Monday, March 16, 2015

ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ ΣΚΗΝΙΚΟΥ ΧΩΡΟΥ



ευρηματικά κιβώτια και πετάσματα 
ή 
οι μετασχηματισμοί της Εύας Μανιδάκη



Εύα Μανιδάκη 

Επανέρχομαι σήμερα με αφορμή τις σκηνογραφικές προσεγγίσεις της Εύας Μανιδάκη, σε δύο παραστάσεις που παρακολούθησα τις τελευταίες ημέρες. Συγχωρήστε μου την εμμονή μου για την συγκεκριμένη συνάδελφο, που ελάχιστα γνωρίζω, αλλά ομολογώ ότι μέσα από την μακρόχρονη εμπειρία μου από το θέατρο, διακρίνω στη δουλειά της κάτι ξεχωριστό που μου κινεί το ενδιαφέρον και ίσως ταυτίζεται και με την δική μου προσωπική οπτική, που σχετίζεται με την διαρκή αναζήτηση της ποίησης του απλού σε συνδυασμό με μια διαρκή ευρηματικότητα. 


Ο Δημήτρης Καταλειφός στο ρόλο του αφηγητή και του Τομ γιός της οικογένειας Γουίνγκφιλντ. Στο βάθος το μεγάλο κιβώτιο.

Θα ξεκινήσω λοιπόν από ένα απλό μεγάλο κιβώτιο ανάμεσα σε άλλα κιβώτια, στο βάθος του σκηνικού για την παράσταση «Γυάλινος Κόσμος» του Τένεσυ Ουίλιαμ στο θέατρο Εμπορικό.

Από την ώρα που μπήκα στην αίθουσα μου ήρθε στο νου το σημαντικό μυθιστόρημα  «το κιβώτιο»,  του Άρη Αλεξάνδρου, ταράχτηκα κάπως και αναρωτήθηκα αν στα κιβώτια υπήρχε περιεχόμενο, ή ήταν άδεια… 



Ταξιδεύοντας για λίγο στο μετακαφκικό αυτό κείμενο, διέκρινα ξαφνικά στο κάτω μέρος του μεγάλου κιβωτίου κάτι πορτοκαλί σαν μικρά ροδάκια και στο πάνω άκρο κάτι μεταλλικά εξαρτήματα σαν μεντεσέδες. 


Η περιέργειά μου ξεχάστηκε, μέσα στην μαγεία της παράστασης και την εξαιρετική ερμηνεία του Δημήτρη Καταλειφού της Θέμις Μπαζάκα, του Κωνσταντίνου Γώγουλου, και της Στέλλας Βογιατζάκη. 

Τα μικρότερα κιβώτια άρχισαν σταδιακά να ανοίγουν από τους ηθοποιούς και να αποκαλύπτονται πράγματα συμπληρωματικά του σκηνικού, μα η έκπληξη ήρθε όταν με μια απλή κίνηση του Καταλειφού το μεγάλο κιβώτιο από το βάθος, κύλισε μπροστά, πάνω στα πορτοκαλί ροδάκια και με απλές κινήσεις μέσω των μεταλικών εξαρτημάτων, αποκαλύφθηκε ως δια μαγείας μια μικρή γοητευτική τραπεζαρία έτοιμη για το δείπνο της οικογένειας με τον νέο καλεσμένο τον Τζίμ, ένα επισκέπτη από τον έξω κόσμο. 


Η Θέμις Μπαζάκα στον ρόλο της μητέρας Αμάντας στην τραπεζαρία 

Ανακάλυψα στο site της Εύας τα σχέδια της μελέτης αυτού του ευρήματος με τις φάσεις της σταδιακής αποκάλυψης που παρουσιάζω στην συνέχεια. 



Ο μετασχηματισμός του Κιβωτίου, 
(πηγή http://flux-office.com/#/en/scenography/201)


Αλλά εκτός από την τραπεζαρία η Μανιδάκη διαφύλαξε, έκρυψε τον γυάλινο κόσμο της μικρής Λώρας, σε ένα μικρότερο ξύλινο μαγικό φωτεινό κουτί, που κίνησε την περιεργεια των θεατών μέχρι να αποκαλύφθουν τα μικρά γυάλινα ομοιώματα που περιείχε. 

 Η Στέλλα Βογιατζάκη στον ρόλο τηε μικρής Λώρας




Το μαγικό φωτεινό κουτί, με τον γυάλινο κόσμο της μικρής Λώρας, 
Φωτό Νικόλας Κομίνης 






Η έννοια του κουτιού, του κιβωτίου που εμπεριέχει, αποκαλύπτει και παίρνει ενεργά μέρος στην θεατρική πράξη, κατατρέχει την Μανιδάκη και σε άλλες παραστάσεις. 

Don Giovani, Ηρώδειο, σκηνοθεσία Γιάννης Χουβαρδάς, 10 Ιουνίου 2014

Στο Don Giovani, στο Ηρώδειο ως διαρκώς μετασχηματιζόμενο εμπορευματοκιβώτιο, τολμηρή και επιτυχής ένταξη στην καρδιά του Ηρωδείου.

Αλλά  και στον Άμλετ στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών, σε δύο ευρηματικές εκδοχές, από ξύλο με συναρπαστικούς μετασχηματισμούς και διάφανο φωτεινό ή σκοτεινό με ταρατσάκι. 




Από την παράσταση Άμλετ, σε σκηνοθεσία του Γιάννη Χουβαρδά, φωτό…. 

Αλλά και η χρήση πετασμάτων με απλές κινήσεις σε διαφορετικές κατευθύνσεις δίνουν μια ξεχωριστή αίσθηση στον σκηνικούς χώρους της Μανιδάκη. 



Από την παράσταση Αμφιτρύων, κύκνειο άσμα του Λευτέρη Βογιατζή που παίχτηκε στην Ελευσίνα  και στο Ηρώδειο τον Σεπτέμβριο του 2012 



Φωτογραφίες της μακέτας του έργου πηγή http://flux-office.com/#/en/scenography/202

Την πετυχημένη παράσταση τον Άμλετ του Γιάννη Χουβαρδά στην Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών τον Ιανουάριο του 2015 

και τελευταία τα υπέροχα κινούμενα πετάσματα στην παράσταση "Χαμόγελο της Τζοκόντας" στην Εθνική Λυρική Σκηνή, τον Μάρτιο του 2015 με χορογραφίες της Αγγελικής Στελλάτου και μουσική Διεύθυνση της βραβευμένης Ελληνίδα μαέστρου και συνθέτη Κωνσταντίας Γουρζή. 





photos Stefanos

Το δυνατό και παράλληλα αφοπλιστικά απλό σκηνικό με τρία κατακόρυφα πετάσματα, από ειδικό χαρτί με την υφή τσαλακωμένου υφάσματος, που κινούντο αριστερά και δεξιά στην σκηνή, ανέδειξε με τους διαφορετικούς φωτισμούς, τις υπέροχες εικόνες του χορού. Και όπως είπα και στην ίδια, «εκτιμώ ότι ο Μάνος Χατζηδάκις, αν ήταν εκεί θα χαιρόταν πολύ και θα την επαινούσε που το αφαιρετικό σκηνικό με την απλότητά του,  άφησε την υπέροχη μουσική του να αποκαλυφθεί σε όλο της το μεγαλείο» 



 Μαρία Κουσουνή, φωτό Stefanos. (detail)

Στην παράσταση αυτή ξεχώρισε η διακεκριμένη Α' Χορεύτρια του Μπαλέτου της ΕΛΣ Μαρία Κουσουνή.

Κάντε ΚΛΙΚ στις εικόνες για μεγένθυση



No comments :

Post a Comment