του κτιρίου. Η αλλαγή της χρήσης, που υπαγορεύτηκε από τον εργοδότη, έδωσε την ευκαιρία σχεδιασμού του εξοπλισμού και των επίπλων των ενοικιαζόμενων διαμερισμάτων από κόντρα-πλακέ που αφήνεται στο χρώμα του, με σημειακή τη χρήση χρώματος που διαφοροποιείται ανά όροφο.


Ιδιαίτερη μέριμνα έχει ληφθεί για τα βιοκλιματικά χαρακτηριστικά των διαμερισμάτων. Τα ξύλινα καφασωτά της όψης που αναφέρθηκαν, πέραν της προφανούς ηλιοπροστασίας, δημιουργούν ένα δεύτερο επίπεδο, πέραν της οικοδομικής γραμμής, ένα φίλτρο που προστατεύει από την όχληση της πόλης. Τα καφασωτά είναι κινητά (συρόμενα) και εισάγουν ένα στοιχείο διαρκούς μεταβλητότητας της όψης μέσα στον χρόνο.

Η κατασκευή είναι από οπλισμένο σκυρόδεμα που αφήνεται ανεπίχρηστο και άβαφο, τόσο εξωτερικά όσο και εσωτερικά, ενώ εκτεταμένη είναι και η χρήση μεταλλικών στοιχείων. Τα δάπεδα των εσωτερικών χώρων είναι από μάρμαρο, ενώ στο ισόγειο υπάρχουν πελεκημένα δάπεδα γαρμπιλοδέματος. Τα επιχρίσματα, όπου χρησιμοποιούνται, είναι πελεκημένα αρτιφισιέλ, είτε λευκά είτε χοντροκόκκινα, με έγχρωμα αδρανή μέσα στη μάζα του κονιάματος. 


PARALLEL HOUSE, 
ΕΞΟΧΙΚΟ ΣΕ ΝΗΣΙ ΤΩΝ ΚΥΚΛΑΔΩΝ 















Φωτογραφία Μαριάννα Μπίστη

Κατερίνα Κούρκουλα, Hannes Gutberlet, Profile photo by: Alina Lefa 

Αρχιτέκτονες: En Route Architects 

Υπεύθυνος/η/οι μελέτης: Κατερίνα Κούρκουλα 
Ομάδα μελέτης (αρχιτέκτονες): Hannes Gutberlet, Νικόλας Παπλωματάς 
Στατική μελέτη: Ανδρέας Μητσόπουλος 
Ηλεκτρομηχανολογική μελέτη: Παντελής Αργυρός 
Κατασκευή: Berios 
Ενεργειακή μελέτη: Παντελής Αργυρός 

Φωτογραφία: Γιώργης Γερόλυμπος, Νικόλας Κούρκουλας (φωτο. Drone) 

Ιδιοκτήτης:  ιδιώτης 
Επιφάνεια οικοπέδου: 4.000m² 
Συνολική επιφάνεια: 100m² 
Χρόνος μελέτης: 2009-2010 
Χρόνος αποπεράτωσης: 2017 

Το “ Parallel House” αποτελεί μια θερινή εστία που βρίσκεται σε μία απομονωμένη πλευρά ενός νησιού των Κυκλάδων. Η έντονη τοπογραφία του περιβάλλοντος χώρου υπήρξε πηγή έμπνευσης και οδηγός της κεντρικής ιδέας της πρότασης. 




Η κατοικία – τοποθετημένη παράλληλα στην θέα της θάλασσας – οργανώνεται από μια διαδοχή αίθριων, υπαίθριων και κλειστών χώρων. Αυτοί οι χώροι μέσω μεγάλων ανοιγμάτων, καδράρουν κινηματογραφικά το γύρω τοπίο, το Αιγαίο πέλαγος και τα γειτονικά νησιά. 


Λόγω την έντονης κλίσης του εδάφους, το πίσω μέρος του σπιτιού είναι βυθισμένο στο χώμα, ενώ η μπροστά όψη είναι εντελώς εκτεθειμένη σε όλη τη θέα. Οι βοηθητικές λειτουργίες του σπιτιού είναι τοποθετημένες γραμμικά στο πίσω τοίχο, επιτρέποντας έτσι την ανεμπόδιστη κίνηση και θεάσεις μέσα στο σπίτι και γύρω από αυτό. 
















Η χρήση του ανεπίχρηστου σκυροδέματος ως δομικού αλλά και οπτικού μέσου έχει ως σκοπό την σύγχρονη ερμηνεία ενός παραδοσιακού πέτρινου σπιτιού. Αυτή η επανερμηνεία της τεχνικής του παραδοσιακού σπιτιού σχετίζεται και με την ενσωμάτωση των παλαιότερων ενεργών και παθητικών συστημάτων θέρμανσης, ψύξης και παραγωγής ενέργειας. Συνεπώς, αυτά τα συστήματα επιτρέπουν την υψηλή ενεργειακή απόδοση και ανεξαρτησία της κατοικίας. 


Ο χωνευτός διάδρομος στο πίσω μέρος του σπιτιού προφυλάσσει από του δυνατούς ανέμους και επιτρέπει τον διαμπερή εξαερισμό και την διατήρηση της σωστής θερμοκρασίας μέσα στο σπίτι καθ' όλη την διάρκεια του χρόνου. Η οροφή της κατοικίας χρησιμεύει και στη συλλογή του νερού της βροχής σε ειδικές υπόγειες δεξαμενές, το οποίο στη συνέχεια φιλτράρεται και επαναχρησιμοποιείται. Ακόμα, ηλιακά πανέλα βρίσκονται κρυμμένα στο τοπίο παράγουν αρκετή ενέργεια με αποτέλεσμα το σπίτι να είναι σχεδόν ενεργειακά ανεξάρτητο. 



Το “ Parallel House” αποτελεί ένα δυνατό στοιχείο αλλά ταυτόχρονα προκαλεί την ελάχιστη δυνατή αντίδραση με τον περιβάλλοντα χώρο. Αυτή η αντίθεση προκαλεί τελικα την μέγιστη εμπειρία του ίδιου του τοπίου.

Παρακολουθείστε στην συνέχεια το σχετικό βίντεο, διαρκειας 2΄ 52", σκηνοθετημέnο από την Μαριάννα Μπίστη. 


Οι En Route είναι μία ομάδα αρχιτεκτόνων που αντιμετωπίζουμε τον σχεδιασμό σαν μία διαδικασία, που είναι ξεχωριστή για κάθε έργο. Πιστεύουμε στον σχεδιασμό μέσα από την ανάλυση και την έρευνα. Είμαστε μια διεθνή ομάδα με βάση την Αθήνα. 
Η ομάδα ιδρύθηκε από τον Hannes Livers Gutberlet και την Κατερίνα Κούρκουλα που και οι δύο είχαν επαγγελματικές δραστηριότητες στο Λονδίνο, την Νέα Υόρκη την Ζυρίχη και το Ρότερνταμ. 
Ο Hannes έχει σπουδάσει οικονομικά στο EBS University (MBA) της Γερμανίας και σπούδασε αρχιτεκτονική στο TU Delft (Bachelors), στο M.I.T. και στο ETH Zurich (MArch). Έχει υπάρξει ερευνητής και έχει διδάξει αρχιτεκτονική στο ETH Zurich. ‘Εχει εργαστεί στο Architectuurstudio Herman Hertzberger, το Office for Metropolitan Architecture (OMA) και στους Urban Think Tank. Είναι υποψήφιο διδάκτορας στο ETH Zurich. 
Η Κατερίνα έχει σπουδάσει αρχιτεκτονική στην σχολή Bartlett (BSc) του U.C.L. και στο Cooper Union (BΑrch & MΑrch II) όπου της απονεμήθηκε το AIA School Medal and The Certificate of Merit για τις σπουδές της. Δίδαξε αρχιτεκτονική στο Cooper Union και στο ETH Zurich. ‘Εχει εργαστεί για τους Buschow Henley και τους Lot-Ek. 



ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΤΕΧΝΗΣ 
ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ Β&Ε ΓΟΥΛΑΝΔΡΗ
 
 ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΑΓ. ΣΠΥΡΙΔΩΝΑ, ΠΑΓΚΡΑΤΙ ΑΘΗΝΑ 

(ΑΝΑΚΑΤΑΣΚΕΥΗ & ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΔΙΑΤΗΡΗΤΕΟΥ ΚΤΗΡΙΟΥ) 












Αλέξης & Ιωάννης Βικέλας

Αρχιτεκτονική Μελέτη: Ι. & Α. Βικέλας και Συνεργάτες

Αρχιτεκτονική Μελέτη αμφιθεάτρου, βιβλιοθήκης και πωλητηρίου: Νικόλαος Μουστρούφης
Στατική Μελέτη: Γ. Λάμπρου & Συνεργάτες
Μελέτη Η/Μ: L.D.K. Σύμβουλοι Μηχανικοί AE
Μελέτη φωτισμού : APV Architectural Lighting Design, P.Square
Μελέτη επίδρασης φυσικού φωτισμού στους εκθεσιακούς χώρους: Άρης Τσαγκρασούλης
Ακουστική Μελέτη: Gottfried Schubert
Μουσειογραφική μελέτη: Ανδρέας Γεωργιάδης
Μελέτη Σήμανσης: Μικρή Άρκτος
Μελέτη Αρχιτεκτονικής Τοπίου: Studio 75
Μελέτη-υλοποίηση έργων πρασίνου : Ecoscapes
Διεύθυνση Έργου: Ν. Κ. Μαλατέστας & Συνεργάτες
Διαχείριση Κατασκευής: Frank E. Basil
Κείμενο : Αλέξης Βικέλας
Φωτογράφηση : Χριστόφορος Δουλγέρης © Ίδρυμα Β&Ε Γουλανδρή

Στο έργο αυτό έγινε συστηματική προσπάθεια αποκατάστασης & ανάδειξης ενός υφιστάμενου διατηρητέου κελύφους με ιστορικά μορφολογικά χαρακτηριστικά νεοκλασσικού ύφους και ταυτόχρονα της επεξεργασίας μιας σύγχρονης προσθήκης, ώστε να αναπτύσσονται σ’ ένα ενιαίο λειτουργικό πρόγραμμα με ιδιαίτερες απαιτήσεις και περιεχόμενο σε επτά ορόφους ανωδομής και πέντε υπόγεια. 


Κατακόρυφες τομές

Κάτοψη Ισογείου

Το νέο μουσείο χωροθετήθηκε σε γωνιακό οικόπεδο μέσα στο πυκνά δομημένο αστικό τοπίο της πρωτεύουσας, κοντά στο ιστορικό κέντρο. Έχει πρόσωπο στην πλατεία του ναού του Αγ. Σπυρίδωνα στο Παγκράτι. Το Ίδρυμα Βασίλη & Ελίζας Γουλανδρή ανέλαβε την ανάπλαση της κλιμακωτής πλατείας και του βαθμιδωτού πεζόδρομου στα πλαίσια σχετικής δωρεάς προς το Δήμο Αθηναίων. Το μουσείο επιδιώκει με την παρουσία του και το μοναδικό περιεχόμενό του, να αποτελέσει πόλο έλξης διεθνούς σημασίας και ακτινοβολίας. 


Το κλιμακοστάσιο 

Λειτουργικά συνδυάζεται ο εκθεσιακός και ο παιδευτικός χαρακτήρας, που προϋποθέτει η οργάνωση και το πνεύμα ενός σύγχρονου μουσείου, με χώρους βιβλιοθήκης, αίθουσας διαλέξεων, video room και παιδικό εργαστήρι, ενώ προστίθεται σε αυτούς και café-εστιατόριο κοντά στην είσοδο, με πρόσβαση στην υπαίθρια προστατευμένη αυλή στη στάθμη του ημιώροφου. 

Το λόμπι 

Η βιβλιοθήκη 

Η αίθουσα διαλέξεων 

Η συνολική αντιμετώπιση του σχεδιασμού των όψεων, αφορά στην εντύπωση απομείωσης του μεγάλου ύψους και στην οπτική αφαίρεση, συγκριτικά με ένα αρκετά επιβαρυμένο αισθητικά, γύρω περιβάλλον. 


Ογκοπλαστικά, προβάλλεται το τριώροφο διατηρητέο κτίσμα, με νέα βάση που επενδύθηκε με πλάκες πωρόλιθου όμοιες με αυτές της σύγχρονης επέκτασης. Η νέα προσθήκη, οπισθοχωρεί, δημιουργώντας έναν διακριτό όγκο εν εσοχή με σύγχρονο μορφολογικό λεξιλόγιο. 


Η επένδυση του νέου κελύφους, γίνεται από αναρτημένες πλάκες ωχρού πωρόλιθου Έδεσσας, με οριζόντιο κάναβο, εναλλάξ τοποθέτηση σε δύο ζώνες διαφορετικού ύψους και επεξεργασίας της επιφάνειας και γραμμικές εσοχές με φεγγίτες· που εισάγουν το φυσικό φως στους εκθεσιακούς χώρους.



THE LAP POOL HOUSE

ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΤΗΝΟ 



Αριστείδης Δάλλας

αρχιτεκτονική μελέτη ARISTIDES DALLAS ARCHITECTS 

ομάδα σχεδιασμού ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΝΤΑΛΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ 
στατική μελέτη ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΧΡΥΣΟΒΕΡΓΗΣ, ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΡΟΔΙΤΗΣ 
μηχανολογική μελέτη ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΤΕΝΤΗΣ 
κατασκευή AEGEAN CONSTRUCTION 
φωτογραφίες ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΒΟΥΜΒΑΚΗΣ 


Η κατοικία στην Τήνο, εμπνευσμένη από τις κοιλότητες και προεξοχές των βράχων, αναδύεται από το φυσικό τοπίο ως μια ανθρωπογενής σπηλιά δημιουργώντας εκ νέου χωρικά σημεία έκθεσης και εσωστρέφειας. Η είσοδος γίνεται μέσα από μία ρωγμή στην πλάτη του κτιρίου, ενώ επιμέρους σχισμές στο δώμα επιτρέπουν τη δίοδο του φωτός και του αέρα. 


Το υγρό στοιχείο της πισίνας έρχεται σε αντίστιξη με τη βραχώδη υφή του εμφανούς σκυροδέματος ως επαναδιατύπωση των διαδράσεων μεταξύ των στοιχείων της φύσης. 


Mια ενιαία πλάκα από μπετόν με φυτεμένο δώμα που μοιάζει να αποτελεί φυσική συνέχεια του εδάφους στεγάζει τους τρεις κτιριακούς όγκους στο Lap pool house και διαμορφώνει τις επιμέρους αρχιτεκτονικές ποιότητες κλειστών και ανοιχτών χώρων της κατοικίας. Τα δύο στερεά που προεξέχουν από την πλάκα κάθετα το ένα προς το άλλο και βρίσκονται αντιδιαμετρικά του κτιρίου συνιστούν τους ιδιωτικούς χώρους, ένα υπνοδωμάτιο κι έναν ξενώνα. 


Στον ίδιο όγκο υπάρχει και ένας προστατευμένος ημιυπαίθριος χώρος που καδράρει τη θέα προσφέροντας συνολικά την αίσθηση ενός καταφυγίου. Στο ενδιάμεσο διάστημα κάτω από την πλάκα διαμορφώνονται οι κοινόχρηστες λειτουργίες, απόλυτα συνδεδεμένες με τον υπαίθριο χώρο. Όλη η δυναμική του κτιρίου υπογραμμίζεται με τον γραμμικό όγκο της πισίνας που προεξέχει από την πλαγιά και κατευθύνει το βλέμμα στον ορίζοντα. 

Παρακολουθείστε στην συνέχεια το βίντεο παρουσίασης του έργου, σκηνοθετημένο από την την Μαριάννα Μπίστη.


Ο Αριστείδης Ντάλας αποφοίτησε από τη σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ το 2007 και το 2008 ίδρυσε το δικό του αρχιτεκτονικό γραφείο. Το 2014 το γραφείο μεταφέρθηκε στην Τήνο όπου και εδραιώθηκε μια ιδιαίτερη αρχιτεκτονική ταυτότητα με έμπνευση από το κυκλαδίτικο τοπίο. Το 2018 επεκτάθηκε στην Αθήνα λειτουργώντας έκτοτε με δύο πυρήνες και αναλαμβάνοντας έργα που ποικίλουν σε χαρακτήρα και κλίμακα και που αποσπούν σειρά βραβεύσεων τόσο στον ελληνικό, όσο και στο διεθνή χώρο. 

Με άξονα τη δημιουργικότητα και την ομαδικότητα, το γραφείο δραστηριοποιείται, αμφισβητώντας την έννοια του συμβατικού σχεδιασμού και εμπλουτίζοντας την αρχιτεκτονική γλώσσα. 


5.


ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΑ ΛΙΒΑΔΙΑ ΧΑΝΙΩΝ

Νίκος Λυκούδης, Ισμήνη Παπασπηλιοπούλου 


Αρχιτεκτονική μελέτη: PALY Architects 

Αρχιτέκτονες: Νίκος Λυκούδης, Ισμήνη Παπασπηλιοπούλου 

Συνεργάτες : Κωνσταντίνος Πλατύρραχος, Μαρίνα Γκολφομήτσου Ελευθερία Χατζή, Κατερίνα Αργυροπούλου. 
Μελέτη: 2014-2019 
Ολοκλήρωση κατασκευής: 2019 
Εμβαδόν Οικοπέδου: 4.800 τ.μ. 
Εμβαδόν κτηρίου: 216.00 τ.μ. 
Αρχιτεκτονική μελέτη: PALY Αρχιτέκτονες 
Νίκος Λυκούδης, Ισμήνη Παπασπηλιοπούλου 
Συνεργάτες Αρχιτέκτονες: Μαρίνα Γκολφομήτσου, Κων/νος Πλατύρραχος Ελευθερία Χατζή Κατερίνα Αργυροπούλου 
Επίβλεψη: Νίκος Λυκούδης 
Στατική μελέτη- επίβλεψη : Απόστολος Ανδρεάδης 
Εργολάβος: Απόστολος Ανδρεάδης 
Μηχανολογική μελέτη : Δρακάκη Αικατερίνη 
Διακοσμητής: Μάνος Κυπριτίδης 
Φωτογραφία: Γιώργος Αναστασάκης 


Ακουμπισμένη στο βράχο του βουνού σχεδόν στην κορυφή του ακρωτηρίου Κουτουλάς, προσαρμοσμένη στο άγριο τοπίο και φτιαγμένη από τα υλικά της γης η κατοικία αυτή έχει επίμηκες σχήμα, είναι προστατευμένη από το Βορρά και έχει θέα την θάλασσα του Δυτικού Κρητικού Πελάγους προς Νότο. 


Το πρότζεκτ, επιτυγχάνει την ενσωμάτωση του κτίσματος στο φυσικό περιβάλλον, την χρήση τοπικών υλικών, την εκμετάλλευση της θέας και την προστασία από τις καιρικές συνθήκες. 
Η κατοικία διακοπών στην Κρήτη, στα Λιβάδια Κισσάμου Χανίων, σε απόσταση 1 ώρας οδικώς από την πόλη των Χανίων. Το οικόπεδο βρίσκεται κοντά σε κορυφογραμμή, (ακρωτήριο Κουτουλάς) σε βραχώδες έδαφος και άγριο τοπίο. 


Ο βορράς είναι προς την κορυφογραμμή, η θέα και η θάλασσα προς νότο και νοτιοδυτικά. Προς τα δυτικά προβάλλουν μεγάλοι φυσικοί βράχοι και προς τα ανατολικά είναι η θεά προς την ενδοχώρα, τοπίο με ελιές με λόφους χαμηλά βουνά και επικλινή εδάφη. Δυο καθαροί όγκοι, αυτός του καθιστικού-κουζίνας-τραπεζαρίας και αυτός των υπνοδωματίων συνδέονται με έναν προστατευμένο διαμπερή ημιυπαίθριο χώρο διημέρευσης στην κατεύθυνση βορρά – νότου, που ξεκινάει από το βράχο και καταλήγει σε υπερυψωμένη εξέδρα αιωρούμενη μεταξύ βουνού και θάλασσας , ουρανού και γης. 



Ένα μακρόστενο υδάτινο στοιχείο δημιουργείται παράλληλα στους κύριους χώρους της κατοικίας και είναι το όριο προς την απότομη κλίση, τη θέα και τη θάλασσα. Τη σύνθεση συμπληρώνουν πέργκολες και σκίαστρα από μέταλλο και ξύλο. 

Τοπογραφικό

Η πρόκληση ήταν η ενσωμάτωση του κτίσματος στο περιβάλλον με τρόπο ώστε να μην προκαλεί και να δημιουργεί την μικρότερη πληγή στο βουνό. Η σύνθεση είναι ένα επίμηκες ορθογώνιο παραλληλεπίπεδο ενός επιπέδου που αγκαλιάζεται από πέτρινο τοίχο σχήματος Γ στο βορρά και στην δύση και έχει μεγάλα ανοίγματα, το στοιχείο νερού και τους εξωτερικούς χώρους διαβίωσης προς τον νότο. 


Ο πέτρινος τοίχος είναι το όριο του βουνού το οποίο μπαίνει στο δώμα του κτίσματος σαν συνέχεια του φυσικού εδάφους. Βασικό στοιχείο της σύνθεσης είναι το ενδιάμεσο στοιχείο μεταξύ κλειστού και ανοιχτού χώρου «το στέγαστρο». Τα μεγάλα συρόμενα υαλοστάσια του καθιστικού ενοποιούν το εσωτερικό και το εξωτερικό και δημιουργούν ένα μεγάλο ανοιχτό στεγασμένο με πέργκολα, χώρο διαμονής που ενοποιείται με τον ημιυπαίθριο. 




Η μεγαλύτερη δυσκολία της κατασκευής, ήταν οι μεγάλες αποστάσεις από τα σημεία προμήθειας υλικών, και το δύσβατο της περιοχής. Η πρόσβαση μέχρι την είσοδο, η ιδιωτικότητα με ανεξάρτητα δωμάτια με εσωτερικά μπάνια, η σκίαση και προστασία από τον ήλιο και τους ανέμους παράλληλα με τη θέα, η δυνατότητα παρασκευής φαγητού μέσα ή έξω, το επίμηκες στοιχείο νερού για αθλητική κολύμβηση, η πλήρης ιδιωτικότητα και ησυχία και ο επαναπροσδιορισμός της ανθρώπινης σχέσης με τη φύση ήταν ζητούμενα της στρατηγικής. 



Πρόκειται για συμβατική κατασκευή με φέροντα οργανισμό από οπλισμένο σκυρόδεμα, τοίχους πλήρωσης από τούβλα και τοπική πέτρα, εσωτερικές τοιχοποιίες από ξηρά δόμηση. Εσωτερικά και εξωτερικά δάπεδα από πλακάκια μεγάλου μεγέθους σε υφή πέτρας στα χρώματα του χώματος του περιβάλλοντος. Οι οροφές είναι από εμφανές ανεπίχριστο σκυρόδεμα και όλα τα υπόλοιπα δάπεδα στους εξωτερικούς χώρους από τοπική πέτρα. 



Οι πέργκολες είναι μεταλλική κατασκευή με ακανόνιστα ξύλα-κορμούς καστανιάς στο επάνω μέρος και σκουριασμένα μέταλλα. Ελαφρά διαχωριστικά από λυγαριά. Όλες οι εξωτερικές επιφάνειες εκτός από αυτές που είναι πέτρινες είναι από Kourasanit, με άχυρο στο χρώμα των βράχων του περιβάλλοντος. Επιλέχθηκαν υλικά ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες της περιοχής, χρήση ηλιακών πάνελ για ζεστό νερό, Ο ειδικός εξωτερικός σοβάς, τύπου kourasanit, τα σκουριασμένα μέταλλα, τα θερμομονωτικά κουφώματα και υαλοστάσια για τις υψηλές καλοκαιρινές θερμοκρασίες και τα άλλα υλικά δεν απαιτούν ιδιαίτερη συντήρηση και είναι ανθεκτικά στις καιρικές συνθήκες της περιοχής. Το εμφανές μπετόν στις πλάκες, ο πηλός στο χρώμα του χώματος στους τοίχους εξωτερικά, το kourasanit στο χρώμα της άμμου στους εσωτερικούς τοίχους, τα σκουριασμένα μέταλλα, τα στραβά ξύλα στις πέργκολες και η φυσική πέτρα ξερολιθιάς είναι τα βασικά υλικά της κατοικίας. Η φύτευση σαν συνέχεια του βουνού. 


6.


ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗΝ ΚΡΑΤΗΓΟ, ΛΕΣΒΟΣ 


Αρχιτεκτονική Μελέτη: b-group 

Αρχιτέκτονες: Ηλίας Μπρατόπουλος, Ζέτα Παπαβασιλείου 

Στατική μελέτη / Πολιτικός Μηχανικός : Δημήτριος Μπρατοπουλος 
Ομάδα μελέτης / Μηχανολόγος Μηχανικός : Γεώργιος Λέκκας 
Μελέτη Φωτισμού : DANILOF light + visual perception 
Ομάδα μελέτης : Αθανάσιος Ντανίλωφ 
Μελέτη Landscape : ECOSCAPES 
Ομάδα μελέτης : Αντώνης Σκορδίλης, Βιολόγος Δρ. Βοτανικής Πανεπιστημίου Αθηνών Ηλίας Καμπουράκης, Αρχιτέκτονας Μηχανικός Aρχιτέκτων Τοπίου MLA ETSAB UPC Μένια Μπασιάκου, Γεωπόνος Αρχιτέκτων Τοπίου MLA ΑΠΘ 
Κατασκευή : b-group Ηλίας Μπρατόπουλος Κουτουμάνος Σταμάτης Γώγος Αντώνιος 
Completed (year/month): August 2020 
Office: b-design 

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Βουμβάκης


Η κατοικία βρίσκεται στην Κράτηγο Μυτιλήνης σε σημείο με αμφιθεατρική θέα προς την Ανατολική πλευρά του Αιγαίου. O σχεδιασμός του κτιρίου εκμεταλλεύεται το ανάγλυφο του εδάφους και τον προσανατολισμό του οικοπέδου καθώς η κατοικία ανοίγεται προς την νοτιοανατολική θέα του θαλάσσιου μετώπου και της καταπράσινης πλαγιάς, ενώ παράλληλα χαρακτηρίζεται από έναν πιο εσωστρεφή σχεδιασμό στο Βορειδυτικό και ψηλότερο τμήμα του οικοπέδου, από όπου πραγαματοποιείται και η είσοδος στην ιδιοκτησία. 


Τον σχεδιασμό του κτιρίου διέπουν σύγχρονες σχεδιαστικές αρχές και δυναμικές γεωμετρικές χαράξεις, οι οποίες επεκτείνονται και στις υπαίθριες διαμορφώσεις και προσβάσεις. Η καθαρότητα του κτιριακού όγκου εξ’ολοκλήρου από ανεπίχριστο σκυρόδεμα συνδιαλέγεται με την δυναμική γεωμετρία και εναλλάσσεται με γυάλινες κινούμενες επιφάνειες, οι οποίες εξισώνουν τον εσωτερικό με τον εξωτερικό xώρο και δημιουργούν εντυπωσιακές φυγές καδράροντας την θέα προς τη θάλασσα της ανατολικής όψης και την καταπράσινη πλαγιά της νότιας όψης. 


Βασική συνθετική αρχή αποτελούν οι δύο έντονες χαράξεις του δυτικού και του νότιου μετώπου που σχίζουν το ανάγλυφο του εδάφους, τέμνονται μεταξύ τους και σχηματίζουν το ορθογώνιο τρίγωνο της κάτοψης που ανοίγεται προς το ανατολικό θαλάσσιο μέτωπο. Η συνέχεια των βασικών αυτών χαράξεων στην διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και των προσβάσεων τονίζουν παράλληλα την δυναμική του σχεδιασμού και του φυσικού αναγλύφου. 


Η κατοικία αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα προσαρμοζόμενη στις έντονες κλίσεις του γηπέδου. Το ενδίαμεσο επίπεδο, από το οποίο πραγματοποιείται και η είσοδος, αποτελείται από έναν ενιαίο χώρο διημέρευσης (καθιστικό, τραπεζαρία, κουζίνα, WC), ο οποίος ανοίγεται πλήρως προς τη θέα και την βεράντα-πλατφόρμα όπου πισίνα ως βασικό στοιχείο της αρχιτεκτονικής σύνθεση ξεδιπλώνεται σε όλο το μήκος της όψης, αποτελώντας ταυτόχρονα και στοιχείο δροσισμού κατα τη διάρκεια της ημέρας. Το όριο του Βορειοδυτικού τοίχου, καθαρό και εσωστρεφές επεκτείνεται μέχρι τα όρια του γηπέδου ως στατικό στοιχείο στήριξης της πέργκολας του περιβάλλοντος χώρου και ως όριο προστασίας από τους βορειοδυτικούς ανέμους.


Ένα εσωτερικό τριγωνικό αίθριο διαπερνά όλα τα επίπεδα και οδηγεί το φυσικό φως από τους φεγγίτες της οροφής και τα κατακόρυφα ανοίγματα της δυτικής όψης στο χαμηλότερο επίπεδο ακριβώς κάτω από το επίπεδο της εισόδου, στο οποίο χωροθετούνται 4 ανεξάρτητοι ξενώνες, εκ των οποίων οι τρεις παρατάσσονται ακριβώς κάτω από την πισίνα του ισογείου και εκτονώνονται προς την θέα του ανατολικού Αγαίου. Η εντυπωσιακή σκάλα κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα καθώς ξετυλίγεται ελεύθερα σαν κορδέλα μέσα στο άιθριο και με φόντο των συμπαγή δυτικό τοίχο από ανεπίχριστο σκυρόδεμα. Ανεβαίνοντας τη σκάλα ο συμπαγής δυτικός τοίχος αποδομείται σταδιακά και αντικαθίσταται από ένα μεγάλο ενιαίο άνοιγμα στο τελευταίο επίπεδο, το οποίο προστατεύεται από το δυτικό φως χάρη σε μία σειρά από ρυθμιζόμενες κατακόρυφες μεταλλικές περσίδες, στις οποίες αντικατροπτίζονται τα χρώματα του φυσικού περιβάλλοντος. Στο ψηλότερο και μικρότερο επίπεδο χωροθετείται η κυρίως κρεβατοκάμαρα της κατοικίας, με εντυπωσιακές φυγές και ελεύθερες θεάσεις από κάθε γωνία του δωματίου, οι οποίες δημιουργούν την αίσθηση της αιώρησης πάνω από την πυκνή βλάστηση της πλαγιάς. 


O βιοκλιματικός χαρακτήρας που διέπει το σχεδιασμό αποτυπώνεται στον προσανατολισμό της κατοικίας, στα στοιχεία οριζόντιας σκίασης στην ανατολική όψη, στα στοιχεία κατακόρυφης σκίασης στην δυτική όψη και στην δυνατότητα φυσικού αερισμού σε όλους τους χώρους της κατοικίας. 


7.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΕΡΟΛΙΜΕΝΑΣ ΑΘΗΝΩΝ 
"ΕΛΕΥΘΕΡΙΟΣ ΒΕΝΙΖΕΛΟΣ" 
ΕΠΕΚΤΑΣΗ ΤΗΣ ΝΟΤΙΑΣ ΠΤΕΡΥΓΑΣ 
ΤΟΥ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΚΤΙΡΙΟΥ ΤΟΥ ΑΕΡΟΣΤΑΘΜΟΥ





Αγγελική Αθανασιάδου | Κατερίνα Βασιλάκου | Γιάννης Ρωμάνος 


Αρχιτεκτονική Μελέτη | Γραφείο Τομπάζη | AVW Architecture 

Αρχιτέκτονες | Αγγελική Αθανασιάδου | Κατερίνα Βασιλάκου | Γιάννης Ρωμάνος 

Κύριος του Έργου | Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών ‘Ελευθέριος Βενιζέλος’
Στατική Μελέτη | Αλεξανδρος Αθανασιάδης & Συνεργάτες – Κυριακή Καλατζή
Μηχανολογική Μελέτη | TEKEM
Παθητική Πυροπροστασία | Β&Τ Πυργιώτης & Συνεργάτες
Ακουστική Μελέτη | Dr. Gottfried Schubert
Μελέτη Φωτισμού Κελύφους | Ελευθερία Ντεκώ
Διαχείριση Έργου | BASIL
Κατασκευή | ΑΚΤΩΡ

Φωτογραφίες: Γιώργης Γερόλυμπος


Το έργο αφορά στο σχεδιασμό της επέκτασης της Νότιας Πτέρυγας του Αεροσταθμού του Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών (ΔΑΑ), την πρώτη επέκταση του Κεντρικού Κτιρίου Επιβατών εκτός του προϋφιστάμενου κελύφους κατόπιν της κατασκευής του. Τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του κτιρίου ανέλαβαν τα συνεργαζόμενα γραφεία ‘Γραφείο Τομπάζη’ και ‘AVW Architecture’. 

Ο Διεθνής Αερολιμένας Αθηνών (ΔΑΑ) είναι το μεγαλύτερο διεθνές αεροδρόμιο στην Ελλάδα και εξυπηρετεί την πόλη της Αθήνας και την περιοχή της Αττικής. Το αεροδρόμιο άρχισε να λειτουργεί τον Μάρτιο του 2001, αντικαθιστώντας το παλιό Διεθνές Αεροδρόμιο του Ελληνικού, σχεδιασμένο από το Φινλανδό αρχιτέκτονα Eero Saarinen. Πρόκειται για ένα κτίριο με τυπικά επαναλαμβανόμενη δομή που εξελίσσεται γραμμικά παράλληλα με τους δυο διαδρόμους προσγείωσης- απογείωσης και συνολικό μήκος περίπου 790μ. Το τμήμα της Επέκτασης αναπτύσσεται σε 5 επίπεδα (4 υπέργεια και ένα υπόγειο) και προσαυξάνει τη συνολική επιφάνεια του κτιρίου κατά περίπου 10%. 


Οι αρχιτέκτονες θεώρησαν την επέκταση αυτή μια ευκαιρία να αναδιατυπώσουν το σύνολο της αρχιτεκτονικής σύνθεσης του κτιρίου. Σχεδιάζοντας το "Άκρο" της αρχικής σύνθεσης, ακολούθησαν μεθοδολογικά την ανάλυση των βασικών στοιχείων της προϋπάρχουσας αρχιτεκτονικής γλώσσας, δηλαδή, την επαναληψιμότητα της δομής, το στιβαρό ύφος της κατασκευής και το μέτρο του κανάβου της αρχικής σύνθεσης. Η ποιοτική μεταποίηση των χαρακτηριστικών αυτών οδήγησε σε μια σύγχρονη έκφραση της αρχών της επαναληψιμότητας, της συμμετρίας και της δωρικής ποιότητας που αυτά αποπνέουν και απέδωσε το σχεδιασμό ενός δυναμικού άκρου που ολοκληρώνει την αρχική συμμετρική σύνθεση. 


Η αρχιτεκτονική μελέτη ογκοπλαστικά και στο επίπεδο της κύριας όψης του κτιρίου από το δρόμο πρόσβασης, ολοκληρώθηκε με τις παρακάτω βασικές ‘κινήσεις’ : συμπλήρωση του τμήματος της ‘χαμηλής αίθουσας’ των check in, αναπαραγωγή του τμήματος του πυργόσχημου στοιχείου της όψης και επιμήκυνση του όγκου του (ώστε να καλύψει το απαραίτητο κτιριολογικό πρόγραμμα) και εν συνεχεία μια ιδιότυπη "αποφλοίωση" με 77 σταδιακά αναδιπλούμενες και σε αντιμετάθεση, περσίδες, ύψους 5-6μ οι οποίες αποκαλύπτουν σταδιακά το διπλό κέλυφος του κτιρίου, οδηγώντας σε μια ‘αποϋλοποίηση’ του στιβαρού όγκου του μέσα από το οπτικό παιχνίδι που προσφέρει η αντανάκλαση του ουρανού στην όψη. Το σύνολο καταλήγει σε μια ισχυρή ακμή που διαμορφώνει το άκρο της επέκτασης, επιμηκύνοντας το κτίριο αλλά και το σύνολο της όψης του αεροσταθμού και δημιουργώντας μια δυναμική εισαγωγή στο κτιριακό συγκρότημα από το δρόμο πρόσβασης. 

Η επέκταση αυτή, αν και υλοποιείται 20 χρόνια αργότερα, μπορεί να ιδωθεί ως μια επέμβαση που σχεδιάστηκε ως "προοίμιο", προκειμένου να αποτελέσει το ΄’σημείο εκκίνησης’ ολόκληρης της αρχιτεκτονικής σύνθεσης του αεροσταθμού.

______________________________________

Υ.Γ. Με δεδομένη την δυσκολία διάθεσης φωτογραφικού υλικού και θέλοντας να αναδείξω και την συμμετοχή της βραβευμένης με ΕΜΜΥ Ελευθερίας Ντεκώ, που φώτισε το συγκεκριμένο έργο με εντυπωσιακές εναλλαγές, παραθέτω στην συνέχεια φωτογραφίες μου από το τρέϊλερ της τηλεοπτικής εκπομπής "Συν γυναιξί", με τον Γιώργο Πυρπασόπουλο, που προβλήθηκε στην ΕΡΤ2  και δείχνουν  ενδεικτικά ένα από τα σενάρια φωτισμού της όψης του κτιρίου. 




8.

ΣΑΛΑΜΙΣ, ΕΞΟΧΙΚΗ ΚΑΤΟΙΚΙΑ ΣΤΗ ΣΑΛΑΜΙΝΑ 



















Αρχιτέκτονες: AREA: ARCHITECTURE RESEARCH ATHENS  
Μιχάλης Ραφτόπουλος, Στυλιανή Δαούτη, 
Γιώργος Μητρούλιας
2016

Στατική μελέτη: Θάνος Γιαννημάρας, Νίκος Ρώσσης (Επίβλεψη)
Μηχανολογική Μελέτη: Πάνος Καμπούκος (Greater Space)
Φωτογράφιση: Γιώργης Γερόλυμπος 

Εξωτερικά οι συμπαγείς τοίχοι δίνουν την εντύπωση μιας μονολιθικής κατασκευής, που όμως μέσα της κρύβει μια μεγάλη κεντρική αυλή. Μία στενή πύλη οδηγεί από το δρόμο στο εσωτερικό της, και μία δεύτερη, τοποθετημένη αντιδιαμετρικά, οδηγεί στον πίσω κήπο με τη μικρή πισίνα. 


Μέσα στην αυλή τέσσερα ζεύγη συρόμενων υαλοστασίων μοιράζουν το χώρο στα τέσσερα: δύο κλειστά και δύο υπαίθρια δωμάτια στεγάζουν τους κύριους χώρους διημέρευσης και αφήνουν μία μικρότερη αυλή εισόδου και μία μεγαλύτερη με την υπάρχουσα ελιά. Καθώς τα υαλοστάσια μετακινούνται η εξωτερική σταθερότητα του μονολιθικού κτίσματος ανατρέπεται και η ισορροπία μεταξύ κλειστού και υπαίθριου αλλάζει. Μπορούμε να έχουμε μία μεγάλη υπαίθρια αυλή, ή ένα μεγάλο σκιασμένο δωμάτιο ή δύο μικρότερες αυλές ή δύο κλειστά δωμάτια. 



Στην καρδιά του σπιτιού ο κλειστός χώρος παράγει τον υπαίθριο και αντίστροφα. Όταν μαζί με τα υαλοστάσια ανοίξουν και οι δύο εξωτερικές πύλες δημιουργείται ένας διαμπερής υπαίθριος χώρος που διατρέχει το σπίτι χωρίζοντάς το στα δύο. Ας θυμηθούμε το μικρό φέρρυ που μας μετέφερε στο νησί, με τις εκατέρωθεν μπουκαπόρτες που συνδέουν και χωρίζουν τη Σαλαμίνα από τη στεριά. Αντίστοιχα οι δύο πύλες της κατοικίας άλλοτε μετατρέπουν την αυλή σε πέρασμα και άλλοτε σε κλειστό οργανισμό που επιπλέει μέσα στον ελαιώνα.

 










9.


ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ 

Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) 
Πανεπιστημιούπολη Ζωγράφου, Αθήνα 



Αρχιτέκτονες: Μπούκη Μπαμπάλου-Νουκάκη, Αντώνης Νουκάκης, Θεανώ Φωτίου 


Ένταξη 

Το κτίριο της Βιβλιοθήκης, ένας δυναμικός έρπων σχηματισμός, λειτουργεί ως ενδιάμεσο χωρικό στοιχείο μεταξύ των κτιρίων της Φιλοσοφικής και της Θεολογικής Σχολής. Βυθισμένο ως προς το περιβάλλον του, προβάλλει με έμφαση τη δυναμική γραμμική του υπόσταση εκφράζοντας τον συμβολισμό του: η πλαστικότητα των επενδυμένων με χαλκό κυρτών στεγάσεων παραπέμπει σε ανοιχτό βιβλίο, ενώ ο αυστηρός ορθογώνιος όγκος των σπάνιων βιβλίων προβάλλει ως κιβωτός πολύτιμου περιεχομένου. Η διαμήκης προστατευμένη γέφυρα σύνδεσης με το κτίριο της Φιλοσοφικής εντείνει τον δυναμισμό της γραμμικότητας. 

Η τριγωνική αυλή-χοάνη, όπου η είσοδος του κτιρίου, υποδέχεται ως ανοιχτός αμφιθεατρικός χώρος άτυπα δρώμενα των φοιτητών. 

Δομή 


Η είσοδος της βιβλιοθήκης, ο διαμπερής προθάλαμος με το «αιωρούμενο» τριγωνικό στέγαστρο, συνδέει την αυλή με το φυτεμένο τοπίο του campus. Ο τοίχος των lockers, που ορίζει τον χώρο, στρέφει το βλέμμα και το σώμα προς τον κεντρικό κορμό της βιβλιοθήκης. 


Εισερχόμενοι, αντιλαμβανόμαστε και κατανοούμε τον συνολικό χώρο ως δομή και οργάνωση: 

_Τον διαμήκη πολυώροφο χώρο, με βασικά χαρακτηριστικά τη γραμμική ανάπτυξη και την οργάνωση των λειτουργιών σε παράλληλα διαταγμένες ζώνες.


 


_Το γενεσιουργό στοιχείο, την εκτεταμένη κιονοστοιχία, ρυθμικό φορέα του κτιρίου, με τις αναδυόμενες κοίλες επιφάνειες της οροφής που υποδέχονται και αντανακλούν το φυσικό φώς, και κυριαρχούν ως εκφραστικά μέσα των χωρικών σχέσεων. 


_Τον «τοίχο από βιβλία», που εκτείνεται κατά μήκος και καθ’ ύψος του κτιρίου, και αποδίδει με έμφαση τον χαρακτήρα του περιεχομένου του. Διαχωρίζει δύο διακεκριμένες περιοχές των αναγνωστήριων και των βιβλιοστασίων, ορίζοντας τον άξονα των κινήσεων. Εγκάρσιες γέφυρες οδηγούν στα κλειστά ομαδικά αναγνωστήρια. 


Κάτοψη Ισογείου

Τα δύο εκτεταμένα ανοικτά αναγνωστήρια, περιοδικών στη χαμηλή στάθμη, και βιβλίων στο υπερυψωμένο επίπεδο, προσφέρονται ως πεδία κοινωνικής δράσης και έκφρασης. 



10.

DEXAMENES SEASIDE HOTEL,

ΚΟΥΡΟΥΤΑ , ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ


Μελετητική Ομάδα : K-Studio

Αρχιτέκτονες : Δημήτρης Καραμπατάκης, Κωνσταντίνος Καραμπατάκης


Σχεδιαστική Ομάδα : Γιώργος Μητρογιώργης, Δημήτρης Σωτηρόπουλος, Μαριβένια Χιωτοπούλου, Γιώργος Δημητρακόπουλος, Χριστίνα Σταμούλη, Θωμαή Χριστοπούλου
3D Visualisation K-studio (Δημήτρης Σωτηρόπουλος)

Σχεδιασμός Branding: Άγγελος Bότσης Τοπογράφος Χρήστος Γεωργακόπουλος 
Πολεοδομικός Σύμβουλος: Χρήστος Γεωργακόπουλος 
Πολιτικός Μηχανικός: Παναγιώτης Ζουρντός 
Μηχανολόγος Μηχανικός: ERGO-PRAXIS, Κώστας Αγγελακούδης
Σχεδιασμός Φωτισμού: Ifi group, KΑΥΚΑΣ SA
Ηχητική Μελέτη: Βασίλειος Μπαντούνας
Σχεδιασμός Κουζίνας: INOX HAND Δημήτρης Καλογεράς, Visvardis SA

Φωτογραφίες Claus Brechenmacher & Reiner Bauman



Η ιστορία των Δεξαμενών ξεκινά στις αρχές του 1900, όταν οι μπετονένιες δεξαμενές χτίστηκαν μπροστά στην παραλία, για την αποθήκευση εξαγώγιμου κρασιού. 





Με τη μετατροπή του συγκροτήματος σε ξενοδοχείο, σκοπός ήταν η ανάδειξη της ισχυρής ιστορίας και της ωμής ομορφιάς των υπάρχοντων κτιρίων συμπληρώνοντας το μπρουταλισμό τους με κομψές επεμβάσεις. 



Με μια συμπληρωματική παλέτα σκυροδέματος, σιδήρου, ξυλείας και γυαλιού εξασφαλίζεται η ελαφρότητα των νέων κατασκευών, αφήνοντας σχετικά ανέπαφα τα υφιστάμενα κελύφη και διατηρώντας την ισχυρή τους παρουσία. 


Το περσιδωτό στέγαστρο του περιπτέρου της υποδοχής προσφέρει δροσιά στη σκιά του και ανακούφιση από το θερμό ήλιο κατά τη διάρκεια της μέρας. Τα περίτεχνα εκτεθειμένα θραύσματά του βιομηχανικού παρελθόντος στέκονται αρμονικά πλάι στα χειροποίητα λινά που πωλούνται στη λιτή μπουτικ, καθώς προχωρά κανείς προς την κεντρική αυλή. Κυρίαρχα στο οικόπεδο στέκονται τα δύο επιμήκη μπετονένια μπλοκ, κάθε ένα από τα οποία χωρίζεται κατά μήκος σε δύο σειρές από 10 πολυτελή δωμάτια. 



Μια ρηχή δεξαμενή νερού διαχωρίζει τις δύο σειρές δωματίων προσφέρει μια δροσερή ανάσα ανακλά φως στις κυρτές επιφάνειες των επιβλητικών μεταλλικών τυμπάνων που αναδύονται περήφανα μέσα από την υδάτινη επιφάνεια. Η είσοδος σε αυτά γίνεται με βήματα πάνω στο νερό, που προέρχονται από τα ατόφια αποκόμματα των τοιχίων των δεξαμενών που έγιναν για τα ανοίγματα των δωματίων. 

Αυθεντικά χαρακτηριστικά, όπως οι θυρίδες και οι σωλήνες στην όψη των κτιρίων των δεξαμενών, καθώς και η πατίνα στην επιφάνεια των εσωτερικών τοίχων διατηρούνται, για να πλαισιώσουν τα νέα στοιχεία από ανάγλυφο γυαλί, γυαλισμένο μωσαϊκό, ξύλο και κομψό μαύρο μέταλλο. Τα δωμάτια της αυλής διατάσσονται με προτεραιότητα την ιδιωτικότητα , ενώ αυτά στο θαλάσσιο μέτωπο διατάσσονται έτσι ώστε να απολαμβάνουν μέγιστη θέα προς τη θάλασσα, και συνδέονται με την παραλία με μια πλατιά promenade. 





















Δύο επίσης προϋπάρχοντα λιθόκτιστα κτίρια διαμορφώθηκαν ώστε να στεγάσουν χώρους εστίασης και εκδηλώσεων, εστιάζοντας στην προώθηση της τοπικής κουλτούρας και παράδοσης, και της ιστορίας του τόπου μέσω τέχνης και κουζίνας. Τούβλα που βρέθηκαν στο εσωτειρκό αυτών των κτιρίων αναδιατάσσονται για να διαμορφώσουν τα δάπεδα και τους προαύλιους χώρους, ενώ οι κεραμοσκεπές ανακατασκευάστηκαν με κεραμικά στοιχεία που παράγονται στην περιοχή, και δεν ξεχωρίζουν από τα προϋπάρχοντα. 


















Το ξενοδοχείο διαμορφώνει ένα καλλιτεχνικό πρόγραμμα που ενημερώνεται διαρκώς, με εκθέσεις, εγκαταστάσεις και παραστάσεις επιμελημένες από προσκεκλημένους καλλιτέχνες στη διάρκεια της θερινής περιόδου.

Δείτε στην συνέχεια και το σχετικό σύντομο βίντεο:


Dexamenes from k-Studio on Vimeo.


11.

H_77 / THE DIAMOND HOUSE



Αρχιτεκτονικό γραφείο: 314 Architecture Studio 
Αρχιτέκτων: Παύλος Χατζηαγγελίδης 

Ομάδα: Γιώτα Χαλά, Carlos Celles, Όλγα Μάρκου, Βάλια Γκάτσιου, Αθηνά Αργυροπούλου, Εβίτα Λάζου, Δομινίκη Κατραμαδοπούλου, Μάρρα Κίσσα, Anna Scarpa, Μιχαήλ Κίκκας. 
Στατική Μελέτη: Φωτεινή Καραγιάννη 
Ηλεκτρομηχανολογική Μελέτη: Box Engineering 
Κατασκευή: SUCH 
Έτος ολοκλήρωσης: 2019 

Φωτογραφίες: Παναγιώτης Βουμβάκης 


Το Η_77 είναι μια ιδιωτική κατοικία 300 τ.μ. στους πρόποδες του Υμηττού στη Βούλα, ένα από τα νότια προάστια της Αττικής. Η έντονη τοπογραφία, σε συνδυασμό με το ιδιαίτερο σχήμα και τη στρατηγική θέση του οικοπέδου, οδήγησαν σε μία εναλλακτική μορφολογικά αρχιτεκτονική που προκαλεί τα όρια μεταξύ αντίθεσης και προσαρμογής στο τοπίο. 


Η αγάπη του 314 Architecture Studio για την ιαπωνική τέχνη αναδίπλωσης χαρτιού origami έδωσε τις βάσεις για την κεντρική ιδέα σχεδιασμού. Έτσι, ως αποτέλεσμα, στη σύνθεση κυριαρχούν αναδιπλούμενες επιφάνειες και αυστηρές ακμές, οι οποίες αλληλεπιδρούν με το βραχώδη περιβάλλοντα χώρο και τη φυσική τοπική βλάστηση. Ο τελικός όγκος δίνει την εντύπωση διαμαντιού που προσγειώνεται στο φυσικό βράχο. Αν και με την πρώτη ματιά φαίνεται να αντιτίθεται στο τοπίο, το διαμάντι και ο βράχος αλληλοσυμπληρώνονται, χωρίς όμως το ένα να υπερισχύει και να προσβάλλει το άλλο. Ειδικότερα, ενώ σε κάποιες περιπτώσεις το ανάγλυφο υποχωρεί και διαμορφώνεται σε πλάτωμα για να χρησιμοποιηθεί ως υπαίθριος χώρος της κατοικίας, σε άλλες εισχωρεί στο εσωτερικό και μετατρέπεται αβίαστα σε μέρος του κτιρίου και της δομής του. 

Επιπλέον, η στέγη ξεχωρίζει στη σύνθεση, καθώς το πρισματικό της σχήμα, χάρη στις αναδιπλώσεις origami, επιτρέπει την εμφάνιση απρόσμενων γεωμετριών στο εσωτερικό της κατοικίας. Σημαντική είναι και η συμμετρία που είναι ιδιαίτερα εμφανής στο εξωτερικό της κατοικίας, η οποία στο πιο «ήπιό» της άκρο βιώνεται όπως μία «αναστροφή» στον όγκο, προσκαλώντας έτσι τους χρήστες να περιηγηθούν και να εξερευνήσουν την κατοικία από διαφορετικές οπτικές γωνίες. 


Αναφορικά με το κτιριολογικό πρόγραμμα, η κατοικία προσαρμόζεται στο ανάγλυφο και οργανώνεται σε τέσσερις ορόφους. Το ανώτερο επίπεδο βρίσκεται εντός της στέγης και να αποτελεί τη master suite. Tα δύο ενδιάμεσα επίπεδα αποτελούν ορόφους με χώρους διημέρευσης και βοηθητικά υπνοδωμάτια, ενώ στο κατώτερο επίπεδο βρίσκονται διάφοροι βοηθητικοί χώροι και το πάρκινγκ. Η είσοδος στην κατοικία γίνεται από το δεύτερο επίπεδο. 


Βασικός στόχος του γραφείου ήταν ο σχεδιασμός μιας εξωστρεφούς κατοικίας, της οποίας οι χρήστες θα μπορούν να έχουν συνεχώς θεάσεις του Σαρωνικού κόλπου και του Υμηττού. Μιας και το κλίμα της περιοχής είναι αρκετά ευνοϊκό, σχεδιάστηκαν μεγάλα ανοίγματα περιμετρικά της σύνθεσης. Αυτά ολοκληρώνουν τις λευκές αναδιπλούμενες επιφάνειες του διαμαντιού-origami, και προστατεύονται από σύστημα με κινητές αλουμινένιες κουρτίνες ενισχύοντας έτσι το βιοκλιματικό χαρακτήρα του κτιρίου. Οι κουρτίνες αυτές προγραμματίζονται μέσω ενός αυτοματισμού ώστε να επιτρέπουν το σωστό ηλιασμό και παράλληλα την απαραίτητη σκίαση κατά τη διάρκεια της ημέρας, πάντα σύμφωνα με την ώρα και την εποχή του χρόνου. 


Τέλος, ο περιβάλλοντας χώρος, όπως προαναφέρθηκε, έχει διατηρηθεί σε μεγάλο βαθμό, προκειμένου να είναι εμφανές το τοπικό βραχώδες τοπίο με ασβεστόλιθο και σχιστόλιθο, χαρακτηριστικό του λόφου του Πανοράματος. Σκάλες έχουν τοποθετηθεί σε αρκετά σημεία της κατοικίας έτσι ώστε να εξασφαλιστεί πως όλα τα επίπεδα και οι υπαίθριοι χώροι είναι προσβάσιμοι και συνδεόμενοι. Μια εξωτερική πισίνα βρίσκεται στην πίσω αυλή όπου υπάρχει η περισσότερη ιδιωτικότητα. Φυτά χαμηλά κι ανθεκτικά που αντέχουν το τοπικό κλίμα και δένουν με την υφιστάμενη βλάστηση έχουν φυτευτεί περιμετρικά της κατοικίας, ενισχύοντας έτσι τη φυσική χλωρίδα της περιοχής.


Καλή επιτυχία!

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες και δείτε τις σε μεγέθυνση 






No comments :

Post a Comment