ΑΡΜΕΝΙΖΟΝΤΑΣ ΣΤΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΑ ΠΕΛΑΓΗ 

ΤΟΥ ΤΑΣΟΥ ΚΩΤΣΙΟΠΟΥΛΟΥ

E43 έξοδος - exit, 60X90, 2016-05-01

Ιανουάριος του 2012. 

Με αφορμή την έκθεση του αρχιτεκτονικού του έργου στο Μουσείο Μπενάκη, ο Τάσος Κωτσιόπουλος πρωτοεμφανίζεται δημόσια με ζωγραφικές αναζητήσεις και πειραματισμούς, που εξέπεμπαν όπως έγραφα τότε «μια “εφηβική” αύρα φιλτραρισμένη από την ωριμότητα και την δεξιοτεχνία του έμπειρου χεριού ενός αρχιτέκτονα». (Δημοσιεύτηκαν στις 17 Ιαν 2014 εδώ)

Μάιος του 2014 

Mε αφορμή το Συνέδριο Ιστορίας Αρχιτεκτονικής στην ΑΣΚΤ, ο Κωτσιόπουλος επανήλθε με νεότερα και πιο συναρπαστικά «αμήχανα σχέδια εκ των υστέρων τιτλοφορημένα» με τα οποία έκλεισε την εισήγησή του με τίτλο: «Σταθερότητα και ευκινησία: μια αυτοκριτική προσέγγιση». (Δημοσιεύτηκαν στις 13 Ιουνίου 2104 εδώ)

Ε31, Περίπατος – Promenade, 70X100, 2014. 

Από την σειρά «αμήχανα σχέδια εκ των υστέρων τιτλοφορημένα» 

Δεκέμβριος 2014

Ακολουθεί το δεύτερο μέρος των "Παρα-αρχιτεκτονικών συνθέσεων" με υπότιτλο "αμήχανα σχέδια εκ των υστέρων τιτλοφορημένα ΙΙ" (Δημοσιεύτηκαν στις 29 Δεκεμβρίου  2104 εδώ )

E34 Capri c'est fini, 70X100, 2014-08-02

Από την σειρά «αμήχανα σχέδια εκ των υστέρων τιτλοφορημένα ΙΙ» 

Και 2017 εν μέσω κατακαλόκαιρου 

O Κωτσιόπουλος επανέρχεται δυναμικά με τα “πλοία” του, που παραπέμπουν σε ελληνικά καΐκια και τρεχαντήρια, να αρμενίζουν στα αρχιτεκτονικά του πελάγη, αποτυπωμένα στα νέα του έργα υπό τον γενικό τίτλο: 

Που πας καραβάκι με τέτοιον καιρό;

Τάσος Κωτσιόπουλος 

Πλοία υπήρχαν, γράφει ο Κωτσιόπουλος, στα περισσότερα από τα προηγούμενα έργα μου, συνήθως ακινητοποιημένα. Φαίνεται ότι, τον τελευταίο χρόνο, αυτονομήθηκαν και διεκδίκησαν ουσιαστικότερο ρόλο. Διασταυρώνουν αφελώς τις εποχές συνθέτοντας τα γαλιόνια με τα ατμόπλοια του Ιουλίου Βέρν και τα ιστία με εκτοξευτήρες τζετ σε τελικές μορφές μηδαμινής ιστορικής ακρίβειας. 

E41 Κύλιση - Scrolling, 70X100, 2015-05-05

E42 Βαλκανική απόδραση - Balkan escape, 70X100, 2016-04-18

E43 έξοδος - exit, 60X90, 2016-05-01

Εξακολουθούν, εκτός εξαιρέσεων, να αγκυρώνονται πεισματικά στο βυθό ή σε αποσπάσματα ψευδολιμένων. Ενίοτε αποκτούν και πλήρωμα πατατοκέφαλων που επιχειρούν να κάνουν κάπως αισθητή τη μυστική παρουσία τους.

E47 Αμφισημία, ambiguity, 60X90, 2017-04-12

E48 Δορυφόρος, satellite, 61X91, 2017-04-30

Η τεχνική και το μέγεθος των πινάκων παραμένουν ίδια: χαρτόνι συσκευασίας τύπου σάντουιτς διαστάσεων περίπου 60 Χ90 ή 70Χ100, ανεξίτηλος μαύρος μαρκαδόρος Twin Marker της Pilot και ξυλομπογιές Albrecht Dürer της Faber Castell. 

E49 Είσοδος, entrance, 61X91, 2017-05-01a

E50 Ενίσχυση Reinforcement 61X91, 2017-05-09

Ο σχεδιασμός γίνεται από το επί μέρους στο σύνολο με ασαφή κεντρική ιδέα ενώ, λόγω των υλικών, εξακολουθεί να μη συγχωρείται το λάθος: κάθε λανθασμένη γραμμή δεν διορθώνεται με διαγραφή αλλά με προσθήκη. 

E51 Πατατοκεφαλή - potato-head, 61Χ91, 14-5-17 

E52 Έλεγχος, control, 23X50 14-5-17

E53 Ιούλιος Βερν - Jules Verne 61Χ91, 2017-05-16

E54 AMK 517, 50X70, 2017-05-19

E55 Επιβίβαση - embarkation, 61X91, 2017-06-05

Στούς περισσότερους από τους τελευταίους πίνακες με πλοία, το χρώμα υποχωρεί, υπέρ του σχήματος και της σκιάς. Εξακολουθούν, ακόμη και στα πλοία, να επανέρχονται αποσπάσματα αρχιτεκτονικών εικόνων, διάσπαρτα στο αρχείο της μνήμης.

Οι τίτλοι των έργων εξακολουθούν να αποδίδονται εκ των υστέρων.

Τάσος Κωτσιόπουλος, Αύγουστος 2017. 

E56 Ιούλιος Βερν II- Jules Verne II 61Χ91, 2017-06-28 

Ο Κωτσιόπουλος αντλεί τις φόρμες των «πλοίων» του από τα ελληνικά τρεχαντήρια που εξακολουθούν να αρμενίζουν στα ελληνικά πελάγη και τα εμπλουτίζει με δικές του παράδοξες αρματωσιές. 

E47 Αμφισημία, ambiguity, 60X90, 2017-04-12 

E44 Πτήση - Flight, 60X90, 2016-05-04 

Αξίζει πραγματικά μετά την ανάγνωση - απόλαυση της συνολικής σύνθεσης κάθε έργου να ανακαλύψει κανείς πλησιάζοντας κοντά, τις επιμέρους σχεδιαστικές και εικαστικές αρετές του Κωτσιόπουλου. Με τα πενάκια του και τα κραγιόνια του πάνω σε χαρτόνι συσκευασίας, αυτό των χαρτοκιβωτίων, εκμεταλλεύεται τις ραβδώσεις του υλικού και μας επιφυλάσσει σχεδιαστικές εκπλήξεις με προσεκτικές και άψογες διαγραμμίσεις κάθε μορφής, ντεγκρανταρίσματα, γραμμοσκιάσεις και διαφάνειες του υγρού στοιχείου, που παραπέμπουν άλλοτε σε γκραβούρες και άλλοτε σε καλοσχεδιασμένα κόμικς. 

Μέσα από αυτές τις σχεδιαστικές εκπλήξεις και την εικαστική αυτή προσέγγιση, ανακαλύπτει κανείς ένα κώδικα επιμέρους κρυμμένων αναπάντεχων θεμάτων πάνω στα «πλοία» του Κωτσιόπουλου: ανθρωπόμορφες πλώρες, ανάγλυφες ονοματολογίες των σκαφών, αιωρούμενες άγκυρες, υπερυψωμένες καμινάδες, διαφανείς θάλασσες και «πλήρωματα πατατοκέφαλων που επιχειρούν να κάνουν κάπως αισθητή τη μυστική παρουσία τους».

Ένας κώδικας που χαρακτηρίζεται από μια ανεξάντλητη διαφορετικότητα. 

ανθρωπόμορφες πλώρες 

ανάγλυφες ονοματολογίες των σκαφών 

αιωρούμενες άγκυρες, 

υπερυψωμένες καμινάδες, 

διαφανείς θάλασσες. 

«πλήρωματα πατατοκέφαλων που επιχειρούν να κάνουν κάπως αισθητή τη μυστική παρουσία τους» 

Στην νέα αυτή σειρά είναι αξιοπρόσεκτη η μέσα στον χρόνο εξέλιξη αυτών τον έργων, όπως απεικονίζεται στις δύο συνθέσεις που ακολουθούν: 

Το χρώμα υποχωρεί και περιορίζεται η πολυπλοκότητα του θέματος. Ο Κωτσιόπουλος προχωρεί σταδιακά σε μια αφαίρεση, γίνεται πιο ελλειπτικός και αποκαλύπτει νομίζω καλύτερα το ταλέντο του μέσα από λιτές χειρονομίες. 

Εξελίσσει με επιμονή και ευαισθησία τον δρόμο που εδώ και χρόνια έχει ανοίξει και μας δίνει πολύ θετικές προοπτικές για το εικαστικό του μέλλον. 

Κάντε κλικ στις εικόνες για μεγέθυνση. 

Αναστάσιος Μ. Κωτσιόπουλος,

ΣΎΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΌ

Ο Α.Μ. Κωτσιόπουλος (διπλ. Αρχ. Α.Π.Θ. 1970, δρ. μηχ. Α.Π.Θ. 1976, Ph.D. Univ. of Edinburgh 1980, υφηγ. Α.Π.Θ. 1982). είναι αρχιτέκτων και ομότιμος καθηγητής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου. Τον Απρίλιο του 2008, εξελέγη αντεπιστέλλον μέλος της Ακαδημίας Αθηνών στην έδρα του "Αρχιτεκτονικού Σχεδιασμού" της Τάξης των Γραμμάτων και των Καλών Τεχνών. 

Έχει συμμετάσχει με ανακοινώσεις σε ελληνικά και διεθνή συνέδρια, έχει συγγράψει βιβλία, με γνωστότερα το «Κριτική της αρχιτεκτονικής θεωρίας» (1985, 1992) και το «Η αρχιτεκτονική σε περίοδο κρίσης» (2010), ενώ έχει κάνει μέχρι σήμερα περισσότερες από 230 δημοσιεύσεις επιστημονικών άρθρων και αρχιτεκτονικών έργων στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Μαζί με συνεργάτες του, έχει διακριθεί σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς, έχει εκπονήσει τα ρυθμιστικά σχέδια πανεπιστημίων καθώς και μελέτες για ιδιωτικά και δημόσια κτίρια. Τα περισσότερα από τα έργα αυτά έχουν παρουσιαστεί σε εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και ορισμένα έχουν βραβευθεί, μεταξύ αυτών και από το Ελληνικό Ινστιτούτο Αρχιτεκτονικής . Τα τελευταία 20 χρόνια συνεργάζεται σε μόνιμη βάση με τις αρχιτέκτονες Έμυ Ζουμπουλίδου και Αλίνα Πάνου.

Το ΕΙΑ, σε συνεργασία με το Μουσείο Μπενάκη, οργάνωσε έκθεση του αρχιτεκτονικού έργου του Α.Μ. Κωτσιόπουλου και των συνεργατών του, όπως και του ζωγραφικού του έργου, με τον τίτλο «Α.Μ. Κωτσιόπουλος και συνεργάτες αρχιτέκτονες: μια διαδρομή στα όρια του μοντέρνου», που παρουσιάστηκε στο Μουσείο Μπενάκη στην Αθήνα τον Δεκέμβριο του 2011 (με επιμέλεια της Άννας Σκιαδά) και στο Τελλόγλειο Ίδρυμα Τεχνών της Θεσσαλονίκης τον Ιούνιο του 2012. Με την ευκαιρία της έκθεσης, εκδόθηκε και σχετική μονογραφία με τον ίδιο τίτλο από τις εκδόσεις «Κτίριο» (επιμέλεια Α. Γιακουμακάτος).

Από τον Βαγγέλη Στυλιανίδη στις 8 Αυγούστου 2017 έλαβα το ακόλουθο σχόλιο:

Οταν τα πρωτοδα, μικρες εικονες στην οθονη του κινητου,τα εχασα!
Τοση φρεσκαδα !
Αλλα και κατι ακομα που εκ των υστερων καταλαβα!
Τα καραβια ετρεχαν αλλα στεκονταν ακουνητα!
Κι αυτη η θαλασσα μαρμαρινο γλυπτο!
Αυτη η στατικοτητα η εν δυναμει κινηση
μαζι με το ονειρικο λεξηλογιο που θυμιζει λιγο ντε Κιρικο δημιουργει μια παραμυθενια ατμοσφερα και ενα μεταφυσικο περιβαλον!
Οπως η νεραιδα τους μαρμαρωσε ολους
ετσι κι ο Τασος μαρμαρωσε ενα κοσμο γεματο χαρη που τιθεται σε κινηση οταν τον διαβαζεις με επιμονη και αγαπη για το αντικειμενο!
Καλη συνεχεια Τασο και καλα ταξιδια στο ονειρο!

Βαγγελης Στυλιανιδης

Την ίδια ημέρα έλαβα και δεύτερο σχόλιο από την Δημήτρη Φιλιππίδη:

Πλάκα έχουν οι ζωγραφικές του Τάσου. Οι καλύτερες (και λιγότερο επιτηδευμένες) θυμίζουν καλό σουρεαλισμό ενώ άλλες κολλάνε στην λεπτομέρεια τύπου cartoons. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρεις πού να τον κατατάξεις, ίσως κι αυτό να είναι ένα πλεονέκτημα. Πάντως, πρόκειται για πάθος – τόση δουλειά!!! Όσο για τους πατατοκέφαλους, που βρίσκω ευρηματικούς ως τίτλο και μορφή, έχω μείνει μ’ απορία τι σχέση έχουν στο καλό με τα υπόλοιπα, αλλά άντε τώρα να βρεις άκρη όταν η φαντασία όχι απλά καλπάζει αλλά μάλλον έχει αφηνιάσει!

Δημήτρης Φιλιππίδης