708

 ΑΛΕΞΗΣ ΚΥΡΙΤΣΟΠΟΥΛΟΣ: “ΠΑΡΑΛΛΗΛΑ”

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΗ ΕΚΘΕΣH 

ΣΤΗΝ ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ ΤΟΥ ΔΗΜΟΥ ΑΘΗΝΑΙΩΝ

Ένα ταξίδι στον κόσμο των χρωμάτων 

και του παραμυθιού

Με το που πέρασα την είσοδο της Πινακοθήκης του Δήμου Αθηναίων και μπήκα στην πρώτη αίθουσα της αναδρομικής του έκθεσης, τον είδα υποφωτισμένο να συνομιλεί ανάμεσα στον κόσμο. Διέκρινα αυτό το συγκρατημένο του χαμόγελο, και γύρω του αμέτρητα έργα του, προφανώς από τα πρώτα, καδραρισμένα σε άνισα μεγέθη και κρεμασμένα στους τοίχους άλλο πάνω άλλο κάτω, με την γνωστή ελευθερία που τον χαρακτηρίζει, αυτόν και την δουλειά του.

Αυτή την ελευθερία, τον αυθορμητισμό και την αστείρευτη φαντασία από το ζωγραφικό σύμπαν του Κυριτσόπουλου, διακρίνω και στα εγγόνια μου όταν ζωγραφίζουν σε ένα κομμάτι χαρτί ή εναποθέτουν τα παιχνίδια τους στον χώρο, χωρίς να υποτάσσονται σε νομοτέλειες και σε κανόνες, που όλους εμάς μας βασανίζουν και μας καταδυναστεύουν, ειδικά τους αρχιτέκτονες. Ο Κυριτσόπουλος είναι ένας «άτακτος» και λιγομίλητος καλλιτέχνης, που έχει την δική του γραφή, που μιλάει όχι μόνο στις ψυχές των παιδιών αλλά και των μεγάλων με αυτή την αφοπλιστική απλότητα.

Χειρίζεται τις φόρμες και τα χρώματα, που βγαίνουν από τον χώρο των παραμυθιών, και την αστείρευτη έμπνευση, που αποτυπώνεται με ελευθερία, παραμένοντας στο επίπεδο αυτής και μόνο της έμφυτης γεωμετρίας που αναφέρεται και ο Σωκράτης στον «Μαίνωνα» του Πλάτωνα.

Περιπλανήθηκα στις αίθουσες και των δύο κτιρίων του Πνευματικού Κέντρου καταγράφοντας γενικές απόψεις των εκθεσιακών χώρων και παίρνοντας μια γεύση της όλης προσπάθειας για το στήσιμο του καλλιτέχνη και του επιμελητή του Χριστόφορου Μαρίνου.

Στην επιστροφή άρχισα να στοχεύω ένα προς ένα τα έργα, να τα παρατηρώ από κοντά και να αποκαλύπτω αναφορές στις Απόκριες, και τα καρναβάλια, μυθικούς ήρωες, πονηρές αλεπούδες, αρχαίους πολεμιστές, ήρωες του καραγκιόζη, αλλά και από αρχαίες τραγωδίες, από την μυθολογία και τα παλιά αναγνωστικά του δημοτικού. Ζωγραφιστά καρεκλάκια και σκαμνάκια, αφίσες μεγάλου μεγέθους, κρεμαστά υφάσματα, χαρταετοί κάθε είδους, και παράξενες ανθρώπινες φιγούρες εξάπτουν την φαντασία μας.

Έργα στημένα ελεύθερα στους τοίχους, άλλα αναρτημένα από ψηλά ή επιτραπέζια όπως το πολύπτυχο λεπορέλλο ακουμπισμένο στο κεντρικό τραπέζι, σου κινούν το ενδιαφέρον, ή τα προσπερνάς και επανέρχεσαι και πάλι μέσα σε ένα κλίμα χαράς που εκπέμπεται από την πανδαισία των χρωμάτων, τους χαρταετούς και τα μπαλόνια που αιωρούνται γύρω μας, και αναδύουν μνήμες μας, ίσως και στοιχεία από το DNA μας.

Και στην περίοδο της κυριαρχίας του Spotify, που μας λείπουν πλέον τα μεγάλα εξώφυλλα των δίσκων βινυλίου, ο Κυριτσόπουλος μας αποκαλύπτει μια προσωπική του πτυχή, δηλώνοντας ότι αφού ακούσει ξανά και ξανά τα τραγούδια προσπαθεί να τραγουδήσει και αυτός με τον δικό του τρόπο ελπίζοντας ότι δεν ζωγραφίζει σαν παράφωνος που θέλει να τραγουδάει.

Τα εξώφυλλα των δίσκων που φιλοτέχνησε ο Κυριτσόπουλος από το Φορτηγό του Σαββόπουλου, τα «Παράλογα» του Χατζηδάκι, μέχρι και την Εκδίκηση της Γυφτιάς του Νίκου Ξυδάκη, μας ταξίδεψαν στις εποχές της νεανικής μας τρέλας. Ακόμη πρόκειται για μια μεγάλη επιτυχία το ότι τα «παιδικά» του βιβλία, εκτός από τα παιδιά μας τα διαβάζουμε ακόμη και σήμερα και στα εγγόνια μας.

Ο Κυριτσόπουλος κατάφερε να συνυπάρχει με ένα κύκλο σημαντικών δημιουργών, μια ξεχωριστή παρέα της γενιάς του, που αφήνει ένα ισχυρό αποτύπωμα στον πολιτιστικό χάρτη αυτού του τόπου. Το έργο του που μας χαρίζει χαμόγελα και νοσταλγία κατά ένα περίεργο τρόπο, μου φέρνει στον νου τη δουλειά των Αντώνη Κυριακούλη και του Ουίλιαμ Κέντριτζ.

Την έκθεση συνοδεύει καλοσχεδιασμένος και πυκνός κατάλογος από τις εκδόσεις Κέδρος, με πολύ περισσότερα έργα από αυτά που εκτίθενται, καθώς και ενδιαφέροντα κείμενα όπως του επιμελητή Χριστόφορου Μαρίνου, του Διονύση Σαββόπουλου, της Αλεξάνδρας Κοροξενίδη, του Αλέκου Λεβίδη, του Δημήτρη Νόλλα και του Στέλιου Ράμφου.

Διάρκεια μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου 2024.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγέθυνση