ΜΕΓΑΛΑ ΤΑΛΕΝΤΑ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΗΣ

ΣΤΟ ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΤΩΝ ΚΑΤΟΥΝΙΩΝ

ένα αξέχαστο φινάλε 

των καλοκαιρινών μας διακοπών

Εν αρχή ήρθε η πρόσκληση. Όπως κάθε χρόνο. 

Ένα πλήρες τετρασέλιδο υψηλής ποιότητας, σε επιλεγμένο φάκελο, καλοτυπωμένο, με αναλυτική παρουσίαση του φετινού προγράμματος της συναυλίας με γενικό τίτλο: 

ΜΙΚΡΟ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΤΟΥΝΙΩΝ Λίμνη Ευβοίας 2/9 

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ 19ου-20ου-21ου ΑΙΩΝΑ 

Tchaikovsky-Shostakovich- Panayotopoulos 

Εμπεριείχε τους τίτλους των έργων, τα βιογραφικά των συνθετών και σχόλια για τα έργα που θα παιχτούν, τα ονόματα, φωτογραφίες και τα βιογραφικά των μουσικών. 

Πρόσκληση ανοιχτή για το κοινό, με σαφή ενημερωτικά στοιχεία για τον τρόπο προσέλευσης, και τα διαθέσιμα ξενοδοχεία της περιοχής. 

Το Μικρό Θέατρο Κατουνίων 

Το Μικρό Θέατρο Κατουνίων σχεδιασμένο από τον Αλέξανδρο Παναγιωτόπουλο βρίσκεται σε ένα υποβλητικό χώρο διαμορφωμένο πάνω στα ερείπια του παλαιού μεταλλείου λευκόλιθου, πάντα ανοιχτό και φιλόξενο στους ανθρώπους του χωριού και τους καλεσμένους που καταφθάνουν από την υπόλοιπη Ελλάδα και το εξωτερικό. 

Κάθε χρόνο στις αρχές του Σεπτέμβρη επί οκτώ συναπτά έτη πραγματοποιούνται συναυλίες με επιλεγμένα μουσικά κομμάτια, εξαίρετους μουσικούς και σπάνιες φωνές όπως της Στέλλας Ντουφεξή της Φανής Αντωνέλου, της Λένιας Ζαφειροπούλου, της Μάϊρας Μηλολιδάκη και άλλων. 

Η προετοιμασία ξεκινά πολύ νωρίτερα. Ο διαμορφωμένος υπαίθριος χώρος δέχεται την επίμονη φροντίδα και επιμέλεια των ιδιοκτητών μαζί με τους δικούς τους ανθρώπους, για να υποδεχθούν κοινό και καλεσμένους. 

Καθαρισμοί και αποψιλώσεις από άκρη σε άκρη του κτήματος, φρεσκαρίσματα, τακτοποιήσεις, περιποίηση των φυτών και των έργων τέχνης, των γλυπτών της Βάνας Ξένου που βρίσκονται ενταγμένα προσεκτικά στο χώρο. 

Βάνα Ξένου, Περσεφόνη (2000-2007) 

Βάνα Ξένου, Axis Mundi (2004)

Γαία, - Ανάδυση 2000-2007 

Μια μικρή γλυπτοθήκη με έργα που συνομιλούν με τα ερείπια των μεταλλείων και ένα υπέροχο φυσικό τοπίο, με πεύκα και κυπαρίσσια. Στο μικρό θέατρο ετοιμάζονται τα μαξιλαράκια, τοποθετούνται οι προβολείς, στήνονται οι κονσόλες και στην σκηνή τα αναλόγια  με το πιάνο. 

Παράλληλα, αρχίζει επί μέρες και η προετοιμασία των εδεσμάτων για το δείπνο που θα ακολουθήσει μετά την συναυλία για τους στενούς φίλους. Προμήθειες κάθε είδους για τα φαγητά, όλα χειροποίητα, μαγειρεμένα από την Μαρίνα Ξένου, που έχει κάθε χρόνο το γενικό πρόσταγμα. 

Μαρίνα Ξένου 

Μέχρι την τελευταία στιγμή απολαμβάνει κανείς την σπιτική εικόνα στην μικρή κουζίνα με την προσεκτική οργάνωση και προετοιμασία των υλικών για τα φαγητά. 

Δύο μέρες πριν,  καταφθάνουν οι μουσικοί και αρχίζουν οι πρόβες. Στο πατάρι του σπιτιού, στο ατελιέ, στην μικρή αυλή, αντηχούν αδιάκοπα, μέχρι αργά το βράδυ οι επαναλαμβανόμενοι ήχοι των εγχόρδων και του πιάνου. 

Μία ατμόσφαιρα χαράς, που εμπεριέχει ένα δημιουργικό πάθος με στόχο την άψογη εκτέλεση των έργων, αλλά και στιγμές χαλάρωσης και ανάπαυσης, μέχρι να ξαναρχίσουν.

Κρυφάκουγα συγκινημένος αυτούς τους νέους Έλληνες ταλαντούχους μουσικούς. Κατέγραψα την αγωνία τους και την επιμονή τους, το ταλέντο τους που τους έχει οδηγήσει σε αλλεπάλληλες εμφανίσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και σε σειρά διακρίσεων, όπως διαβάζω στα εξαιρετικά βιογραφικά στο δίφυλλο της πρόσκλησης. Εντυπωσιάστηκα διαβάζοντας τις περγαμηνές αυτών των ανθρώπων με σημαντική διεθνή καριέρα, που παραμένουν άγνωστοι στο ευρύ κοινό και εκπέμπουν μια σεμνότητα και ένα σπάνιο ήθος: 

Ο Βασίλης Βαρβαρέσος, πιάνο 

με σημαντικές εμφανίσεις σε φεστιβάλ Μουσικής στο εξωτερικό, συμπράττει με μεγάλες ορχήστρες και έχει εμφανιστεί σε ορισμένες από τις μεγαλύτερες αίθουσες της Ευρώπης στις ΗΠΑ και στον Λευκό Οίκο, στην Κίνα, την Ιαπωνία, την Αίγυπτο, την Κορέα και το Ισραήλ. Έχει ηχογραφήσει δύο δίσκους και ετοιμάζει νέα δισκογραφική δουλειά. Έχει γράψει βιβλία και έχει συμπράξει σε συναυλίες μουσικής δωματίου με καταξιωμένους καλλιτέχνες. Σπουδές και υποτροφίες και διδακτορικό στην Νέα Υόρκη και στο Παρίσι, με βραβεία σε διαγωνισμούς. Το 2010 ανακηρύχθηκε ο καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος έλληνας καλλιτέχνης από την Ένωση Ελλήνων Κριτικών. 

Γιώργος Δεμερτζής 

Ο Γιώργος Δεμερτζής, βιολί,

σταθερός πλέον μουσικός σύμβουλος και ερμηνευτής στο Μικρό θέατρο των Κατούνιων, ιδρυτής του Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου που συνδέθηκε με την καταγραφή και διάδοση της Ελληνικής μουσικής δημιουργίας προβάλλοντας το έργο του Σκαλκώτα και άλλων. Διάσημος βιολιστής που έχει συμπράξει ως σολίστ με πολυάριθμες ορχήστρες σε γνωστά μουσικά κέντρα σε όλο τον κόσμο, ασχολείται επίσης με την παιδαγωγική πλευρά του βιολιού. 

Νώε Ινουί 

Ο Νώε Ινουί, βιολί, 

ένα πολίτης του κόσμου γεννημένος στις Βρυξέλες από Ελληνίδα μητέρα και πατέρα Ιάπωνα που ζει στο Ντίσελντορφ, σειρά διακρίσεων και βραβείων. Σαν σολίστας παίζει στην Ευρώπη με σημαντικές ορχήστρες, σε διάσημες αίθουσες αλλά και στην Ιαπωνία συμπράττει με την Φιλαρμονική ορχήστρα της Ιαπωνίας. Έχει παίξει με σημαντικούς μουσικούς και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται με τον Βασίλη Βαρβαρέσσο που μαζί με τον τσελίστα Benedict Kloeckner εμφανίζονται με το σχήμα Trio Bell΄Arte. Έχουν κυκλοφορήσει 6 δίσκοι του. 

Άγγελος Λιακάκης 

Ο Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλλο, 

μαθητής του Χρήστου Σφέτσα και με υποτροφίες σπούδασε δίπλα στους Csaba Onczay, Leonid Gorokhov και Kim Bak Dinitzen. Μέλος του Νέου Ελληνικού Κουαρτέτου, με πολυάριθμες συναυλίες στην Ελλάδα και το εξωτερικό και με σημαντική δισκογραφία. 

Ως σολίστ έχει εμφανιστεί με σημαντικές ορχήστρες με ρεπερτόριο που καλύπτει ένα ευρύ φάσμα από το μπαρόκ μέχρι την avant-garde και παράλληλα είναι καθηγητής βιολοντσέλου και μουσικής δωματίου. 

Το σούρουπο του Σαββάτου 2 Σεπτεμβρίου 2017 και όσο οι μουσικοί προετοιμάζονται, ο κόσμος ανηφορίζει από την παραλία προς τον χώρο του θεάτρου. Μία τελετουργία ανάμεσα στα γλυπτά της Βάνας Ξένου και τα ερείπια, στο θερμό φως της δύσης, καλοντυμένων επισκεπτών που με αργό ρυθμό κατευθύνονται στο μικρό θέατρο, το οποίο σταδιακά γεμίζει ασφυκτικά.

Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος 

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος άνοιξε την βραδιά επισημαίνοντας μεταξύ άλλων: 

“Ο τόπος αυτός αποτελεί για μας κέντρο και σημείο αναφοράς. Η διάχυτη ενέργεια του χώρου γίνεται αισθητή, αποβαίνει δημιουργική, λυτρωτική, προδιαθέτοντας ακροατές και μουσικούς. Η μουσική μπολιάζεται από τον ευλογημένο αυτό χώρο και με τη σειρά της «ποτίζει» τις ψυχές όλων μας. Στην υπέροχη αυτή διαδικασία καταλύτης είναι η δική σας συμπαράσταση και αγάπη. 

Είμαστε ιδιαίτερα ευτυχείς που σήμερα εξαίρετοι μουσικοί, με διεθνή καριέρα αλλά πάνω απ΄όλα, με πάθος και αγάπη για την μουσική, που στοχεύουν συνεχώς προς το σχεδόν αδύνατο, θέλοντας να ξεπεράσουν τον εαυτό τους, θα μας προσφέρουν την τέχνη και τον μόχθο τους. 

Είμαι προσωπικά ιδιαίτερα συγκινημένος που για πρώτη φορά φέτος θα εκτεθώ απέναντί σας μ’ ένα δικό μου έργο, σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση, κάτι που σίγουρα δεν θα έκανα αν δεν παιζότανε το έργο αυτό ακριβώς μετά μία εβδομάδα με τους ίδιους εκτελεστές στο Παρίσι. Η συναυλία θα λάβει χώρα στο ίδρυμα Ermitage, του οποίου το έργο είναι παραγγελία, τη βραδυά των εγκαινίων μιας έκθεσης ζωγραφικής και γλυπτικής της Βάνας Ξένου και με φόντο τα γλυπτά της.” 

( Η έκθεση εγκαινιάζεται στις 9 Σεπτεμβρίου 2017)

Η πρόσκληση της έκθεσης της Βάνας Ξένου

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με ένα έργο του Ντμίτρι Ντμίτριεβιτς Σοστακόβιτς το Τρίο αρ. 8, που συνέθεσε σε ηλικία 17 ετών και αφιέρωσε στην Tatiana Glivenko που γνώρισε και ερωτεύτηκε σε σανατόριο στην Κριμαία. Ένα μικρό αλλά γεμάτο πάθος έργο που ερμήνευσαν οι Νώε Ινουί, βιολί, Βασίλης Βαρβαρέσος, πιάνο και Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλλο. 

Ντμίτρι Ντμίτριεβιτς Σοστακόβιτς το Τρίο αρ. 8, Νώε Ινουί, βιολί, Βασίλης Βαρβαρέσος, πιάνο και Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλλο. 

Ακολούθησε «σε πρώτη παγκόσμια εκτέλεση» η σύνθεση του Αλέξανδρου Παναγιωτόπουλου με τίτλο «Η Βυθισμένη Αυλή, έργο για δύο βιολιά (2017)», που ερμήνευσαν οι Νώε Ινουί και ο Γιώργος Δεμερτζής. 

«Η Βυθισμένη Αυλή, έργο για δύο βιολιά (2017), που ερμήνευσαν ο Γιώργος Δεμερτζής, βιολί και o Νώε Ινουί, βιολί . Στο μέσον ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος

Ο Αλέξανδρος Παναγιωτόπουλος, σπούδασε αρχιτεκτονική και παράλληλα μουσική ανάλυση και σύνθεση στο Λονδίνο και στην Αθήνα και αργότερα παρακολούθησε μαθήματα μουσικής στη σχολή Julliard και στο Columbia στην Νέα Υόρκη. Έχει συνθέσει έργα μουσικής δωματίου, φωνητικά καθώς και μουσική για το θέατρο. Από το 1991 ασχολείται συστηματικά με την αρχιτεκτονική των Κατουνίων, από όπου η βυθισμένη αυλή με τις γεωμετρικές της χαράξεις, αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για την σύνθεση του έργου.

 

Η Βυθισμένη Αυλή 

Η συναυλία ολοκληρώθηκε με το τελευταίο έργο του Pyotr Ilych Tchaikovsky, «Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλλο αρ. 50», το οποίο συνθέτει εκφράζοντας την θλίψη του για τον θάνατο του φίλου του Nikolay Rubinstein. Ερμήνευσαν οι Νώε Ινουί, βιολί, Βασίλης Βαρβαρέσος, πιάνο και Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλλο που καταχειροκροτήθηκαν από το κοινό. 

Pyotr Ilych Tchaikovsky, «Τρίο για πιάνο, βιολί και βιολοντσέλλο αρ. 50» 

Νώε Ινουί, βιολί, Βασίλης Βαρβαρέσος, πιάνο, Γιώργος Δεμερτζης στην αλλαγή των σελίδων! και Άγγελος Λιακάκης, βιολοντσέλλο 

Άγγελος Λιακάκης, Βασίλης Βαρβαρέσος, Νώε Ινουί 

Οι θεατές συγχάρηκαν έναν προς ένα τους μουσικούς και τίμησαν τον Αλέξανδρο Παναγιωτόπουλο ως συνθέτη και οικοδεσπότη. Στην συνέχεια ακολούθησε το δείπνο για τους φίλους όλων των ηλικιών με εξέχουσα την παρέα των νέων κυρίως αρχιτεκτόνων, μαθητών της Βάνας Ξένου στην Σχολή Αρχιτεκτόνων του ΕΜΠ, που δίνουν πάντα μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα μέχρι αργά την νύχτα. 

Την επομένη ημέρα μετά τους καφέδες και τις συζητήσεις που επικεντρώθηκαν κυρίως στο σοβαρό θέμα της «ιστορικής» συνέντευξης της Ασπασίας Λούβη, στην «Καθημερινή της Κυριακής» της 03 Σεπτεμβρίου 2017 (διαβάστε εδώ) 

ακολούθησε το μεσημεριανό φαγητό με όσους από τους φίλους παρέμειναν. 

Το γεύμα έκλεισε όπως κάθε χρόνο με το κλασσικό γαλακτομπούρεκο που μεταφέρθηκε ζεστό από το χωριό. 

φωτογραφία Γιώργος Κριμίζης

Ένα αξέχαστο Σαββατοκύριακο, φινάλε των καλοκαιρινών μας διακοπών. 

Καλή προσαρμογή σε όλους.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση