ΘΟΔΩΡΟΣ ΤΕΡΖΟΠΟΥΛΟΣ

                  «Να μην κάνουμε μεγάλα όνειρα»

«Πρέπει να ξαναμετρήσουμε από την αρχή αυτά που έχουμε, αφού βάψουμε το σπίτι μας. Και πρέπει να το έχουμε καθαρό το σπίτι αυτή την εποχή και να μετράμε τα βιβλία μας, να λέμε αυτό χρήσιμο, αυτό άχρηστο. Όλο αυτό το περιττό, το άχρηστο, η ζωή η πλεονάζουσα, το πλεόνασμα, όλο το σκουπιδαριό πρέπει να πεταχτεί. Προτείνω να κοιτάξει μέσα του ο Άνθρωπος και να κοιτάξει και τον Άλλο. Και να γίνουν ομάδες, πυρήνες, που θα δουλεύουν πάνω στις αρχές της ζωής, της Τέχνης. Μπορεί να υπάρξει αλληλεγγύη σήμερα. Υπάρχουν άνθρωποι που αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αλληλέγγυοι προσπαθούν να φτιάξουν μια δουλειά, μια κολεκτίβα. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Αυτός είναι. Ν’ αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο. Να μην κάνουμε μεγάλα όνειρα, ότι θα αλλάξουμε τον κόσμο. Είναι μακρύς ο δρόμος και δύσκολος. Πίσω μας έλεγε ο Μπρεχτ, είναι οι δυσκολίες των βουνών, μπροστά μας οι δυσκολίες των πεδιάδων. Εγώ θα το αναστρέψω και θα πω: πίσω μας είναι οι δυσκολίες των πεδιάδων, μπροστά μας οι δυσκολίες των βουνών. Ο συγκρουσιακός εαυτός μας να δημιουργεί γόνιμα έργα μέσα από μια γόνιμη ζύμωση-σύγκρουση, διαρκή, αέναη. Κι όταν οι άνθρωποι συμφιλιωμένοι με τον εαυτό τους, ο ένας με τον άλλο και με την ομάδα, αρχίζουν να δρουν, σίγουρα σιγά-σιγά η κοινωνία αλλάζει… Και πάνω από όλα τα μικρά παιδιά. Όλα αυτά ίσως φαίνονται ουτοπικά. Αλλά εγώ ήμουν μια ζωή ουτοπιστής κι αυτό μου έδωσε πολύ δύναμη κι έτσι διέσχισα τον κόσμο…»

Απόσπασμα από την συνέντευξή του στη Μαρίκα Θωμαδάκη στο PROTAGON. Κάντε ΚΛΙΚ εδώ για να την διαβάσετε.